Mag-log inShare
Kabanata 20
Huling Na-update:
2022-04-05 23:53:19Kaarawan at Halik
"The King and Queen of Koroteya has arrived!"
Narinig kong malakas na anunsyo ni Harrion sa lahat na nasa loob ng bulwagan. Musika na nagmumula sa mga biyolin ang namayani sa aking pandinig nang mabuksan ang malaking pintuan patungo sa bulwagan kung saan ngayon idinaraos ang kaarawan ng Hari.
Mga bago, hindi pamilyar at mapanuring tingin ang iginawad ng lahat sa akin nang ako'y tuluyang humalo sa bilang nila kasama ang malamig na Hari. Alam kong malaki ang aking gagampanin sa mga oras na ito.
"Good evening, Your Majesty and Your Highness." Halos sabay nilang bati sa akin.
Mabuti na lang ay napag-aralan ko kahit papaano ang kanilang pananalita kahit ito'y panimula pa lang. Kaya't may naiintindihan ako.
Ngumiti ako sa kanila habang tipid na tumango lamang ang Hari.
Kaugnay na kabanata
The Dove of The Lost Lands Kabanata 21
Mag-usapBlangko. Pagkalito. Pagkagulat. Iyon ang agad na bumalot sa akin nang gawin ng malamig na Hari ang hindi inaasahan. Nanlalaki ang mga matang maramdaman ko ang paglikot ng labi nito sa aking labi. Parang nauuhaw.Sa labis na kabiglaan sa aming sitwasyon ay halos hindi na ako nakapag-isip ng tama. Natauhan na lamang ako nang mas pinalalim ng Hari ang pag-angkin sa aking labi kaya't mariin ko siyang tinulak gamit ang buo kong lakas.At ganoon na lamang ang gulat ko nang makita ang itsura niya. Namumula ang buong mukha at leeg. Namumungay ang mga mata at tila may senswal sa kung paano niya ako titigan.Naglakas-loob akong harapin ang malamig na Hari kahit pa may kaunting kiliti ang naiwan sa aking labi mula sa ginawa niya."Ano bang nangyayari sa'yo, Kamahalan? Bakit mo ba ginagawa 'to?"Ngunit tila bingi ang Hari.
Huling Na-update : 2022-04-07The Dove of The Lost Lands Kabanata 22
MuliNaiwan akong mag-isa sa silid. Tumanggi ako sa kagustuhan ng Hari na mag-usap kami. Wala akong pakealam kung magalit man siya sa akin pero sa ngayon ay hindi ko kayang harapin siya. Kahit makita man lang ang mukha niya ay baka manginig muli ako sa takot at baka hindi lamang punyal ang maitutok ko't makasugat sa kanya.Napapikit ako at napatakip ng mukha ko. Bumabadha na naman ang mga luha. Hindi ko pa makontrol ang sariling emosyon. Para kasing awtomatikong nagbalik ako sa nakaraang halos dumikit na sa pagkatao ko.Dapat nga ay pinapangatawanan ko ang aking pangako, ang aking desisyon, ang aking mithiin. Ngunit heto ako ngayon. Mahina pa rin ako. Gusto kong pangaralan ang sarili sa pagiging ganito ko.Hindi ba't nangako kang magiging malakas ka, Yonahara? Ano itong ipinapakita mo?Parang pinatotohanan ko ang sinabi ng
Huling Na-update : 2022-04-08The Dove of The Lost Lands Kabanata 23
Kiliti, halina at bihagSa tana ng buhay ko'y hindi ko inisip kung ano ang pakiramdam ng isang pisikal na intimasyon. Sa totoo'y wala akong nalalaman tungkol doon. Ang tanging kagustuhan ko lamang ay matigil na ang bawat dahas at kamunduhan na minsan ay hindi lang masarap sa pakiramdam. Ito rin ay nakakapanakit. Nagiging ganid at marami ang nagiging biktima sa mali nitong paraan.Ang ganoong paraan at pagtatangka noon sa akin ay dumikit na yata sa aking isip at pagkatao. Ang takot ay madaling bumabalot sa tuwing may ganoong pagkakataon. Minsan ko na nga ring naisip kung ano ba ang mayroon sa isang intimasyon?Gaano ba ito kaakit-akit sa iba? Paano niyon nagagawang ibahin ang isang tao? Anong pakiramdam? Iyon ba ay takot? O totoo nga kaya ang sabi-sabi'y labis iyong nakakahalina?
