MasukShare
Chapter Six
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56Monica
Malakas ang ulan nang bumangon ako para maghanda sa pagpasok.
"Wala pa rin bang announcement sa suspension?" tanong ni mama habang naghahanda ng almusal.
"Wala pa rin po, eh." sambit ko habang nagsusuklay ng buhok.
"Ihahatid na kita pagpasok." sabi ni papa nang umupo na sya.
"Pa, wag na. Kaya ko na." sabi ko bago sumubo ng sabaw ng Batchoy.
"Kita mo na nang lakas ng ulan. Ihahatid kita. Para kung sakaling may suspension pagdating mo sa school, hindi ka mahirapan pag-uwi."
Tumango na lang ako at ipinagpatuloy na ang pag kain.
Pagtapos ko magtoothbrush ay nakita ko na nakagayak na rin si papa para maihatid ako.
"Nasa sasakyan na yung bag mo." sabi ni papa
"Opo. Thank you papa. Ma, aalis na po kami ni papa." sabi ko kay mama bago humalik sa pisngi niya.
"Yung payong mo ba nasa bag mo na?" tanong niya.
"Opo."
"Magtext ka mamaya pag magpapasundo ka." bilin pa ni mama.
Bago umalis ay humalik din si papa kay mama.
Habang nasa byahe ay tahimik lang si papa. Makikita ang ilang estudyante na naglalakad habang papasok.
"Wala ka bang kakilala sa mga iyan? Isasabay na natin." sabi ni papa habang hindi pa rin inaalis ang paningin sa kalsada.
Tinanaw ko ang mga mukha ng mga estudyante na nadadaanan namin ngunit wala naman akong kakilala.
"Wala po papa."
"Maalala ko pala. Gusto mo ba na magtraining na?" tanong ni papa dahilan para mapatingin ako sa kanya.
"Seryoso yan 'pa?" Di makapaniwalang tanong ko.
"Tinatanong pa lang kita."
"Opo naman!" masiglang sabi ko.
"Sige. Magsisimula tayo next week." sabi ni papa bago ako sulyapan.
"Talaga po? Salamat papa!" sabi ko at pumalakpak pa.
"Pero hindi agad tayo magsisimula sa paggamit ng kakayahan mo. Physical Training muna."
"Kahit ano po. Payag ako!"
"Sinabi mo yan, ha?"
"Opo naman!"
Natawa naman si papa sa akin.
Pagdating sa school, may ilang estudyante rin na hinatid ng mga magulang nila. Pero, bigla ring babalik at aalis na.
"Oh, bat umuuwi na yung iba?" tanong ni papa nang itabi niya ang sasakyan.
"Wait lang po. Check ko po sa GC namin."
HUMSS 12- A
Daddeh Raguel
Good day students! Classes for today is suspended as per order of our dear School Administrator. Kindly take care of yourselves and have a comfy rainy day at your houses.
Prez
Hala sir! Papasok na po ako.
Mae
Ako rin po sir...
Angelica
Sir nasa school na po ako.
Nang makita ang chat ni Geca, tinignan ko ang paligid para hanapin sya.
"Hindi ba si Geca iyon?" Tanong ni papa sa akin.
Nakita ko naman siya na may kasama na lalaking pinapayungan siya bago sila pumasok sa isang sasakyan.
"Kasama pala niya si Azrael, eh." narinig kong sabi ni papa.
"Kilala mo po kuya ni Geca?" tanong ko kay papa.
Halos kaharap lang namin ang sasakyan nila Geca.
Mabilis kong tinawagan si Geca nang makita na nagstart na ng sasakyan ang kuya niya.
"Bes!" sambit ko nang sagutin niya ang tawag.
"Oh, bakit? Nasa school ka na ba? Walang pasok. Tara hahatid ka namin ni kuya pauwi." sunod-sunod niyang sabi.
