KASALUKUYANG nasa dining room na si Steve ng umagang iyon at kasalukuyang nagtitimpla ng sariling kape. Maaga siyang nagising kahit marami na ang hindi magandang nangyari sa party niya kagabi. Hindi na din niya alam kung nakauwi na ba si Billy dahil sa naganap na alitan sa kanilang dalawa ng gabing iyon.Ang buong akala niya ay isang totoo at solid na kaibigan si Billy. Muli lang pala siyang sasampalin ng nakaraan patungkol din sa pinagkakatiwalaan niyang bestfriend.Mabibigat ang mga kamay na naglagay siya ng dalawang teaspoon ng brewed coffee at nilagyan ng konting white fined sugar. Hinalo niya iyong mabuti at tinikman. “Itigil mo na iyang binabalak mong paghihiganti.” Muntik na siyang mapaso dahil sa biglang pagsalita mula sa kaniyang likuran. Kilala niya ang boses na iyon kaya hindi na siya nagulat nang makita ang kaniyang Lola Marett. Kita niya ang asim sa mukha nito at nang-uusig na mga mata. Alam niyang hanggang ngayon ay badtrip pa din ito sa kaniya kaya wala siyang bala
"IPINAPANGAKO ko, hindi ako titigil hanggat ko nakakamtan ang hustisya ng pagkamatay mo!" Tinig iyon ng isang binatang nasa twenties ang edad. Matangkad siya, may taglay na tindig ng isang hunk at may ilong na doble ang pointed kaysa sa normal na pinoy. Mahihinuhang may halong dayuhang dugo na nananalaytay sa lalaki base na din sa nabanggit na diskripsiyon. Nasa harap siya ng kwarto na mahihinuhang pagaari ng ina niya. Makikita sa isang pabilog na mesa ang iba't ibang mga litrato ng ina na kasama siya. Nasa mesa din nakalapag ang isang kilalang magazine. Nasa peryudiko ng balita ang natatanging balita at kagulantang na mga rebelasyon sa isang pamilyang may lihim na kabaliwang tradisyon— walang iba kundi ang pamilya Del Fuego. Kilala ang naturang pamilya sa buong siyudad na napakayaman at angkan ng mga successful businessmen. They owned huge establishments around the whole capital of Cebu. They are one of the most prominent and renowned capitalists that shared a huge percentage of
KILALA ang Hotel Uno sa pagiging exclusive at luxurious hotel sa buong Cebu. This hotel is composed of twenty two storeys and has complete and refreshing night rooms and food hubs. Its cool temperature promotes peace and harmonious moods that suit everybody's taste. It was rarely amazing and comfortable to be inside there. Both Filipinos and foreign guests start to love this place not after what happened last night. The night of Del Fuego's downfall! That one night which became their worst nightmare ever! At alam ni Steve na hindi pa doon nagtatapos ang lahat! Another chapter of their suffering is yet to come, so they must be prepared. Magsisimula siya sa Hotel Uno. Dito siya unang maniningil at dito rin niya sisimulan ang pagbagsak sa kanila. Napalunok siya ng laway hindi dahil sa kung ano mang nakita o hinahangaan dahil sa matayog na naabot ng mga Del Fuego kundi para alisin ang tila nanunuyo niyang lalamunan. Nasa tapat na siya ng kilalang hotel at nakaporma ng manage
