LEA KRISTINE'S POVKanina pa malalim ang iniisip ni Lea sa pag mamaneho. Dapit alas kwatro nang hapon na mapag pasyahan nilang umuwi. Nasa tabi ko lamang si Steven naka-upo, kahit hindi ito mag salita ramdam ko pa din ang pasulyap-sulyap nito na tingin sa akin."Mommy?""Hmm?""Gusto ko po mag ice-cream," pabulong nitong saad."Sige sweetheart."Hininto ko ang sasakyan sa gilid lamang na ice-cream shop na madalas namin puntahan ni Steven. Hindi naman gaanong matao pag punta namin doon kaya mabilis kaming naka-hanap ng pwesto na mauupuan.Nag order na rin ako ng favorite namin pareho na chocolate mint ice-cream."Kumain kana, anak." Nilapag ko sa table ang order at kaharap ko lamang si Steven sa table.Excited na simulan ni Steven na lantakin na kainin iyon. Mga ilang subo pa lang ang nagawa nito; natigilan muli ang anak ko. Nag tatakang tumitig sa akin."Hindi ka po kakain, Mommy?"Umiling ako. "Hindi anak. Busog pa ako. Sige lang kain ka lang nang marami." Pag papasunod ko pa."Bakit
MAE'S POV"Hello, Louie." Nag lalakad si Mae palabas nang kompaniya na tumawag ang mahalagang tauhan."Pinag aralan ko nang mabuti kong sino at saan galing ang regalo na nag padala sa'yo ng package at nakuha ko na ang address,""Talaga? Saan?" Nahinto ako sa pag lalakad na marinig ang sinabi ni Louie. "Maraming salamat Louie," pinatay ko na ang tawag namin sa isa't-isa sabay silid ng cellphone ko sa bulsa. Nilakihan ko ang hakbang ng paa ko at ang mukha ko naging porsigedo na puntahan ang lugar at parusahan kong sino man ang taong nag padala sa akin ng regalo.Hindi na pinansin ni Mae ang mga empleyado na nag babati sakanya bagkus nilampasan niya na lang iyon lahat. Nang maka rating na sa parking area, pinindot niya kaagad ang car keys kaya't bumukas naman ang pintuan para hindi na siya mahirapan pumasok. Sumakay na si Mae sa sasakyan at nilagay na rin doon ang mga mahahalagang gamit na dala niya."Malalaman ko din kong sino ka," tiim-bagang asik sabay hawak nang mahigpit sa manibela
MARK SAMUEL'S POV"Maraming salamat, Mr. Montecillo. Malaking tulong na rin ang pag donate mo ng malaking halagang pera para sa skwelahan na ito. Maidagdag namin ang perang ito para sa mga pangangailangan ng mga mata dito sa skwelahang ito," kasalukuyan naroon si Mark sa Opisina ng Principal kong saan nag-aaral ang kanyang anak. Hindi lamang ito ang unang pag kakataon na mag bigay si Mark ng donation sa skwelahan pero matagal niya na itong ginagawa. Hindi lamang skwelahan ang sinu-suportahan niya kundi rin mga charities at ilan pang mga bahay-ampunan. Ilang taon na rin simula na mag lago ang kompaniya ni Mark; at isa rin sa naging goal na gawin ang mga bigay nang tulong sa mga nangangailangan. "Sandali lang, at ipag uutos ko sa tauhan kong ipag handa ka ng maiino—-" tinaas ni Mark ang kaliwang kamay; senyales na pag tatanggi sa offer nito.Nataranta naman kaagad ang principal sa pag-tayo ni Mark. Para sa principal, isa si Mark sa mga taong nirerespetado dahil ito na rin ang isa sa m
MARK SAMUEL'S POV"Hello? Yes! Papunta na ako diyan!" Iba ang mustra nang mukha ni Mark sa kausap sa telepono. Simula pang umaga siya nakakatanggap ng samo't-sarong text at tawag, mula sa secretary at mahalagang kasusyo niya.Inulan na ng maagang problema na kinakaharap ang kompaniya niya kaya't hindi na maganda ang gising ni Mark. Katapos lamang kausapin ni Mark ang secretary, sumunod naman ang tawag mula sa importanteng tao. "Fuck! I don't know how it happened at hindi ko alam kong bakit naka-labas ito." Asik niya sa kausap. "Please tell Mr. Hamington I will fix this problem. I'm going to the company now," napa-hilot si Mark sa sariling noo at binabaybay pababa nang hagyan at sinilid na ang cellphone sa bulsa."Hon, saan ka pupunta?" Salubong ni Mae; nag tataka rin ito na kailangan niya ng umalis. "Papunta kana ba sa kompaniya? Sumabay kana sa amin ni Mia, kumain nang almusal. Tumulong din ako kay Manang sa pag-luluto ngayon." Paanyaya nito.Gustuhin man sana ni Mark na sumabay sak
