Sila Jade, Luna, at Fleur—na nagkaroon ng malaking alitan kay Frank at sa iba pa sa Lane Manor kahapon—ay nandoon din.Ngumuso siya, sumisinghal na si Fleur noong dumating si Frank. “Sinasabi ko sa inyo—siguradong dumating siya ng walang dala at susubukan niyang kumbinsihin tayo gamit ang pangalan ni Henry Lane. Ang ibig kong sabihin, makakakuha ba ng isang bilyong dolyar ang mga taong ‘to sa loob lang ng isang araw? Mangarap na lang sila!”Si Roth Lane, ang panganay na anak ni Gavin, ay nandoon din, napasimangot siya sa mga sinabi ni Fleur."Madam Lang,” pabulong na sinabi ni Roth, "Higit pa sa ipinapakita niya si Mr. Lawrence. Ang isang bilyong dolyar ay maliit na halaga lang para sa kanya.”"Hayy, huwag ka ngang masyadong matatakutin, Roth.” Mayabang na suminghal si Luna. “Kahit ako inaamin ko na may mga kaibigan si Frank Lawrence, pero ang makalikom ng isang bilyong dolyar sa loob ng isang araw? Mahirap pa ring gawin ‘yun.”"Huwag kang mag-alala, Luna.” Ngumisi si Jade, kinind
Sa kabilang banda, nakangiti si Vicky. "Ikaw siguro si Fleur Lang, ma’am. Marami akong narinig tungkol sayo… Oh, nasaan ang manners ko? Gusto mo ba ng tsaa? Pwede kitang buhusan.”Hilig niya talaga na patamaan ang ibang tao, tuwang-tuwa pa siya habang binabanggit niya ang tea incident noong nakaraang gabi dahilan upang sumimangot si Fleur.Si Jade, na hindi na nakatiis, ay nagalit kay Vicky noong sandaling iyon, "Ms. Turnbull, umayos ka kahit na makapangyarihan ang pamilya mo sa Morhen. Hindi kami natatakot sayo.”Nagkunwaring nagulat si Vicky. "Whoa, ikaw siguro si Jade Zahn! Hello din sayo—narinig ko na iniligtas ng mahal kong asawa na si Frank Lawrence ang anak mo, tama?”Hindi siya isang punching bag na gaya ni Helen, at itinikom nila Jade at Luna ang mga labi nila sa inis nang banggitin niya ang tungkol sa utang na loob nila kay Frank."Ang ibig kong sabihin, pang habangbuhay ang utang na loob sa pagliligtas ng isang buhay, hindi ba? Pero bakit parang walang sinuman sa inyo a
Humalakhak si Mark, pinagmamalaki ang bukirin na walang katapusan. "Mga manok, pato, isda, gansa, baboy, at kambing, at isang napakalaking lawa... Ito ang lahat ng aking mga kayamanan, at binabantayan ko sila sa loob ng maraming taon.""At nawalan ng malaking pera dahil dito," walang taktikang dagdag ni Fleur.Agad namang bumagsak ang mukha ni Mark, ngunit nagmamadaling lumapit si Gavin para maglinis ng hangin nang may ngiti. "Helen, ang aking ama ay nagbuhos ng dugo at pawis para sa bukid na ito. Gusto kong matamasa niya ang kaunting kapayapaan sa kaalaman na ito ay naipasa sa ligtas na mga kamay.""Exactly," sabi ni Mark, lumuwag ang ekspresyon niya habang bumuntong-hininga. "Ang aking kalusugan ay bumababa mula noong ang aking kapatid na lalaki ay pumanaw, at ako ay masyadong pagod upang patuloy na pamahalaan ang bukid.""Anong sinasabi mo, sir? You're the picture of good health, right?" Bulalas ni Helen, lumingon kay Frank."Oo," bahagyang sumimangot si Frank ngunit tumango si