"Hindi. Kasama ko si papa. Hinatid niya ako. Nasa sasakyan pa rin kami. Nakita kita, kasama mo si Kuya Azrael." sabi ko habang tinatanaw pa si Geca.
"Ayun nga. Kita ko na sasakyan niyo. Bakit ka pala tumawag?"
"Overnight ka sa amin." sabi ko. Tumingin ako kay papa at nakita na tumango lang siya.
"Overnight? Ipag-paalam mo ako kay kuya." sabi niya narinig kong ipinasa niya sa kuya niya ang cellphone niya kaya medyo nataranta ako.
"Hello?" sabi ng nasa kabilang linya.
"Ah, hello po kuya?" Tanong ko. Nagulat ako kay papa nang ilahad niya ang kamay niya.
"Ako kakausap." sabi ni papa.
Binigay ko naman ang cellphone ko kay papa. Hindi ko pa naman ni-loud speaker dahil nataranta talaga ako.
"Oh, kalansay." Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi ni papa.
"Pa!" mahinang saway ko.
Pero sinenyahan nya lang ako na tumahimik.
"Niyayaya ni Monica si Geca na mag-overnight sa amin. Payag ka naman, hindi ba?"
Nabigla pa ako nang matawa si papa.
"Mukha ka bang may choice? Syempre wala kaya papayag ka."
Oo, huwag kang mag-alala."
Oh, sige. Alam mo pa naman daan papunta sa bahay hindi ba? Hindi ka pa naman ganoon katanda para maging ulyanin." Pang-aasar pa ni papa kaya hinampas ko sya. Pero, natawa lang siya.
Natatawa pa rin siya nang iabot niya sa akin ang cellphone. Naka-end na ang tawag kaya naman nagcheck na lang ulit ako sa GC namin.
10 unread messages
Mae
Wala pa ring announcement sa city natin.
Buti nagsuspend mismo yung school
Prez
Kaya lang sana sa susunod mas maaga. HAHAHAHA
Mikael
Hayaan nyo na. Atleast nakapagsuspend. Long weekend tayo ngayon.
Therese
Good thing we have a car. Less hassle para sa akin.
Daddeh Raguel
Umuwi na kayo agad.
Huwag na magpunta kung saan-saan.
Mag ingat pag uwi
Mae
Yes daddeh
Prez
Opo dad
Napairap na lang ako nang mabasa ang chat ni Therese.
"Susunod na lang daw sila Geca." sabi ni papa bago umalis sa lugar kung saan kami nagpark.
Pag-uwi namin ay hindi na nagulat si mama nang makita niya ako.
"Buti nagsuspend ang school nyo." sabi ni mama at kinuha na ang bag ko.
"Opo. Kaya lang ang dami na rin ng students sa school noong nakapagsuspend sila."
"Hayaan mo na. Sige na, magbihis ka na roon sa kwarto mo."
Nang makapagpalit na ng damit, ay bumaba na ako sa sala.
Nagtaka naman ako nang makita na bahagyang balisa sila mama.
"Ma, may problema po ba?" tanong ko.
"Anak, iiwan muna namin kayo ni Geca rito. Parating na rin naman siya. May kailangan lang kaming asikasuhin ng papa mo." sabi ni mama.
"Ibig sabihin po ba habang wala kayo ay nandito si Geca?"
"Oo. Kinausap ko na ang kuya niya at pumayag naman." sabi ni papa.
"Wait po. May problema po ba? Bakit parang natatakot kayo?" nagtataka kong tanong.
"Kailangan naming umalis ng papa mo." wika ni mama.
"Kasalukuyang may pag atake na nangyayari ngayon sa Heaven's Gate. Marami na ang sugatan at kailangan naming tumulong doon ng mama mo." dagdag pa ni papa.
"Hindi pa namin alam kung kailan kami makakabalik. Baka matagalan kami. Basta, mag-iingat ka habang wala pa kami ng papa mo. Maliwanag?" Pagbibilin ni mama.
"Opo. Mag-ingat po kayo roon." sabi ko.
