Chapter Six

Nakakuyom ang mga kamao ni Valentina habang hinihintay ang elevator na bumukas. Nagpupuyos ang loob niya dahil kay Devon. Napakawalang-puso nito. Ito na ang nang-iwan, ito pa ang galit na galit. 

Pero ang mas ikinaiinis niya ay ang pagtitig nito kay Helena kanina anng biglang magcomment ang babae sa kunwaring SHOW na pinapanuod nito ang iba pang Joaquin brothers. Para sa mga ito, ay isang nakaka-entertain na palabas ang pagkikita nilang muli ni Devon, at kontodo comment ang mga ito. At nang mag-comment si Helena ay tinitigan ito ni Devon. 

"God, am I jealous?" tahimik niyang tanong sa sarili. Awtomatikong pumasok sa isipan niya ang mukha ni Devon. He looked so mature, so different, and yet so familiar. Ramdam niya ang kirot sa dibdib niya.

"And why the hell is he so handsome?" hindi niya napigilang sabi.  

"Who's handsome?" 

Muntik na siyang mapatili sa gulat. Tiningnan niya ng masama si Drake pero nakangiti lang ito sa kaniya. Gusto niya itong bugbugin dahil ito ang dahilan ng problema niya ngayon. 

"Who's handsome, Val?" tanong nito. Nanunukso ang mga mata at ngiti nito.

Alam ni Val na namumula siya dahil obvious na alam ni Drake ang sgaot sa tanong nito, pero nuncang isatinig niya iyon.

"Kapag hindi ka tumahimik baka maging murderer ako." sabi niya rito.

Tumawa ito ng malakas. “Come on, let’s talk in my office.” Bigla siya nitong hinila papunta sa kabilang elevator na pataas na ng mga oras na iyon.

Walang nagawa si Val nang bumukas ang elevator at hilahin siya nitong muli papasok. Ang dami niyang gustong sabihin pero nagtimpi siya. Hinintay niya munang marating nila ang office nito. Pagdating roon ay umupo si Drake sa likod ng mesa nito at siya ay sa visitor’s chair. 

“You tricked me.” Sabi niya rito. Sa totoo lang ay gusto niya itong sugurin, sabunutan o suntukin. Pero alam niyang wala siyang laban rito. Pero bwisit na bwisit siya at mas lalo pa siyang nabwisit nang bigla itong ngumiti.

Napailing-iling siya. Wala man lang kahit konting bahid ng guilt or remorse sa mukha nito. Hindi man lang ba nito naiisip na inilagay siya nito sa napakahirap na sitwasyon? Kungsabagay hindi nito alam ang tungkol sa baby niya. 

“Kung iniisip mong magso-sorry ako, I won’t Val.” sabi nito at sumandal sa upuan nito.

“Ang sama mo.” Sabi niya pero deep inside ay hindi niya ramdam ng pagiging masama nito kahit pa nga bwisit na bwisit siya ng mga oras na iyon.

“Hindi ako makapaniwala na ginamit mo sa’kin ang pagiging controlling mo. Ganito ba ang ginagawa mo para makuha ang mga gusto mo? Ang magsinungaling?”

“Sometimes yes, pero kadalasan ay kusang pumapayag ang mga tao sa gusto ko. Hindi ko kailangang magsinungaling or gumawa ng kwento.”

“Wow,” napailing-iling siya. “Your reputation precedes you.”

Lumuwang pa ang ngiti nito at nakita niyang sincere iyon. “Val, totoo na gusto kong magtrabaho ka rito para safe ka. I’m sorry kung hindi ko sinabi ang tungkol kay Devon. Hindi kita mapapayag kung alam mong bumalik na siya ng bansa kaya ako nagsinungaling.”

“Hindi talaga.” inis na sabi niya. 

Besides, paanong hindi alam ng media na nasa Pilipinas si Devon? Wala siyang kabali-balita rito. In fact ang last na balita sa TV o radyo tungkol kay Devon ay two months ago pa, noong pasko. Nabalitang pumunta sa New York ang mga Joaquin para kasamang magpasko ng mga ito si Devon.

Sa lahat ng magkakapatid ay si Devon ang pinaka-private dahil nga wala ito sa bansa. Kaunti lang ang mga balita tungkol dito. Pero inaasahan niya na mababalita kung sakaling umuwi na ito ng Pilipinas.

