Halos maluha na si Helen sa sobrang inis. “Paano mo nagawa sa’kin ‘to, Vicky?!”Lumapit si Vicky at niyakap si Helen habang umuungol, "Oh, dear Helen... Bakit ka naluluha? Masakit talagang tingnan—pero ang totoo ay ganoon kalupit. Lahat ay patas sa pag-ibig at digmaan! Kailangan mo ng higit pang determinasyon kaysa dito!"Kumakaway ang kanyang daliri kay Helen, nagpatuloy siya, "Ibig kong sabihin, isipin mo na lang—bakit kita tutulungan na maging susunod na pinuno ng Lane family? Para lang pagmataasan mo ako? Bibigyan ko lang ng problema ang sarili ko, at hindi ako kasing tanga mo."Nang makita niya na nasasaktan na si Helen sa mga sinasabi ni Vicky, napabuntong-hininga si Frank. "Tama na ‘yan, Vicky. Huwag mo na siyang takutin—wala ka bang ideya?""Huh?" Gulat na napalingon sa kanya si Vicky. "Akala mo ba tinatakot ko lang siya, darling? Isa ‘tong once-in-a-lifetime opportunity para talunin si Helen once and for all... Sige, tatapatin ko kayo. Hindi ako isang diwata na kayang guma
Nilabas ni Vicky ang dila kay Frank, habang si Helen naman ay nakasimangot. "Sige, ipaubaya mo na lang sa akin ang buong pangyayari," sabi niya. "Kayong dalawa ay sumusunod lang sa aking mga utos—ibibigay mo ang advertising at kukunin ang lahat ng mga pampublikong pigura ng Riverton upang bumuo ng hype. Kung mas maraming hype, mas mabuti."Ako naman..." Napatingin si Frank sa bukirin sa paligid niya, bumuntong-hininga. "Mananatili ako dito saglit.""Frank..." Napuno ng emosyon si Helen.Kumbinsido siya na kaya niyang bumangon bilang susunod na pinuno ng pamilya Lane, at umasa lang muli kay Frank.Ito ay kasing emosyonal na parang awkward—sa katunayan, hindi kasinungalingan ang sinabi ni Frank noon na siya ang dahilan ng pag-usbong ng Lane Holdings sa loob ng tatlong taong pagsasama nila.Tinapik-tapik siya ni Frank sa ulo noon. "Halika. Hindi mo ako kailangan kung kaya mo ang lahat ng iyong sarili. Sige—magtrabaho ka na.""Oo," tumango si Helen."Naglalaro ng mga paborito ha,
Pinagmasdan ni Trevor ang pagod na si Frank ng may nag-aalalang ekspresyon. “Bakit hindi na lang ako ang magmaneho, Mr. Lawrence? Ilang araw ka nang pagod sa kakatrabaho.”Limang araw na ang nakalipas mula noong tinawagan ni Trevor si Frank upang iulat ang kanyang mga natuklasan sa pamilya ng Leaf ng Norsedam.At sa nakalipas na limang araw, naging abala si Frank habang sinusukat niya ang bawat sulok ng bukid, kabilang ang mga hot spring, kuwadra, at mga taniman.Gumawa siya ng mga pagsasaayos upang mag-set up ng isang layout na kahawig ng isang nakaplanong bayan. Pagkatapos, pinagastos niya si Trevor ng malaking halaga sa pagkuha ng pinakamahuhusay na arkitekto sa Draconia para bigyan ito ng engrandeng disenyo.Kasabay nito, kailangan ni Frank ang lahat upang mabilis na matapos ang lahat ng konstruksyon para sa resort sa loob ng isang buwan. Para doon, kumuha si Trevor ng mahigit isang libong kontrata na nagtrabaho nang magdamag.Pagkatapos nito, binigyan ni Frank si Trevor ng is