Niyakap nila ako at hinalikan sa noo bago umalis.
Ilan sandali naman ang lumipas ay dumating na si Geca. May dala siyang isang travelling bag na kasama ng school bag niya.
"Huwag kayong pasaway, ha?" bilin ni Kuya Azrael.
"Buti po pinayagan niyo si Geca na magstay rito."
"Yup. It's also a good thing since I will be out of town for some days." sabi ni Kuya habang may ipinapasok na plastic bags.
"Wait, ano po iyan?" tanong ko.
"Some snacks. I figured out that you will be needing some since kayo lang ang nandito." sabi ni Kuya nang tuluyan na niyang maipasok ang nasa tatlong malalaking plastic bags.
"Ayaw ni kuya na magutom tayo." Natatawang sabi ni Geca.
"Funny thing. Namili kahapon sila mama. So puno rin ang ref at ang snack cabinet."
"Then that's good. Wala na kayong problema." sabi ni kuya.
"Aalis ka na ba?" tanong ni Geca.
"I need to. Baka mahuli pa ako. Mag-ingat kayo." Huling sambit ni Kuya Azrael bago buksan ang payong niya at lumabas ng bahay.
Malakas pa rin ang ulan at gayon din ang hampas ng hangin.
"Hay nako. Buti na lang suspended ang klase natin." sambit ni Geca.
"Yup. It is really a good thing. May time pa tayo para sa research natin." sabi ko habang inaayos ang mga pinamili nila Geca.
"Yung tipong balak natin sya tapusin ngayong araw sa room, tapos naudlot." Natatawang sabi ni Geca.
"What if tawagin natin sila Mikael para gawain yung research? Pwede naman siguro sila bukas?" Suhestyon ko.
"Pwede naman. Pwede rin na ngayong araw hanggang bukas. Mag overnight na lang sila."
"I don't think na papayag sila mama na may mag overnight na lalaki rito sa bahay. Alam mo naman na sobrang strikto sila. Lalo na si papa."
"Sabagay. Pero kung pwede naman siguro natin sila yayain ngayon, yayain na natin. Para matapos na rin."
"Papayagan naman kaya sila?" Sambit ko nang biglang may tumawag sa cellphone ko. Pagkakita ko, bumungad sa akin ang Practical Research II GC namin.
Mikael wants you to join the video call.
I pressed the answer button at bumungad sa akin ang mukha nila Mikael at Nathan. Sa left side si Nathan samantalang nasa right side si Mikael at ako naman ang nasa lower side.
"Oh, bakit?" Bungad ko.
"Gawa tayo research." Sabi ni Mikael. Nakita ko na ang sky blue na dingding sa likod niya. Mukhang nasa kwarto siya ngayon.
"Nice idea, pretty boy. Pero saan naman tayo gagawa? And with this weather? Are you really planning to go outside?" Napatingin ako kay Nathan na nakahoodie pa at umiiinom ng kape.
"Actually, we are planning to invite you guys." Biglang singit ni Geca.
"Yup. Yayayin sana namin kayo gumawa ng research dito sa bahay. Only if, pwede kayo." Sabi ko.
"Well, that's a nice idea. Para matapos na natin ang Chapter Three ng research." sabi ni Mikael at umalis na sa harap ng camera.
"Okay, fine. I'll go. Text us your exact address." sabi naman ni Nathan na tumayo na rin.
"Good." sabi ko bago patayin ang tawag.
"Guess we need to cook some food?" sabi ni Geca.
"Yeah. Nilagang baboy na lang para may sabaw."
Matapos masalang ang baboy ay dumiretso na kami ni Geca sa sala at nilinis na ang center table. Nilabas ko na rin ang laptop ko ay ang mga research paper namin.
"Ano nga ulit ang kailangan natin i-revise?"
"Bukod sa spacing, kailangan daw dagdagan yung Review of Related Literature at Review of Related Study natin. Bali kulang pa tayo ng nasa limang pages." Sabi ko habang sinasalansan ang mga gagamitin namin.