“Kailan pa siya dumating?”

“Noong isang gabi. Hindi pa dapat siya pupunta rito dahil pagod pa siya pero pinilit naming magkakapatid. Nakita mo naman kung gaanong nag-enjoy ang mga kapatid ko sa show ninyo.” 

She rolled her eyes at napailing-iling muli. For sure, pati ito ay nag-enjoy.

“But Drake, hindi ako pwedeng magtrabaho rito.” pagpupumilit niya.

“Dahil kay Devon?"

"Kailangan ko pa ba talagang sagutin iyan?" puno ng sarcasm ang boses niya.

Bumuntung-hininga ito. "But what happened between you two is in the past now. Huwag mong sabihing hindi ka pa nakaka-move on sa kaniya?”

Napasinghap siya pero hindi agad nagawang sumagot. Ramdam niya ang biglang pag-init ng mukha niya. At alam niyang nagba-blush siya ng mga oras na iyon. Bumukas ang bibig niya pero agad niya rin iyong isinara.

“May feelings ka pa rin ba sa kapatid ko Val?” nanunukso na naman ang mga mata nito.

“No, of course not.” Malakas na sabi niya. “Bakit mo naman nasabi iyan? Like, seriously? Ang tagal ko ng walang pakialam sa kaniya eh. Isa pa, kung ako ang papipiliin kahit hindi ko na siya makita habang-buhay.”

Napangiti si Drake. “Oo or hindi lang naman ang sagot na hinihingi ko, ang dami mo ng sinabi. Don't be too defensive. And anyway, iyon naman pala eh, so walang problema. Just treat him as you treat your boss. Inisip mo na ako ang magiging boss mo, so itrato mo na lang siya kung paano mo dapat ako itatrato.”

She smirked. "Imposible. Imposibleng igalang ko siya Drake. Ikaw, sure, but him, nah-uh." kontodo-iling pa siya.

"Why not?"

Hindi siya nakasagot. Hindi niya alam kung anong alam ng mga kapatid ni Devon sa naging relasyon nila. So hindi niya alam ang sasabihin kay Drake.

Nang hindi siya makasagot ay bumuntung-hininga ulit si Drake. "Just work for us, Val. We need your help. May alam ka sa real estate, at si Devon..." Biglang itong natigil na para bang biglang may naalala.

“What?” kinakabahang tanong niya. 

“Unless, may itinatago ka?” makahulugan ang titig nito sa kaniya. "May itinatago ka ba kaya ayaw mong magtrabaho rito? Ayaw mong mapalapit kay Devon?"

Agad siyang umiwas ng tingin. “Wala akong itinatago.” Agad niyang sabi.

Ilang sandaling tahimik si Drake at nakatitig sa kaniya na para bang hindi naniniwala. Siya ay ang lakas na ng tibok ng puso. Naaalala niya ang pagtawag ni Victoria habang kasama niya sa restaurant sina Tyron at Drake. Nakita kaya nito ang picture ng baby niya?

But then, nagsalita ulit ito. “So then Val, work here. Ipakita mo sa kaniya na wala ka ng pakialam sa kaniya. Hahayaan mo ba si Devon na isiping duwag ka at hindi mo siya kayang harapin?” nanghahamong sabi nito.

“Wow, masyado kang magaling mangumbinsi. I hate you but I’m impressed.”

Lumuwang ang ngiti ni Drake at unti-unti ay napangiti na rin si Val. Hindi sila close ni Drake noon, pero sa tingin niya ay magiging malapit sila sa isa't nito. 

"So, aasahan ko ba na lilitaw ka bukas?"

Tumaas ang kilay niya sa tanong ni Drake. "Pwede na akong umuwi ngayon?" Iyon dapat ang first day niya.

"Yeah. Just promise you will show up tomorrow." seryosong sabi nito.

Napilitan siyang tumango. "I will. But Drake, kapag ako napuno sa kapatid mo, aalis agad ako."

Tumango-tango ito. "Fair enough since nakakainis naman talaga ang kapatid kong iyon." tumawa pa si Drake. Naisip niya tuloy na siguro ay sadyang introvert lag si Drake kay hindi ito nangiti sa ibang tao pero kapag sa mga taong kilala nito tulad niya, ay madali para dito ang ngumiti.

