1

Nagising nalang ako dahil sa sinag ng araw na bumati sa mukha ko. And the moment I opened my eyes is also the same moment I felt my lovers warmth around me, Liveon.

The man I have been dating for the past two years. The man who I planned to build my whole future with, The same man who I would want to be the father of my children— set aside that he is also the same man who took my virginity.

So, Liveon is my whole world at the moment.

Pero ang sayang naramdaman ko ng panandalian ay agad na kinain ng sakit ng subukin kong tumayo sa kama, my whole body— especially the lower part, ached for the love of god.

"Aray ko..." angal ko, hindi ko naman alam na totoo pala ang mga sinasabi nilang sobrang sakit nga ng kinabukasan after doing the deed. Halos mawalan ako ng ulirat habang sinusubukan kong igalaw ang katawan ko.

Definitely not something I felt last night.

Pero siguro naman ay sulit na rin ang sakit na ito, ginusto ko naman e.

And because I can't stand up, might as well use this chance to savour my moment with my boyfriend. Kaya naman bumalik ako sa pag kakahiga kahit pa may konting kirot akong naramdaman, I hugged Liveon tight pressing our bodies together.

Ang harot mo, Kira.

Hindi ko rin naman maiwasang hindi ngumiti feeling his abs. Naninibago ako sa kurba ng katawan ni Liveon ngayon, hindi naman kasi ito gantong kamaskulado noon.

Ganito na ba kapag nag sisiping?

What a thought, Kira. Ang halay.

Nilalapastangan ko na ata masyado si Liveon sa lagay na 'to, I don't know. I just want to save this moment and treasure this forever, I won't mind spending my everyday, everynight with him.

Kay Liveon lang.

Soon enough while I was closing my eyes preparing to rest again, doon ko na naramdaman ang daliri nyang nilalaro ang buhok ko.

"Alam kong gising ka na, Liz." He whispered.

"Hindi ka ba napagod sa ginawa natin kagabi?" bakas ang panga-asar sa boses nya, kaya naman natawa ako ng bahagya as I playfully hit his chest.

"Hindi naman, Liv," I assured my man.

"I enjoyed it very much" pagamin ko sakanya as I was wearing a big smile on my face.

Not until I realized something.

"Sino si Liz ha?" buong lakas akong napa-upo sa kama dahil sa napagtanto, for a moment I was sitting infront of him furiously, gustong gusto kong suntukin ang lalaking 'to ngayon for saying the wrong name.

But life suprised me more than I am at the moment.

Malakas akong napasigaw ng bumungad sa akin ang nag tatakang lalaki sa harapan ko.

That is not Liveon?!

Doon ko nakita ang estado nya, my eyes then wondered through the room. Walang ibang tao sa kwartong 'to kungdi kaming dalawa lang. wala akong saplot at wala din syang kahit isang damit.

And my body ached once again telling me one thing.

Para akong binalatan ng buhay sa nalaman, si Liveon dapat ang kasama ko ngayon dahil ito ang hotel na binook namin bago kami umalis ng pinas. Halos ubusin ko ang isang buwan kong sweldo makapag book lang dito, with Liveon, Cause I wanted this to be special lalo na't anibersaryo namin kahapon.

At ito? Ito ang bubungad sa akin?

There, I shouted on top of my lungs.

"Chillax crazy lady!" Ani ng lalaki pero hindi ko na sya pinakinggan at agad na kinuha ang kumot at ibinalot iyon sa akin.

"Sino ka?!" Hindi ko sya pinakinggan dahil tuloy parin ako sa pag sigaw at pag hampas sakanya ng unan at kahit pa alam kong nai-iwasan nya iyon ay patuloy parin ako sa pag hampas sakanya.

"Nilapastangan mo kahinaan ko!"

"Letche ka!"

"Letche ka!" I cussed, I shouted, everything that I need to do to let him know that I'm vividly angry, Ginawa ko na.

"Lady!" At doon ay natigil ako ng kunin nya ang mga kamay ko.

"I don't know who you are neither!" Explain anya sa akin.

"It was not you who I invited last night, I know that!" At mas lalo lang akong nagalit sa nalaman as I took another pillow and threw it at him.

"So kasalanan ko pa? Gag* ka!" Muli kong sigaw sakanya.

"Kira!" Natigil nalang ako sa pag bato sakanya ng kung anong makita ko ng sambitin nya ang pangalan ko.

