Napaupo si Gina sa lapag. Hindi siya nakaiyak kahit gustong-gusto niya at nakaramdam siya ng kawalan sa loob niya. Paano niya malalaman na ang isang ruby na initsa sa kanya ni Frank ay ganoon kamahal?!“Anong. Ginagawa niyo diyan?! Hindi niyo ba nakikita na kanina pa naghihintay si Madam Lang?! Nasaan ang manners at tamang pagpapalaki sa inyo?!”Sa kabilang banda, sa wakas ay nainip na si Jade at sumigaw mula sa malayo sabay binagsak ang tasa niya sa salaming mesa nang may malakas na kalabog. Iyon ay espesyal na tumama ang Gina nakaupo sa lapag nang parang isang palengkera. “Kalimutan mo na yan—mamaya na lang natin pag-usapan to. Bumalik tayo sa pinunta natin rito,” kalmadong sabi ni Frank. Alam niya kung gaano kahalaga ang araw na ito para kay Helen. Natauhan si Helen sa mga sinabi niya. Totoo iyon—iniisip niya pa rin ang ruby, pero ang sitwasyon ngayon ang mas mahalaga. Pagkatapos ay iniunat ni Jade ang kamay niya habang nagpakilala, “Helen, pinapakilala ko sa'yo si Madam
Suminghal nang malamig si Jade sa sandaling iyon. “Pwede mo naman yang gawin kanina, pero pinatagal mo pa. Napakawalanghiya.”Sa tabi niya, kuminang ang mga mata ni Luna nang may malinaw na saya na para bang nakaluhod si Helen sa kanya at hindi kay Fleur. Malinaw na hindi siya natuwang napili si Helen bilang kandidato para maging susunod na head ng Lane family, pero ano naman kung ganun? Sa huli, kailangan pa ring lumuhod ni Helen sa harapan ng lola niya. Sa kabilang banda, nakakunot ang noo ni Frank habang pinanood niyang lumuhod si Helen. Diring-diri siya sa ganito kasagwang tradisyon na ito, at maging si Godwin Lawrence—ang pinakasakim na taong nakilala ni Frank—ay walang ganitong klase ng tradisyon. Kung ikukumpara, nilinaw ng katotohanang may ganitong tradisyon ang ilang hamak na pamilya na sanay sila sa pang-aapi sa nakababatang henerasyon. Kahit ganun, tiniis ito ni Frank. Nanatili siyang tahimik dahil ang pagiging kandidato para sa susunod na head ng Lane family ay n
“S-Sige, gagawin ko ito kaagad,” bulalas ni Gina at kaagad na nagsalin ng isa pang tasa ng tsaa, iniabot ito kay Helen at dinaan siya sa tingin. Sinara ni Helen ang mga kamao niya. Handa na siyang tumangging pagsilbihan muli si Fleur nang naalala niya si Vicky. Kahit ngayon, malaki ang agwat nila—ang pagiging head ng Lane family ay ang nag-iisang paraan ni Helen para baliktarin ang sitwasyon kay Vicky. Habang naghanda si Helen na abutin ang tasa, inagaw ng napuno nang si Frank ang baso mula sa mga kamay niya. Nabigla si Gina pero hindi nagtagal ay nagalit siya. “Anong ginagawa mo, Frank?!”Sisirain na naman ba niya ang isa pang malaking pagkakataon para sa kanya?!Kapag ginalit niya si Fleur, hindi lang hindi magiging susunod na head ng Lane family si Helen—mapapalayas na naman sila!“Frank…” Bulong ni Helen. Alam niyang napuno na si Frank at iniligtas siya nito sa mas matinding pagpapahirap. Kahit na ganun, habang nag-alinlangan ang lahat, suminghal si Frank nang itinap
