CHAPTER 41Third Person's Point Of View—5 years ago.“Congratulation Mrs. Prenco. You did a great job.” Napayuko si Velier at ngumiti.“For my son. And thanks for hiring me for this project.” Pagkatapos ng selebrasiyon ay nagkaniya kaniya na silang pagkuha ng mga kakainin. “Layo na talaga ng narating mo. Kailan ba uwi mo sa Pilipinas?” Tanong sa kaniya ng kapwa niya Pilipino na nasa ibang bansa upang magtrabaho.“Hindi ko pa alam, siguro kapag natapos na itong project na 'to.”“Sikat ka na, may sarili ka na ring boutique. Hindi ka pa mag-aasawa.” Napahampas si Velier sa kasama at napatawa.“I told you wala na akong balak mag asawa. Ayaw ko nang masaktan. Kaya ko namang buhayin mag isa ang anak ko.” Napatawa nalang sila at nagpatuloy sa pagkain. Pagkatapos niyon ay sunod sunod na pagpopromote ang natanggap ni Velier dahil sa husay niya sa pagdedisenyo ng mga damit at siya'y ganap ng fashion designer. Nakilala siya ng iba't ibang actress at madalas pinupuntahan sa mga event.Sa kabil
CHAPTER 42Arkien Kaz Sayvel Point Of View—“Sir, your passport is ready.” I look at the mirror at sinenyasan siyang ilapag sa kama. “Are you sure uuwi ka na sa Pilipinas?” Cyon said. Business partner ko siya at naging malapit kami dahil halos magkapareho kami ng pinagdaan. “Are you ready to face that women?” Banggit niya kay Czein. I told him what's my problem. Why do I feel like we are not really lover?Umalis ako sa Pilipinas at idinahilan na gusto kong makapag ipon para hindi lang matuloy ang kasal na binabalak niya. Sinabi ko sa kaniya na sa pagdating ko nalang ang kasal para engrande ang event. Pero isa lang iyong dahilan. I feel like she's been tricking me.“Gagawa nalang ulit ako ng paraan. I need to go back.”“If ever you need help you can call me bro. Anyway malapit nang manganak asawa ko. Hindi ako makakauwi sa Pilipinas. Sasama sana ako. Ah, I miss the foods.” He said while daydreaming.Tumango nalang ako sa kaniya at inayos ang iba ko pang gamit. “I still wanted to kno
CHAPTER 43Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Welcome Philippines!” Sumigaw ang anak ko dahil sa subrang tuwa niya. Napatawa nalang ako dahil ang liliit ng buses niya at pinagtinginan siya ng mga tao. Tatalon talon siyang nakakapit sa akin habang hinihintay namin ang susundo sa amin. “I know you are excited. Pero let's take a rest muna okay? And tomorrow we're gonna go somewhere.” Tumango tango ang anak ko at nag thumbs up sa akin. Sakto naman ang pagdating nga mga kinuha kong tauhan. Binuhat nila ang maletang dala namin. Nang makalapit kami sa kotse ay roon ko nakita si manang na nagalaga sa akin noong buntis ako.“Iha! Iyan na ba ang anak mo? Napaka guwapong bata! Manang mana sa ina. Naku halika na at nagluto ako ng makakain niyo.” Natuwa naman ako dahil sa pagsalubong sa amin ni manang. Doon ko na nga pala sila pinatira sa bagong bahay na pinatayo ko. Ayaw ko nang bumalik sila sa dati dahil hindi naman talaga amin iyon. Although, kaya ko nang harapin ang iba't ibang lugar dito
CHAPTER 44Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Pamangkin! Wahh! Ate ang cute ko!” Napatampal ako sa noo ng kapatid ko.“Aray! Namali lang eh. Ang cute niya pala.” Binuhat niya ang anak ko.“Bakit ka umalis sa abroad?” tanong ko dahil hindi ko alam na nag babiyahe na pala siya kahapon.“Tapos na eh, 1 year lang dapat ako. Dito nalang ulit ako sa Pinas. Nakaipon na ako eh.” Kumuha siya ng biscuit at sinubuan ang anak ko na tuwang tuwa naman.“Kailan binyag ng pamangkin ko te.” Napakibit balikat ako dahil hindi ko pa alam kung kailan.“Tita, do you know who's my father?” Nanlaki bigla ang mata ko na tumingin sa anak ko. Pinanlakihan din ako ng mata ng kapatid ko kaya binigyan ko siya ng makahulugang tingin.“A-Ah haha! You know pamangkin I think you don't need any father na. Look, you have a mother, your mother can do both, dati siyang lalaki.” Napahampas ako sa kaniya dahil baliktad na ang pinagsasabi niya. Tatawa tawa siya habang hinahampas din ako.“But yes baby, my sister can take
