Chapter 1

“YOU may now kiss the bride.”

Malalim na napalunok si Caroline nang sa wakas ay bitiwan na ng pari ang mga salitang ʼyon.

Isang linggo pa lang ang nakalilipas magmula ng naging kasunduan nila ng boss niya na si Calvin. Pero heto at nasa harap agad silang dalawa ng altar.

She couldnʼt believe that Calvin managed to prepare everything within a week. Or maybe it has already been long settled and is just waiting for the woman who would play the role of a bride.

Ngunit sa kaniyang pagkamangha ay saktong-sakto lang sa kaniya ang suot na wedding gown na halos masilaw siya nang dahil sa rami ng diamond na nakapalibot doon. Noong una ay natakot pa nga siyang suotin ʼyon. It was so extravagant for something thatʼs not real.

Pigil niya ang hininga nang iangat na ni Calvin ang suot niyang belo. Hindi pa man niya naihahanda ang sarili ay walang kaabog-abog siya nitong siniil ng halik.

Her eyes widened as she remained standing still. Madiin ngunit masuyo ang ginawad nitong halik sa kaniya. Namalayan lang niya na nakalayo na ito sa kaniya nang biglang mapuno nang malakas na palakpakan ang paligid.

Pinigilan niya ang sarili na padaanan ng daliri ang kaniyang mga labi. Calvinʼs lips felt hot and soft.

Pagkarating nila sa reception ay kaliwaʼt kanan ang pagbati sa kanila ng mga bisita. Ngunit tanging ngiti lamang ang naging tugon niya sa mga ito.

Lahat ng bisita ay puro kamag-anak, kaibigan at kakilala ni Calvin. Gustuhin man niya na dumalo rin ang kapatid ay hindi pa naman ito puwedeng lumabas sa hospital.

Bukod doon ay hindi pa niya nababanggit dito ang tungkol sa paghihiwalay nila ni Austin at ang kasal nila ng boss niya. Hanggaʼt maaari ay ayaw rin niyang mabigla ang puso nito.

Ngunit kung mayroon mang tumanggap sa kaniya ay mayroon din namang nagtaas ng kilay at binigyan siya nang mapanghusga na tingin. Hindi naman niya masisisi ang pagdududa na nararamdaman ng mga ito lalo pa at mabilis naman talaga ang naging takbo ng mga pangyayari.

But she couldnʼt care for more. Ang mahalaga ay bayad na ang bill nila sa hospital.

“Are you alright?” tanong sa kaniya ni Calvin. Katatapos lang nitong kausapin ang board of directors ng kumpanya.

“Yeah. Hindi lang ako sanay na makihalubilo sa maraming tao,” pag-amin niya.

As a secretary, Caroline is always with Calvin wherever he goes. Pero ni minsan ay hindi naman niya kinausap isa-isa ang mga nakakasalamuha nito.

“Donʼt worry. Youʼll get used to it. Besides, I wonʼt leave your side,” he assured.

Kahit papaano ay napanatag ang kalooban niya nang dahil sa sinabi nito.

Wala siyang ibang ginawa kung hindi ang ngumiti na halos mangalay na ang kaniyang mga labi. Bukod doon ay kanina pa niya gustong-gusto na hubarin ang suot na heels. Pakiramdam niya kasi ay namumula na ang mga paa niya nang dahil sa sakit na nararamdaman. Ayaw naman niyang makaistorbo kay Calvin na tila artista na palagi na lang napapalibutan ng maraming tao.

Kasalukuyang may kausap na kaibigan si Calvin. It was his best friend and best man—Nicholas Mercado. This time, Caroline politely excused herself to go to the balcony to inhale some fresh air. Pakiramdam kasi niya ay nahihirapan siyang huminga sa loob.

“Iʼll go with you,” Calvin insisted.

“Thatʼs right. Let my best friend go with you. Baka mamaya ay bigla na lang itong lapitan ng mga babae kapag nawala ka sa tabi niya.” Nicholas chuckled.

Napailing naman siya sa mga ito. “No need. Iʼm fine. Besides, it seems that you two are talking about something important.”

“Are you sure?” naninigurong tanong ni Calvin.

“Yeah.”

“Alright. Just let me know if thereʼs a problem.”

Tinanguan niya lang ito bago dumiretso sa balkonahe. Pagkarating doon ay mariin siyang napapikit at nilanghap ang sariwang hangin.

Nakakapagod din pala talaga maging mayaman.

“How does it feel to become Mrs. Vander?”

Muntik na siyang mapatalon sa gulat nang may biglang nagsalita. Agad naman niya itong nilingon.

“Miss Erica,” aniya rito.

Sobrang puti at kinis ng balat nito na tila ba madudulas ang anumang bagay na tatabi roon. Hindi rin biro ang taglay nitong tangkad. Bukod doon ay magaling pa itong umarte. Kaya naman ay hindi na nakapagtataka na isa ito sa mga sikat na artista ngayon.

Umiindayog ang balakang nito habang naglalakad palapit sa kaniya. Caroline has a bad feeling about this.

“Marahil ay iniisip mo na nanalo ka na.” Biglang tumalim ang mga mata nito pagkahinto sa harap niya. “Pero isa ka lang laruan na kapag pinagsawaan ni Calvin ay itatapon na lang niya basta sa kung saan. Sa bandang huli ay makikita rin niya na ako ang karapat-dapat niya na maging asawa.”