Hindi nila kayang palampasin ang ganito kalaking pagkakataon—ano ba ang maliit na hindi pagkakaunawaan kumpara sa isang billion-dollar company?!Gayunpaman, umiling si Helen sa nasasabik na ekspresyon ni Gina. Kahit ganun, dinampot niya ang tasa at umiling pa kay Frank para hindi siya mangialam. Nanatiling walang emosyon si Frank habang umatras siya. Nakatitig pa rin ang mga mata niya kay Fleur na nagpainis dito. Nang ibibigay na ni Helen sa kanya ang tasa, pinagpatong ni Fleur ang mga braso niya sa dibdib niya at tinanggihan ito. Hinampas niya ang kasunduan sa mesa sabay tinuro si Frank at malamig na nagsabing, “Kung gusto mo to, basain mo siya ng tsaa sa mukha!”Nanigas si Helen sa mga salita ni Fleur at lumingon kay Frank, na magkapatong ang mga braso sa dibdib niya at nanatiling tahimik. Malinaw na pagbawi at pang-iinsulto rin ito kay Helen!“Ano pang hinihintay mo, Helen?!” Sigaw ni Gina sa inis—pwede niyang kunin ang tasa at basain si Frank nang personal! “Nararapat
Nang lumingon si Gina kay Frank, napansin niya kung bakit kumikilos nang ganito si Helen!Lumingon siya, itinuro ang sarili niya sa isang poste sa drawing room habang nagwala siya, “Humingi ka ng tawad kay Madam Lang at kunin mo ang agreement, Helen, kundi papatayin ko ang sarili ko ngayon mismo!” “Sige, gawin mo.” Nanatiling walang pakialam si Helen na umiling. Gulat na nanood si Gina habang naglakad siya papunta sa sofa at mapagmataas na tumingin kina Jade, Fleur, at Luna nang malamig siyang nagsabi, “Kung nagpunta kayo para ipahiya ako at ipagyabang ang awtoridad niyo, Madam Lang, kailangan kong ipaalam sa inyo na iba na lang talaga dapat ang pinili niyo. Nagawa ko man iyon para sa billion-dollar investment company noon, pero ngayon…”Lumamig ang mga mata ni Helen nang sumigaw siya, “Mga payaso lang kayong lahat, at sawa na akong maging mabait!”Napahawak sina Jade, Fleur, at Luna sa mga dibdib nila sa dakilang tindig niya at halos matumba sila. “Sige, sige!” Sigaw ni Fleur
Tumakbo si Helen diretso kay Frank, binalot ang mga kamay niya sa baywang niya at tinago ang mukha niya sa dibdib niya. “Oh… Anong dapat kong gawin, Frank? Mawawala na ang pagiging kandidato ko ngayon!” iyak niya. “At ang billion-dollar investment company! Hindi ako magdurusa kay Vicky kung nasa’kin lang yun… Huhu…”Natawa si Frank sa pagsisisi niya na parang bata habang pinanood niya siya. “Hindi ba kampanteng-kampante ka kanina?” tanong niya habang tinapik ang balikat niya para pakalmahin siya. “N-Nagpapanggap lang ako!” Miserableng sumimangot si Helen. “Nagpadalos-dalos ako, ginawa ko ang inisip kong gagawin ni Vicky… tapos tinatawanan mo ko! Oh, katapusan ko na talaga…”Nagpatuloy siyang umiyak habang sinusuntok nang mahina si Frank sa dibdib. Napakalayo nito sa mala-girlboss na lakad niya kanina, at kinailangang pigilan ni Frank ang tawa niya kahit na tawang-tawa na siya. “Oh, wala nang katarungan…” naiwang nakatingin si Gina sa panlulumo habang naglambingan sila. Wa
Wala ba talagang utak si Gina para sabihan si Frank na pumunta sa Southstream at humingi ng tawad para sa isang taong kasing babae ni Fleur?!Kung talagang mapipilitan siyang bumista sa kanila, hindi ito para humingi ng tawad—sa halip ay pagbabantaan ni Frank ang Southstream Lanes dahil hindi siya matutuwa hangga't maitalaga si Helen bilang head ng Lane family. Kapag nagpatuloy ito, magagalit ang bawat isang grupo sa pamilya, at magkakahiwalay sila ngayong pwede naman silang magsama nang mapayapa. “Hindi, ayos lang—kaya kong mag-isip ng ibang paraan,” mabilis na sabi ni Gavin kay Gina, at kaagad na sumigla ang mga mata niya sa sabik nang tumama ang inspirasyon sa kanya. “Makinig ka, Helen—merong farm ang tatay ko na matagal na niyang pag-aari,” paliwanag niya. “Mahal na mahal niya ito at madalas kumukuha ng mga contractor para linisin ito. Gayunpaman, maraming nawawalang pera sa pagpapatakbo ng farm na umabot na sa milyon-milyon. Hindi tayo pwedeng magpatuloy na magpamigay para
Sa kabilang banda, yumuko si Gina sa katahimikan nang matagal. Pagkatapos, nang nabuo na ang isip niya, tumingala siya at sumama ang mukha, “Hahanapin ko si Cindy. Kapag nagawa natin yun, mabibili natin ang farm!”“Hindi na kailangan,” sabi ni Frank at kinaway ang kamay niya—hindi problema ang pera para sa kanya. Ang tanong dito ay kung paano sila kikita sa farm na iyon. Gayunpaman, mas lalo lang nainis si Gina. “Hindi, hindi ko to palalampasin. Hahanapin ko si Cindy! Bwisit talaga ang batang yun… Gagawin niya sa'kin to ngayong pinagkatiwalaan ko siya!”Habang umakyat si Gina, kumunot ang noo ni Helen nang lumingon siya kay Frank. “Tungkol sa pera… Bakit di natin tanungin si Vicky? Baka makahanap tayo ng pera pag nagtulungan tayo.”“Ano?” Medyo nagulat si Frank. “Kailan pa kayo naging malapit sa isa't-isa?”“H-Hindi!” Namula si Helen nang sumagot siya. “Anong pinagsasabi ko? Magkatrabaho lang kami, yun lang yun!”Tinaas ni Frank ang isang kilay niya at tinitigan siya nang ma
Ang mga babae ay nakaramdam ng paghamak kay Winter habang hindi nila alam kung saan sila dapat mag-intern.Nang marinig ni Frank ang kanilang pag-uusap, nakita siya ni Jessica at nag-double take. "Hey, hindi ba't kapatid ni Winter 'yan?"Gayunpaman, hindi nagtagal ay siya'y nagbiro. "Talagang ginawa mo ang lahat para lang makakuha ng trabaho ang kapatid mo!""Oo nga, ipinadala mo siya na parang regalo sa kama ng isang matandang lalaki… Wala nang hihigit pa sa iyong tiyaga."Ang pang-aasar ay nag-iwan kay Frank na nalilito, bagaman agad niyang napagtanto na nagkamali sila ng pagkakaintindi habang patuloy silang nagkukwentuhan.Si Winter ay talagang may kakayahang maging pinuno ng Zamri Hospital—sa katunayan, sapat na sapat ang kanyang kasanayan sa medisina, at hindi niya kailangang gumamit ng anumang hindi kanais-nais na paraan.Habang nanatiling nagdududa ang mga babae sa kabila ng mga sinabi ni Frank, hinila lang sila ni Frank para makita si Winter upang siya na mismo ang magsab
May isa lamang porsyentong tsansa si Gus na mabuhay, pero may isang bagong graduate na inakalang kasintahan ni Gene na nagtagumpay sa tsansang iyon?!Grabe, kaya na ngang makipag-usap ng lalaki ngayon!Pakiramdam ni Paco na parang gumuho ang kanyang mundo, na parang ang mga dekadang kaalaman niya sa medisina ay walang halaga sa ilang mga bata.Sa paligid niya, ang kanyang mga katulong ay nakatitig sa gulat.Hindi nagawa ni Paco! Ano ang nagbigay sa kanilang dalawa ng karapatan na magtagumpay?Posible bang mas magaling pa ang kanilang mga kasanayan sa medisina kaysa kay Paco kahit na mas kulang sila sa karanasan?"Alam mo ba ang pangalan na Frank Lawrence?"Si Gus ay sumagot kay Winter at Jean Zims, kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata."Frank Lawrence?"Nagpalitan ng tingin sina Winter at Jean."Siya ang kapatid ko," sagot ni Winter."Siya ang aking mentor," sabay na sinabi ni Jean.Tumango si Gus at huminga ng malalim. "Kung ganun siya nga talaga ‘yun… Muli niya