Nang makita ang seryosong tingin sa mga mata ni Mark, nilunok ni Helen ang mga salitang nasa dulo ng dila niya.Pagkatapos ng lahat, napagkasunduan nila ni Vicky pagkatapos ng maraming talakayan na dapat itong maging isang pabrika.Ang lupain ay patag, at kasama ang ilog na iyon, ito ay isang bigay-diyos na kayamanan para sa isang industriyal na sona.At walang sinuman ang nawalan ng pera pagdating sa mga pang-industriyang zone, kahit na hindi isa ang maaaring sabihin ang parehong para sa isang sakahan.Nang makita ang pag-aalinlangan niya, napangiwi si Mark sa inis. "Magpapagawa ka rin ba dito?""Hindi." Mabilis itong tinanggihan ni Helen, habang ang kanyang isip ay mabilis na naghanap ng mga pagpipilian.Halatang pinahahalagahan ni Mark ang kanyang sakahan at tumanggi siyang magtayo ng mga pabrika na magpaparumi sa likas na kabutihan dito.Gayunpaman, ang problema ay ang mga sakahan ay talagang hindi kumikita, at maaari silang mawalan ng higit pa.Kung nangyari iyan, kalimuta
Sa katunayan, tila parehong nauunawaan nila Mark at Helen na huwag banggitin si Henry ngayong araw—ayaw nilang makadagdag sa sarili nilang kalungkutan.Gayunpaman, habang emosyonal na pinapanood nina Vicky at Helen si Mark na umalis, pinuntahan ni Fleur si Lang at inagaw ang kasunduan sa mga kamay ni Gavin. "Hmph. Dalawang buwan?" Ngumuso siya at nakita ang daang milyong dolyar na halagang babayaran.Naglabas ng panulat mula sa kanyang bulsa, nagdagdag siya ng zero sa likod nito at mabilis na ibinalik iyon kay Gavin.Kumunot ang noo ni Gavin nang makitang nagpalit ng presyo si Fleur. "Ito ay insurance. Paano kung mabigo si Helen? Malaki ang mawawala sa atin.""Huwag mong sabihin kahit kanino! At hindi mo ba naiintindihan kung gaano kahiya kung walang itinalagang pinuno ng pamilya natin?!" Ungol ni Felur sa kanyang paghinga.Makikipagtalo sana si Gavin ngunit maya-maya ay napansin niyang lumingon si Frank sa kanila.Mabilis siyang nagkunwaring walang nangyari—ayaw niyang mag-awa
Halos maluha na si Helen sa sobrang inis. “Paano mo nagawa sa’kin ‘to, Vicky?!”Lumapit si Vicky at niyakap si Helen habang umuungol, "Oh, dear Helen... Bakit ka naluluha? Masakit talagang tingnan—pero ang totoo ay ganoon kalupit. Lahat ay patas sa pag-ibig at digmaan! Kailangan mo ng higit pang determinasyon kaysa dito!"Kumakaway ang kanyang daliri kay Helen, nagpatuloy siya, "Ibig kong sabihin, isipin mo na lang—bakit kita tutulungan na maging susunod na pinuno ng Lane family? Para lang pagmataasan mo ako? Bibigyan ko lang ng problema ang sarili ko, at hindi ako kasing tanga mo."Nang makita niya na nasasaktan na si Helen sa mga sinasabi ni Vicky, napabuntong-hininga si Frank. "Tama na ‘yan, Vicky. Huwag mo na siyang takutin—wala ka bang ideya?""Huh?" Gulat na napalingon sa kanya si Vicky. "Akala mo ba tinatakot ko lang siya, darling? Isa ‘tong once-in-a-lifetime opportunity para talunin si Helen once and for all... Sige, tatapatin ko kayo. Hindi ako isang diwata na kayang guma