Kung tungkol sa pagsakay sa kabayo, pangingisda, at iba pang anyo ng libangan, ilalagay sila ni Frank bilang mga paligsahan, kung saan ang mga nanalo ay iginawad ng mas mahusay na serbisyo. May isip pa nga si Frank na buksan sa publiko ang mga ganitong patimpalak.Tiyak na natuwa si Trevor matapos sabihin sa kanya ni Frank ang tungkol sa kanyang masterplan at nagboluntaryong maging unang bisita.Masayang sinang-ayunan ito ni Frank, tulad ng maaari siyang magpahinga bilang punong tagaplano para sa proyekto ng resort ngayong nasa tamang landas na ang lahat.Ang natitira ay nasa kay Trevor, at para sa advertising... Hindi ba ang dalawang magagandang babae ay hindi makakakuha ng higit na atensyon kaysa sa kanya?Nag-uusap pa rin sina Frank at Trevor pagdating nila sa Norsedam.Pinili ng pamilyang Leaf na isagawa ang kanilang auction sa black market—lumalabas na karamihan sa mga koleksyon ni Bail ay nakuha sa pamamagitan ng hindi magandang paraan at hindi maipakita sa publiko. Bukod di
”Sige. Tingnan na lang natin.” Ngumisi ang babae, malinaw na ayaw niya sa kanila Frank at Trevor.Magtatalo sana si Trevor, ngunit pinigilan siya ni Frank. "Wag kang gumawa ng gulo. Nandito tayo sa auction."Malamig na ngumuso si Trevor. "Well, pinapaalis namin siya ng madali."Ang kanyang negosyo ay pangunahin sa ibang bansa, ngunit mayroon pa rin siyang malakas na impluwensya sa Draconia. Paano pa kaya niya naimbestigahan ang pamilya ng Leaf nang ganoon kabilis? Samantala, ang mga bagay sa auction ay mabilis na umalis sa mesa, at ang mga mas mahalaga ay ipinakita na ngayon.Di-nagtagal, nakita ni Frank ang kanyang sarili na nakatitig sa isang dilaw na ugat ng puno na kasing laki ng kamao, nakahiga pa rin sa isang dibdib na nababalutan ng pulang telang pelus."Tingnan mo, Mr. Lawrence! Hindi ba iyon ang Hyperion Root?!" Excited na bulalas ni Trevor, hindi napansin ang pagsimangot sa mukha ni Frank.Si Jenny Leaf—anak ni Bail at emcee ng auction—ang personal na nagpakilala ng i
At ngayon, nakikita ito ni Frank na nasa auction gamit ang sarili niyang mga mata"300 million."Isang kabataang nakasuot ng kaswal na itinaas ang kanyang sagwan noon. Sa hindi malamang dahilan, biglang tumahimik ang buong auction hall sa tawag niya.Napakamot sa kanyang ulo nang walang pakialam, ngumiti si Tavis Holt. "Ang Hyperion Root na iyon ay kabilang sa Hundred Bane Sect. Ang sinumang mag-bid laban sa akin ay tatawaging kaaway ng aking sekta... at sigurado akong alam ng lahat ang mangyayari pagkatapos?"Habang lumilingon si Tavis sa mga nakapaligid sa kanya, lahat ng nakakasalubong sa kanya ay nakangisi ngunit umatras pa rin.Walang sinuman ang makikigulo sa walang awa na mga ganid ng Hundred Bane Sect. Walang linyang hindi nila tatawid. Ang sinumang gumawa ng isang kaaway sa kanila—kahit na hindi nalalaman—ay malalason ng iba't ibang kakaiba sa bawat pagkakataon, at ginawa nila ito nang hindi kailanman nahuli.Natural, may pagkakaiba-iba din sa kalagayan ng bangkay na
Mayabang na ngumisi si Sif.Ni minsan ay hindi siya natakot pagdating sa mga nakikipagkumpitensyang koneksyon!Sabay-sabay na nakayuko si Tavis, natatakot na magsalita dahil alam niya kung gaano kahirap si Sif.Kahit sinong manggulo sa kanya ay makikigulo sa kanyang nakababatang kapatid—ang freak ng Volsung Sect."Oh, wala siyang buto. Nakakabagot..." Napabuntong-hininga si Sif sa pagkabigo nang bumalik siya sa kanyang upuan.Pagkatapos, sinulyapan niya si Frank na tila walang pakialam.Gayunpaman, habang inaakala niyang matutuwa si Frank pagkatapos marinig ang pangalan niya—napaluhod siya bilang paghingi ng tawad, kahit na—nanatiling walang kibo si Frank.Tiyak na hindi siya nabigla at hindi man lang sumulyap sa direksyon niya habang tahimik siyang nakaupo, hindi pinapansin ang mga naunang drama ni Sif.Gayunpaman, hindi nagtagal ay nakumbinsi ni Sif ang kanyang sarili na si Frank ay nagkukunwaring kalmado lamang upang iligtas ang kanyang mukha, ang kanyang paghamak kay Frank