Tumayo na siya at tumayo din si Drake. "Aalis na'ko at babalik na lang bukas." pumihit na siya papunta sa pinto nang may biglang maalala. "I have one condition."

Kumibit ito ng balikat. "Go ahead."

"Bukod sa snack break sa umaga, lunch break sa tanghali, gusto ko ng break sa hapon."

Kumunot ang noo nito. "Of course. Syempre may oras ka para magmeryenda."

Umiling siya. "No, I need at least one-hour break tuwing hapon. At kung karaniwan ay alas tres ang break, gusto ko alas-dos."

Mas kumunot pa ang noo nito. "Pwede ko bang malaman kung bakit?"

Agad siyang umiling. "Basta may kailangan lang akong puntahan tuwing alas dos. Babalik din agad ako after."

Tumango-tango ito. "Okay."

Lihim siyang nagdiwang. Pwede niya ng sunduin sa school ang baby niya. Alas dos kasi ng hapon ang labasan nina Victoria sa Acaemy. Kung tutuusin ay malaki na si Victoria at hindi niya na dapat inihahatid sundo pero gusto niyang hands-on siya sa anak.

"Okay thanks. Aalis na muna ako."

Agad na lumabas sa office ni Drake si Val. Pagkalabas na pagkalabas niya ng office ay napasandal pa siya sa pinto at napabuntung-hininga. 

"Bahala na nga." tahimik niyang sabi at pumunta sa elevator. Paakyat pa lang ang elevator kaya hinintay niya muna iyon. 

Habang naghihintay ay inilabas niya ang phone para i-text si Victoria at sabihin ritong may free time siya ng araw na iyon.

Nang bumukas ang elevator ay agad siyang humakbang papasok pero bigla na lang ay may bumangga sa kaniya dahilan para mabitawan niya ang phone at parang nag-slow motion iyon sa pagtama sa dingding ng elevator hanggang sa tuluyang bumagsak sa sahig.

"What the-" napatingin siya sa bumangga sa kaniya. Agad na nanliit ang mga mata niya nang maka-face to face si Devon. Ang sama ng tingin nito sa kaniya na para bang may ginawa siyang atraso rito.

Again, ito ang may atraso sa kaniya.

"Tumingin ka nga sa dinadaanan mo!" bulyaw nito at napasinghap siya.

"What? Are you kidding me?" humakbang siya palapit rito. "Ikaw ang bumangga sa'kin." sabi niya nang tumigil sa mismong harapan nito.

"I don't know what you're talking about." sabi nito at humkbang din palapit sa kaniya hanggang sa halos magdikit muli ang mga dibdib nila. 

Nag-aapoy ang mga mata nito, at alam niyang nag-aapoy rin ang mga mata niya. But then napasinghot siya at pumasok sa ilong niya ang amoy nito. Napalunok siya. 

Bakit ba kailangang ang bango nito? Feeling niya mabubuhay siya sa pag-inhale lang ng bango nito.

His smell is like a drug, and her weak heart is starting to get addicted.

Hanggang sa biglang tumunog ang phone niya. Bigla siyang natauhan at napatingin sa phone niya at nanlaki ang mga mata nang makita ang mukha ni Victoria. 

Agad siyang yumuko para damputin ang phone niya. Ni-reject niya muna ang tawag at saka nilingon si Devon. 

At hindi niya inaasahan ang ginagawa nito. This motherf**ker! Agad siyang dumiretso ng tayo at hinarap ito. 

"Nakatingin ka ba sa pwetan ko?" tanong niya. 

Umiwas ito ng tingin at kumibit ng balikat.

"Again, I don't know what you're talking about." sabi nito at agad siyang iniwan. 

Nagpupuyos na naman ang loob niya. Gusto niya itong habulin pero tumunog ulit ang phone niya. 

Nagsara na din ang elevator. Huminga muna siya ng malalim bago sinagot ang tawag ng baby niya. Malamang nag-alala ito na pinatay niya ang tawag nito.

"Hello Queen V." bati niya sa anak.

"Mommy, are you okay?"

Napangiti siya. "Of course baby. Ba't mo naitanong?"

"I was worried po kasi hindi ninyo sinagot ang call ko."