"That's your name as far as I remember—" He said, At syaka sya huminga ng malalim. Nakit ko ring hinilot nya ang nuo nya at syaka sya muling tumingin sa akin.

"We both know that this—" The man then pointed at the two of us.

"Is a whole mistake" Kahit pa hindi ko sya ka-ano ano ay may kung anong kumurot sa puso ko ng sabihin nya 'yon.

"Mistake?" I ranted once again.

"You took my—" Natigilan akong muli ng sampalin ako ng utak ko sa nais kong sabihin.

Nakakahiya!

"My..." damn it, Kira!

"Your virginity?" Ani ng lalaki at doon ay natagpuan ko syang nag s-suot na ng boxer nya, At mas lalo lang akong nahiya dahil alam nyang first time ko iyon. Kaya naman muli ay kinuha ko ang huling unan na nasa tabi ko at syaka muling ibinato iyon sakanya.

"Hayop ka talaga!" I shouted as I was throwing the pillow at him.

Once again, Bumuntong hininga sya habang kinukuha ang mga damit nya sa sahig at habang ako ay hindi parin makagalaw sa kinau-upuan ko.

I was saving that virginity for Liveon, for the man I was planning on spending my whole life with.

And now? Wala na.

Ano na? Ano nang mangyayare samin ni Liveon ngayon? Pano kung malaman ni Liveon? Anong sasabihin ko? Everything is a mess.

"Here," nabulabog ang utak ko ng abutan nya ako ng papel. Confused, I looked at him.

"5 million pesos, Be silent about this night."

His serious voice, along with his serious face indicates something from him, Lalo na ang check na hawak nya.

"What..." yet, I answered like a dumb f*ck.

"I'm buying you, Kira."

"Five million kapalit ng katahimikan mo."

Lord, You hate me so much.

"Anong tingin mo sakin, bayaran?!" nagpupuyos sa galit, sinagawan ko sya ng malakas at kitang kita ko namang rinding rindi na sya sa sigaw ko.

"Nabibingi ako!" reklamo ng lalaki, there I gathered all my strenght to pick up my clothes and look at him. Kahit pa kumikirot ang buong katawan ko ay masama ko syang tinignan.

"Accept the money, Make your life easier," anito, na mas lalong ikinagalit ng puso ko sakanya.

Ang lalaking 'to, walang ka-modo modo!

"Hoy!" After that, I pointed at him darely.

"Para sabihin ko sayo hindi ako binabayaran ha!" I rubbed it infront of him at doon ay tinignan nya ako ng normal naman. Pero dahil sya iyon, nakaka-insulto na 'to para sa akin.

"Yeah right, Just take the money would you?" pagpupumilit nya sa akin.

"Ayoko nga!"

"This is for your virginity too." and there, I exploded.

Kung anong sumapi sa akin dahil kinuha ko ang cheke nya at syaka pinunit iyon sa harapan nya. Anger came rushing down to me. 

"Hindi ako bayarin!" pag-ulit ko, I know that we both can see the anger inside my eyes. I want him to know how furious I am of even having the chance on seeing him.

"Wala kang karapatang maliitin ako!"

"I just mistook you as my boyfriend!" I said without hesitating.

"E hindi nga kita kilala e, ano bang pake ko sayo?!"

"I wouldn't trade Liveon for anything, tatak mo 'yan sa kokote mo!" Out of anger, I blacked out for a moment sa sobrang inis at galit ko sa lalaking iyon ay hindi ko na alam ang ginawa ko sumunod.

The next thing I know is that the man is laying down on the floor, hawak hawak nya ang panga nya habang kitang kita ko ang sakit sa mukha nya.

"Baliw ka talaga!" he shouted at me. Pero wala akong pake sa kung anong lakas pa ng boses nya, I raised my fist once again aiming to punch him one more time pero doon na nga tumunog ang cellphone kong nasa night stand.

"Pasalamat ka!" I said at syaka umalis sa harapan nya upang kuhanin ang cellphone and to finally leave the room. Wala na akong balak pag aksayahan pa ng panahon ang lalaking iyon, What a retard.

"Hello, Zariah?" My long-term friend from the Philippines then called me. The same woman who told me to get out of town para makapag enjoy naman kami ni Liveon.

That's why I'm here.