Huling Na-update : 2022-04-10The Dove of The Lost Lands Kabanata 24
DahilanHalos hindi ako pinatulog ng senaryong iyon. Nararamdaman ko pa rin ang bawat haplos, dampi, kiliti at halina na ibinigay ng labi ng malamig na Hari. Nakalimutan ko na nga kung paano ako nakabalik sa aking silid.Ilang ulit na rin akong naglumikot sa aking kama subalit hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Hanggang sa dumating ang madaling araw, 'dun lang ako tuluyang nakatulog.Nasa hapag kainan ako, mag-isang kumakain. Si Dera ang siyang nagsisilbi ng aking pagkain at ng inumin. May iilang nakabantay din na kawal sa bawat sulok. Nagsasalin ng tsaa si Dera nang mapansing hanggang ngayon ay hindi pa rin pumaparito ang Hari o kahit makisalo man lang sa hapag."Mahal na Reyna, hanggang ngayon pa ba'y hindi pa rin kayo nagkakausap ng mahal na Hari?"Natigil ang ginagawang paghihiwa sa nilutong karne nang magtanong si Dera. Saglit k
Huling Na-update : 2022-04-11The Dove of The Lost Lands Kabanata 25
ParaanNapapikit ako nang dumaan sandali ang ihip ng hangin, nanginig ako ng kaunti dahil doon. Ang lampara naman sa loob ng silid ang nagbibigay ng konting liwanag sa gabing tahimik at sa buwan na ngayon ay nababalitan ng makapal na ulap.Pagmulat ay pinagmasdan ko naman ang labas ng palasyo mula sa terasang kinatatayuan ko. Sa kabila ng katahimikan, parang nadidinig ko ang bawat bulong, tinig at galaw ng ilan. O baka dahil nasanay lamang ang aking pandinig sa mga ingay sa labas mula pa noon.Mga ingay na hindi ko nanaising marinig muli. Mga ingay na may bahid ng dahas at kamunduan. Na sa pagitan ng pagmamakaawa, pagtangis at tuwa ng mga ganid... iyon din ang ingay na nagiging musika ng sindak sa tuwing kumakagat ang dilim."Siya kaya... kumusta na ang pakiramdam niya? Nahihirapan pa ba siya?" nausal ko sa 'di inaasahang sandali ng aking pag-iisip.
Huling Na-update : 2022-04-14The Dove of The Lost Lands Kabanata 26
LunasMatapos ang usapang iyon ay tumulong ako sa kanila. Patago akong tumutulong sa paghahanap ng manggagamot. Kasama ko si Yura sa tuwing may lakad kami at sina Harrion at Seron naman ay naghahanap din ng lunas na maaaring makatulong sa Hari.Sa tuwing papasok si Harrion, hindi nawawala ang nararamdamang kaba sa tuwing naririnig namin ang nahihirapang ingay ng Hari. Naririnig din namin ang kaluskos ng kadena na nakagapos sa Hari na siya ring mismo ang may gawa. Ikinulong niya ang sarili sa pangamba na may magawa siyang hindi tama at hindi makontrol pa ang drogang inilagay sa inumin niya na ngayo'y kumakalat sa sistema niya.Isang gabi muli ang dumaan. Bumisita ako sa ilalim at sekretong tagpuan namin sa Palasyo. Natigil ang paglalakad ko ng marinig ang hinaing ng Hari. Sina Seron at Yura ay nababahala rin. Kadena at ang ilang pagbubuntong-hininga nito ng malalim ang aming naririni
Huling Na-update : 2022-04-19The Dove of The Lost Lands Kabanata 27
PaghulmaHindi ko lubos maisip kung anong klaseng paraan at lunas ang aking gagawin upang gumaling ang Hari. Ni hindi man lamang ako sinabihan ni Senyora Valleri ang tungkol sa pagsasanay niya sa akin. Sabi pa niya'y depende na iyon sa aking gagawin ang kagalingan ng Hari. May sinabi pa siyang iba pero wala rin naman akong maintindihan.Nasa isang paliguan ako. Sa ngayon ay si Yura ang naghihintay sa akin sa labas. Akala ko'y silid ng Hari at ang opisina lang ang mayroon sa ilalim ng palasyo. Hindi ko aakalaing may paliguan din dito at nagkokonektado rin ang bawat pasilyo patungo sa labas ng palasyo.Maihahalintulad din pala ito sa palasyo ng Asyreum. Mula naman sa paliguan na aking kinaroroonan ay may malaking bintana. Tanaw mula rito ang bilog na buwan na tumatagos ang liwanag hanggang sa tubig na aking paliguan.Nang matapos ako ay kaagad na dinaluhan ako ni
