Mikael
Umandar na paalis ang sasakyan na minamaneho ni Kiel at ako naman ay napahalukipkip.
"Oh? Problemado ka ata?"
"May problema kasi.""Ano na naman? Tungkol ba kay Satan at sa ibang prince of hell?""No. It's about Monica."Saglit syang sumlyap sa akin at napakunot pa ang noo. "What is it?"Napabuntong hinga ako at umayos ng pagkakaupo. "She found the book.""Well, you mean the 'Angels and Demons'?""Yup.""Eh di ba may seal naman yun? Hindi niya pa rin naman malalaman ang laman ng libro pag nagkataon. Ni hindi nga lilitaw ang title ng libro na iyon."Muntik na ako sumubsob dahil sa biglang pagpreno ni Kiel. Kung wala akong seatbelt malamang ay tumama na ang ulo ko sa dashboard ng sasakyan nya.
Hindi sya makapaniwala na napatingin sa akin. "Wait, don't tell me that she already broke the seal?"
"Yeah. At sana naman sa susunod wag kang pe-preno bigla." Inis kong sabi."Sorry. Nabigla lang."Nagpatuloy na sya sa pagmamaneho at ilang saglit lang ay nakarating na kami ng bahay.
"Paano mo namalaman na sya mismo ang naka-sira ng seal?" tanong ni Kiel pag pasok namin ng bahay.
Humiga ako sa sofa bago napatulala sa kisame at inalala ang nangyari kanina.
*****
Pumasok ako sa kabilang guest room at naupo sa may study table. Wala rin naman akong mapagtataguan na ibang lugar dito. Inilibot ko ang paningin ko sa kwarto.
Mula sa kinauupuan ko ay makikita ang isang malawak na kalsada. Wala masyadong sasakyan dahil sa lakas ng ulan. Pinagmasdan ko lang ang bawat pagpatak ng ulan sa labas.
Ilang sadali ang lumipas ay bigla akong napatayo sa kinauupuan ko at pinakiramdaman ang paligid. Nagkaroon ng malakas na pagkulog at pagkidlat kaya naman lumabas ako ng kwarto. May nakita akong liwanag sa itaas ng kisame.
Hindi ako maaring magkamali. Yung presensya na iyon, presensya iyon ni Monica.
"Mikael!"
Napatingin ako kay Geca at tulad ko, mukhang pareho kami ng naramdaman.
"Nasaan si Monica?"
"May nakita ako na nagliwanag sa kisame. Malamang ay nandoon sya. Hindi rin ganoon kalayo yung presensya niya.""May ibang presensya pa bukod sa kaniya."Napatigil ako dahil sa sinabi ni Geca at mas pinakiramdaman ang paligid.
Nanlalaki ang mga mata ko na napatingin sa kaniya.
"Its my book! Angels and Demons!"
"What? Paano? Hindi ba naka-seal iyon?""Hindi natin malalaman kung ano ang nangyari kung hindi natin pupuntahan si Monica."Kinuha agad ni Geca ang isang stick at sinungkit ang tali bago iyon hilahin. Lumabas ang isang hagdan at dali-dali kaming umakyat.
"Bes?"
Hindi nakaligtas sa paningin ko ang pagtatago ni Monica sa likod niya ng isang libro.
Kung ganoon, tama nga ako. Ang libro ko ang naramdaman ko kanina.
*****
"Its a long story. But I'm pretty sure that she broke that seal unconsiously."
"Well, its up to you kung ayaw mo i-kuwento." Dumeretso si Kiel sa kusina para magtimpla ng gatas niya. "Ang tanda mo na, ang hilig mo pa rin sa gatas?""Excuse me, sa ating dalawa sino kaya ang mas matanda? Saka isa pa, masarap kaya gatas. Lalo na ang mainit na gatas pag ganitong maulan."Naupo siya sa singe sofa at dumekwatro. Hawak niya ang mug niya at prenteng umiinom.
Mug.
Bigla akong may naalala at napa-upo bigla. Nagtataka naman na napatingin sa akin si Kiel.