Nilabas ni Vicky ang dila kay Frank, habang si Helen naman ay nakasimangot. "Sige, ipaubaya mo na lang sa akin ang buong pangyayari," sabi niya. "Kayong dalawa ay sumusunod lang sa aking mga utos—ibibigay mo ang advertising at kukunin ang lahat ng mga pampublikong pigura ng Riverton upang bumuo ng hype. Kung mas maraming hype, mas mabuti."Ako naman..." Napatingin si Frank sa bukirin sa paligid niya, bumuntong-hininga. "Mananatili ako dito saglit.""Frank..." Napuno ng emosyon si Helen.Kumbinsido siya na kaya niyang bumangon bilang susunod na pinuno ng pamilya Lane, at umasa lang muli kay Frank.Ito ay kasing emosyonal na parang awkward—sa katunayan, hindi kasinungalingan ang sinabi ni Frank noon na siya ang dahilan ng pag-usbong ng Lane Holdings sa loob ng tatlong taong pagsasama nila.Tinapik-tapik siya ni Frank sa ulo noon. "Halika. Hindi mo ako kailangan kung kaya mo ang lahat ng iyong sarili. Sige—magtrabaho ka na.""Oo," tumango si Helen."Naglalaro ng mga paborito ha,
Pinagmasdan ni Trevor ang pagod na si Frank ng may nag-aalalang ekspresyon. “Bakit hindi na lang ako ang magmaneho, Mr. Lawrence? Ilang araw ka nang pagod sa kakatrabaho.”Limang araw na ang nakalipas mula noong tinawagan ni Trevor si Frank upang iulat ang kanyang mga natuklasan sa pamilya ng Leaf ng Norsedam.At sa nakalipas na limang araw, naging abala si Frank habang sinusukat niya ang bawat sulok ng bukid, kabilang ang mga hot spring, kuwadra, at mga taniman.Gumawa siya ng mga pagsasaayos upang mag-set up ng isang layout na kahawig ng isang nakaplanong bayan. Pagkatapos, pinagastos niya si Trevor ng malaking halaga sa pagkuha ng pinakamahuhusay na arkitekto sa Draconia para bigyan ito ng engrandeng disenyo.Kasabay nito, kailangan ni Frank ang lahat upang mabilis na matapos ang lahat ng konstruksyon para sa resort sa loob ng isang buwan. Para doon, kumuha si Trevor ng mahigit isang libong kontrata na nagtrabaho nang magdamag.Pagkatapos nito, binigyan ni Frank si Trevor ng is
Pagkatapos kunin ang Blue Fangs at ihanda sila para bantayan ang mga proyekto, mayroong kakaibang namomroblemang ekspresyon si Frank sa mukha niya asa sandaling nakasakay siya sa kotse niya. “Anong problema, Frank?” mabilis na tanong ni Frank. “Hindi…” Namomroblemang tumingin si Frank sa kanya, ngunit sa huli ay sumuko siya at bumuntong-hininga. “Sige, sasabihin ko sa'yo ang totoo—Ang kliyente mong si Ms. Clarity ay isang assassin na pinakamataas sa Blackrank.”“Ano?!”Nagulat si Helen—nakikita niya mula sa presensya ni Clarity na espesyal siya, pero wala sa hinagap niya ang pagiging top assassin. Nanahimik siya, tuyo ang lalamunan niya habang lumingon siya kay Frank at nahirapang magsalita. “Sinasabi mo bang dapat tanggapin ng Lanecorp ang pagiging kliyente niya?”“Hindi, hindi yun ang ibig kong sabihin.” Umiling si Frank at nagpaliwanag, “Sinabi niya lang sa'kin kung sino siya at hindi man lang tinago ang pagkatao niya.”“Kung ganun, ano palang habol niya?”Natawa si Helen
“Teka, wag kayong magbigay-galang sa'kin.” Kumaway si Frank sa kanila. “Hindi ako interesadong maging gang leaders. Bantayan niyo lang ang mga sarili niyo at lumayo kayo sa gulo.” Pagkatapos, hinablot ni Frank ang mohawk ni Ted at inalog ito, sabay sabing, “At saka, ayusin niyo ang itsura nito. Maghahanda ako ng uniporme para sa lahat—mula sa araw na'to, mga empleyado na kayong lahat ng health and security department ng Lanecorp!”“Ano?” Bulalas ni Ted, na hindi masyadong naintindihan kung anong nangyayari. “Anong ibig mong sabihin sa ‘ano’?! May sasabihin ka ba tungkol diyan?” Tanong ni Frank habang tinitigan ang mga siga. Karamihan sa kanila ay mabilis na lumuhod sa pasasalamat. Hindi nila pinangarap na maging mga siga, dahil karamihan sa kanila ay sinusubukan lang na mabuhay. Minalas lang sila sa kapanganakan nila, kakulangan ng edukasyon, at kakayahan. Dahil dito, kahit na may ilang nag-aalangang sumailalim sa isang malaking kumpanya, karamihan sa kanila ay mukhang napuno
