Share
Kabanata: 19
Bago ang lahat
"May sinabi ka ba kay Valleri?" Iyon ang aking narinig mula sa kanya.
Lihim na iniwas ko ang mga mata kahit nakatalikod ako sa Hari. Alam ko kung ano ang magiging kahihinatnan sa pagitan namin kapag sinabi ko ang tungkol sa kung anong dahilan ng pagkalungkot ng kanyang guro.
"Wala. Nagkwentuhan lamang kami," pagsisinungaling ko.
Patawad.
Sabi ng aking isip para sa kanyang guro. At para na rin sa kanya, dahilan niyon ay ayaw kong magkaroon pa ng kung anumang pagdedebate sa pagitan namin.
Kataka-taka ring hindi siya nagsalita pa o nagkomento man lang sa aking sagot.
Alam kong may darating na araw na may kapalit na hindi maganda, pero sa ngayon... pagod a
Related chapters
The Dove of The Lost Lands Kabanata 20
Kaarawan at Halik"The King and Queen of Koroteya has arrived!"Narinig kong malakas na anunsyo ni Harrion sa lahat na nasa loob ng bulwagan. Musika na nagmumula sa mga biyolin ang namayani sa aking pandinig nang mabuksan ang malaking pintuan patungo sa bulwagan kung saan ngayon idinaraos ang kaarawan ng Hari.Mga bago, hindi pamilyar at mapanuring tingin ang iginawad ng lahat sa akin nang ako'y tuluyang humalo sa bilang nila kasama ang malamig na Hari. Alam kong malaki ang aking gagampanin sa mga oras na ito."Good evening, Your Majesty and Your Highness." Halos sabay nilang bati sa akin.Mabuti na lang ay napag-aralan ko kahit papaano ang kanilang pananalita kahit ito'y panimula pa lang. Kaya't may naiintindihan ako.Ngumiti ako sa kanila habang tipid na tumango lamang ang Hari.
The Dove of The Lost Lands Kabanata 21
Mag-usapBlangko. Pagkalito. Pagkagulat. Iyon ang agad na bumalot sa akin nang gawin ng malamig na Hari ang hindi inaasahan. Nanlalaki ang mga matang maramdaman ko ang paglikot ng labi nito sa aking labi. Parang nauuhaw.Sa labis na kabiglaan sa aming sitwasyon ay halos hindi na ako nakapag-isip ng tama. Natauhan na lamang ako nang mas pinalalim ng Hari ang pag-angkin sa aking labi kaya't mariin ko siyang tinulak gamit ang buo kong lakas.At ganoon na lamang ang gulat ko nang makita ang itsura niya. Namumula ang buong mukha at leeg. Namumungay ang mga mata at tila may senswal sa kung paano niya ako titigan.Naglakas-loob akong harapin ang malamig na Hari kahit pa may kaunting kiliti ang naiwan sa aking labi mula sa ginawa niya."Ano bang nangyayari sa'yo, Kamahalan? Bakit mo ba ginagawa 'to?"Ngunit tila bingi ang Hari.
The Dove of The Lost Lands Kabanata 22
MuliNaiwan akong mag-isa sa silid. Tumanggi ako sa kagustuhan ng Hari na mag-usap kami. Wala akong pakealam kung magalit man siya sa akin pero sa ngayon ay hindi ko kayang harapin siya. Kahit makita man lang ang mukha niya ay baka manginig muli ako sa takot at baka hindi lamang punyal ang maitutok ko't makasugat sa kanya.Napapikit ako at napatakip ng mukha ko. Bumabadha na naman ang mga luha. Hindi ko pa makontrol ang sariling emosyon. Para kasing awtomatikong nagbalik ako sa nakaraang halos dumikit na sa pagkatao ko.Dapat nga ay pinapangatawanan ko ang aking pangako, ang aking desisyon, ang aking mithiin. Ngunit heto ako ngayon. Mahina pa rin ako. Gusto kong pangaralan ang sarili sa pagiging ganito ko.Hindi ba't nangako kang magiging malakas ka, Yonahara? Ano itong ipinapakita mo?Parang pinatotohanan ko ang sinabi ng
The Dove of The Lost Lands Kabanata 23
Kiliti, halina at bihagSa tana ng buhay ko'y hindi ko inisip kung ano ang pakiramdam ng isang pisikal na intimasyon. Sa totoo'y wala akong nalalaman tungkol doon. Ang tanging kagustuhan ko lamang ay matigil na ang bawat dahas at kamunduhan na minsan ay hindi lang masarap sa pakiramdam. Ito rin ay nakakapanakit. Nagiging ganid at marami ang nagiging biktima sa mali nitong paraan.Ang ganoong paraan at pagtatangka noon sa akin ay dumikit na yata sa aking isip at pagkatao. Ang takot ay madaling bumabalot sa tuwing may ganoong pagkakataon. Minsan ko na nga ring naisip kung ano ba ang mayroon sa isang intimasyon?Gaano ba ito kaakit-akit sa iba? Paano niyon nagagawang ibahin ang isang tao? Anong pakiramdam? Iyon ba ay takot? O totoo nga kaya ang sabi-sabi'y labis iyong nakakahalina?