BUONG higpit na niyakap ni Zeith Kate ang wala nang buhay na si Don Arthur.Naabutan niya ang ama na naliligo sa sarili nitong dugo. "Dad!" tawag niya sa wala nang buhay na ama. Iniwan niya pansamantala ang mommy niya sa baba na sugatan dahil nagpupumilit ito na ipahanap sa kaniya ang Dad at kuya Blake niya. At heto nga ang naabutan niya... Si Blake na wala pa ring malay at nasa unahan naman ang kaniyang nakahandusay na daddy na wala ng buhay.Una niyang dinaluhan si Blake. "Kuya??" tawag niya rito na pinatihaya ito. Wala siyang nakitang sugat sa kuya kaya natiyak niyang ayos lang ito.Hinanap ng kaniyang mga mata ang Daddy niya para lang magimbal sa makikita!"Dad!!" Nanginginig na muling tawag niya sa nakahandusay na ama. "Daddy? Daddy? Please wake up!" paulit-ulit na pukaw niya rito at niyugyog pa ang katawan ng ama. Noon niya natiyak na patay na ang kaniyang Daddy nang subukan niyang pulsuhan ito. "No, Daddy! Bakit??" Tanging nawika niya na pinuno ng hikbi at luha.Alam niya
So, what about Auntie Adelaida. Is she recovering now?" Boses iyon ni Miah, anak ng kaniyang Uncle Elijah at Auntie Mona na kapatid ng kaniyang Daddy Arthur. Nagulat nga siya at biglaan ang pagdalaw nito gayong pagkakaalam niya ay nag-aaral ito ng kolehiyo sa kursong abogasya. Bukod sa lahat ng kapamilya niya na gumon sa business world at passion ang commerse at merchandizing, ito lang sa pamilya Del Fuego ang naligaw na defender of human rights. Bagay na malaking tulong sana sa kanilang iniingatang semi-cult tradition. Iyon ay kung hindi nabunyag. Malungkot na tinugon niya ang tanong na iyon ng pinsan. " I hope so. Tommorow will be her doctor's visit. I will soon find out her condition." Isang tango ang tanging tugon ng kaniyang pinsan. "How about you? I heard you had been staying out of the world. Hindi ka na daw halos lumalabas ng mansiyon, and you even hang out with your friends. I am just worried about you as your closest cousin." She looks at her with a pale face with a chea
NADATNAN ni Zieth kate ang mommy Adelaida niya na nakaupo lamang sa isang wooden bench at nakaharap sa malawak na hardin. Makikita sa harapan nito ang iba’t ibang uri ng mga bulaklak na dati lang ay inaalagaan pa ng ina. Dahil sa lumalalang kalagayan nito, minabuti niya na kumuha ng private nurse na siyang magaasikaso at mag-aalaga rito habang nasa trabaho siya. Sa true lang ay napakahirap din sa kaniya ang sitwasyong mamili. Hindi naman niya pabayaang bumagsak ang mga negosyo nila pagkatapos ng lagim na naganap sa kanila. Dahil kasalukuyang nakakulong ang kaniyang kuya Blake, no choice na siya kundi saluin ang pagiging CEO ng Hotel Uno. Mahirap din para sa kaniya ang pagtatrabaho na hindi naiiwasang magalala sa mommy niya. Hanggang sa isang araw ay iyon na nga at naisipan niyang kumuha ng private nurse na nangangalang Selena Sabtillan. Saka lang kahit papaanon ay nabawasan ang takot niyang nararamdaman para sa ina. Paminsan-minsan ay dumadalaw din doon sina tito Elijah at Tita
YOUR Mom is getting recovery. I am sure of that.”Walang pagsisidlang tuwa ang naramdaman ni Zieth Kate matapos marinig mula sa personal na doctor na regular na tumitingin sa sa kaniyang mommy Adelaida. Araw iyon ng Linggo at iyon ang scheduled check-up ng kaniyang Mommy. Hindi niya napigilang yakapin ang ina matapos matiyak na gagaling na ito. Nagpapasalamat siya at kahit papaano ay hindi sila ganap na kinalimutan ng Panginoon. “I began sawing many possibilities at signs na gagaling na siya for a month soon. Just continue doing mental therapy for great and quick development. It will help her healing process.”Parang musika sa tainga ang kaniyang naririnig mula sa doctor. Bawat positibong salita ay may bilang at para sa kaniya ay isang magandang balita at regalo ng nalalapit ng kapaskuhan.Napasulyap siya sa Mom niya na tahimik lang na nakikinig sa kanilang usapan. Wala na siyang pakialam kung nakikinig man ito o hindi naiintindihan ang mga naging usapan nila.“Well, I must go, Ms
