Chapter 1

"MAGHIWALAY NA TAYO, Calvin."

Iyon lang ang tanging nasabi ni Chantal sa lalaki. "Wala ka nang dapat alalahanin sa anak natin. Puntahan mo siya kung nais mo, hindi kita pipigilan."

Malamig ang tingin ni Calvin sa kanya, tila sinusukat kung gaano siya kaseryoso. Ngunit sa kabila nito, walang bahid ng pagsisisi sa mukha ni Chantal. Matatag ang kanyang tingin, walang mabasang emosyon sa kanyang ekspresyon.

"Babasahin ko muna. Ipapadala ko na lang sa’yo kapag napirmahan ko na," sagot ni Calvin, walang halong emosyon. Para bang handa na rin siyang bitiwan siya.

Kahit siya ang nagpasimuno ng paghihiwalay, lihim pa rin siyang umaasa na tatanggi ito—na magmamakaawa, hihingi ng tawad, o kahit papaano’y ipaglaban siya. Ngunit hindi iyon nangyari. Sa halip, para pa siyang itinataboy ng lalaki.

Wala talagang pagmamahal si Calvin para sa kanya.

Ngunit hindi niya maaaring ipakita ang sakit at pait na nadarama, kaya agad siyang tumalikod at iniwan ito.

Pagkarating sa kanyang sasakyan, doon niya tuluyang pinakawalan ang kanyang emosyon. Malakas siyang humagulgol, hindi mapatid ang kanyang luha.

Hindi niya akalaing sa ganito kasakit na paraan magtatapos ang kanyang pangarap na pag-ibig.

Pero kailangan niya itong tanggapin.

Kailangan niyang sanayin ang sarili na silang mag-ina na lang ang magkasama.

Bigla siyang tumawa—isang mapait na pagtanggap sa kanyang kabiguan.

Akala niya, walang hanggan ang kanilang pagsasama. Akala niya, may happy ending sila.

Ngunit hindi totoo ang fairytale.

Walang happy ending sa totoong buhay.

Isang gabing pagkalimot ang nagbigay sa kanya ng pangarap—isang masayang pamilya.

Ngunit ngayon, lahat ng iyon ay nabura na. Natakpan ng pagkasuklam, ng poot, at ng galit.

Ang gabing ipinagpasalamat niya kay Calvin, ngayo’y isang masakit na bangungot.

"CALVIN..."

Iyak ni Chantal habang pagewang-gewang na naglalakad. Nakasuot pa siya ng magandang damit—ang suot niya sa engagement party kanina. Ngunit ngayon, hilam ng luha ang kanyang mga mata. Lasing siya.

"Bakit?" nag-aalalang tanong ni Calvin. "Bakit ka nandito? Tapos na ba ang engagement mo?"

"Niloko niya ako! Niloloko niya ako!" umiiyak na sumbong ni Chantal, tila isang batang inagawan ng laruan. "Bakit niya ako niloko?"

"Niloko ka ni Joaquin?" kunot-noong tanong ni Calvin.

"Oo... niloko niya ako."

"Paano mo nalaman?"

"Nakita ko siya... ng dalawang mata ko mismo."

Napangisi si Calvin saka ipinasok ang mga kamay sa kanyang bulsa. "Sabi ko na."

"Anong ibig mong sabihin?" natigilan si Chantal at tinitigan siya.

"Akin na nga ‘yan," kinuha ni Calvin ang dala nitong alak at siya ang tumungga. "Ikaw naman, ikwento mo na ang nangyari." Saka niya ito inalalayan papunta sa elevator.

Alas-siyete pa dapat magsisimula ang engagement party ni Chantal, pero alas-sais pa lang, lasing na siya.

Mabuti na lang at imbitado rin si Calvin ni Joaquin. Kung hindi, sino ang mag-aalaga kay Chantal ngayon?

"Nakita ko siyang kaulayaw ang half-sister ko..." bumagsak ang balikat ni Chantal habang pilit na pinipigil ang kanyang mga luha. "Sa dami ng babae, kapatid ko pa talaga ang napili niya!"

"Tapos?" tanong ni Calvin habang umiinom ng alak.

"Sabi niya, ang boring ko daw. Hindi ko man lang daw siya mapahalik sa labi kahit tatlong taon na kami. Hindi ko alam... pero nais kong i-reserve ang aking sarili sa kanya. Lalo na at ikakasal naman na kami... hindi ba siya makapaghintay?"

"Hmm... pinagdamutan mo siya?"

"Hindi, no! Iba ang pagdadamot sa pag-iingat!" inis na sagot ni Chantal.

Tumunog ang elevator—nasa tamang palapag na sila.

Binuksan ni Calvin ang pinto ng suite, saka pinaupo si Chantal. Kumuha siya ng baso at sinalinan ito ng alak.

Walang alinlangan itong tinanggap ng babae.

"Sabihin mo nga, Calvin..." bumaling sa kanya si Chantal matapos lagukin ang alak. "Mali ba ako? Mali bang ingatan ko ang sarili ko?"

"Nature na ni Joaquin ‘yan," umiling si Calvin. "Masyado kang slow, kaya hindi mo nahalata."

"Anong ibig mong sabihin?" kunot-noong tanong ni Chantal.

"Bago pa lang kayo, sinabihan na kita na kilalanin mo muna siya. Masyado kang nagmamadali. Hindi mo ba napansin? Mahilig talaga siyang makipagflirt sa iba, pero masyado kang nagtiwala."

Hindi makapaniwala si Chantal. Maginoo si Joaquin. Paano siya makikipaglandian sa iba?

"Nasaan ka ba nitong mga nakaraan? Sino ba ang madalas mong kasama? Siya ba?"

Naging abala siya sa negosyo nilang dalawa ng kanyang matalik na kaibigang si Skye. Alam niyang abala rin si Joaquin sa pagpapalawak ng negosyo nito at sa pag-abot ng kanyang mga pangarap.

Ibig sabihin... habang nagtatrabaho siya, patuloy siyang niloloko ni Joaquin nang hindi niya alam?

Nalasing silang dalawa, at naging matabil ang dila ni Chantal.

"Hoy, Calvin, ipatikim mo nga sa akin kung paano ang mahalikan sa labi."

"Ha?" tila nagulat ito sa kanyang sinabi.

"Ang sabi ko, halikan mo ako, para maramdaman ko—"

Hindi na niya natapos ang sasabihin.

Dahil bigla na lang siyang siniil ng halik ni Calvin.

At doon... doon sila tuluyang nakalimot.