"Shucks andami pa pala," sabi ni Geca habang nakaharap na rin sa laptop niya. "Pano pala iyan? Malakas ang ulan. Wala tayong signal. For sure hindi rin nakakasagap ng signal ang wifi nyo."
"Yup. Actually nakapatay sya ngayon. Delikado na rin kasi." Sabi ko.
"Si kuya rin nagpapatay ng router pag malakas talaga ang ulan."
"Ay, speaking of Kuya Azrael. Magkakilala pala sila ni papa?" sabi ko habang patuloy pa rin sa pag-e-edit ng research namin.
Napansin ko na bigla syang napatigil.
"Hindi ko rin talaga alam. Baka magkatrabaho sila." sabi ni Geca bago ipagpatuloy ang pag-ta-type.
"Ilan taon na ba kuya mo?"
"Twenty-eight. Mukhang gurang, ano?" Natatawang sabi ni Geca.
"Hindi, ah. Ang gwapo nga ni kuya eh. Parang nasa early twenties lang." Naputol ang pagkukwentuhan namin ni Geca nang may magdoor bell.
"Sila na ata yun. Wait lang." Sabi ko bago tumayo.
Kumuha ako ng payong bago lumabas ng bahay para buksan ang gate.
Nakita ko si Mikael na nakasuot ng skyblue na hoodie at Jogging pants. May hawak siyang puting payong habang nakasukbit naman sa likod niya ang backpack na gamit nya sa school.
"Nagcommute ka lang?" tanong ko at pinapasok na siya.
"Actually, may naghatid sa akin. Pero umalis din agad kasi may pupuntahan pa."
Sinara ko na ang gate ang sabay na kami pumasok ng bahay.
"Isa na lang kulang." sabi ni Geca nang maupo na si Mikael at inilabas na rin ang iba pang modules na pinagkukuhaan namin ng RRL.
"Tawagan ko ba?" tanong ko.
"Huwag na. Malaki naman na yun. Kaya na nya pumunta mag-isa rito." sabi ni Mikael habang nagsasalansan ng modules at journals.
Nagkibit balikat na lang ako bago pumunta ng kusina para tignan ang niluluto namin at makapagsaing na rin.
Narinig kong tumunog muli ang doorbell kaya naman ibinaba ko muna ang hawak kong mga gulay para sa nilaga.
"Ako na magbubukas." sabi ni Mikael mula sa sala.
"Salamat!" sigaw ko mula sa kusina.
Maya-maya narinig ko na sumara na ang pinto at kasunod ng mga yabag.
"Bes! Nandito na si Nathan!" sigaw ni Geca mula sa sala.
"Sige lang. Maya-maya lang maluluto na itong nilaga. Pwede na tayo humigop ng sabaw." sabi ko bago inilaglag ang patatas sa kaldero at bumalik na sa sala.
"Ano na ba ang gagawain?" tanong ni Nathan bago umupo.
"Kaunting edit tapos dadagdagan ang RRL natin."
"Kailan nga ulit ang pasahan nito?" tanong ni Nathan habang binubuksan ang netbook nya.
"Before ng exams. Pero kailangan matapos na rin natin as much as possible para wala na tayong alalahanin masyado."
"Tama. Marami pa naman gawain. Tapos malapit pang mag English Month. For sure, may kailangan na naman gawain ang strand natin para sa mga events." dagdag ni Geca sa sinabi ko.
"Idagdag pa yung sayaw sa P.E." Sambit ni Mikael.
"May defense ba ulit at the end of this chapter?" tanong ni Nathan.
"Yup." Sabi ni Geca.
"Too many defense. Too many school works. Ano bang balak nilang gawain sa atin?" reklamo ni Nathan.
"Well, that's why ginagawa na agad natin ito. Para hindi tayo matambakan." sabi naman ni Mikael.