Napakunoot siya. Bukod sa pagiging artista ay nakilala niya pa ito nang dahil sa isang bagay.

Erica Tolentino is obsessed with her boss. Halos linggo-linggo itong pumupunta sa opisina ni Calvin ngunit tila wala namang pakialam dito ang boss niya.

Pilit niya itong nginitian. “Isipin mo na ang gusto mong isipin. Pero kahit ano pa ang sabihin mo ay kaming dalawa lang ni Calvin ang nakakaalam ng nararamdaman namin para sa isaʼt isa. So if youʼll excuse me.”

Akmang lalampasan niya ito ngunit mabilis siyang nahatak nito sa braso. Pinigilan niya ang mapangiwi nang dahil sa kuko nitong bumaon sa kaniyang balat.

“Wag na wag mo akong tatalikuran kapag kinakausap pa kita! Saang putik ka ba napulot ni Calvin? Hindi ko akalain na isang katulad mo na hindi nakatapos ng pag-aaral ang pinili niya para maging sekretarya. Pagkatapos ngayon ay asawa.” Tila baliw itong biglang humalakhak. “Masyado ka naman atang sinusuwerte.”

Sasagot pa sana siya nang mula sa kung saan ay may bigla na lang humila sa kaniya. Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin at doon ay bumungad sa kaniya ang madilim na mukha ni Calvin.

This is bad. Caroline knew how hot-tempered Calvin could be.

“How dare you lay a hand on my wife? If it werenʼt because of my mother, you wouldnʼt be here in the first place,” Calvin pointed out.

Sa isang iglap ay biglang naging maamong tupa ang mukha ni Erica. Sheʼs really a good actress!

“Calvin, Iʼm not doing anything. She was the one who—”

“Get out.”

“But itʼs not my fault! It was her who—”

“I said get out!” Sinamaan ito ng tingin ni Calvin. “O gusto mo ba na ipakaladkad pa kita sa mga guwardiya?”

Mariing kinagat ni Erica ang mga labi bago siya pinanlisikan ng mga mata at nagmamartsang lumabas ng reception hall.

Hindi makapaniwalang nilingon niya si Calvin. To be honest, when she accepted his offer and signed the contract, Caroline didnʼt expect anything from Calvin aside from his payment and support for her sisterʼs medical expenses.

But what heʼs doing right now is beyond her expectations. Kung hindi lang niya alam ang dahilan nito sa pagpapakasal sa kaniya ay iisipin niyang bukal sa kalooban ang ginagawa at pinapakita nito.

“Are you alright? May masakit ba?”

“Iʼm okay. Napadiin lang ang pagkakahawak niya sa ʼkin. But thatʼs it.”

His eyes softened upon looking at her arm. “I shouldnʼt have let you go alone in the first place.” He sighed heavily.

Napailing naman siya. “Itʼs not your fault. Isa pa ay wala namang kung ano na nangyari.”

“Iʼm sorry about that. It seems that she expected too much. Lalo pa at boto si Mama sa kaniya para maging asawa ko.”

Caroline is aware of that. Kung iritable si Calvin kay Erica ay siya namang lapit ng ina nito sa dalaga.

Akmang babalik na sila sa loob nang bigla siyang mapangiwi nang dahil sa hapdi na nararamdaman sa kaniyang paa.

Pero ganoon na lang ang gulat niya nang biglang tumungo si Calvin bago bahagyang itinaas ang laylayan ng suot niyang gown at sinuri ang namumula niyang paa. She almost flinched when she felt his gentle touch.

“Why didnʼt you tell me?”

Napatungo na lang siya. “I donʼt want to disturb you. Isa pa ay ayokong gumawa ng eksena. Kaya ko pa naman pati. Malapit na rin namang matapos ang program.”

Naiiling itong tumayo. “Nonsense. Youʼre my wife now. So if ever you want to say something or feel anything, just tell me.”

Muntik naman siyang mapatili nang bigla na lang siya nitong buhatin.

“What are you doing?” naeeskandalo niyang tanong.

“Mas lalo pang lalala ʼyan kung patuloy mo pa ring ilalakad. Thatʼs why you need to change it into comfortable slippers as long as possible.”

Sa pagpasok nila sa loob ng hall ay agad na natuon ang atensyon ng lahat sa kanila. Napatungo na lang si Caroline upang iwasan ang nagtatanong na tingin ng mga ito.

Agad naman silang sinalubong ng ina ni Calvin.

“What happened?”

“My wifeʼs not feeling well. So weʼll go ahead first. Pakiabisuhan na lang po ang mga bisita.”

Napatango naman ang ina nito. Ngunit bakas pa rin sa mukha nito ang kaguluhan.

“Alright. Iʼll talk to them. Theyʼll surely understand.”

“Thank you.”

Dire-diretsong tinahak ni Calvin ang daan palabas ng hall. Ngunit bago pa sila tuluyang makalabas ay hindi nakaligtas kay Caroline ang masamang tingin ng ina nito sa kaniya.

She blew a loud breath. Nasa unang araw pa lang siya ng isang taong kontrata nila. But she feels exhausted already.