MAE'S POV"Lea," sa paraang tinig ni Mae, may galit na makita ito.Anong ginagawa niya dito?"Narito ka lang naman Mae, ipapakala ko sa'yo ang bago nating investor. I would like you to meet Lea Kristine Sandoval- Montecillo," pakilala ni Dad na labis ko naman kina-baling ng tingin sa sinabi nito. Ha? Ano investors? Bakit hindi ko alam ito?Anong ibig sabihin nito?Maraming katanungan sa isipan ko sa mga nangyari. Natural lamang nakikipag-usap si Dad, pangiti-ngiti pa na kaharap si Lea.Gusto ko sanang sumagot at tumutol sa naging desisyon ni Dad, subalit pinili na lang ni Mae na manahimik. Hindi niya pwedeng kontrahin ang Ama sa desisyon nito, at posibilidad na pagalitan siya nito. Kahit retired na ang Ama ni Mae takot pa din sila ng kanyang Ina na kontrahin lahat ng mga desisyon at gusto nito."Pasensiya na po Mr. Chavez, kong ako ang pumunta dito. May mahalaga kasing business meeting ang kapatid kong si Reynard sa Dubai at ganun din ang isa ko pang kapatid," "Naiintindihan ko nam
MAE'S POVKanina pa pabalik-balik nag lakad si Mae sa loob mismo ng silid nila Mark. Aligaga at hindi alam ang dapat gawin.Mamula-mula na ngayon ang mukha sa galit dahil na rin sa nangyari kanina sa Opisina ng kanyang Daddy at isa na rin ang napa-galitan siya nito dahil sa kapalpakan niya.Simula no'ng maging CEO si Mae ng kanilang kompaniya, sinikap niya talaga na hindi magalit o madissapoint ang kanyang Ama. Pinipilit niyang mahigitan na mahalin at mapansin din siya ng Ama gaya nang pag-mamahal nito kay Ivonne.Gusto niya maramdaman na puriin ng Ama sa lahat na mga achievement sa pamamalakad niya sa kompaniya.Lahat nasira dahil sa'yo Lea!"Hayop ka talaga, Lea." Nanlilisik na ang mata ni Mae sa galit. Sinisisi niya ngayon si Lea kong bakit nagalit ang Daddy niya sakanya. "Pag babayaran mo ang ginawa mo sa akin! Tandaan mo ito ughh!" Napa-sigaw si Mae sa galit.Hindi lang ngayon, galit nang Ama ang kinakaharap ni Mae kundi kailangan na kausapin niya si Lea na mag tuloy ng investm
MARK SAMUEL'S POV"Hello, Mr. Hamington? Inaayos ko na lahat na problema. Ako na bahala mag-ayos nito a—- Hello? Hello?" Tinignan ni Mark ang cellphone at wala na doon ang kausap.Kina-pikit niya nang mata at kulang na lang wasakin ang cellphone na hawak sa gigil at galit na nadarama. "Putangina talaga!" Nasuntok ni Mark sa galit ang lamesa.Bumigat ang kanyang pag-hingga na ngayon sunod-sunod nag sidatingan ang mga problema na kinakaharap ng kanyang kompaniya.Pabalang na binagsak ni Mark ang hawak na cellphone sa table; hindi pa rin humuhupa ang galit na kanyang nadarama. Ilang minuto bumukas ang pintuan ng Opisina ko at pumasok ang secretary ko na pawisang nag mamadali."S-Sir," hinahabol pa nito ang pag-hingga para lamang ipamalita sa akin kong ano man ang nalaman nito."What?!" Bulyaw na sigaw ni Mark sa secretary nito, namutla sa takot na paninigaw sakanya ng kanyang Amo. "Ano? Nahanap mo na ba ang tarantadong nag labas ng mga impormasyon sa JTB Corporation?""H-Hindi po Sir." A
MAE'S POVNginangatngat ni Mae ang kuko, pabalik-balik na nag lakad sa loob ng silid nila ni Mark. Kanina pa hindi mapakali at iniisip ang pangyayari na nakatanggap na naman muli siya ng regalo kahapon.Regalo na katabi ni Ivonne ang nawawala niyang kwentas.Paano nangyari iyon?"K-Kilala niya kong sino ako. A-Alam niya ang ginawa ko." Nababaliw na saad ni Mae. Pabaling-baling ang ulo niya sa bawat kanto ng silid. Pakiramdam niya nag mamasid sakanya kahit wala naman talaga. "N-No, hindi p-pwede mangyari ito. S-Sino siya? Sino?" Malilikot na ang mata ni Mae at kahit na rin ang ilalim nang mata naging maitim na rin, hindi naka-tulog ng maayos kakaisip.Nang hindi na maka-tiis si Mae, kinuha na ang cellphone sa bulsa at tinawagan ang mahalagang tao na alam na makaka-tulong sakanya. "Hello Louie," sa tuwing kausap ni Mae sa Louie, umaasa na makakahanap siya ng sagot mula dito. Ilang araw na rin siya hindi pinapatahimik na pinapadalahan na mga regalo."Mae?""Nag-padala na naman muli si