"Ah kasi...ahm...Kausap ang boss ko kanina." Technically ay hindi iyon kasinungalingan dahil boss niya naman talaga si Devon.

Never siyang nagsinungaling kay Victoria. Kahit ang tungkol kay Devon ay sinabi niya rito. Hindi niya sinabi ang totoong pangalan ni Devon pero sinabi niyang galing sa pangalan ng daddy nito ang apelyido nilang Miles. Sinabi niya rin na makapangyarihan ang family ng daddy nito.

"Okay, mommy. So susunduin mo ako sa school?"

Bigla siyang na-excite. "Yes baby. And guess what? Araw-araw kitang pwedeng sunduin, dahil lumuwag ang schedule ko."

"Really mommy? Yes!" 

Natawa siya. Sigurado napa-fist bump pa ito sa hangin. "So mamaya, susunduin kita and then we'll go to that pastry shop you love."

"Yey! Thank you mommy." 

At nagkwentuhan pa sila nito hanggang sa marating niya ang sasakyan niya. Ganunpaman, kahit gaano siya kasaya sa tuwing kausap ang anak, hindi niya maiwasang mag-alala. Ngayong nagbalik na sa Pilipinas ang daddy nito, siguro ay panahon na para sabihin niya ang lahat rito.

*****

Samantala si Devon ay pilit na kinakalma ang sarili. Isang napakalaking sorpresa ang makitang muli si Val. It seemed like it was just yesterday, tehy were in the treehouse and...

Naikuyom niya ang mga palad at tahimik na pinagalitan ang sarili. Kapag naiisip niya ang treehouse, naiisip niya rin ang nangyari roon. 

And he wants to do it again. With Valentina. 

"He betrayed you Devon, don't let her do it again." sabi niya sa isipan. 

But still, she's so f**king beautiful and hot as hell, he just want to grab her against his body and do all the things he wants to do to her.

"Mag-uusap ba tayo o magdi-daydreaming ka lang diyan maghapon?" biglang tanong ni Drake.

Pumunta siya sa opisina ni Drake kaya nga nakasalubong niya si Valentina. Galit pa rin siya sa kapatid dahil sa ginawa nito. Alam naman nito, at ng lahat ng kapatid niya, ang nangyari sa kanila ni Valentina noon, bakit nito tinanggap ang babaeng iyon sa kompanya nila? At bilang sekretarya niya pa talaga.

"I'm not daydreaming." mariing sabi niya at tiningnan ito ng masama.

"If you say so. Now, bakit ka nandito? Kung may sasabihin ka, bilisan mo at may trabaho ako."

"F*ck you Drake. Ipaliwanag mo sa'kin kung bakit mo siya tinanggap rito."

Dinampot nito ang isang folder sa ibabaw ng table nito at binuksan iyon. "Hindi ko kailangang ipaliwanag sa'yo ang mga ginagawa ko." sabi nito at nagsimulang magbasa.

"I could kill you, you know." pinatigas niya ang ekspresyon ng mukha na tulad ng ginagawa niya kapag may kaharap siyang criminal sa New York, dahil sa trabaho niya.

They call them the devil, because he's not afraid to sin. He's not afraid to kill or to lie to get what he wants, at higit sa lahat, he punishes ang make the lives of those criminals a living hell.

At kung inaakala ni Drake na takot pa rin siya rito tulad noo, puwes...

Biglang bumukas ang pinto at nagsipasukan ang tatlo pa nilang kapatid. And just like that, nasira ang moment niya. Mga panira talaga ito ng diskarte niya.

"Anong ginagawa ninyo rito?" galit na bulyaw niya sa mga ito.

"Nandito kami para sa episode two." sabi ni Tyron at dere-deretso ang mga ito sa visitor's area sa loob ng opisina ni Drake.

"Make them leave." sabi ni Devon kay Drake.

"Gusto kong umalis kayong lahat." seryosong sabi ni Drake. "Nakikita ninyo ba ang mga trabahong nasa mesa ko? Sinasayang ninyo ang oras ko."

"Kailangan nating pag-usapan si Valentina."

Tumaas ang mga kilay ni Drake. "Akala ko ba hindi ka na interesado sa kaniya, bakit gusto mo siyang pag-usapan?" sabi pa ni Drake.

