Chapter 3

TATLONG taon. 

Tatlong taon silang kasal ni Xander subalit kahit minsan, hindi niya naramdamang itinuring siya nito bilang asawa. 

Sa loob ng tatlong taon, walang ginawa si Felicia kundi manlimos ng pag-ibig mula sa lalaking pinakamamahal niya. Batid niya na ang pagpapakasal ni Xander sa kanya ay walang halong pagmamahal ngunit sa kabila nito, natuto pa rin siyang umasa. 

After all, Xander’s grandmother, Doña Minerva Buenaventura, gave Felicia her words. 

“Just be patient. Pasasaan ba at matututunan ka ring mahalin ng apo ko.”

Have she not been patient enough? Sa bawat pamamahiya, pang-iinsulto at galit na ipinapakita ni Xander sa kanya, wala itong narinig ni katiting na pag-alma. Araw-araw pa rin siyang umaasang magagawa siyang mahalin ni Xander. Ngunit sino ang niloloko niya? Ni hindi siya magawang tingnan ng lalaki ng walang halong pandidiri o galit. Lalo na ngayon na bumalik na ang babaeng pinakamamahal nito. 

At si Felicia? She was nothing but his wife on paper. 

Siguro ay ito talaga ang kapalaran niya. Ang maiwang mag-isa. Maaga siyang naulila sa kanyang mga magulang at tanging ang lola Martha lamang niya ang nag-alaga sa kanya. Dala ng katandaan, unti-unting ginupo ng sakit ang kanyang lola. At bago nito hugutin ang kanyang huling hininga, ibinilin siya nito sa kanyang best friend, kay Doña Minerva Buenaventura. Inalagaan siya ng mabait na doña at itinuring na hindi iba. Kaya’t nang hilingin ng matandang babae na pakasalan ni Felicia si Xander para ilayo ito sa maldita nitong nobya, walang nagawa si Felicia kundi ang pumayag. Bukod kasi sa utang na loob niya sa matanda, matagal na rin siyang may lihim na pagtingin sa gwapo nitong apo. 

Ipinilig niya ang kanyang ulo. Ayaw na niyang maalala ang parteng iyon ng buhay niya. At isa pa, ngayong maysakit si Doña Minerva at kasalukuyang nasa coma, maaaring ito na rin ang tamang pagkakataon upang tapusin na ang kasunduang ito na wala namang naidulot sa kanya kundi sakit ng loob at hirap ng kalooban. Ayaw niyang i-take advantage ang kalagayan ng matanda subalit wala siyang pagpipilian. Sigurado naman siyang hindi ito papayag na hiwalayan niya si Xander dahil noon pa man ay hindi na ito boto kay Audrey upang maging granddaughter-in-law. 

Buo na ang kanyang pasya, iiwan na niya si Xander at magpa-file ng annnulment upang ipawalang-bisa ang kanilang kasal. 

Matagal na niya itong pinag-isipan. Bago pa man dumating si Audrey ay makailang beses na rin sumagi sa kanyang isip ang makipaghiwalay. Subalit sa mga pagkakataong gusto na niyang sumuko, nangibabaw pa rin ang kagustuhan niyang ipaglaban ang one-sided love affair niya kay Xander. Siguro dahil takot siyang mag-isa. Si Xander na lamang at Doña Minerva ang natitira niyang pamilya. But now that Audrey is back in the picture, maybe it is time to let go. Silang dalawa naman talaga ang totoong nagmamahalan, hindi ba? Dahil ang totoo, isa lamang siyang ekstra sa pag-iibigan ng dalawa. 

Matapos mag-ayos ng gamit, kaagad siyang bumaba at tinawag si Tunying, ang kanyang personal driver. Nagpahatid siya sa main office ng Bell Hotel Corporation, kung saan plano niyang iabot ang mga annulment papers kay Xander na nauna na niyang ihanda kanina. 

Pagpasok sa main office, nakangiti niyang binati ang receptionist. 

“Good morning. Pwede mo bang tawagan si CEO Secretary Howard? Pakisabi naman na nandito ako sa baba at may kailangan ako sa kanya,” magalang niyang sambit. Napataas ang kilay ng receptionist at napangisi. 

“Wow, ah! Napaka-demanding mo naman. May apointment ka ba?” asik nito.  Nagulat si Felicia sa naging asal ng receptionist  subalit ipinagsawalang bahala na lamang niya ito. 

