CHAPTER 20

sang gabi pagkaraan ng tatlong araw niyang pakikipagmatigasan kay Daniel ay naisipan nitong umupo sa isang bench na yari sa kawayan. Nilagang kamote lang ang ipinakain sa kaniya ni Daniel ng gabing iyon. Ang dahilan, bakit daw siya kakain ng masarap kung wala naman siyang ginawa sa maghapon. Gustuhin man niyang pumunta sa tindahan para bumili ng softdrinks o kahit anong makakain ay wala din naman siyang pera. Magkakapera lang daw siya kung makikigapas siya, makikitanim ng palay o tululong sa pangingisda sa kalapit nilang ilog para may pambili siya ng sabon at shampoo. Kinakati siya at pakiramdam niya dumidikit na ang libag sa buo niyang katawan. Hindi na niya nagugustuhan ang amoy putik niyang katawan. Matigas na rin ang kaniyang buhok na alaga dati sa conditioner. Dahil na rin siguro sa tatlong araw nang bareta na sabong panlaba ang ginagamit niya kapag naliligo sa banyo na tinatakpan lang nila ng nipa. Nakaramdam na siya ng sobrang lungkot. Namimiss na niya ang kaniyang pamilya. Ang