"Ano ang mayroon?"
Sa halip na sumagot ay kinuha ko ang cellphone ko at agad na tinawagan si Geca.
"Hello?"
"Geca, I need you to check Monica's wound right now. Check if it's still bleeding. Update me as soon as possible.""What? Para saan?""You'll know it later.""Okay. I-te-text na lang kita. Bye.""Bye"Ibinababa ko na ang tawag at inilapag mukinang cellphone ko.
"Uh, care to explain?" alanganing sabi ni Kiel.
"Nasugatan kasi kanina si Monica. Hindi malayong dugo nya ang naka-sira ng seal sa libro.""So, to put it simply, her blood alone is that powerful?""Yes."Tumunog ang cellphone ko at nang tignan ko iyon ay galing kay Geca.
'May dugo nga ang sugat nya. Tinanong ko siya kung ano ang nangyari at sabi nya ay nasabit sa bukbok sa bookshelf kaya nagdugo ulit.'
"No wonder gusto sya makuha ng mga taga-hell."
Napatingin ako kay Kiel dahil sa sinabi niya.
"That's why you should go all out in this battle, Kuya Michael."
*****
MonicaDumating na ang araw ng lunes at sabay kaming pumasok ni Geca. Sa bahay pa rin sya natulog dahil wala pa rin sila Mama. Hindi ko rin alam kung kailan sila babalik at kung ano na ba ang lagay nila.
"Good morning Monica! Good morning Geca!" masiglang bati ni Mae sa amin nang salubungin nya kami pagpasok sa room. "May transfer daw ulit, ah?"
"Huh? Eh 'di ba nung mga nakaraang week lang ay may transfer din? Parang andami naman atang tinatanggap ng school." "Tapos kalagitnaan pa ng sem. Paano yung grades ng transferee?" nagtatakang sabi ni Geca."Narinig ko kanina, natapos na raw niya yung isang sem sa pinanggalingan niyang school. Tapos for formality na lang ata kaya papasok pa sya sa remaining days ng sem.""So it means na kahit hindi na sya gumawa ng school activities ay okay lang?""Hindi naman ata. Ang alam ko gagawa pa rin sya ng mga gagawain natin. Yun ang pagkakarinig ko.""Hay nako, Mae. Ang aga-aga talaga ng mga chismis mo." Paninita ng isa naming kaklase."Hindi naman chismis iyon, ano. Katotohanan yon!""Ay nga pala!" Paalis na sana sya sa harap namin nang kinikilig na bumulong sya sa pagitan namin ni Geca. "Kiel ata ang pangalan. Tapos ang gwapo rin!"Nakita ko na nanlaki ang mga mata ni Geca pag-alis ni Mae.
"Did she just say 'Kiel'?" "Uh, yeah?" Alanganin na sabi ko."Oh no."Napasalampak sya sa upuan niya at naka tulala. Nagtaka ako at tinatanong ko sya kung bakit pero hindi niya ako sinasagot. Nakatulala lang siya at walang imik.
Napabuntong hininga ako bago siya yugyugin.
"H-ha?"
"Ano ka ba? Kanina pa kita tinatanong kung bakit. Anong meron doon sa transferee?"
"Sorry pero hindi ko mapapaliwanag sa ngayon. Masyadong mahaba ang kuwento. Pero as of now, I really need to prepare my patience. For sure kasi ay mauubos talaga ang pasensya ko sa lalaking iyon.""Sige sabi mo eh. "Umupo na ako sa tabi niya at inilabas ang libro na nakita ko sa attic noong nakaraan.
"Sure ka talaga na babasahin mo iyan? Ang kapal nyan. Mahihirapan ka kung araw-araw mo dadalhin."