_____ That night, hindi makatulog si Zieth Kate. May isang mukha na pabalik-balik sa isipan niya. Hindi niya kilala ang nasabing may-ari ng mukha, lalong wala siyang kaide-ideya kung saan ito nanggaling at basta na lang sumulpot ito sa kinaroroonan niya sa napakalaking cemetery park na iyon. Mapupungay na ang kaniyang mga mata at gusto nang pumikit pero pilit nilalabanan ng sarili niyang isip. May isang bahagi ng sistema niya na iba ang gusto at parang siyang dinidiktahan sa kung ano ang dapat gawin. Hindi niya mabilang kung ilang beses na siyang palipat-lipat ng posisyon. ‘My God! Ano ba antok, nasaan ka na? mahapdi na ang mga mata ko kaya please lang, dalawin mo na ako.’ Muli niyang sinubukang pumikit, nagbakasakaling makakatulog na sa mga sandaling iyon. Pagkaraan ng ilang sandali ay bigo pa rin siyang makatulog. Hindi na pakiusap ang lumabas sa bibig niya sa mga sandaling iyon kundi isang mahinang pagmura. Alumpihit na bumangon siya sa kaniyang kama. Unang pumasok sa isip
KASALUKUYANG nasa dining room na si Steve ng umagang iyon at kasalukuyang nagtitimpla ng sariling kape. Maaga siyang nagising kahit marami na ang hindi magandang nangyari sa party niya kagabi. Hindi na din niya alam kung nakauwi na ba si Billy dahil sa naganap na alitan sa kanilang dalawa ng gabing iyon.Ang buong akala niya ay isang totoo at solid na kaibigan si Billy. Muli lang pala siyang sasampalin ng nakaraan patungkol din sa pinagkakatiwalaan niyang bestfriend.Mabibigat ang mga kamay na naglagay siya ng dalawang teaspoon ng brewed coffee at nilagyan ng konting white fined sugar. Hinalo niya iyong mabuti at tinikman. “Itigil mo na iyang binabalak mong paghihiganti.” Muntik na siyang mapaso dahil sa biglang pagsalita mula sa kaniyang likuran. Kilala niya ang boses na iyon kaya hindi na siya nagulat nang makita ang kaniyang Lola Marett. Kita niya ang asim sa mukha nito at nang-uusig na mga mata. Alam niyang hanggang ngayon ay badtrip pa din ito sa kaniya kaya wala siyang bala
Nakauwi na sa mansion si Euve ng mga sandaling ito. Sinadya niyang umalis kanina sa kaarawan ni Steve nang hindi nagpapaalam dahil nasa komprotansiyon pa ang lalaki patungkol sa babaeng bigla na lamang sumulpot sa eksena at daig pa ang octupos kung makayakap kay Steve.Hindi na niya alam kung ano ang naging pag-uusap at palitan ng sagot ng mga ito. Ginamit niya ang pagkakataon para maka-split dahil sa totoo lang ay napagod siya. Ewan ba niya kung bakit napagod siya ngayong araw gayong wala naman siyang ginawa sa kaniyang pagpunta roon kundi umupo at uminom ng wine. Alam niyang magtataka si Steve sa piglang pagkawala niya sa party nito pero saka na niya poproblemahin ang magiging katwiran niya sa oras na tanungin siya ng lalaki. Wala naman siyang kinalaman sa away ng maglola at kung sino man ang babaeng lumitaw sa party.Kung ano man ang problema ng mga iyon, problema na nila iyon. Basta ang gusto lamang niya ay makauwi at makapagpahinga. Pasalampak siyang nahiga sa malambot na kama.