Huling Na-update : 2022-04-22The Dove of The Lost Lands Kabanata 28
Hamon ng Dalawang LeonAbot langit ang aking kaba. Hindi lubos na sigurado ang magiging kahihinatnan ng aking gagawin. Narinig ko na lamang ang pagsarado ng pinto sa aking likuran. At mas lalo lamang nadagdagan ang nararamdamang kaba dahil sa katahimikan.Nilibot ko ang paningin. Kumpara sa unang beses na pumarito ako'y mas maaliwalas, elegante ang loob ng silid. Napakahalimuyak ang amoy marahil ay nagmula sa mga kandilang nakasindi. Mayroong manipis na gintong kurtina rin ang nakasabit sa bawat bintana.Hindi rin nakatakas sa mga mata ang parehong kurtina ngunit napapalibutan naman niyon ang malaking kama ng Hari. At mukhang hindi lang ang paligid ng silid-hari ang nakahanda.Natuon ang tingin ko sa marahang ingay ng tubig. Maingat at mabagal naman akong naglakad patungo roon pero pinigilan ko rin ang sarili nang marinig din ang malalalim na hininga ng Hari.
Huling Na-update : 2022-04-24
Pinakabagong kabanata
The Dove of The Lost Lands Kabanata 48
Ang Estranghero Ang pakiramdam ay abot-langit na kaba at halos mahinto sa paggalaw mula sa aninong bigla na lamang sumulpot sa aking likuran. At nang makabalik ako sa sariling huwisyo'y kaagad akong kumilos palayo't hinarap ang anino. Ngunit hindi anino ang aking nakita, bagkus ay isang matipunong lalaki na nababalutan ng itim na balabal ang itsura. May mga gintong ornamento ang kanyang itim din na damit na naiilaliman ng itim na balabal na suot niya. Ipinapakitang may pagkakapareho sa mga may dugong bughaw na matataas ang pagkakakilanlan subalit mayroon ding pagkakaiba. Ang kulay tsokolateng buhok na abot hanggang balikat at mga luntiang mata nito na tila ibig akong bihagin mula sa hiwagang nasa ilalim niyon.Humakbang ito paabante, kasabay naman ang paghakbang ko ng paatras. Subalit hindi ko inaasahan nang yumukod ito't nagbigay galang. "It's an honor for me to meet you here, your Majesty. I'm truly grateful to see the presence of the Koroteya's Queen in my territory," anito sa
The Dove of The Lost Lands Kabanata 47
Anino mula sa DilimMga usok at siga mula sa nag-aapoy na kahoy, mga nagkukwentuhan, nagkakatuwaan at mga nakatingin sa sumisilip na buwan ang tumambad sa aking paningin mula sa lawang pinanggalingan.Si Calla ay kaagad akong pinauna at pinaupo sa upuang kahoy katabi ng ilang niyang kasamahan. Mula sa nag-aapoy na kahoy ay naroon ang nilulutong hapunan.Sa aking mga nakikita lahat ay simple. Ang totoo'y unang beses kong maranasan ang ganitong pagtitipon. Nasa labas ng tahanan, nagtitipon sa kailaliman ng gabi, at nag-uusap habang hinihintay maluto ang pagkain.Kahit pa ang sitwasyon at lugar ay nasa gitna pa rin ng walang kasiguraduhan, hindi ko maitatangging naging pangarap ko ito noon. At hindi ko inaasahang kahit nasa gitna pa rin ako ng pagsubok at kalituhan, kahit papaano'y masayang nasaksihan ko ang sandaling ito.Ngunit gayumpaman ay kailangan ko pa ring maging mapagmatyag, mapanuri at mag-ingat. Hindi sa lahat ng oras ay ganito lamang kaluwag ang bawat sitwasyon."Nasa malayong
The Dove of The Lost Lands Kabanata 46