"Gusto nyo bang maglunch muna?" tanong ko sa kanila.
"Pwede rin naman." sabi ni Mikael.
"Sige maghahanda na ako."
"Tulungan na kita." Sabi ni Geca at tumayo na para sundan ako sa kusina.
"Wala kayang mangyari na disaster? Mukhang hindi titigil yung dalawa sa pagsasagutan." bulong ko kay Geca.
"Nako, hayaan mo sila. Baka ganyan lang talaga sila." sagot naman ni Geca habang nagsasandok na ng kanin.
Nagkibit balikat na lang ako bago tawagin ang dalawa dahil naka handa na ang pagkain.
Bab terkait
The Demon-Angel Chapter Seven
Monica Matapos kumain ay bumalik na kami sa kanya-kanyang gawain. Naiwan sila Mikael at Nathan sa kusina dahil sila ang maghuhugas ng mga pinagkainan. "Hindi naman siguro sasabog yung bahay 'no?" sambit ko habang nakatingin sa dalawa na nagtatalo kung sino ba talaga ang maghuhugas at sino ang magwawalis at magpupunas ng lamesa. "Hindi naman siguro." alanganing sabi ni Geca hababg nakatingin din sa dalawa. "Hoy, Nathan Sandoval. Mas matanda ako sa iyo kaya sundin mo ako." narinig naming sabi ni Mikael. "Ah, so inaamin mo na gurang ka?" nang-asar na sabi ni Nathan. "May sinabi ba ako?" "Hindi ako sumusunod sa utos ng mga kagaya mo." "Pustahan tayo bes, isang oras na hindi pa nakakahugas ng plato iyang dalawang iyan." natatawang sabi ni Geca. "Hah, subukan lang nila. Gusto ko na matapos yung research na ito." sabi ko at binuksan na ang laptop ko. Mula sa kinauupuan ko ay sini
The Demon-Angel Chapter Eight
AngelicaSandali kong pinagmasdan si Mikael na nakatayo sa gitna ng garden at basang-basa na. Nakatayo lang sya roon at nakayuko.“Oh, nakabalik ka na agad? Bakit nagpaulan ka?” tanong ko sa kaniya.“Ah, nalimutan ko kasi payong ko.” sagot nya at pumasok na.“Ito basahan. Baka magkalat ka pa ng basa rito sa loob." sabi ko bago sya lampasan at itinapat ang basahan sa harapan nya.“Thanks” tipid niyang sabi pero nakayuko pa rin sya.“By the way, I think you really should think twice before doing something. I'm not an idiot.” sabi ko at nagpalabas ng maliit na punyal sa kamay ko. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya kaya naman umaatras na siya at malapit nang makalabas ng bahay.“Wait, what do you mean?”“Don't give that shit. I know that you are a demon.”Mabilis akong sumugod sa kaniya kaya naman gan
The Demon-Angel Chapter Nine
Mikael Bumalik ako sandali sa bahay na tinutuluyan ko para kumuha ng ilang gamit. Wala ring kuryente sa bahay kaya naman bahagyang natagalan pa ako sa pag-aayos ng mga gamit na kailangan kong dalahin. Kinuha ko ang isang kuwintas na nakalagay sa drawer ko at inilagay iyon sa bulsa ko. Kailangan ko itong ibigay kay Angelica para na rin pandagdag proteksyon sa kaniya lalo pa at may demonyo na nasa paligid lang. Napagpasyahan ko na maglinis muna saglit ng kwarto at ayusin ang mga papel na nakakalat sa study table ko. Malamang si Raguel ay nasa kabilang bahay para magbantay at ang iba namang kasama kong archangels ay siguradong nakikipaglaban ngayon sa Gate of Heaven. Kung tutuusin, malaking tulong sana kung nandoon din ako pero kinutuban ako na may masamang mangyayari. Lalo pa at nandito lang din sa mundo ng mga tao si Nathan. Matapos maglinis at mag ayos ng mga gamit ay bumuo n
The Demon-Angel Chapter Ten
Monica Nagising ako nang may narinig akong tumatawag sa gate namin. Bahagya ko pang kinusot ang mata ko dahil sa antok. Nakita ko sa tabi ko na tulog na tulog pa si Geca. Bumangon na ako para puntahan yung batang nagtitinda ng pandesal sa may gate. Pababa na ako sa hagdan nang makita ko si Mikael na galing sa labas at may dala na siyang supot ng pandesal. "Good morning." Malumanay na sabi niya bago isalansan ang pandesal sa isang plato. "Good morning." sagot ko pabalik at dumeretso sa kusina para kumuha ng palaman sa pandesal at ng kape. Saktong-sakto dahil naka-ready na ang coffee maker.Bumalik ako sa dining at maingat na inilapag ang mainit na kape para sa amin ni Mikael pati na rin ang palaman."Thanks.""Welcome. Ang aga mo naman ata nagising?""Yup. Magluluto sana ako ng almusal kaya lang narinig ko naman na may tumatawag na bata. Yung nagtitinda ng pandesal? Tapos sakto
The Demon-Angel Chapter Eleven
Mikael Umandar na paalis ang sasakyan na minamaneho ni Kiel at ako naman ay napahalukipkip. "Oh? Problemado ka ata?""May problema kasi.""Ano na naman? Tungkol ba kay Satan at sa ibang prince of hell?""No. It's about Monica." Saglit syang sumlyap sa akin at napakunot pa ang noo. "What is it?" Napabuntong hinga ako at umayos ng pagkakaupo. "She found the book.""Well, you mean the 'Angels and Demons'?""Yup.""Eh di ba may seal naman yun? Hindi niya pa rin naman malalaman ang laman ng libro pag nagkataon. Ni hindi nga lilitaw ang title ng libro na iyon." Muntik na ako sumubsob dahil sa biglang pagpreno ni Kiel. Kung wala akong seatbelt malamang ay tumama na ang ulo ko sa dashboard ng sasakyan nya. Hindi sya makapaniwala na napatingin sa akin. "Wait, don't tell me that she already broke the seal?"
The Demon-Angel Chapter Twelve
Monica Lumipas ang buong araw at parang aso't pusa si Geca at Kiel. Panay ang asar ni Kiel kay Geca at pikon na pikon naman si Geca. Pauwi na kami at inabot na kami ng hapon dahil nag-ayos na kami ng parterings para sa performance sa PE. "Bakit ba kasi napaka malas ko at siya panaging partner ko." inis na sabi ni Geca at sinipa ang maliit na bato na nadaanan namin. "Alam mo bes, kumalma ka lang. Wala ka naman na magagawa." Sinulyapan ko siya at nakita na aasar na asar pa rin siya. "Saka 'di ba, ilang minutes lang kayong magka-partner. Wala pa nga atang one and half minute dahil sa rotations." "Kahit na. Naiinis pa rin ako." "Bakit ka ba naiinis sa kaniya? Ano mo ba siya at gaano mo na siya katagal kakilala?" Napatigil siya at napatigil din ako. "Well, I think I met him several years ago, I guess we were in Grade 10 that time. Remember the time that Kuya and I went to Baguio for a c
The Demon-Angel Chapter Thirteen
Angelica Napatingin ako kay Monica nang marinig ko ang sigaw niya. Nakaupo na siya sa lupa at may bakas ng apoy sa paligid. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang abo ng ilang goblin na sumabay sa ihip ng hangin. Binaril ko ang malapit sa akin na goblin at nagtangka na lapitan si Monica pero bigla akong napatigil nang may mapansin na kakaiba. Katulad iyon ng naramdaman ko ng araw na biglang lumabas ang demon side niya. “Bes?” Tahimik lang siya at hindi umiimik. Natili lang sya na naka-upo at takip-takip ang kanyang tainga habang nakatulala. Hinawakan ko ang balikat niya ngunit mukhang maling desisyon iyon dahil muli siyang sumigaw. At sa pagkakataong ito, mas malakas ang pwersa na kumawala sa kaniya. Mahahaba ang kuko niya at wala ring makikitang emosyon sa mga mata niya. May namuong itim na mist sa kamay niya at nanlaki ang mga mata ko nang makita na isang
The Demon-Angel Chapter Fourteen
Monica Ilang sandali lang ay bumaba na si Kuya Azrael at may kasama na siyang matangkad na lalaki. Naka itim na slacks ito at long sleeves na polo. “Monica, this is one of the seven archangels, Raphael. He will be treating your wounds as well as Geca’s. May aasikasuhin lang ako saglit at iiwanan ko muna siya kasama niyo.” “Nice to meet you po.” “Nice too meet you rin!” nakangiti niyang bati. “Hello, Kuya! Long time no see!” “Geca! Parang ang liit mo pa rin ata?” “Kuya naman, grabe ka. Height ko pa rin ba pinapansin mo?” “Just kidding. “ natatawang sabi nito. “Aalis na ako. Wag kayong mag-alala, mukha lang patpatin yan pero malakas naman yan. “ Umalis na si Kuya Azrael at naiwan kami. “Tch, nagsalita ang hindi patpatin.” bulong ni Kuya Raphael at umirap pa. Woah, maski pala archangel ay nakikipag-asaran din. “No
Bab terbaru
The Demon-Angel Chapter Forty
Monica It’s been seven years since I graduated from Senior High school and ever since I became a full angel. It's been seven years but I still can't remember the things that I want to remember. Umabot na lang ako sa point na binalewala ko na iyon at inisip na nago-overthink lang ako. “Hey! Ang aga-aga nakabusangot ka. Baka mamaya magtaka ang students mo.” sabi ni Geca na kasabay ko maglakad sa hallway. “They won’t be. Mas pipiliin nila na lokohin at biruin ako kaysa magtanong kung bakit ako nakasimangot.” “They are from HUMSS after all. Ang batch na hawak mo ngayon ay tinuturing na sa sakit sa ulo sa Junior High Department. Okay naman ang grades pero bagsak daw sa manners.”
The Demon-Angel Chapter Thirty- Nine
Monica Nang idilat ko ang mga mata ko ay madilim ang paligid. Nakita ko si Geca na natutulog sa gilid ng kama na hinihigaan ko. Nakatingin ako sa digital clock at nakita ko na pasado alas-dyes na ng gabi. Daha-dahan akong bumangon pero mariin akong napa-pikit nang sumakit ang ulo ko. “Bes?” Napamulat si Geca at aad akong inalalayan. “Okay ka lang ba? Wala bang masakit sa iyo?” Umayos ako ng upo at marahang hinawakan ang ulo. “I’m fine. What happened?” “Sandali, tatawagin ko lang sila Sir Raguel.” Lumabas ng clinic si Geca at ako n
The Demon-Angel Chapter Thirty- Eight
Monica Paglabas ko ng barrier ay ramdam na agad ang malakas na pwersa. Naglakad ako para hanapin sila Mikael at Nathan. Pero dahil sa lakas ng pwersa na pinapakawalan nila at sa bilis ng kilos nila ay nahirapan ako. “Mikael! Nathan!” Sigaw ko pero walang sumasagot. Patuloy ako na naglakad at kung minsan ay matutumba ako dahil biglang yayanig ang lupa. They are taking their fight seriously. Can I really stop those two? As I walk closer to the source of the aura, I can feel my energy being drained. Could it be because of their overwhelming aura?