"What the f*ck did you do?" 'Yon ang bungad sa akin ng dalaga mula sa kabilang linya. Hindi ko naman sya nasagot agad agad dahil hindi ko alam kung saan sa hotel na iyon ako mag i-stay.

I have no money with me for f*ck sake!

"Bakit mo 'ko hinayaan kagabi?" I asked her.

"FYI Madrigal," Zariah on the other line said.

"Ikaw ang humiwalay sa akin kagabi, hinahanap kita pero hindi kita makita!" she explained.

"And now," for a moment, she paused.

"You're circling around the internet," anito bagay na lalong nagpa-guho ng mundo ko.

Doon ko nalang din napansin ang mga titig sa akin ng mga staff na dumadaan at nadadaanan ko.

"Sleeping with..." Ipinagdasal ko nalang na huwag na magsalita pa si Zariah, alam ko naman ang sasabihin nya.

"Cameron Saint Villamon" I heard.

'Yon pala ang pangalan ng demonyong 'yon?

"And not everyone is pleased."

"Lalo na't nahuli kayo na nag lalampungan sa labas ng—"

"Zariah!" paninita ko sa dalaga.

"Okay, we won't go there."

"But I'm gonna let you know na hindi namin control ni Ezekiel 'to." Doon pa lang ay alam na ni Zariah na hihingi ako ng tulong sakanilang mag asawa na ayusin ito.

"Bansa ng pinas ang hawak namin, Hindi mga tao dun," she reminded me.

"Hindi ko naman pwedeng utusan ang mga tauhan kong patayin lahat ng headlines na nagpakalat nito diba?" Hopeless, I closed my eyes and took a deep sigh.

"Ako na lang, sige na..." I was getting helpless. Narinig kong mag sasalita pa sana si Zariah pero pinatayan ko na sya ng tawag at syaka naupo sa nakatapat sa aking upuan.

Doon ay natahimik ako. I opened my phone and checked my social medias.

Zariah was right.

There we are, me and Cameron obviously kissing like hungry animals in front of this f*cking hotel.

At kalat na kalat na ang mukha ko sa buong internet, Hell. Even on the trendlist, naroroon ang pangalan naming dalawa ni Cameron, but even so I didn't bother wasting my time on them. Inalis ko sa twitter ang cellphone ko and immedietly texted Liv.

Usually it takes him seconds to reply lalo na kung inumaga ako ng uwi, But this time? He didn't.

And I know why.

Pero hindi ako sumuko, tinadtad ko sya ng mga text at tawag hanggang sa hindi sya sumasagot. I was aiming for him to notice me hanggang sa mapagod ako.

But I failed,

Lalo na't tumawag na sa akin ang nanay ni Liv.

"You slut!" 'Yon ang bunga sa akin ng matanda mula sa kabilang linya, her anger is visible kahit pa hindi kami magkaharap it's from the way she shouted at me. I can hear it.

"Tita—"

"Don't you there call me tita!" sigaw nya, There I bit my bottom lip to endure the tears that's been giving me a fair warning of falling down.

Ayokong umiyak sa ganito, Hindi ako pwedeng maging mahina ngayon.

"I would never tolerate the act of cheating, Akira!" sigaw pa nitong muli. And yet, I kept my silence.

"How dare you sleep around habang ang anak ko ay alalang-alala sa'yo?!"

"This is unacceptable behavior, Madrigal!" Everything was clouding inside my head. Halos lahat ng sinasabi nila ay nag u-ulap na sa utak ko.

"Mula ngayon, I won't let you step even your hair inside this house!"

"I want you to break up with my son, questo istante!" This instant.

"Tita, I can explain—"

"abbastanza!" Enough. Her anger roared through me randam na randam ko ang liyab ng galit nya.

"Break up with Liveon, Kira!" she ordered and every hateful words from her. I know, I deserve it all.

Kasalanan ko 'to e, ang tanga tanga ko kasi.

"Alam naman nating dalawang bumabagsak na ang kumpanya nyo."

"I can release just another issue for that company of yours to be completely out of the top 10, Kira." Pagbabanta ng matanda sa akin.

"Lose Liveon or lose your future." Hindi na nya ako binigyan ng pagkakataon na mag salita. Cause the moment she said those things are also the same moment na pinatayan nya ako ng tawag.

Leaving me crying and clouded sa isang parte ng hotel na iyon.

Pano na, Kira...

Ano na?