Pagkatapos mag-isip sandali, sabi n Frank, “Kung ganun, may iaalok ako kung gusto niyo kong pakinggan.”“May iaalok ka?” Nabigla si Ted, ngunit lumitaw ang pag-asa sa mga mata niya habang tumingin siya kay Frank. Hindi talaga sila aalis ng Zamri kung hindi kailangan!Tumango si Frank. “Tutulungan kitang pabagsakin ang dalawa pang gang para makabalik ka sa Zamri. Ang kondisyon naman para roon ay pagsisilbihan niyo ang Lanecorp. Sa ibang salita…”Pagkatapos, nakangiti niyang tinuro si Helen at tinapos ang pangungusap niya, “Susundin niyo siya, ang board chairwoman ng Lanecorp.”“Ano?!” Napanganga si Helen. Sa kabilang banda, sinadya rin ni Frank na sumimangot nang nakita niyang nakanganga rin sina Ted at ang mga tauhan niya. “Ano, umaayaw ba kayo?”“Syempre hindi!” Sagot ni Ted. “Hindi kami aalis ng Zamri maliban na lang kung kailangan dahil nandito ang mga kaibigan at pamilya namin. Pero…”Habang naiilang na huminto si Ted, nagpatuloy si Frank, “Pero ano?”“Pero…”Napatitig
Nang makitang handa nang tumakbo ang Blood Wolves, pinigilan ni Frank ang lider nilang si Terry ‘Ted’ Cotton na sumunod sa kanila. Aaminin niyang napabilib siya sa lalaking ito, lalo na't napakadramatiko niya sa suntok niya kanina. Kahit na ganun, napansin ni Ted mula sa isang suntok na iyon na hindi nila kayang manalo laban kay Frank, at sumuko siya. Dito pa lang ay isa na siyang desididong tao. “Sinusubukan niyo bang tumakas? Pwes, huli na ang lahat.” Ibinalik ni Frank ang banta ni Terry, pero di nagtagal ay ngumiti. “Siya nga pala, hindi ito ang buong gang mo, hindi ba?”“Ano…?” Nagbutil-butil ang pawis ni Terry sa tanong ni Frank—atatakihin niya ba ngayon ang Blood Wolves?!Kahit na ganun, lumunok siya at hinanda ang sarili para sumagot. “Tama ka, sir. Maliit na grupo lang kami ng Blood Wolves… merong hindi pagkakasundo sa loob ng gang, at wala akong nagawa kundi lumipat dito kasama ng mga bata ko…”“Hindi pagkakasundo? Talaga?” Lumapit si Frank habang hinihimas ang baba
Sa mga utos ni Terry ‘Ted’ Cotton, susugod ang mga siga kay Frank at pagpipira-pirasuhin siya!Kahit na ganun, naningkit ang mata ni Ted sa napakaaroganteng lalaki at nakaramdam ng kaunting pag-iingat. Hindi kaya isa siyang miyembro ng mahalagang pamilya o apprentice ng isa sa South Sea Sects?“Matapang ka, bata,” sabi niya. “Saan ka nagmula?”“Wala. Ako lang si Frank Lawrence, ang head ng health and security department ng Lanecorp,” kampanteng sagot ni Frank. Nasamid si Ted. Lanecorp? Yung kumpanya?At ang head ng health and security department ng Lanecorp… Natagalan si Ted bago ito mapagtanto, ngunit napahiya siya nang naintindihan niya kung anong sinasabi ni Frank. Head ng health and security department ng Lanecorp?! Ibig sabihin lang nito ay isa siyang pinagandang security guard! At may lakas ng loob ang isang security guard na pagbantaan siya?!Sa galit, sumigaw si Ted habang tinuro niya si Frank sa sandaling iyon, “Sugod! Baliin niyo ang bawat isang buto sa kataw