"Oh! Dumating sila para kay Winter." Ngumiti ang katulong."Siguro balak nilang hingin sa kanya ang internship, dahil bagong talagang siyang pinuno ng ospital natin at lahat."Pumihit si Paco kay Winter noon din, ang kanyang titig malamig habang malamig na sumagot, "Ano bang akala mo sa ospital namin?! Hindi ito lugar para sa mga batang nagmamadaling umakyat sa ranggo. Lumayas ka dito!""Ano? Humihingi ba kami ng pahintulot na manatili?" Tina ay nagmaktol sa paghamak at lumingon muli upang umalis matapos magbigay ng malamig na titig kay Winter."Sandali…"Sinubukan ni Winter na magsalita, pero sobrang pagod niya mula sa operasyon na halos hindi siya makapagbigkas ng isang pantig.Patuloy na nagalit si Paco sa kanya noon, "Sabi ko, chief, sapat na ang binigay mong gulo sa akin para sa isang araw, kaya ipaalam mo sa utak mo—ospital ito, hindi lugar para kay Gene Pearce na magtago ng mga kalaguyo!"Pagkatapos, itinuturo si Gus Zeller sa trolley bed, sumigaw si Paco, "Tingnan mo ang
"Phew…"Matapos ang mahigit apat na oras na operasyon, bumagsak si Winter sa isang upuan, ang kanyang mga kamay ay puno ng dugo."Okay ka lang ba, Winter?" tanong ni Jean habang pinupunasan ang pawis sa noo ni Winter.Umiling si Winter. "Ang laki ng pagkadismaya ko…""Oo nga…" buntong-hininga ni Jean, nilingon ang lalaki sa surgical table na kakatatapos lang operahan, habang nilingon siya at si Winter. "Okay lang—ginawa mo ang lahat ng makakaya mo.""Alam ko." Nagsalita si Winter nang may lungkot.Di nagtagal, si Gus Zeller ay inilipat sa isang wheel bed at itinulak palabas ng silid ng operasyon."Hahaha! Ang sakit na nito… Tingnan mo lang ang mukha niya, parang nabigo siya.""Hehe. Mga batang mayabang, sabi ko sa'yo. Ayos lang, isang tagapaglingkod ng Soranos ang namatay sa kanilang surgical table… talagang magagalit ang mga Sorano.""Eh, hindi naman kasalanan natin 'yan. Abangan na lang natin kung paano ito magiging."Nagkunot-noo si Winter nang marinig niya ang mga tao, pe
At kapag nalaman ng mga Sorano na babae ni Gene Pearce ang nag-opera sa kanilang retainer, mas mabilis na babagsak si Winter.Ito ang patibong na inihanda ni Paco para kay Winter—katapusan na niya, gawin man niya ito o hindi.Ngumisi siya, dahil naniniwala siya na imposible para kay Winter na mailigtas ang buhay ni Gus Zeller.Bago dumating si Winter, sinuri na niya si Gus—bali-bali ang mga buto sa buong katawan niya at naputol ang isang braso niya, habang dumudugo naman ang mga organs niya.Maging ang pagtibok ng puso niya ay lubhang napakahina.Para kay Paco, kahit na marami na siyang karanasan, dinaig pa ni Gus yung nasagasaan ng tren.Isa siyang patay na naglalakad, at hindi magiging maganda ang mga bagay para sa sinumang tatanggap sa kaso niya.At nagkataon namang magagamit ito ni Paco laban sa bago niyang chief, na kasisimula pa lang ng kanyang unang araw sa trabaho.“Gaano man kakakaiba ang sitwasyon, ang pagliligtas sa buhay ng pasyente ang prayoridad natin,” sabi ni Wi
Bagaman nangangahulugan iyon na hindi kayang hawakan ni Winter ang mga komplikadong kaso at hindi niya kayang linangin ang mga pill, ang kanyang kaalaman sa mga acupoint, masahe, at kasanayan sa acupuncture ay kayang hawakan ang karamihan sa lahat, kahit na hindi ito kasing epektibo ng kay Frank.Pagkatapos ng lahat, ang mga tao tulad ni Frank na nagmaster sa parehong martial arts at medisina ay isang pambihira.Sa kabilang banda, nagulat si Paco na kinuha ni Winter ang scalpel nang walang kaalam-alam, ngunit hindi nagtagal ay tumatawa na siya kasama ang kanyang mga katulong.Ang surgical wing ay isang lugar ng kaseryosohan, at sinisira nila ito."Sandali, chief." Ngumisi si Paco habang lumalapit kay Winter."Hindi ko naman sinasadyang maliitin ka, pero kakagraduate mo lang sa unibersidad at hindi ka pa nakapag-internship. Ito ang unang beses mong humawak ng scalpel, tama ba?"Tumango si Winter nang mahinahon at hindi nagalit."Pfft…"Pinigilan ni Paco ang pagtawa, habang ang kany
