Kabanata 45

“Hmmmmp…” pagkatapos ng mahabang ungol ay hinihingal na bumagsak sa ibabaw ko si Quiller. Kapwa pawisan na kaming dalawa at halos nangangalay na rin ako bago pa man niya ako tinigilan.

Maya-maya ay tahimik siyang umalis sa ibabaw ko. Walang salita na dinampot nito ang kanyang short trunks at puting t-shirt. Saka nagbihis sa mismong harapan ko. Habang ako ay dinampot ko ang tuwalya at muling ibinalot ito sa aking katawan.

Pagkatapos na magbihis ay lumapit siya sa natutulog na si Chiyo, hinagkan niya ito sa noo bago muling pumihit paharap sa akin.

“I-I’m sorry…” alanganin nitong saad, pagkatapos sabihin ‘yun ay kaagad niya akong tinalikuran at nagmamadali na lumabas ng silid. Hindi ko alam kung para saan ang sorry na ‘yun, pero isa lang ang alam ko, nasasaktan ako.

Kusang pumatak ang mga luha sa aking mga mata habang nakatingin sa naka saradong pinto.

Nang mga oras na ‘to, para akong sinasakal dahil naninikip ang dibdib ko at nahihirapan na akong huminga.

Masaya ako, dahil batid k