"Drake, why her? Ang dami-daming pwedeng maging sekretarya ko-"

"Dahil gusto ko siyang tulungan. She'll be safe here in our company."

Naikuyom niya ang mga palad. "At bakit naman masyado ka yatang concern sa kaniya?" galit niyang tanong.

Umangat ng tingin si Drake at nagsukatan sila ng tingin. He's beginning to hate his i* brother. Mula pa man noon ay para na nila itong pangalawang tatay. Ito ang pinakaresponsable sa kanilang lahat at malaki ang respeto niya rito. Pero sa ginagawa nito ay nabubwisit siya.

"May gusto ka ba kay Valentina, Drake?" seryosong tanong niya.

At alam niyang naramdaman ng mga kapatid nila kung gaano siya kaseryoso dahil pati ang tatlo na nasa sofa ay napasinghap.

"Ano naman sa'yo kung may gusto ako sa kaniya?" sabi ni Drake sa napakalamig na tono. Iyon nag ginagamit nito sa tuwing gusto nitong mang-control at mantakot ng tao.

Pero sa sinabi nito ay hindi siya natatakot. Nagpuyos ang kalooban niya at bigla siyang napatayo. Walang sabi-sabing inabot niya ang kwelyo ng damit nito at hinila ito pataas.

"Wala kang karapatan!" bulyaw niya sa pagmumukha nito.

Pero kalmadong-kalmado lang si Drake. 

"At sa tingin mo, ikaw may karapatan?" tanong pa nito.

Hindi siya nakasagot. Tama ito. Ano nga bang karapatan niya kay Valentina. In fact, ang lalaking may karapatan dito ay si River lang. 

Nagtatagis ang bagang na binitiwan niya si Drake at inis na tinungo ang pinto. Ang bibilis ng hakbang niya papunta sa elevator.

"Dev, wait." Si Gabriel iyon.

Ayaw niya man ay napilitan siyang tumigil at hintayin ito. Sa kanilang magkakapatid ay si Gabriel ang bunso. Ito ang pinakamabait at napaka-inosente. Kaya mahirap para sa kanila ang mainis rito or ang pakitaan ito ng masamang ugali.

Nang maabutan siya nito ay magkasabay na silang naglakad.

"Huwag mong intindihin si Drake." sabi ni Gabriel nang nasa elevator na sila. "Iniinis ka lang niya."

Hindi siya nagsalita. Hindi niya pa rin mapigilan ang sarili na magalit, na magselos.

"Isa pa, sa tingin ko may gusto pa rin sa'yo si Valentina."

Bigla siyang napatingin kay Gabriel. "Bakit mo nasabi iyan?"

"Hindi mo ba napansin ang apelyidong gamit niya ngayon?" 

Kumunot ang noo ni Devon sa sinabi ng kapatid.

"It's Miles." sabi ni Gabriel. "She's Valentina Miles."

Hindi agad nakapag-react si Devon. Hindi siya makapaniwala sa narinig? Bakit ginamit ni Valentina ang isa sa mga pangalan niya? Hindi ba nagalit si River na gamit nito ang pangalan ng ex nito? 

At isa pang  ibig sabihin niyon, hindi pa kasal si Valentina dahil alam niyang Lacsamana ang apelyido ni River.

Hindi napigilan ni Devon ang unti-unting paglabas ng ngiti sa mga labi niya. Unti-unti ring nabubuhay ang pag-asa sa dibdib niya. 

Inilabas niya ang phone niya at may tiawagan.

"Greg," bungad niya sa pinaka-inaasahan niyang tauhan. "I want you to gather everything you can about someone. Her name is Valentina Miles. I want to know everything about her life in the past 10 years."

Agad niyang pinutol ang tawag. Nang mapatingin siya kay Gabriel ay makahulugan ang ngiti nito.

"Don't worry, I'm on your side." sabi pa nito at kumindat sa kaniya. "Tutulungan kita." dagdag pa nito.

Hindi na lang siya sumagot dahil busy na siya sa pag-iisip kay Valentina. Bigla na lang ay gusto niyang marinig ang boses nito at matitigan ang maganda nitong mukha.

"Tomorrow, V. Tomorrow." tahimik niyang sabi sa sarili at makahulugang ngumiti.