“Pasensya na. Hindi kasi ako nakapag-set in advance. Biglaan kasi—”

“Nakakaloka! Wala naman palang appointment pero kung maka-request, wagas na wagas.” Padabog na ibinalibag ng receptionist ang hawak na folder bago ito muling nagsalita. “Kung ako sa’yo Miss, aalis na ako. Medyo nakakahiya ka sa part na—” 

“What the hell is happening here?” 

Isang baritonong boses ang umalingawngaw sa hallway. Biglang nagbago ang reaksyon ng masungit na receptionist at buong giliw nitong binati si Secretary Howard. Subalit hindi ito pinansin ng lalaki at hiningan siya ng paliwanag, 

“Sorry, sir. Ang hirap kasing paliwanagan ng babaeng ‘to. Gusto ka niyang kausapin pero wala naman siyang appointment—”

“Is an appointment still necessary if the wife of the owner of this company wants to speak with me?”

Hinawakan ni Felicia ang braso ni Secretary Howard na halata ang pagka-irita sa masungit na receptionist. Ang totoo, hindi niya masisisi ang babae sa naging reaksyon. Hindi naman kasi siya madalas pumunta sa main office ng Bell Corp. Bukod sa ayaw ni Xander na nakikialam siya sa business ng pamilya, wala rin naman siyang gagawin doon.

Ikinumpas ni Secretary Howard ang kanyang kamay. Ilang sandali pa, lumapit ang dalawang lalaking naka-suit. Binigyan niya ito ng instructions upang dalhin ang babae sa HR office at i-process ang kanyang immediate dismissal. Ayon kay Secretary Howard, parte ng trabaho nito ang maging mabait at magalang sa lahat ng taong bibisita sa Bell Corp, regardless kung kamag-anak man sila ng may-ari o Hindi.

Pagkatapos ng kumosyon inihatid siya ni Secretary Howard sa opisina nito. “Anong maipaglilingkod ko sa inyo, Madam Felicia?” 

Hanggang ngayon, hindi pa rin komportable si Felicia na tinatawag siyang Madam ni Secretary Howard ngunit hinayaan na lamang niya. Ngumiti na lamang ang babae at iniabot ang itim na folder sa kanya. 

“Pakibigay na lang kay Xander.”

“Pero Madam, nasa taas po si Chairman. Pwede nio po siyang—”

“Hindi na kailangan. May lakad din kasi ako,” maikli niyang paliwanag. Bahagyang natigilan si Secretary Howard subalit kalaunan ay tumango lamang ito. 

Nagpasalamat si Felicia sa mabait na sekretaryo at nagmamadali nang lumabas sa gusali. Subalit bago pa siya makasakay ng kotse, nakaramdam siya ng pagkahilo dahilan upang mapakapit siya sa bubong ng kotse. Mukhang napansin ito ni Tunying at kaagad na lumabas ng sasakyan upang alalayan siya. 

“Miss Felicia, okay lang po ba kayo? MISS FELICIA!!!”

Hindi na niya nakuha pang sumagot dahil sa biglaang pagdilim ng kanyang paningin. 

Samantala, abala si Xander sa pagsisiyasat ng mga papeles. Madaling-madali na siya sa ginagawa dahil may date sila ni Audrey mamayang gabi. 

Maya-maya pa, nakarinig siya ng mahinang pagkatok. Alam na alam niyang si Secretary Howard iyon dahil walang sinuman ang nag-aabalang katukin siya sa kanyang opisina sa oras ng trabaho. It is a rule he imposed on everyone, except for Secretary Howard and Audrey. 

“Come in,” mahina niyang usal. Kaagad namang bumukas ang pinto. Yumuko muna ng pagbating paggalang si Secretary Howard bago nagsalita. 

“Ipinabibigay po ni Madam Felicia. Nagpunta siya sa opisina para rito.” 

Iniabot ni Howard ang itim na folder. Kaagad niya itong binuksan upang i-check. Nang mapagtanto niyang annulment papers ang nilalaman nito ay napangisi siya. Malinaw din na nakasaad na hindi interesado si Felicia na makakuha ni isang kusing sa mga ari-arian ng mga Buenaventura. Ang tanging hangad lamang niya ay mapawalang-bisa ang kanilang kasal at tuluyan nang mamuhay sa malayong lugar.

“I guess my wife misses me. She’s doing some stunts again to gain my attention and sympathy,” he said as he tossed the papers on the side. Nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa na parang walang nangyari. Alam ni Xander na patay na patay sa kanya si Felicia noon pa. Kaya nga nagawa nitong manipulahin ang lola niya upang ipakasal silang dalawa. 

Kaya’t kung mayroon mang isang bagay na hindi kayang gawin si Felicia, iyon ay ang makipaghiwalay sa kanya!