"Bakit naman hindi, 'di ba? Mukhang maganda.""Hindi naman novel yan. Nakakainip yan for sure.""Actually, para syang novel na may short stories. May mga parts ako na nakita na Tales.""Hay nako. Bahala ka na nga."Ilang minuto ang lumipas, nagsidatingan na ang mga kaklase namin. Tulad ng nakaraniwan ay maingay sila at nagchi-chismis-an tungkol sa transfer.Hindi ko na namalayan na dumating na pala si Sir Raguel kasama yung transfer. Itinago ko na ang libro sa bag ko at itinuon ang atensyon sa harap. Sandali. Siya yung nagsundo kay Mikael noong sabado. Sigurado ako.
"Good morning, class. We have a new student, again." saglit na tinignan ni Sir Raguel ang binata na nasa tabi niya. "You may introduce yourself now."
Ngumiti ang bago naming kaklase at masigla na nagpakilala. "Good day, everyone! I'm Kiel Delos Reyes."
"You can take your sit. We will start our class."Nang matapos ang klase namin kay Sir Raguel, sumunod na ang Prctical Research II kaya naman kanya-kanya ang pa-bi-bilog ng mga upuan.
"Anong mayroon?" Nagtataka na tanong ni Kiel na siyang natira na solo.
"Research na kasi. Bali ang karaniwang seating arrangement ay by group." pagpapaliwanag ko. "Nakapagtake ka na ng research sa previous school mo, hindi ba?""Yup. Natapos ko na. Kaya lang nakaka-hiya naman na ako lang mag-isa tuwing oras ng research. Pa-ampon naman muna ako.""Ayoko."Napatingin ako kay Geca nang sabihin niya iyon- which reminded me of something. Parang naiinis siya kanina nang malaman na kung sino ang transfer.
"Good morning class." bati ng Teacher namin na si Ms. Yanika. "I heard you have a new classmate again."
Nag-taas ng kamay si Kiel. "Ako po.""Oh, ang sabi sa akin ay natapos mo na ang Practical Research II sa previous school mo. It means yoou just need to stay behave in my class.""Ms. Yanika, kung pwede po sana ay magpapa-ampon po ako sa isang group. Para po sana hindi ako mg-isa durin your time.""Sure. But is that alright with you? Hindi na kita mabibigyan ng grade since may grade ka na.""Ayos lang naman po. Para na rin po may makasama ako kahit papaano.""Sige. Kaninong grupo mo ba gustong magpa-ampon?""Sa group po nila Guardino."Napa-tingin ako kay Geca at ilang beses na siyang umirap.
Bumaling ang atensyon ni Ms. Yanika sa amin bago nagtanong.
"Is that alright with you guys?"
"Yes po." sabay-sabay naming sagot."Then thats it. Shall we start our class?"Sumama na sa group namin si Kiel at ako naman ay nag-double check na ng ipapasang papel.
"May magpapa-check ba ng papers?"
Kanya-kanya ang pagsi-sitayuan ng ilang grupo kay naman tumayo na rin ako at inilapag ang paper namin sa table ni Ms. Yanika bago bumalik sa upuan ko.
"Oo nga pala class, by October 18 ay chapter defense. You need to prepare, pero kung gusto niyo naman na maaga ang defense niyo, pwede rin."
"Paanong maaga po?" tanong ng isa."Halimbawa ay by the next two weeks ay ayos na ang lahat, wala na kailangang baguhin, pwede na kayo madefense. Yung matitirang araw para sa class natin ay vacant na. I heard na may performance kayo sa klase ni Sir Levi. Pwede niyo gamitin ang oras sa subject ko para magpractice.""Pano po pag may pinabago pa ang panel?""Don't worry that defense will be your last defense. Kung tatanungin niyo kung bakit hanggang chapter three lang tayo ay dahil hanggang don lang ang nasa syllabus na na-recieve namin. Po kung gusto niyo naman ituloy hanggang chapter five ay puwede.""Ay Ms. Yanika okay na po kami sa Chapter Three.""I know. Anyway, next sem huwag kayong mag-alala. Five chapters na gagawin niyo. Hindi naman sa tinatakot ko kayo pero mas madugo ang labanan sa susunod na semester. Sige na, magsimula na kayo gumawa."Kanya-kanya na ulit ang nangyari sa loob ng classroom. May mga kausap si Ms. Yanika na group sa harap at may iba rin na gumagawa pa lang.
"Sa group ba natin may gagawain pa?" tanong ni Kiel.
"Wala na. Kung sakali ay yung powerpoint na lang." sagot ni Mikael."Ako na gagawa. Pahingi na lang ako ng softcopy ng research natin. Chapter Three ang gagawaan ng Powerpoint, tama?""Yup.""Sure ka?" tanong ko."Oo naman.""Hayaan mo sya, para naman may ambag." Nang-aasar na sabi ni Nathan kaya naman hinampas ko sya sa braso para sawayin. Tinignan niya ako nang masama habang hinihimas ang braso niya kaya naman pinandilatan ko sya ng mata. Wala na syang nagawa at napa-irap na lang."Excuse me, kahit hindi ko gawain yan, may grades naman na ako. Ayaw ko lang ma-bored.""Pag may mali sa gagawain mo, masasapak kita." "Grabe ka naman sa akin, Geca. Sapak talaga agad? Ayaw mo ba talaga sa akin?"Nagtuloy-tuloy ang sagutan nila Geca at Kiel at ako naman ay naguguluhan na tinitignan sila.
"Magka ano-ano ba kayo?"
Napatingin sila sa akin at saglit na natahimik.
"We're comrades." sabi ni Geca.
"Oh really? I think its more than that." nakangisi na banat ni Kiel kaya naman napa-kunot ang noo ko.Asar na tumingin si Geca kay Kiel. Halata sa kanya na nanggagalaiti na sya sa isa. "What?""Nevermind." Umupo na lang si Kiel at ganoon din si Geca.Kinalabit ako ni Mikael bago bulungan. "Hayaan mo na lang sila. Matagal ata hindi nagkita kaya ganyan." "So alam mo magkakilala sila?""Nope. Halata naman sa sagutan nila na magkakilala sila."Magtatanong pa sana ako kay Mikael nang tawagin na ako ni Ms. Yanika. Tumayo na ako at gulong-gulo pa rin. Pakiramdam ko ay parang may itinatago sila sa akin.
Monica Lumipas ang buong araw at parang aso't pusa si Geca at Kiel. Panay ang asar ni Kiel kay Geca at pikon na pikon naman si Geca. Pauwi na kami at inabot na kami ng hapon dahil nag-ayos na kami ng parterings para sa performance sa PE. "Bakit ba kasi napaka malas ko at siya panaging partner ko." inis na sabi ni Geca at sinipa ang maliit na bato na nadaanan namin. "Alam mo bes, kumalma ka lang. Wala ka naman na magagawa." Sinulyapan ko siya at nakita na aasar na asar pa rin siya. "Saka 'di ba, ilang minutes lang kayong magka-partner. Wala pa nga atang one and half minute dahil sa rotations." "Kahit na. Naiinis pa rin ako." "Bakit ka ba naiinis sa kaniya? Ano mo ba siya at gaano mo na siya katagal kakilala?" Napatigil siya at napatigil din ako. "Well, I think I met him several years ago, I guess we were in Grade 10 that time. Remember the time that Kuya and I went to Baguio for a c
Angelica Napatingin ako kay Monica nang marinig ko ang sigaw niya. Nakaupo na siya sa lupa at may bakas ng apoy sa paligid. Hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang abo ng ilang goblin na sumabay sa ihip ng hangin. Binaril ko ang malapit sa akin na goblin at nagtangka na lapitan si Monica pero bigla akong napatigil nang may mapansin na kakaiba. Katulad iyon ng naramdaman ko ng araw na biglang lumabas ang demon side niya. “Bes?” Tahimik lang siya at hindi umiimik. Natili lang sya na naka-upo at takip-takip ang kanyang tainga habang nakatulala. Hinawakan ko ang balikat niya ngunit mukhang maling desisyon iyon dahil muli siyang sumigaw. At sa pagkakataong ito, mas malakas ang pwersa na kumawala sa kaniya. Mahahaba ang kuko niya at wala ring makikitang emosyon sa mga mata niya. May namuong itim na mist sa kamay niya at nanlaki ang mga mata ko nang makita na isang
Monica Ilang sandali lang ay bumaba na si Kuya Azrael at may kasama na siyang matangkad na lalaki. Naka itim na slacks ito at long sleeves na polo. “Monica, this is one of the seven archangels, Raphael. He will be treating your wounds as well as Geca’s. May aasikasuhin lang ako saglit at iiwanan ko muna siya kasama niyo.” “Nice to meet you po.” “Nice too meet you rin!” nakangiti niyang bati. “Hello, Kuya! Long time no see!” “Geca! Parang ang liit mo pa rin ata?” “Kuya naman, grabe ka. Height ko pa rin ba pinapansin mo?” “Just kidding. “ natatawang sabi nito. “Aalis na ako. Wag kayong mag-alala, mukha lang patpatin yan pero malakas naman yan. “ Umalis na si Kuya Azrael at naiwan kami. “Tch, nagsalita ang hindi patpatin.” bulong ni Kuya Raphael at umirap pa. Woah, maski pala archangel ay nakikipag-asaran din. “No
Monica Mabilis na lumipas ang linggo at Friday na agad. Wala pa rin sila mama pero ang sabi ni Kuya Azrael ay mamaya na ang balik nila. Sa kabutihang palad ay walang sumugod na demon nitong nakalipas na araw. Tahimik lang ang naging buhay ko at sana ay magtuloy-tuloy iyon. Sa ngayon ay nasa school kami at magulo ang classroom dahil wala kaming klase sa PE, wala kasi si Sir Levi, sa totoo lang ay maraming teacher ang wala ngayong araw. Ilan lang sa mga teacher namin na wala ngayon ay si Sir Raguel at Ms. Yanika dahil kasama sila sa mga nag aayos ng accreditation. Magulo at maingay ang classroom, may mga nagkakantahan, may mga nagtatali ng buhok, may mga gumagamit ng cellphone, at may iba rin na gumagawa ng research. Si Geca ay nakayuko lang sa table niya at mukhang tulog. Simula noong nangyari noong Monday ay parang mabilis siyang mapagod kaya pag vacant namin ay mas madalas siyang tulog lalo
Monica “What should I do?” naiiyak kong sabi dahil nararamdaman ko na humihina na ang pulso ni Geca. “She’s related to Azrael, right? I’ll try to summon him here.” Nagkaroon ng isang pentagram at lumabas doon si Kuya Azrael. “What the?” halatang gulat na gulat sya nang bigla siyang mapunta sa harap namin. Napatingin siya kay Geca at nag-aalalang lumapit sa amin. “What happened?” “Mamaya na ang kuwentuhan, bangkay. Iuwi mo na sya at tawagin mo na si Raphael!” sabi ni Grandma Zephyra. “Zephyra?!” “Mamaya na ako magpapaliwanag! Iligtas mo muna yang kapatid mo.” Binuhat naman ni Kuya Azrael si Geca at may lumabas ulit na pentagram sa harap namin. “Susunod na lang kami ni Monica. Sisiguraduhin muna namin na ligtas na ang iba.” Hinid na ako makapag-salita dahl sa pag-aalala. Si Grandma Zephyra lang ang kausap ni Kuy
MonicaMaaga akong ginising ni papa para mag-jogging. Pagbaba ko ng sala ay nakaready na sila ni Mama at ako na lang ang hinihintay.“Bilisan mo na Anak. Para maaga ka rin makapagsimula ng combat training mo.” sabi ni Mama habang nag-i-i-stretching.“You mean tuturuan nyo na po ako mag-summon ng weapons?”“Nope. But we will teach you how to use different types of weapons. Mamaya ay long range weapons tayo. Naturuan na kita humawak ng baril noon, hind iba?”“Opo.”“Good. Madalali na lang ang lesson natin mamaya.”Nag jogging kami around the village at inabot kami ng isang oras. Kumain lang kami ng lugaw sa kaninan bago umuwi.“After fifteen minutes ay magsisimula na tayo.” Sabi ni Papa“Bawal tumawad, Pa? Kahit thirty minutes, please?”“G
Monica Kinabukasan ay maaga ulit kami gumising para mag-jogging. But this time, may dala-dala akong backpack na halos kasing laki ko. “You need to catch up with us. Come on!” sabi ni Mama na halos tatlong metro na ang layo sa akin. “Wait. Hindi kaya mabigla ang katawan ko n ito, Ma? Ang bigat po nitong dala ko.” Hinihingal kong sabi habang nakahawak sa tuhod ko. Bumalik sya sa harap ko at tinignan ako. “Ayaw mo na mag-train?” “Gusto po, syempre!” “Oh, ayun naman pala eh. Tumayo ka na diyan.” Wala naman na akong nagawa kung hindi ang tumakbo para habulin sila. ‘Do you want me to make this lighter?’ ‘How many times do I have to tell you, not to speak like that? GInugulat mo ako!’ ‘What do want me to do then? Call you first or I’ll just say ‘pst.’ or other calls?’ ‘Whatever. If you can make this lighter, it’ll be good.’
Monica Lumipas ang ilang araw at hindi pa rin nagigising si Geca kaya naman madalas akong mag-isa. May mga nag aalok sa akin na sasamahan nila ako pag break time o kaya naman lunch pero sadyang mas guto kong mag-isa. Madalas ay sa library ako tumatambay o kaya naman ay sa rooftop. “Monica, Wednesday na ah? Hindi pa rin ba papasok si Geca?” nag-aalalang tanong ng isa kong kaklase. “Hindi pa rin eh. Baka next week pa siya makapasok.” “Sana maging okay na siya.” Sana nga. “Monica!” sabi ni Kiel at biglang tinapik ang malikat ko kaya naman muntik malaglag ang lalagyan ko ng kutsara. “Ano?” asar kong tanong. Mula noong hindi pumasok si Geca, ako lagi ang kinukulit niya at nagtatanong ng mga bagay-bagay kay Geca. “Sabay ka na sa amin ni Mikael maglunch.” pag-aalok niya.
Monica It’s been seven years since I graduated from Senior High school and ever since I became a full angel. It's been seven years but I still can't remember the things that I want to remember. Umabot na lang ako sa point na binalewala ko na iyon at inisip na nago-overthink lang ako. “Hey! Ang aga-aga nakabusangot ka. Baka mamaya magtaka ang students mo.” sabi ni Geca na kasabay ko maglakad sa hallway. “They won’t be. Mas pipiliin nila na lokohin at biruin ako kaysa magtanong kung bakit ako nakasimangot.” “They are from HUMSS after all. Ang batch na hawak mo ngayon ay tinuturing na sa sakit sa ulo sa Junior High Department. Okay naman ang grades pero bagsak daw sa manners.”
Monica Nang idilat ko ang mga mata ko ay madilim ang paligid. Nakita ko si Geca na natutulog sa gilid ng kama na hinihigaan ko. Nakatingin ako sa digital clock at nakita ko na pasado alas-dyes na ng gabi. Daha-dahan akong bumangon pero mariin akong napa-pikit nang sumakit ang ulo ko. “Bes?” Napamulat si Geca at aad akong inalalayan. “Okay ka lang ba? Wala bang masakit sa iyo?” Umayos ako ng upo at marahang hinawakan ang ulo. “I’m fine. What happened?” “Sandali, tatawagin ko lang sila Sir Raguel.” Lumabas ng clinic si Geca at ako n
Monica Paglabas ko ng barrier ay ramdam na agad ang malakas na pwersa. Naglakad ako para hanapin sila Mikael at Nathan. Pero dahil sa lakas ng pwersa na pinapakawalan nila at sa bilis ng kilos nila ay nahirapan ako. “Mikael! Nathan!” Sigaw ko pero walang sumasagot. Patuloy ako na naglakad at kung minsan ay matutumba ako dahil biglang yayanig ang lupa. They are taking their fight seriously. Can I really stop those two? As I walk closer to the source of the aura, I can feel my energy being drained. Could it be because of their overwhelming aura?