WALANG balak si Steve na ikulong ang sarili sa loob ng mansiyon ng mga oras na iyon. Hindi pa tapos ang party. Kaya lang naman siya pumasok sa loob para makapag-usap sila ng maayos ng kaniyang Lola Marett. Ngayong nakapag-usap na sila ng maayos at wala naman silang masyadong pagdidikusyunan, oras na din para lumabas siya at bumalik sa party.Palabas na siya ng makita si Billy mula sa itaas. May dala itong isang maleta na kung hindi siya magkakamali ay mga gamit nito. Iisa ang nasa isipan niya, aalis na ito ngayong gabi mismo.Sinalubong niya upang komprontahin.“Mabuti naman at hindi na kinaya ng hiya mo sa katawan.” Salubong niya rito na tiim-bagang tinitigan ang kaibigan niya. No! Correction! Hindi niya ito kaibigan! Wala siyang kaibigang sinungaling at higit sa lahat, balimbing!Gumagalaw pa ang mga kaugatan sa panga niya na parang mag-alpasan. Sa dami ng nangyari ngayong gabi at sa pagsira nito ng kaniyang party, kahit hindi na sila muling magkita ng kaniyang kaibigang ito ay ayo
“I am so little disappointed.”Tinig iyon ni Lola Marett. Steve tries to calmed her down pero parang wala itong balak kumalma. Kanina nang bigla itong magtaas ng boses ay agad niyang inilayo sa karamihan para hindi na sila mas lalo pang maging intriga sa lahat. Kabi-kabila ang mga kumukuha ng larawan na kung hindi siya magkakamali ay mga Socmed user na walang hinihintay kundi ang may masagap na pag-uusapan online.Nakaupo siya sa mahabang sofa nila habang ang kaniyang Lola naman ay nasa kabilang parte. Her fingers, resting on the center table that separated them, were moving. Hindi ito mapakali. Malalim din ang iniisip nito.‘Lola, just calmed down. Everything is in control.”Kung kanina ay parang ayaw siya nitong tingnan, ngayon ay para itong mangangain ng tao the way she look at him. Mabagsik, nakataas ang mga kilay at halos magsiuslian ang mga ugat sa leeg.‘Why should I? How could I calmed down? Sino bang babae na iyon? And what is the truth between you and you said, your new bos
ALAM ni Zieth Kate na hindi solusyon ang pagkulong sa loob ng C.R na ito ag makaiwas kay Mr. Chingson. Magiging grounds lang iyon para maalarma ito na nakatunog na siya sa masamang tangka nito. Kutob pa lang naman ang sa kaniya.She has this gut feeling that’s making her incredibly uneasy. Her heart has been racing uncontrollably. How can she stops feeling this way? Just the way he stares at her, she can sense his desire to ruin her. She’s only a human, a woman who can easily detect danger just from a look.Marahas siyang bumuga ng hangin. Isang malalim na inhale at exhale ang kaniyang ginawa. Nagpapasalamat naman siya ng maging epektibo ang kaniyang ginawang iyon. Matapos marelax ang sarili ay inayos niyang mabuti ang kaniyang poise. To the max na hindi iyon mapansin ng lalaking hindi niya alam kung bakit naging isang banta sa buhay niya ngayon!“What took you so long?” bungad sa kaniya ng lalaki ng iluwa siya ng pinto. Nakaupo na si Mr. Chingson at hawak-hawak ang isang bagay na umu