The Demon-Angel Chapter Thirty- Seven
Nathan Nang kumawala si Monica sa chain para labanan ang demon na naisummon ni Therese ay mabilis kong sinipa si Mikael. I’m pretty sure that Monica will have a good fight with that demon since that one is Dearil. He is the one who killed Demenise. Tulad ng inaasahan, mabilis na nakatayo si Mikael. “What do you think you’re doing?” “Stopping you from doing something that you should not do. Come on, Mikael. Just let her have a fight.” “Let her have a fight so that you can take advantage of the situation once she loses her control? Do you really think I would let that happen?” “Well, that’s why I made sure that you will be somewhere far away. Para hindi
The Demon-Angel Chapter Thirty- Six
Monica Naka-alalay sa akin si Ms. Yanika habang papunta sa kabilang kwarto kung nasaan si Geca. “Dahan-dahan lang. Huwag kang magmadali dahil hindi naman aalis si Geca sa kwarto.” “Kaya ko naman na po. Promise.” “Ang kulit mo. Mana ka sa nanay mo.” Tinawanan ko lang ang sinabi ni Ms. Yanika. “Marami na nga po ang nakapag sabi.” Pagpasok namin ng kwarto ay sakto lang na kababangon lang ni Geca. Ngumiti sa akin si Kuya Rapahel bago tapikin ang balikat ko. “You managed to come back into your senses when your demon form took over. Demenise would be so proud of you.”
The Demon-Angel Chapter Thirty- Five
Monica Umupo na si Ms. Yanika sa tabi ko bago itapat ang kamay niya sa mga sugat ko. "I'm still not good at healing, so please bear with the pain. I'll do my best to lessen the pain that you're going to feel." Napatango na lang ako dahil sa sinabi niya. "You must be confused right now." Napatingin ako kay Ms. Yanika nang sabihin niya iyon. Nananatili lang ang atensyon niya sa pagpapagaling ng mga sugat ko. "I was also confused a few days ago just like you." "Ano po ang ibig niyong sabihin?" "Naguluhan din ako.
The Demon-Angel Chapter Thirty- Four
Monica Mabilis naging pangyayari. Sa isang iglap lang ay hawak hawak na ng demon si Geca. “You ruined my plan. Should I kill you?” Hawak na muli ng demon ang espada niya at itinapat iyon sa leeg ni Geca. Mabilis akong nagsummon ng weapon. Isang crossbow ang naisummmon ko at napangiti ako nag balot iyon ng holy symbols at may lumabas na bolt sa rail nito. Itinapat ko iyon sa direksyon niya bago siya balaan. “Let her go!” Imbis na matakot ay ngumisi lang siya at idiniin ang blade ng espada sa leeg ni Geca. “Are you not afraid that you’ll hit this liar?” “I believe that my mom taught me how to shoot an arrow properly.”
The Demon-Angel Chapter Thirty-Three
Monica Naka-ngisi siya sa amin at nang-aasar na tumingin “You won’t be able to summon a holy weapon. Your heart is full of hatred.” “Then maybe I’ll just use this to kill you.” Nagawa kong muling masummon ang isang malaking espada. Mas malaki iyon kumpara sa nauna kong naisummon. Mas ramdam din ang kakaibang lakas nito. “Just like what your friend said, it's futile.” Napatingin kami ni Geca sa kinatatayuan namin nang may mabuong demonic pentagram doon. Tila kusang gumalaw ang mga kamay ko at itinulak si Geca palayo. May bumulusok na mga chain at pumulupot sa akin. Sa pagkilos ko ay dumidiin ‘yon at ilang sandali pa ay napasigaw ako nang may lumabas na mga tinik doon at bumaon sa balat ko.
The Demon-Angel Chapter Thirty- Two
Monica“Ah, this place. It feels so good to be back in this place.”That figure…That face and that voice…I’m sure it was him!Lumuhod naman si Therese sa demon na kaharap niiya.Mahaba ang buhok nito at naka-suot ito ng isang pants. Wala itong pang-itaas kaya naman makikita ang mga sugat niya katawan.Yumuko si si Therese na tila ba sinasamba ang nasa harap niya. “Satan, the prince of wrath.”How pathetic. Iniisip pa rin niya na si Satan ang na-summon