Malinaw na armado ang lahat ng mga siga dala ang mga baseball bat at machete nila at hinarangan ang daan paalis ni Helen. Sa isang iglap, biglang sumigla ang tahimik na sira-sirang gusali. Vroom!Umingay ang mga makina ng motor at sumunod ang mga sipol habang humarurot ang isang dosenang mga sangganong nakamotor. Kumaskas ang mga huling nila habang huminto sila sa tabi nina Frank at Helen. Ngayon, talagang napalibutan na sila. “Huli na para umalis pa kayo!” Pagmamayabang ni Terry at tumawa nang malakas. Nagsimula ring tumawa ang iba pang mga siga—dahil sabay-sabay na tumawa ang higit isang daan sa kanila, halos maramdamang yumanig ang gusali. “Ano bang gusto niyo?!” Sigaw ni Helen, habang dismayado niyang napagtantong nakapasok sila sa literal na lungga ng mga lobo. Kahit na kampante siya sa kakayahan ni Frank, nag-aalala pa rin siya dahil napakarami nila sa Blood Wolves. “Ano bang gusto ko?!”Biglang dumura si Ted sa lapag at tinitigan nang mapangbanta si Frank haban
"Hahaha…"Biglang tumawa nang malakas si Frank pagkatapos tumingin sa paligid, na nagpatulala sa mga papalapit na mga siga. “Anong problema?” Nag-aalalang lumingon si Helen kay Frank—nabaliw ba siya dahil gumastos siya ng limandaang milyon sa isang walang kwentang lote ng lupa?Habang lumitaw ang iba't-ibang posibilidad sa isipan niya, nakatitig na lang si Helen kay Frank habang ngumiti siya sa kanya at kindat. “Kung tama ang kutob ko, mukhang sinayang to ng nanay mo.”“Ano?”Nanlaki ang mga mata ni Helen sa pagtataka, at lalo siyang nag-alala na baka talagang nabaliw na si Frank. Gayunpaman, tumingin si Frank sa paligid niya sa loob ng lote. “Gigibain ang lahat ng nakatayo sa lupa na'to sa susunod na dalawang linggo. Handa ang Zamri City Hall na magtayo ng highway sa lupang to.”“Alam mo ba kung anong ibig sabihin nun?” Ngumisi siya kay Helen, at tinapos ang sasabihin niya bago siya nakasagot. “Tataas ng sampung beses ang halaga ng loteng to! Hahaha… Talagang swinerte tayo, H
Napuno ng malamig na dismaya ang puso ni Helen nang tumayo siya sa dulo ng lote at inobserbahan ito. Hindi lang mga opisina—maging mga pabrika ay hindi praktikal na itayo rito sa layo ng lote mula sa main road!Kahit na may mga proyekto sa loob ng lugar, nagsimula nang tumabingi ang bawat isang block nito. May mga kamay din sa pader—malinaw na senyales ito ng pagguho “Frank… Limandaang milyon… Para sa lupang to! Talagang nalugi tayo rito.” Malungkot na bumuntong-hininga si Helen—sa pananaw niya, walang kwenta ang lupang ito!Wala ring laman ang mga proyekto, at karamihan ng mga unit ay bakante. “Pero malay mo lang.” Ngumiti si Frank at nagpunta sa mga proyekto bago nakakilos si Helen. Hindi sila masyadong nakalayo nang nakita nila ang isang grupo ng mga sigang nagtitipon nang sama-sama habang naglalaro ng poker sa sira-sirang lobby. Mukhang mga bata pa sila ngunit kakaiba ang pananamit nila. Ang isa sa kanila, na nakaharap sa pintuan, ay nakita sina Helen at Frank na puma
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita