Chapter 2: Para sa scoop
ANG GALIT na tingin ni Jaxon kay Skylar ay para bang gusto siya nitong saktan. Nanlamig siya sa takot. Namutla si Skylar at biglang bumagsak ang luha mula sa kanyang mga mata.
“H-How could you say that to me? Hindi ako cheap! I'm not a slút!”
Hindi niya gustong mapunta sa kama ni Jaxon. Siya itong biktima pero hindi nakikita iyon ni Jaxon. Ang nasa isip nito ay sinilo niya ito.
“If you're not cheap, why did you climb my bed, Skylar?! And why are you crying? May karapatan ka bang umiyak sa harap ko?" malamig na sabi ni Jaxon, walang bahid ng awa ang tono ng boses. Sa lamig ng boses nito ay parang hinihiwa noon ang puso ni Skylar at nahihirapan siyang huminga.
“Five years ago, I told you I don't wanna see your face again. But here you are, shameless to get in my bed. If you're not cheap, what are you?”
Parang bomba ang bawat salitang binitiwan ni Jaxon. Sa narinig, tahimik na umalpas sa mga mata niya ang mga luha, kagat-kagat ni Skylar ang labi para pigilan ang hagulhol.
“Get out of here!” Hinila si Skylar ni Jaxon pababa sa kama at inihagis ang kanyang maskara na tumama pa sa may dibdíb ni Skylar.
Nang marinig iyon, mabilis na sininop ni Skylar ang iba pang gamit at walang lingon-lingon na tumakbo palabas ng kwarto.
"Damn it!" asik ng naiwang si Jaxon sa loob ng suite. Tinitigan nito ang pagtakas ni Skylar doon.
Galit nitong sinipa ang unan at pinagbabato ang mahawakan. Hindi niya maintindihan kung bakit galit na galit ang pakiramdam siya. Sinindihan ni Jaxon ang isang sigarilyo na nahablot sa side table at may tinawagan.
“Come up here!”
Pagkalipas ng tatlong minuto, dumating si Wallace, ang private assistant ni Jaxon, na hinihingal. Nakita ng lalaki si Jaxon na nakatayo sa harap ng bintana, suot ang itim na robe, hawak ang isang sigarilyo at humihithit doon. Ang aura nito ay malamig at nakakatakot na parang gustong umatras ni Wallace.
"Sir Jaxon..." maingat na sabi ni Wallace.
"Who's the person who brought a woman here?" tanong ni Jaxon, kalmado ang mukha ngunit alam ni Wallace na nagpipigil ito ng galit.
Napalunok si Wallace. "Pasensya na, Sir Jaxon. Iche-check ko kaagad at babalik ako sa loob ng sampung minuto."
Pagkaalis ni Wallace, nanatili si Jaxon sa harap ng bintana, tahimik na pinapanood ang mga tao sa labas. Nakita niya mula sa labas ng transparent window si Skylar na nasa intersection, nagtatangkang pumara ng taxi ngunit walang pumapansin sa kanya. Para itong iniwan ng mundo. Matagal bago nakasakay si Skylar sa taxi at umalis.
Pagbalik ni Wallace, dala na nito ang impormasyon.
"Sir Jaxon, nalaman ko na. Ang babae kagabi ay si Skylar Aquino, an unknown entertainment reporter. Madalas siyang nagbabantay ng mga celebrities para kumuha ng balita."
"So, she's a paparazzi, huh? Check the whole room." Alam na ni Jaxon ang intensyon ni Skylar. Umigting ang panga niya sa naisip.
Pagkatapos ng thorough inspection, nakahanap si Wallace ng isang wireless na pinhole camera. Dumilim ang ekspresyon ni Jaxon.
“You're good, Skylar. Just for a fúcking scoop, you even paid with your body.” Nakakuyom ang palad na humarap siya sa assistant. “Spread the news. Walang media company dito sa Metro Manila ang dapat kumuha kay Skylar o makakalaban nila ako."
Ang boses ni Jaxon ay malamig at kalmado, sanay na sanay na itong magbitiw ng mga salitang kayang sumira sa isang tao.
"Yes, Sir Jaxon."
***
PAGKATAPOS makauwi, nagmadali si Skylar na pumasok sa banyo para maligo. Tumayo siya sa ilalim ng shower. Ang mainit na tubig ay halos sumunog sa kanyang balat hanggang mamula ito, pero hindi nito kayang alisin ang sakit at sama ng loob sa kanyang puso.
Ang mga salitang binitiwan ni Jaxon—na isa siyang cheap na babae— paulit-ulit na naririnig ng kanyang isip.
Napaupo siya, niyakap ang kanyang tuhod at humagulhol.
"Jaxon, bakit mo naman ako tinawag na gano'n? Hindi naman ako pokpók, eh. Hindi ko ibinebenta ang sarili ko para sa pera. You should believe me! Dati naman, naniniwala ka sa lahat ng sinasabi ko..."
Hindi niya alam kung paano sila umabot sa ganitong sitwasyon. Magkaklase sila noong high school, naging close noong college at sandali ring nagsama sa iisang bahay. Pero ngayon, bakit umabot sa ganitong sitwasyon?
Ayaw ni Skylar na maging kaaway si Jaxon. Masakit. Hindi niya kaya.
Simula nang ituring siya ni Jaxon na kaaway, naalis si Skylar sa eskuwela, nawalan ng trabaho at lumayo siya. Ang bawat araw na lumilipas ay parang bangungot—parang nahulog siya sa napakalalim na hukay. Pilit siyang lumalaban para makalabas, ginagamit ang natitirang lakas pero hindi siya makaahon.
*
PAGLABAS ng banyo, narinig ni Skylar ang pagtunog ng kanyang cellphone. May tumatawag, si Linda na co-worker niya.
"Linda…" Sinagot niya ang tawag, handang tanungin ito kung bakit siya nito pinahamak kagabi.
Pero bago pa siya makapagsalita, nagsalita na ito, "Skylar, pinapaalam lang ng Sir na tanggal ka na."
Nanlaki ang mata ni Skylar sa narinig. Parang ilang segundo pa bago siya nakapagsalita.
"Ha? Bakit? Ano'ng ginawa ko?!"
Pero ang sagot lang sa kanya nito ay ang pagpatay ng tawag.
Dahil doon, nagdesisyon si Skylar na puntahan ang opisina nila para humingi ng sagot sa tanong niya. Hindi siya pwedeng basta-basta mawalan ng trabaho. Kailangan niya ng pera. Kailangan niyang malaman kung bakit siya tinanggal!
Pagdating niya sa opisina, walang tao sa front desk kaya walang pumigil sa kanya. Pumasok siya diretso sa opisina ng boss.
"Sir, bakit n’yo ako tinanggal—Sir?"
Walang tao roon. May narinig si Skylar boses mula sa loob ng maliit na kwarto sa opisina. Isang pamilyar na boses ng babae.
"Sir..."
Si Linda iyon, parang dumadaîng kaya napalunok si Skylar. Napagtanto ni Skylar na may relasyon si Linda at ang kanilang boss. Kaya pala mataas ang performance bonus ni Linda kahit sabay lang sila nag-umpisa sa kumpanya.
Napabuntong-hininga siya at naupo sa sofa. Hintayin niya na lang silang matapos.
Matagal bago tumigil ang mga naririnig niyang ingay mula sa maliit na kwarto. Pero hindi pa rin lumabas ang Sir at si Linda. Sandaling nahinto ang ingay at boses ni Linda ang narinig ni Skylar.
"Sir, nakuhanan ko ng litrato si Skylar at si Jaxon Flinn Larrazabal noong lumabas sila sa suite. May reward ba ako sa ginawa ko?"
Natigilan si Skylar. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Alam pala ni Linda na nasa kwarto siya ni Jaxon at kinunan pa siya ng litrato!
"Ikaw pa ang may lakas ng loob humingi ng reward?! Buti nga hindi kita sinisante kasabay ni Skylar!" galit na sagot ng lalaki.
Nagulat si Linda sa sagot nito. "Bakit, Sir? Hindi ba ikaw ang nagsabi na lagyan ko ng drûgs ang inumin ni Skylar at dalhin siya sa kwarto ni Jaxon Larrazabal para may headline tayo?"
Hindi na napigilan ni Skylar ang sarili. Binuksan niya ang pinto dahil sa galit.
"Ang kakapal ng mukha ninyo?! Anong kasalanan ko para gawin n'yo sa akin iyon?! Ang sasama ninyo! Hindi n'yo ba alam na ilegal ang ginawa n’yo? Irereport ko kayo sa mga pulis!"
*
Chapter 3: Hindi kilalaGULAT na gulat sa nalaman at sobrang emosyonal si Skylar habang umiiyak. Ang sakit na nararamdaman niya ay parang pinupunit ang kanyang puso.Alam ng Diyos kung gaano niya sinubukang umiwas kay Jaxon nitong mga nakalipas na taon.Para makalimutan si Jaxon at makalayo sa buhay nito, iniwan niya ang lugar kung saan siya lumaki. Iniwan din niya ang kanyang kapatid na may malubhang sakit sa kanilang iresponsableng ama—lahat para makapamuhay nang tahimik at hindi na muling madamay sa gulo.Pero ngayon, nangyari ang kinatatakutan niya. Ginamit siya ng boss para sa sariling interes—ipinadala siya sa kwarto ni Jaxon para lang makagawa ng scoop.Alam niyang hindi na siya palalampasin ni Jaxon. Parang mauulit ang mga araw na hindi niya gusto pang alalahanin. Mauulit iyon dahil sa mga taong kaharap niya ngayon."Idedemanda ko kayo!" sigaw niya habang umiiyak at tumalikod para umalis.Biglang sinara ni Linda ang pinto ng opisina. "Skylar, tigilan mo na 'yan," sabi ni Lin
Chapter 4: Ipagbibili muli"Oh, nandito ka na pala, Sky," bati nito na may pilit na ngiti. "Bilisan mo, bigyan mo ako ng 50 thousand pesos. Meron ka naman yata n'on. Suwerte ako ngayon sa tingin ko. Babawiin ko lahat ng natalo ko sa sugal!""Tumigil ka na! Huwag mong hawakan ang bag ko!" galit na sigaw ni Skylar habang tinutulak ang ama palayo. Ang natitirang pera niya ay para sa pagpapagamot ng kapatid niya. Hindi niya ito maaaring ibigay sa walang kwentang bisyo ng ama niya."Anong walang pera? Hindi ba't pokpok ka? Ang laki ng kita ng trabaho mong 'yan!" sabi ni Lito na may halong pang-iinsulto."Reporter ako, hindi pokpok!" balik ni Skylar. "Bakit ba gusto mo lagi akong ibenta? Tatay kita!""Wala akong pakialam kung reporter ka o pokpok, ibigay mo ang bag mo!" sigaw ni Lito sabay hablot sa bag niya."Huwag mong kunin 'yan! Para sa pagpapagamot ni Terra ‘yan!" umiiyak na sigaw ni Skylar habang pilit na binabawi ang bag."Tumigil ka! Tatamaan ka sa akin!" anito at itinulak siya at
Chapter 5: Sinong nanakit sa ‘yo"MR. LARRAZABAL, hindi pa nagsisimula ang usapan natin tungkol sa deal! Saan ka pupunta?" Tanong ng negosyanteng kausap ni Jaxon, halatang nag-aalala na baka hindi na bumalik si Jaxon. Tumayo ito mula sa sofa at sinubukang pigilan si Jaxon.Pero parang hindi narinig ni Jaxon ang mga salita nito. Nagpatuloy lang siya sa paglakad palabas ng kwarto habang mabigat ang ekspresyon. Malamig at madilim ang ekspresyon sa mukha ni Jaxon, takot ang mga napapatingin sa kanya. Malakas na isinara ni Jaxon ang pinto nang maraan doon. Sa lakas ng tunog, napatalon ang negosyanteng sumubok magpigil kay Jaxon at natakot nang humabol pa. Mas kalmado ang isa pang negosyanteng naroon. Nang makitang umalis si Jaxon, tiningnan nito si Jeandric at tinanong, "Sir Jeandric, mukhang galit na galit si Mr. Jaxon. Ano bang nangyari? Parang world wàr 3, ah."Ngumiti si Jeandric pero halata sa mukha na ayaw nitong sumagot sa tanong. "Looks like the deal's pause for tonight. Mag-enjo
Chapter 6: Huwag kayong lumapitHINDI namalayan ni Skylar na umalis na si Jeandric dahil sa lalim ng iniisip at naiwan sila ni Jaxon sa mahabang pasilyo. Naninibago at kinakabahan si Skylar; mabilis ang tibok ng puso niya. Hindi niya alam kung paano makitungo kay Jaxon. Nag-iisip si Skylar kung magsasalita siya para basagin ang katahimikan pero bigla nang naglakad palayo si Jaxon.“Jaxon...” Agad niyang hinawakan ang kamay nito. Mainit iyon, hindi tulad ng malamig at walang emosyon na ekspresyon ng mukha nito.“Sa nangyari ngayong gabi... Salamat... Maraming salamat...” Nauutal ang boses niya habang mahigpit na hinahawakan ang kamay ng lalaki.Hindi sumagot si Jaxon. Tila hindi niya narinig ang sinabi ni Skylar. Nakatitig lang ito sa kamay ng babae, tila naguguluhan.Dahil doon, inakala ni Skylar na galit si Jaxon sa paghawak na ginawa niya. Agad niya itong binitiwan at yumuko para humingi ng paumanhin. “S-Sorry, Jaxon.”Nang bitiwan niya ang kamay nito, bahagyang gumalaw ang kamay n
Chapter 7: First day"‘HUWAG kayong lumapit sa akin—’Biglang tumayo sa pagkakaupo si Skylar, pinagsiklop ang kanyang mga kamao at gumawa ng kilos na parang aatake sa mga lalaking lalapit sa kanya. Sumigaw siya ng malakas, "Kahit mamatay ako, hindi ko hahayaang magtagumpay kayo sa balak n'yo!"Pagkatapos niyang sabihin iyon, ginamit niya ang lahat ng lakas niya para buksan ang pinto ng sasakyan nang malakas. Kaysa maabuso ng mga nakakadiring lalaking ito, mas mabuti pang wakasan niya ang lahat! Mamàtay na kung mamamàtay! Dahil sa gulong likha ni Skylar, nagkagulo sa loob ng sasakyan, naging baliko ang pagmamaneho ng kotse kaya nauntog siya sa matigas na bintana ng sasakyan. Nahilo siya at pakiramdam niya ay may mainit na likido na dumadaloy sa kanyang noo. Hinipo niya ito at nang makita ang kanyang kamay, puno ito ng dugo."Hoy, bigote, ayusin mo! Huwag mong hayaang mamatay siya."Naging maingay bigla ang loob ng sasakyan. Sa sobrang hilo, parang nakikita ni Skylar ang mga anyo ng mg
Chapter 8: You're disgustingYUMUKO si Jaxon at hinalîkan ang labi ni Skylar na naamoy niya agad ang matapang na amoy ng alak. Kasabay nito, ang malaki nitong kamay ay humawak sa kanyang dibdîb...Nagulat si Skylar at agad na nagpumiglas. Pilit niyang itinulak si Jaxon habang mahigpit na tinatakpan ang kanyang dibdib. Sa takot, sumigaw siya, "Jaxon, huwag kang gumawa ng kalokohan!""Kalokohan 'to, Skylar?" malamig na tanong ni Jaxon habang pinisil ang pisngi niya at pilit na itinaas ang mukha niya para tumingin sa mga mata nito. "Hindi ba ito ang gusto mo? Hindi ba’t kaya ka nagtatrabaho sa lugar na ito ay para paglaruan at aliwin ang mga lalaki?""Jaxon, nagkakamali ka..." Hindi pa man natatapos ang paliwanag niya, bigla ulit siyang hinàlikan ni Jaxon. Kasabay nito, may narinig siyang tunog ng damit na napunit, at ramdam niya ang malamig na hangin sa kanyang dibdib. Mabilis niyang tinakpan ito ng kanyang mga kamay.Pero huli na. Hinawakan ni Jaxon ang balikat niya at itinulak siya na
Chapter 9: KapalitNARINIG ni Skylar ang bahagyang pangungutya at panunukso sa tono ni Jaxon. Napahiya siya at namula ang mukha.Oo nga naman, ano bang maibibigay niyang kapalit para tulungan siya nito? Si Jaxon ay mayaman at makapangyarihan, wala nang kulang sa buhay ng lalaki. Samantalang siya, isang mahina at kaawa-awang babae na paulit-ulit na ibinebenta ng sariling ama para mabayaran ang utang sa sugal. Ano nga bang maibibigay niya?Dahil dito, unti-unting nawala ang liwanag sa mga mata ni Skylar at ang kamay niyang mahigpit na nakakapit sa laylayan ng pantalon ni Jaxon ay kusang bumitaw.Sinubukan niyang tumayo at umalis pero hinuli siyang muli ni Jaxon at hinawakan nito ulit ang kanyang baba. "Sagutin mo ako, anong benefits ang maibibigay mo? Kung magustuhan ko ang alok mo tutulungan kita ulit."Napanganga si Skylar sa gulat at tumingin sa kanya nang may halong pag-aalala. Hindi siya makaisip ng anumang benepisyo na maibibigay niya. Sa huli, naglakas-loob siyang magtanong, "I
Chapter 10: Hindi nakakatakot ang kamàtayanHINDI UMUWI si Skylar at sa halip ay dumiretso siya sa ospital. Pagdating niya roon, nakita niyang gising pa ang kapatid niyang si Terra. Nakaupo ito sa tabi ng kama, nakatitig sa bintana na parang tulala. Ang maputlang mukha nito ay parang wala nang buhay. Nang makita ni Skylar ang kalagayan ng kanyang kapatid, hindi niya napigilan ang pag-agos ng luha mula sa mga mata. Pero pilit niyang pinigil ito para hindi makita ng kapatid ang kanyang lungkot. Dahil kung malulungkot siya, mas nasasaktan lang si Terra at baka isipin nito na nagiging pabigat na ito sa kanya. May sakit na si Terra kaya dapat niyang iwasan na palungkutin pa ang kalooban nito. Binuksan niya ang pinto at pumasok.Narinig ni Terra ang pagbukas ng pinto kaya agad itong lumingon. "Ate, nandito ka na?""Natakot akong malungkot ka rito kaya sinamahan kita," sagot ni Skylar habang naupo sa tabi ng kama at hinaplos ang ulo ng kapatid. "Kumusta ka? Masama ba ang pakiramdam mo ngay
"Hmm?" Nag-angat ng tingin si Audrey mula sa strawberry platter, may 47-carat pink diamond ring sa bibig nito. "Alam kong bad mood ka lately, pero hindi naman kailangang gumastos ng ganito kalaki." Napakamahal ng dessert na ‘to, parang ang pera ng Lim family galing lang sa hangin."Maikli lang ang buhay, kaya dapat mag-enjoy habang kaya pa. Kakainin at iinumin ko na ang gusto ko habang buhay pa ako. Kung hindi, baka patayin ako ni Barbara at ng anak niya balang araw tapos ni hindi ko man lang naranasan ang masarap na pagkain," ani Audrey na parang walang pakialam, habang pinupunasan ang pink na diamond ring, inilagay nito iyon sa kahon ng alahas at iniabot kay Skylar. "Ano 'to?" Medyo kumunot ang noo ni Skylar, hindi niya maintindihan kung ano na naman ang trip ni Audrey. "Kunin mo. Ibigay mo kay Terra bilang regalo sa kanyang ika-18th birthday." Mabilis na tumanggi si Skylar, iniiling ang ulo. "Hindi, sobrang mahal nito. Hindi ko pwedeng tanggapin." Pinaningkitan siya ng mat
Chapter 35: Bati na ba tayo o hindiINAKALA ni Skylar na na si Audrey ay magpapakita ng ugaling isang nakatatandang kapatid at papagalitan si Barbara. Sasabihin nito na masyado si Barbara na makasarili at walang alam at ang ganitong ugali ay sisira sa magandang reputasyon ng kanilang negosyo. Pero hindi ni Skylar inaasahan na ang unang magsasalita ay ang matangkad na lalaki sa tabi niya. Si Jaxon. "Audrey, I want this store." Hindi ito tanong kundi utos. "Sige, aasikasuhin ko ang mga papeles para sa transfer mamaya." Isang luxury shop lang iyon. Hindi pipiliin ng Lim family na kalabanin si Jaxon dahil sa ganitong maliit na bagay. Halos maiyak si Barbara sa galit. Hindi lang tindahan ang nawala rito pati na rin dignidad nito. "Manager," malamig na sinabi ni Jaxon, kasabay ng bahagyang pag-angat ng labi nito. Takot na lumapit ang manager. "Mr. J-Jaxon, ano po ang kailangan ninyo?" Tiningnan ni Jaxon si Barbara nang malamig. "Tandaan mo ang mukha niya. Huwag na huwag mo siy
Tiningnan ng saleslady ang black card, bahagyang nanginig ang bibig nito at namula ang mukha sa kahihiyan. Napangiti si Skylar sa nakita at saka nagtanong. "Pwede mo na bang i-wrap ito para sa akin ngayon?" Nahihiya, tumango ang saleslady, nanginginig ang mga kamay habang kinukuha ang bracelet mula sa counter. Halos tumulo ang pawis nito sa noo sa kaba. Sa buong mundo, ang may hawak ng black card ay alinman sa mga sikat na personalidad o mga super wealthy people sa upper class. Alinman sa dalawa, hindi nito kayang bastusin o balewalain ang mga ito. Pero kanina, trinato nito nang masama ang may-ari ng black card na ito. Alam ng saleslady na literal na naghukay ito ng sarili nitong libingan. Habang nanginginig ang saleslady na kinukuha ang bracelet mula sa counter, pinilit nitong ngumiti at ipinaliwanag ang disenyo at craftsmanship ng bracelet kay Skylar, umaasa na makakabawi ito. Pero biglang sumulpot si Barbara. "Huwag mo nang pag-aksayahan ng oras ‘yan, akin na ang bracelet
Chapter 34: Kapatid sa labasBAHAGYANG tumaas ang kilay ni Audrey. "Alam mo bang si Barbara ang nagpakalat ng pekeng malaswang video mo?" Tumango si Skylar. "Oh..." Tinanggal ni Audrey ang sunglasses nito, tumingala sa langit at huminga nang malalim. Sa tiyak na tono, nagsalita ito. "Ibig sabihin, alam mo rin na ako ang nag-utos kay Jeandric na humanap ng scapegoat para sa kanya." Bahagyang tumango si Skylar. Kumunot ang noo ni Audrey at tumingin nang diretso sa mga mata ni Skylar. "Galit ka ba sa akin?" Umiling si Skylar. "Pinsan mo siya kaya natural lang na protektahan mo siya." Napangisi si Audrey at isinuot muli ang sunglasses. "Kung ako lang, gusto ko na ngang patayin siya." Nanlaki ang mga mata ni Skylar sa narinig dahil hindi niya inaaasahan iyon kay Audrey. Laging nakakaalalay si Audrey kay Barbara na parang babysitter na nga ito kaya ang malaman pala na may may galit pala si Audrey na sobrang lalim kay Barbara ay kagulat-gulat. Habang naglalakad si Audrey papa
"Gawin mo na lang ang inuutos ko. Ang dami mo pang sinasabi!" mariing sagot ni Jaxon na puno ng galit. Pagkatapos nito, agad niyang binaba ang tawag. Hindi naman niya gustong gawing komplikado ang lahat, pero ang problema, malinaw na ayaw ni Skylar magsalita tungkol sa nararamdaman nito. Kung gusto nitong magkwento, hindi sana ito umiiyak nang walang sinasabi. Mahimbing ang tulog ni Skylar, kaya hindi siya nagising kahit na nakarating na sila sa bahay. Dahan-dahang binuhat siya ni Jaxon papunta sa banyo. Tinanggal niya ang damit nitong amoy alak, hinugasan ang katawan niya gamit ang maligamgam na tubig at sabon, at pagkatapos ay inilagay siya sa kama at tinakpan ng kumot. Basa pa ang suot ni Jaxon habang nakaupo sa gilid ng kama. Pinagmasdan niya ang bahagyang namumulang pisngi ni Skylar. Unti-unting nawala ang lamig sa kanyang mga mata, at yumuko siya para halikan nang marahan ang noo nito. "Good night," mahinang sabi niya, puno ng lambing. Kinabukasan, paggising ni Skyla
Chapter 33: Hinala"THEN TAKE it off. Tingin mo sinong natatakot sa gagawin mo, Skylar?" Desidido si Skylar sa banta kaya inabot niya ang zipper ng damit sa likod ng leeg niya at hinila pababa. Kitang-kita ang makinis niyang balat nang unti-unting lumilitaw dahil sa paghuhubàd niya ng damit. "Siraulo ka ba?!" Agad na lumaki ang mga mata ni Jaxon sa galit at mabilis na lumapit para pigilan siya. Lalo namang nasaktan si Skylar dahil sa matalas nitong boses. Tumingala siya at tinitigan si Jaxon, tapos ay bigla siyang umiyak. "Baliw ka talaga, Jaxon! Bakit mo ako sinisigawan..." Ang boses niyang puno ng hinanakit ay parang dagok sa puso ni Jaxon. "Tumigil ka nga!" Sigaw ni Jaxon, lalo pang nagalit dahil umiiyak siya. Gusto nitong paluin si Skylar para maramdaman nito kung ano talaga ang pagiging masungit. Pero mas lalo pang lumakas ang iyak ni Skylar. Namumula na ang mga mata niya habang bumubulong. "Ayoko tumigil... Buhatin mo ako... gaya ng dati..." Parang bata si Skylar na
"Skylar, hindi dahil kinakampihan ko si Barbara. Sa totoo lang, mas mahalaga ka sa akin kaysa sa kanya. Pero limang taon na ang nakalipas, nangako ako kay Audrey na papakawalan si Barbara. Ayokong sirain ang pangako ko kay Audrey, kaya..." malungkot na sabi ni Jeandric."Ganoon na lang? Titiisin ko lahat ng sakit at lulunukin na lang ang lahat ng hirap?!" Galit na galit si Skylar. Kung ibang bagay lang ito, baka hindi na niya pinagtuunan ng pansin dahil pinsan ni Audrey si Barbara. Pero ang insidenteng ito ang sumira ng malaking bahagi ng buhay niya. Hindi lang niya natapos ang pag-aaral at nawalan ng tsansa na makahanap ng maayos na trabaho, kundi pati ang dangal at pagkatao niya ay labis na naapektuhan. Hanggang ngayon, hindi pa rin niya malimutan ang araw na nilait siya ng mga kaklase. Pinagsabihan siyang mababa ang moral at bastos - pakawala. Hinagis nila ang mga gamit niya, pinunit ang kanyang damit at pinaalis siya sa eskwela. May ilang lalaking kaklase rin na nanood ng v
Chapter 32: Ang totoong may sala"LIMANG taon na ang nakalipas, tinulungan ko si Barbara sa isang bagay. Pinasahan ko ang kapatid ko para i-upload ang isang malaswang video kung saan ang isang babaeng estudyante ay may nude videos. Pero nalaman ko kalaunan na may koneksyon pala ‘yung babaeng estudyante kina Jaxon at Jeandric. Kaya ayun, nakulong ang kapatid ko nang dahil sa kanila," sabi ng lalaki at napahinto na tila nabulunan. Pagkatapos ay nagpatuloy ito, "Si Barbara, ‘yang babaeng ‘yan, natatakot na kung mabunyag ko ang totoo, babalikan siya nina Jaxon at Jeandric dahil siya ang nag-utos n'on. Kaya hinahayaan niyang perahan ko siya nang paulit-ulit..." Nakainom na nang husto ang lalaki, kaya deretso nitong nasabi ang lahat. Kung nasa tamang isip ito, siguradong hindi nito sasabihin kahit kanino ang lahat, kasi katulad ni Barbara, takot din ito na gantihan nina Jaxon at Jeandric. Ang nangyari sa kapatid ng lalaki ang pinakamalinaw na halimbawa—nakakulong pa rin iyon hanggang nga
“Audrey!” sigaw ni Skylar, galit at namumula sa hiya. Talagang ang tanong nito ay palala nang palala. Malamig ang tingin ni Jaxon at nagsalita. “Kailangan mo ba ng ruler para sukatin?” Tiningnan si Jaxon ni Audrey nang may ngiti. “Kung willing kang sukatin dito sa harap ng lahat, maghahanap ako ng ruler.” “Okay, maglalaro pa ba tayo o hindi?” inis na tanong ni Jeandric at pinatay ang hawak na sigarilyo. Pagod na ito sa laro, lalo na’t hindi ito nakakakuha ng pagkakataong magtanong kahit kailan. Ang malas talaga nito. Lahat naman ng mata ay nakatingin kay Skylar na parang sinasabi na: 'Sagutin mo na, Skylar.' Nanlamig ang anit ni Skylar dahil sa mga titig nila. Umupo siya nang matuwid at medyo nanginig, 'A-Ako... pipiliin ko ang dare.' Hindi sa ayaw niyang sabihin ang totoo pero hindi naman niya nasukat kailanman ang “bagay” ni Jaxon, kaya wala siyang ideya sa sukat nito. Basta… hindi "maliit" si Jaxon. "Audrey, mag-isip ka na ng dare! Dali na!" sigaw ng grupo na aliw na ali