Nathan Nang kumawala si Monica sa chain para labanan ang demon na naisummon ni Therese ay mabilis kong sinipa si Mikael. I’m pretty sure that Monica will have a good fight with that demon since that one is Dearil. He is the one who killed Demenise. Tulad ng inaasahan, mabilis na nakatayo si Mikael. “What do you think you’re doing?” “Stopping you from doing something that you should not do. Come on, Mikael. Just let her have a fight.” “Let her have a fight so that you can take advantage of the situation once she loses her control? Do you really think I would let that happen?” “Well, that’s why I made sure that you will be somewhere far away. Para hindi
Monica Naka-alalay sa akin si Ms. Yanika habang papunta sa kabilang kwarto kung nasaan si Geca. “Dahan-dahan lang. Huwag kang magmadali dahil hindi naman aalis si Geca sa kwarto.” “Kaya ko naman na po. Promise.” “Ang kulit mo. Mana ka sa nanay mo.” Tinawanan ko lang ang sinabi ni Ms. Yanika. “Marami na nga po ang nakapag sabi.” Pagpasok namin ng kwarto ay sakto lang na kababangon lang ni Geca. Ngumiti sa akin si Kuya Rapahel bago tapikin ang balikat ko. “You managed to come back into your senses when your demon form took over. Demenise would be so proud of you.”
Monica Umupo na si Ms. Yanika sa tabi ko bago itapat ang kamay niya sa mga sugat ko. "I'm still not good at healing, so please bear with the pain. I'll do my best to lessen the pain that you're going to feel." Napatango na lang ako dahil sa sinabi niya. "You must be confused right now." Napatingin ako kay Ms. Yanika nang sabihin niya iyon. Nananatili lang ang atensyon niya sa pagpapagaling ng mga sugat ko. "I was also confused a few days ago just like you." "Ano po ang ibig niyong sabihin?" "Naguluhan din ako.
Monica Mabilis naging pangyayari. Sa isang iglap lang ay hawak hawak na ng demon si Geca. “You ruined my plan. Should I kill you?” Hawak na muli ng demon ang espada niya at itinapat iyon sa leeg ni Geca. Mabilis akong nagsummon ng weapon. Isang crossbow ang naisummmon ko at napangiti ako nag balot iyon ng holy symbols at may lumabas na bolt sa rail nito. Itinapat ko iyon sa direksyon niya bago siya balaan. “Let her go!” Imbis na matakot ay ngumisi lang siya at idiniin ang blade ng espada sa leeg ni Geca. “Are you not afraid that you’ll hit this liar?” “I believe that my mom taught me how to shoot an arrow properly.”
Monica Naka-ngisi siya sa amin at nang-aasar na tumingin “You won’t be able to summon a holy weapon. Your heart is full of hatred.” “Then maybe I’ll just use this to kill you.” Nagawa kong muling masummon ang isang malaking espada. Mas malaki iyon kumpara sa nauna kong naisummon. Mas ramdam din ang kakaibang lakas nito. “Just like what your friend said, it's futile.” Napatingin kami ni Geca sa kinatatayuan namin nang may mabuong demonic pentagram doon. Tila kusang gumalaw ang mga kamay ko at itinulak si Geca palayo. May bumulusok na mga chain at pumulupot sa akin. Sa pagkilos ko ay dumidiin ‘yon at ilang sandali pa ay napasigaw ako nang may lumabas na mga tinik doon at bumaon sa balat ko.
Monica“Ah, this place. It feels so good to be back in this place.”That figure…That face and that voice…I’m sure it was him!Lumuhod naman si Therese sa demon na kaharap niiya.Mahaba ang buhok nito at naka-suot ito ng isang pants. Wala itong pang-itaas kaya naman makikita ang mga sugat niya katawan.Yumuko si si Therese na tila ba sinasamba ang nasa harap niya. “Satan, the prince of wrath.”How pathetic. Iniisip pa rin niya na si Satan ang na-summon