ANG buong akala ni Zieth Kate ay isang fastfood restaurant ang lugar kung saan sila magkikita ni Mr. Chingson. Iyon ang kompletong address na tinext sa kaniya ng binata. Noong una ng matanggap niya ang text nito ay napatanong pa siya kung sino ito.Hanggang sa magpakilala na ang naturang texter.Akala niya ay doon na natatapos ang pabitin nito. Hindi pa pala. Ang inaakala niyang fastfood ay isa palang Inn. May kakaibang kaba na nabuhay si dibdib ni Zieth Kate sa mga oras na iyon. Hindi niya alam kung itutuloy pa ba niya itong pakikipagnegosasyon sa binata o mas mabuting huwag na lamang ituloy. May kakaibang senses na namumuo sa kaniyang pagkatao. Para niyang naamoy ang panganib lalo na sa tuwing naaalala kung paano siya tingnan ng binata.Kahit sinong tao ay makakaramdam ng pagkailang at aligaga sa mga tinging ibinabato ng isang kagaya ni Mr. Chingson. It is seems like Mr. Chingson is a kind of a man who will not do good things.Ramdam niya ang panlalamig ng kaniyang sakong kahit nak
Matagal na hinintay ni Zieth Kate ang magiging tugon ni Mr. Chingson. Muli siyang nakaramdam ng kakaibang pagkailang ng muli itong lumapit sa kaniya.Nakaramdam naman siya ng inis dahil para sinasayang nito ang oras niya sa mga pabiting salita.“Come on, Mr. David Chingson. Don’t waste my time for your own interest. Your flirting won’t work on me.” Wika niya rito na hindi napigilang umatras ng konti. Masyado na kasing malapit ang lalaki sa kaniya. Amoy na amoy niya ang pabango nito na parang magpahilo sa kaniya. Hindi ito ang unang lalaking nakasalamuha niya pero sa totoo lang, ngayon lang siya nakalanghap ng ganitong amoy ng isang lalaki. Natawa naman ito sa naging reaksiyon nya.“Relax. Pagbibigyan kita sa hiling mo.”Para naman siyang nabuhayan ng loob.“Iyon ay kung papayag ka sa gusto ko.” Nanunudyo ang mga titig nito. Nangaakit. Waring gusto siyang mahipnotismo.Kung siya lang talaga ang susundin, kanina pa niya gustong umalis. Pinipigilan lamang niya ang sarili dahil ayaw niy
STEVE was out of his companies and walk for a while. Mag-aalas singko na ng hapon at dumarami na ang dumarating na mga bisita. He needs to entertains them one by one because he is the only one who must do it. Alam niyang busy ang mga tao sa bahay nila lalo na ang kaniyang Lola Mareet, leaving him no choice but to shoulder the warmest welcome to all guests arrived and those coming yet.Malawak ang kanilang bakuran kaya hindi siya nangangambang mapupuno ang kanilang bahay bago gumabi. Hindi naman siya nag-invite ng marami dahil wala naman siyang gaanong kakilala rito at kapamilya. Iilan-ilan lamang ang pinadalhan niya ng invitations at mensahe sa social media. Kung bibilangan, hindi na siguro tataas sa 30 katao ang kaniyang naimbitahan. Ang pamilya lamang ng mga ito ang nagpadami ng tao. Wala naman sa kaniya ang pag-alala na baka kulangin ang pagkain sa sobrang dami ng mga dumating. In fact, his Lola Marett prepares the party. Kilala niya ang kaniyang Lola pagdating sa party o selebra
EVERYTHING is settled down. The creative designs, table presentations, food preparations and party over-all impressions is orderly complete. Steve’s big day is waving tonight. Nagsimula ang preparasyon sa ganap na alas tres ng hapon. Sinadyang i-advance ito upang bago magdilim ay nakaprepared na lahat. Dinner ang target ng kaniyang selebrasyon at masama naman kung pagugutuman niya ang mga bisita. Imbitado lahat ng mga kakilala ni Steve lalo na ang mga kaibigan niya since high schools at sa iba pang mga panahon. Hindi din nakaligtaan ang mga officemates niya. Lahat ay pawang naroon liban sa isang personalidad na kanina pa niya hinihintay. Panay ang linga niya sa buong paligid. Naging malikot ang kaniyang mga mata kanina pa. ‘Nasaan na ba siya? Darating kaya siya?’ anang kaniyang isip na hindi nasiraan ng pag-asang makakarating nga ang inaasahang bisita. “Happy birthday, Steve!” Isang pamilyarn na boses ang nagpalingon sa kaniya. Hindi na siya nagulat nang makilala si Bea. Kasama