Sa Ilalim ng LawaMga puno'y kay luntian. Bagay na kabaliktaran sa aking unang pagpasok ko rito sa bundok. Tubig na kay linaw, lumalagaslas kasabay ng iilang mga bulaklak at dahon na nahulog mula sa mga punong pinagmulan. At ang repleksyon ng buwan sa malinaw na lawa ay nagdaragdag ganda at nagbigay ng kalmadong pakiramdam sa gitna ng gabing walang kasiguraduhan.Hindi ko na mabilang ang ginawang pagbuntong-hininga habang nakatingala at nakatanaw sa kalangitang may pinta ng itim at ang buwan na may naghahalong kulay abo at puti na siyang sentro ng sining.Pumikit ako ng taimtim habang dinaramdam ang lamig na bumabalot sa aking kahubdan. Hanggang sa unti-unting linubog ko ang sarili sa ilalim. Hindi ko mapunto ang nararamdaman sapagkat hindi naman inaasahang ganito ang magiging sitwasyon ko.Nagsimula lang naman ang lahat ng ito sa usapan ng Hari at ng Senyora. Sunod ay mga pagsubok na kailangan kong magawa at makompleto. At habang nasa kalagitnaan ng pagsubok, hindi lang pangalan ng b
The Dove of The Lost Lands Kabanata 45
Natatago sa Huwad at KatotohananHindi ko masabi kung gaano katagal na akong naririto. Simula nang gabing iyon ay hindi lamang ang babaeng iyon ang bumisita sa mahiwagang tahanang tinutuluyan ko. May mga kadalagahan at mga kabataang sumisilip mula sa pintuan.Hanggang sa hindi ko na mabilang kung ilang araw ang lumipas. Gamit ang hindi ko kilalang gamot at orasyong binibigkas nila sa tuwing ginagamot nila ang aking natamong malalim na sugat. Unti-unti na nga at ngayon nga'y nakaya ko nang tumayo at maglakad ng mag-isa.Hindi pa rin ako sanay sa bago kong pagkakakilanlan. Naninibago pa rin ang aking pandinig sa tuwing binabati nila ako o kapag tinatawag nila ang estadong kailanman ay hindi ko inasam. At higit sa lahat ay naguguluhan pa rin ako sa lahat nang nangyayari.Ano nga ba ang Bundok Nilayen? Ano ang mga nakatagong lihim na nakapaloob dito? Ang mga sinabi ng Senyora Valleri ay mga katotohanan nga ba o mayroon pa itong hindi nalalaman?Kung ang bundok na ito'y pinangalanan dahil
The Dove of The Lost Lands Kabanata 44
Ang Babae at Ang PagbatiMga bulong. Mahihina at tila nag-uusap ang unang nadinig. Agad akong bumangon at agad na kirot ang naramdaman mula sa aking binti. At mas kaya ng indahin kumpara kanina. Mula sa mariin na pagkakapikit ay dahan-dahang iminulat ko ang mga mata. Saka dumako sa binting kanina ay nagdurugo na ngayo'y malinis at maayos na ginamot at natatakpan ng malinis na tela.Napalingon ako sa paligid. Wala namang ibang tao kundi ako lang. Mukhang luma at abandonado na rin ang bahay na kinaroroonan ko. Gayumpaman, malinis at katulad ngayo'y maaring tirahan din ito."Hindi," agad na pigil ko sa sarili. "Hindi kaya isa na naman itong ilusyon?"Nakailang kurap ako at kinurot ko ng ilang ulit ang sarili sa pag-aakalang isa na naman ito sa ilusyon ng bundok. Napaigik na lang ako matapos sampalin ang sariling mukha. Naalala kong kahit sa ilusyon ay may nararamdaman pa rin ako kaya't kahit gawin ko pa ito'y wala rin iyong saysay. Lahat sa loob ng ilusyon ay pawang nasa katotohanan kahi
The Dove of The Lost Lands Kabanata 43
Pagbabalik sa ReyalidadKung katulad sa ilusyong pinanggalingan ay sakit ang naging katapusan. Hindi lamang niyon maihahalintulad ang pagbabalik sa reyalidad kung saan hindi lang salita ng sakit ang makakakapagpaliwanag sa mismong nararamdaman.Mula sa isang ungol ng paghihirap ang umalpas sa aking mga labi, kahirapan ng paghinga dahil sa iniindang hapdi o hindi matukoy na kung doon lamang ba sa parte ng aking katawan ang may sugat o talagang kumalat sa aking buong sistema.Malalalim at mabibigat na paghinga ang ginawa bago ako naglakas-loob na gumalaw mula sa kinasadlakan. Hindi ko na matukoy kung saan at ano ang eksaktong nararamdaman dahil sa pananakit ng buong katawan. Naipikit muli ang mga mata at tumulo ang mga luha nang kahit kaunting galaw ko'y naramdaman ko pa rin ang matinding sakit sa aking binti.Napasandal ako sa nagsasangang punong kahoy. At natanaw ko ang kadiliman. Sa gitna ng walang kasiguraduhang landas sa loob ng kagubatan. Maliban sa liwanag ng buwan na pilit sumis