Hindi natatakot si Trevor dahil suportado siya ni Frank.Bagama't bibigyan niya si Sif at ang kanyang malawak na mga koneksyon ng isang malawak na puwesto sa anumang ibang araw, ang mga bagay ay naiiba ngayon-nakaupo sa tabi niya ang nag-iisang anak na lalaki ni Godwin Lawrence, Lord of the Southern Woods.Sino ang Lionhearts kung ihahambing?"Fine. Kung yan ang laro mo, sasamahan kita!" Ngumisi si Sif, pinipigilan ang galit habang itinataas ang sagwan. "Bid, 2 bilyon!"Naiwan ang bulwagan na nagkakagulo sa numerong sinigaw ni Sif.Gaya ng inaasahan sa Lionhearts at sa kanilang malalalim na bulsa—maaari silang sumigaw ng napakaraming numero nang hindi kumukurap!"Si Ms. Lionheart ay tumawag ng 2 bilyon!" Masayang bulalas ni Jenny sa stage.Pagkatapos, sinulyapan niya si Frank, hinihimok itong itaas si Sif sa kanyang isip."Go on! Keep bidding—wag kang magpapatalo kay Sif!""Hmph." Ngumuso si Trevor habang itinataas ang kanyang sagwan. "2.1 bilyon."Ngumisi si Sif at tinaas
Pagkatapos kunin ang Blue Fangs at ihanda sila para bantayan ang mga proyekto, mayroong kakaibang namomroblemang ekspresyon si Frank sa mukha niya asa sandaling nakasakay siya sa kotse niya. “Anong problema, Frank?” mabilis na tanong ni Frank. “Hindi…” Namomroblemang tumingin si Frank sa kanya, ngunit sa huli ay sumuko siya at bumuntong-hininga. “Sige, sasabihin ko sa'yo ang totoo—Ang kliyente mong si Ms. Clarity ay isang assassin na pinakamataas sa Blackrank.”“Ano?!”Nagulat si Helen—nakikita niya mula sa presensya ni Clarity na espesyal siya, pero wala sa hinagap niya ang pagiging top assassin. Nanahimik siya, tuyo ang lalamunan niya habang lumingon siya kay Frank at nahirapang magsalita. “Sinasabi mo bang dapat tanggapin ng Lanecorp ang pagiging kliyente niya?”“Hindi, hindi yun ang ibig kong sabihin.” Umiling si Frank at nagpaliwanag, “Sinabi niya lang sa'kin kung sino siya at hindi man lang tinago ang pagkatao niya.”“Kung ganun, ano palang habol niya?”Natawa si Helen
“Teka, wag kayong magbigay-galang sa'kin.” Kumaway si Frank sa kanila. “Hindi ako interesadong maging gang leaders. Bantayan niyo lang ang mga sarili niyo at lumayo kayo sa gulo.” Pagkatapos, hinablot ni Frank ang mohawk ni Ted at inalog ito, sabay sabing, “At saka, ayusin niyo ang itsura nito. Maghahanda ako ng uniporme para sa lahat—mula sa araw na'to, mga empleyado na kayong lahat ng health and security department ng Lanecorp!”“Ano?” Bulalas ni Ted, na hindi masyadong naintindihan kung anong nangyayari. “Anong ibig mong sabihin sa ‘ano’?! May sasabihin ka ba tungkol diyan?” Tanong ni Frank habang tinitigan ang mga siga. Karamihan sa kanila ay mabilis na lumuhod sa pasasalamat. Hindi nila pinangarap na maging mga siga, dahil karamihan sa kanila ay sinusubukan lang na mabuhay. Minalas lang sila sa kapanganakan nila, kakulangan ng edukasyon, at kakayahan. Dahil dito, kahit na may ilang nag-aalangang sumailalim sa isang malaking kumpanya, karamihan sa kanila ay mukhang napuno
Pagkatapos mag-isip sandali, sabi n Frank, “Kung ganun, may iaalok ako kung gusto niyo kong pakinggan.”“May iaalok ka?” Nabigla si Ted, ngunit lumitaw ang pag-asa sa mga mata niya habang tumingin siya kay Frank. Hindi talaga sila aalis ng Zamri kung hindi kailangan!Tumango si Frank. “Tutulungan kitang pabagsakin ang dalawa pang gang para makabalik ka sa Zamri. Ang kondisyon naman para roon ay pagsisilbihan niyo ang Lanecorp. Sa ibang salita…”Pagkatapos, nakangiti niyang tinuro si Helen at tinapos ang pangungusap niya, “Susundin niyo siya, ang board chairwoman ng Lanecorp.”“Ano?!” Napanganga si Helen. Sa kabilang banda, sinadya rin ni Frank na sumimangot nang nakita niyang nakanganga rin sina Ted at ang mga tauhan niya. “Ano, umaayaw ba kayo?”“Syempre hindi!” Sagot ni Ted. “Hindi kami aalis ng Zamri maliban na lang kung kailangan dahil nandito ang mga kaibigan at pamilya namin. Pero…”Habang naiilang na huminto si Ted, nagpatuloy si Frank, “Pero ano?”“Pero…”Napatitig
Nang makitang handa nang tumakbo ang Blood Wolves, pinigilan ni Frank ang lider nilang si Terry ‘Ted’ Cotton na sumunod sa kanila. Aaminin niyang napabilib siya sa lalaking ito, lalo na't napakadramatiko niya sa suntok niya kanina. Kahit na ganun, napansin ni Ted mula sa isang suntok na iyon na hindi nila kayang manalo laban kay Frank, at sumuko siya. Dito pa lang ay isa na siyang desididong tao. “Sinusubukan niyo bang tumakas? Pwes, huli na ang lahat.” Ibinalik ni Frank ang banta ni Terry, pero di nagtagal ay ngumiti. “Siya nga pala, hindi ito ang buong gang mo, hindi ba?”“Ano…?” Nagbutil-butil ang pawis ni Terry sa tanong ni Frank—atatakihin niya ba ngayon ang Blood Wolves?!Kahit na ganun, lumunok siya at hinanda ang sarili para sumagot. “Tama ka, sir. Maliit na grupo lang kami ng Blood Wolves… merong hindi pagkakasundo sa loob ng gang, at wala akong nagawa kundi lumipat dito kasama ng mga bata ko…”“Hindi pagkakasundo? Talaga?” Lumapit si Frank habang hinihimas ang baba
Sa mga utos ni Terry ‘Ted’ Cotton, susugod ang mga siga kay Frank at pagpipira-pirasuhin siya!Kahit na ganun, naningkit ang mata ni Ted sa napakaaroganteng lalaki at nakaramdam ng kaunting pag-iingat. Hindi kaya isa siyang miyembro ng mahalagang pamilya o apprentice ng isa sa South Sea Sects?“Matapang ka, bata,” sabi niya. “Saan ka nagmula?”“Wala. Ako lang si Frank Lawrence, ang head ng health and security department ng Lanecorp,” kampanteng sagot ni Frank. Nasamid si Ted. Lanecorp? Yung kumpanya?At ang head ng health and security department ng Lanecorp… Natagalan si Ted bago ito mapagtanto, ngunit napahiya siya nang naintindihan niya kung anong sinasabi ni Frank. Head ng health and security department ng Lanecorp?! Ibig sabihin lang nito ay isa siyang pinagandang security guard! At may lakas ng loob ang isang security guard na pagbantaan siya?!Sa galit, sumigaw si Ted habang tinuro niya si Frank sa sandaling iyon, “Sugod! Baliin niyo ang bawat isang buto sa kataw
Malinaw na armado ang lahat ng mga siga dala ang mga baseball bat at machete nila at hinarangan ang daan paalis ni Helen. Sa isang iglap, biglang sumigla ang tahimik na sira-sirang gusali. Vroom!Umingay ang mga makina ng motor at sumunod ang mga sipol habang humarurot ang isang dosenang mga sangganong nakamotor. Kumaskas ang mga huling nila habang huminto sila sa tabi nina Frank at Helen. Ngayon, talagang napalibutan na sila. “Huli na para umalis pa kayo!” Pagmamayabang ni Terry at tumawa nang malakas. Nagsimula ring tumawa ang iba pang mga siga—dahil sabay-sabay na tumawa ang higit isang daan sa kanila, halos maramdamang yumanig ang gusali. “Ano bang gusto niyo?!” Sigaw ni Helen, habang dismayado niyang napagtantong nakapasok sila sa literal na lungga ng mga lobo. Kahit na kampante siya sa kakayahan ni Frank, nag-aalala pa rin siya dahil napakarami nila sa Blood Wolves. “Ano bang gusto ko?!”Biglang dumura si Ted sa lapag at tinitigan nang mapangbanta si Frank haban