The Dove of The Lost Lands Kabanata 24
DahilanHalos hindi ako pinatulog ng senaryong iyon. Nararamdaman ko pa rin ang bawat haplos, dampi, kiliti at halina na ibinigay ng labi ng malamig na Hari. Nakalimutan ko na nga kung paano ako nakabalik sa aking silid.Ilang ulit na rin akong naglumikot sa aking kama subalit hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Hanggang sa dumating ang madaling araw, 'dun lang ako tuluyang nakatulog.Nasa hapag kainan ako, mag-isang kumakain. Si Dera ang siyang nagsisilbi ng aking pagkain at ng inumin. May iilang nakabantay din na kawal sa bawat sulok. Nagsasalin ng tsaa si Dera nang mapansing hanggang ngayon ay hindi pa rin pumaparito ang Hari o kahit makisalo man lang sa hapag."Mahal na Reyna, hanggang ngayon pa ba'y hindi pa rin kayo nagkakausap ng mahal na Hari?"Natigil ang ginagawang paghihiwa sa nilutong karne nang magtanong si Dera. Saglit k
The Dove of The Lost Lands Kabanata 25
ParaanNapapikit ako nang dumaan sandali ang ihip ng hangin, nanginig ako ng kaunti dahil doon. Ang lampara naman sa loob ng silid ang nagbibigay ng konting liwanag sa gabing tahimik at sa buwan na ngayon ay nababalitan ng makapal na ulap.Pagmulat ay pinagmasdan ko naman ang labas ng palasyo mula sa terasang kinatatayuan ko. Sa kabila ng katahimikan, parang nadidinig ko ang bawat bulong, tinig at galaw ng ilan. O baka dahil nasanay lamang ang aking pandinig sa mga ingay sa labas mula pa noon.Mga ingay na hindi ko nanaising marinig muli. Mga ingay na may bahid ng dahas at kamunduan. Na sa pagitan ng pagmamakaawa, pagtangis at tuwa ng mga ganid... iyon din ang ingay na nagiging musika ng sindak sa tuwing kumakagat ang dilim."Siya kaya... kumusta na ang pakiramdam niya? Nahihirapan pa ba siya?" nausal ko sa 'di inaasahang sandali ng aking pag-iisip.
The Dove of The Lost Lands Kabanata 26
LunasMatapos ang usapang iyon ay tumulong ako sa kanila. Patago akong tumutulong sa paghahanap ng manggagamot. Kasama ko si Yura sa tuwing may lakad kami at sina Harrion at Seron naman ay naghahanap din ng lunas na maaaring makatulong sa Hari.Sa tuwing papasok si Harrion, hindi nawawala ang nararamdamang kaba sa tuwing naririnig namin ang nahihirapang ingay ng Hari. Naririnig din namin ang kaluskos ng kadena na nakagapos sa Hari na siya ring mismo ang may gawa. Ikinulong niya ang sarili sa pangamba na may magawa siyang hindi tama at hindi makontrol pa ang drogang inilagay sa inumin niya na ngayo'y kumakalat sa sistema niya.Isang gabi muli ang dumaan. Bumisita ako sa ilalim at sekretong tagpuan namin sa Palasyo. Natigil ang paglalakad ko ng marinig ang hinaing ng Hari. Sina Seron at Yura ay nababahala rin. Kadena at ang ilang pagbubuntong-hininga nito ng malalim ang aming naririni
The Dove of The Lost Lands Kabanata 27
PaghulmaHindi ko lubos maisip kung anong klaseng paraan at lunas ang aking gagawin upang gumaling ang Hari. Ni hindi man lamang ako sinabihan ni Senyora Valleri ang tungkol sa pagsasanay niya sa akin. Sabi pa niya'y depende na iyon sa aking gagawin ang kagalingan ng Hari. May sinabi pa siyang iba pero wala rin naman akong maintindihan.Nasa isang paliguan ako. Sa ngayon ay si Yura ang naghihintay sa akin sa labas. Akala ko'y silid ng Hari at ang opisina lang ang mayroon sa ilalim ng palasyo. Hindi ko aakalaing may paliguan din dito at nagkokonektado rin ang bawat pasilyo patungo sa labas ng palasyo.Maihahalintulad din pala ito sa palasyo ng Asyreum. Mula naman sa paliguan na aking kinaroroonan ay may malaking bintana. Tanaw mula rito ang bilog na buwan na tumatagos ang liwanag hanggang sa tubig na aking paliguan.Nang matapos ako ay kaagad na dinaluhan ako ni
Latest chapter
The Dove of The Lost Lands Kabanata 48
The Dove of The Lost Lands Kabanata 47
The Dove of The Lost Lands Kabanata 46
The Dove of The Lost Lands Kabanata 45
The Dove of The Lost Lands Kabanata 44
The Dove of The Lost Lands Kabanata 43
The Dove of The Lost Lands Kabanata 42
The Dove of The Lost Lands Kabanata 41
The Dove of The Lost Lands Kabanata 40