The Dove of The Lost Lands Kabanata 42
Bulong at Pagtakas Sa bawat pagtakbo, paulit-ulit lang na lugar at pangyayari ang aking nakikita. Kung hindi ang Palasyo, o ang mukha ng hari, hinahabol din ako ng mga lumot ng nakaraan. Paikot-ikot lang ang nangyayari. Sa loob ng mga usok, ibang senaryo, at pamilyar na tao. At katulad nga nang sabi ng kung sinumang mga nilalang na iyon, ang kanilang ilusyon ay pilit akong ikinukulong. Nanghina ako at napasalampak sa pamilyar na lansangan ng Bayan ng Satrosa. Ilusyon ngunit animo'y totoo. Nakikita mula sa mga mata, nararamdaman mula sa pakiramdam. May pagkakataong basta na lamang ako naliligaw sa gitna ng taglamig. Yakap-yakap ang sarili at walang maisip kung ano ang maaring gawin. Napapikit ako ng subukan kong alalahanin ang pinagmulan ng pagparito ko't bakit ako naririto. Kahit ang pangalan ko'y hindi ko na rin matandaan. Ngunit ang bawat taong nakasalamuha mula sa nakaraan ay kasing-linaw ng lawa. Hindi ko makakalimutan ang mga mukha nila. Subalit sa tuwing susubukan kong ala
The Dove of The Lost Lands Kabanata 41
Ilusyon"Makinig ka Yonahara. Ang bundok ay gagawa ng paraan upang maging bihag ka nito habambuhay. Hindi ka nito hahayaang makawala mula roon kung sakaling ikaw ay maabot niyon o kung ano man ang mga misteryo at kababalaghang naroon." "Higit mong tandaan, Yonahara. Sa oras na mapasailalim ka nang kanilang unang pain, mahihirapan ka nang makalabas.""Ang katotohanan ay nagtatago sa isa pang katotohanan."Napamulat ako nang may mapaginipan ako. Ngunit wala rin akong natatandaan alinman sa mga iyon. Naglumikot ang mga mata at bumangon. Nasa ilalim ako ng palasyo. Sa silid ng Hari."Anong ginagawa ko rito?" napatanong ako sa sarili.Wala akong naaalalang pumarito ako. At nang sumubok ako'y sumasakit lamang ang aking ulo. Itinigil ko na lang saka muling iginala ang paningin.Nakalilito ngunit paano ko naman nalamang nasa silid ako ng hari kung wala akong maalala sa pagpunta ko rito? Nagpakawala na lamang ako ng marahas na hininga.Pakiramdam ko nga'y may kakaiba ngunit hindi ko masabi k
The Dove of The Lost Lands Kabanata 40
TemptasyonHindi ko mawari kung ilang oras na ba ang nagdaan simula nang ako'y pumasok sa bundok. Gamit ang gintong sinulid at ilang mga naunang gabay na may gintong sinulid din, na nakatali sa mga puno ay tuon ang atensyon kong sinusundan.Tahimik ang kagubatan. Habang ang mga puno ay mayroong misteryosong presensya kasama ng katahimikan. Nilalabanan ang panghihinang maaring ilaban sa akin habang patuloy akong naglalakad sa landas, gabay ng mga gintong sinulid.Dahil sa hamog ay hindi ko masyadong tanaw ang paroroonan. Habang pagtuloy ang paglalakad, isang kaluskos sa likuran ang nagpalingon sa akin. Isang pagsinghap ang aking ginawa upang ibalik sa normal ang paghinga."Tatagan mo ang iyong sarili, Yonahara. Hindi ka dapat magpadala sa takot," bilin ko sa aking sarili.Nagpatuloy muli ako. Habang sinusundan ang mga nagdaang gabay, at paglalagay ng gintong sinulid sa dinaanan, kung kanina'y paminsan-minsan lamang ang mga naririnig na kaluskos ngayon naman ay maya't maya na ito nagpap