Pareho nang higit-kumulang na napagtanto nina Vicky at Helen na ang pagpapanatili ng spiritron vein ay hindi naman talaga mabuti para sa kanila, lalo na't nagdudulot ito ng walang katapusang mga problema.Ang pagkaligaw sa oras ay, mula sa isang pananaw, ang matalinong hakbang.Naiintindihan ni Frank kung ano ang iniisip ni Silverbell.Tanging isang malaking organisasyon tulad ng Martial Alliance at ang kanilang mga tagasuporta ang may lakas na mapanatili ito—ang pagbibigay kay Frank sa kanyang kasalukuyang estado ay makakasama sa kanya sa halip."Ano ang gagawin natin ngayon, Frank?" tanong ni Vicky nang may pag-aalala."Umupo at huwag gumawa ng kahit ano," sabi ni Frank matapos mag-isip ng matagal tungkol dito, lumingon sa pagitan nina Vicky at Helen."Kung may makakahanap ng eksaktong lokasyon ng spiritron vein, problema na nila iyon at hindi natin. Ang lungsod ng Zamri ay gulo na dahil sa spiritron vein, kaya hindi pa panahon para tayo ang magpakita. Sa puntong ito, ang pinakama
Samantala, sa isang conference room sa tuktok ng Lanecorp Tower, nakasimangot sina Vicky at Helen.Pagkatapos ng lahat, pareho silang may mga espada na nakatutok sa kanilang mga makikinis na leeg."Ano'ng ginagawa mo, Silverbell?!" sigaw ni Helen."Heh. Nagulat ako... may isang malapit na tao na nakapagpalusot sa akin." Tumatawa si Vicky, pero ang kanyang mga mata ay kumikislap ng malamig."Pasensya na, ladies," si Silverbell ay nakadamit ng puti tulad ng dati, hawak ang kanyang espada sa isang kamay at isang nagniningning na alahas na kahawig ng isang anting-anting sa kanyang kabila.Iyon ang spiritron vein na binanggit ni Helen sa phone.Nang bumalik sila, Vicky, at Silverbell sa Lanecorp Tower, isang grupo ng mga lalaking nakasuot ng itim na nag-aabang ang sumugod sa kanila.At nang kinuha ng mga lalaking nakasuot ng itim ang spiritron vein at ibinigay ito kay Silverbell, napagtanto nina Vicky at Helen na sila ay niloko.Kahit na siya ang kaibigan ni Frank mula pagkabata at l
Sa isip na iyon, tumingin si Frank pataas at sumigaw, "Sir, wala sa akin ang spiritron vein, pero alam ko kung nasaan ito. Hinihiling ko ang iyong pag-unawa bilang aking senior na bigyan ako ng pabor na palayain ang aking pamilya, at dadalhin kita kung nasaan ito!"Tumahimik ang paligid ng sirang templo sa mga salita ni Frank, habang nag-iisip ang taong nagkukubli sa mga anino.Di nagtagal, muling nagsalita ang kanyang matandang boses."Sige. Dahil isa kang tao ng mga prinsipyo, may tiwala ako sa iyo."Lumabas siya mula sa mga anino, isang matandang lalaki na may kulay-abong buhok at may bakal na maskara na tumatakip sa kalahati ng kanyang mukha ang naglakad palabas.Ang kanyang ekspresyon ay malamig, at may dala siyang kwintas ng mga butil ng dasal sa isang kamay.Tumigil ang tibok ng puso ni Frank nang makita niya siya—ang nakakatakot na presyon na ipinapakita ng lalaking iyon ay malinaw na nagpapakita na siya ay Transcendentrank!Hindi niya maiwasang maalala ang sinabi sa kanya ni