"Hahaha…"Biglang tumawa nang malakas si Frank pagkatapos tumingin sa paligid, na nagpatulala sa mga papalapit na mga siga. “Anong problema?” Nag-aalalang lumingon si Helen kay Frank—nabaliw ba siya dahil gumastos siya ng limandaang milyon sa isang walang kwentang lote ng lupa?Habang lumitaw ang iba't-ibang posibilidad sa isipan niya, nakatitig na lang si Helen kay Frank habang ngumiti siya sa kanya at kindat. “Kung tama ang kutob ko, mukhang sinayang to ng nanay mo.”“Ano?”Nanlaki ang mga mata ni Helen sa pagtataka, at lalo siyang nag-alala na baka talagang nabaliw na si Frank. Gayunpaman, tumingin si Frank sa paligid niya sa loob ng lote. “Gigibain ang lahat ng nakatayo sa lupa na'to sa susunod na dalawang linggo. Handa ang Zamri City Hall na magtayo ng highway sa lupang to.”“Alam mo ba kung anong ibig sabihin nun?” Ngumisi siya kay Helen, at tinapos ang sasabihin niya bago siya nakasagot. “Tataas ng sampung beses ang halaga ng loteng to! Hahaha… Talagang swinerte tayo, H
Napuno ng malamig na dismaya ang puso ni Helen nang tumayo siya sa dulo ng lote at inobserbahan ito. Hindi lang mga opisina—maging mga pabrika ay hindi praktikal na itayo rito sa layo ng lote mula sa main road!Kahit na may mga proyekto sa loob ng lugar, nagsimula nang tumabingi ang bawat isang block nito. May mga kamay din sa pader—malinaw na senyales ito ng pagguho “Frank… Limandaang milyon… Para sa lupang to! Talagang nalugi tayo rito.” Malungkot na bumuntong-hininga si Helen—sa pananaw niya, walang kwenta ang lupang ito!Wala ring laman ang mga proyekto, at karamihan ng mga unit ay bakante. “Pero malay mo lang.” Ngumiti si Frank at nagpunta sa mga proyekto bago nakakilos si Helen. Hindi sila masyadong nakalayo nang nakita nila ang isang grupo ng mga sigang nagtitipon nang sama-sama habang naglalaro ng poker sa sira-sirang lobby. Mukhang mga bata pa sila ngunit kakaiba ang pananamit nila. Ang isa sa kanila, na nakaharap sa pintuan, ay nakita sina Helen at Frank na puma
Nag-aalala talaga si Gina na baka magbago ang isip ni Frank at mauwi sa wala ang pambobola niya sa nagdaang kalahating oras. Gayunpaman, halatang wala siyang dapat ipag-alala dahil wala talagang anjalam si Frank sa limandaang milyon. Ang totoo, tinawagan niya kaagad si Trevor Zurich para sabihan siyang ipadala ang pera sa account ni Gina at pirmahan ang pangalan niya sa kasunduan. Nakasimangot si Helen nang natapos siya habang nakangiti naman si Gina. “Oh, Frank,” sabi niya. “Bakit di ka manatili rito ngayong gabi? Ililibre ko kayo ni Helen ng hapunan.”“Di na kailangan,” mahinang sagot ni Frank habang umiiling. “Bibisitahin ko ang lupa at titignan ko kung meron akong mapaggagamitan rito, para hindi ako mawalan masyado ng pera.”Sinsero ang sagot ni Frank, kasabay ng pagdating ng notification kay Gina mula sa bangko. Nakahinga nang maluwag si Gina nang makita iyon at kaagad na nabawasan ang sigla niya. As ng totoo, nakahiga na siya sa kama at pumikit. “Sige, hindi na kita