CHAPTER 45Czein's POINT OF VIEW—“Any traces sa galaw na ni Velier?” tanong ko sa tauhan na nakayuko ngayon.“Nothing ma'am. Sa ngayon ay nililibot niya nalang ang katabing area.” Napataas Ang kilay ko at napatawa. Poor Velier, just enjoying the view alone. Siguro ay inaalala niya ang time na magkasama pa sila ni Arkien.“Good, just don't keep your eyes off of her. I'm gonna make her regret na sana hindi na siya umuwi ng Pinas.” Napatawa ako at umupo sa couch. I look at the mirror and smile widely. “If you don't have any plans to move. Then ako na ang gagawa para sa 'yo. You know to secure Arkien at para masiguro ko na hindi kayo magbabalikan. Ofcourse I'll make you jealous at kung puwede lang idamay ko ang anak mo gagawin ko.”Pagkatapos kong makapag isip ng puwede kong gawin ay lumabas na ako. Nadaan ko pa si Arkien na nasa terrace at mukhang nagpapahangin. Lumapit ako rito at hinaplos ang kaniyang balikat.“What's wrong honey? Something's bothering you?” Nagaalala kong sabi sa k
CHAPTER 46Velier Traizy Point Of View—Nandito ako ngayon sa kuwarto habang nililipat ang design sa tablet dahil mas nagagawan ko ito ng sukat. Kanina pa nga ako kain ng kain ng capcake dahil ang anak ko bawat minuto ay binibigyan ako ng limang capcake na may iba't ibang design. Hindi ko alam kung anong nakain nila bakit ganito karami ang ginawa. Kung si Jairo ay grabe niya kasama, mas grabe pala si Treix.Hindi ko na nga gaanong ginalingan ang pag ayos ng desinyo dahil sino ba si Czein para bigyan ko ng effort. Kung gusto niya pala ng gulo o ito makikigulo ako. Gusto ko nang matapos ang problemang ito at baka kapag lumaban ako ay saka lang matatapos. Ilang araw lang ay naisipan kong simulan nang sukatan sila. Matagal tagal na proseso ito lalo na at si Czein siya, alam ko ang balak niya. Nasa daan nga ako ngayon at papunta na sa area na sinabi ng kinausap namin noon. Tatagalan ko ang proseso hanggang sa makita ko na mainis si Czein. Bahala na ang tadhana kung anong ibibigay niya s
CHAPTER 47Czein POINT OF VIEW—“Ma'am nauubusan na po tayo ng stocks ng gamot.” Tinignan ko siya at sinudan sa mga pinaglalagyan ko ng gamot ni Arkien. Pagkatingin ko ay kakaunti na nga lang ito.“Marami pa iyon ah, bakit ang daling naubos?” Tinignan ko ang mga pinaglagyan ng gamotm isang week nalang ang natirang ite-take ni Arkien.“Ma'am mukhang wala naman na siyang naalala at mukhang effective naman. Hindi ba puwedeng 'wag na nating painumin si sir Arkien? Baka maapektuhan ng utak niya.” Tinignan ko siya mula paa hanggang taas.“Can you just please stop. Hindi puwedeng tumigil siya sa pag-inom ng gamot na ito lalo na nandiyan si Velier. At puwede ba, 'wag kang mangengialam. Ang trabaho mo lang ay painumin siya ng gamot at hindi mangialam sa disesiyon ko.” Napayuko ang kasambahay.“Maliwanag?”“O-Opo ma'am.” Pinaalis ko na siya pagkatapos niyon at inutusan ang tauhan ko sa labas na bumili ng mga gamot.“Bilhin niyo lahat hanggang sa maubos.”Hindi puwedeng maubusan si Arkien ng ga
CHAPTER 48Arkien Karz Sayvel Point Of View—Nandito ako sa park ngayon ay nagpapahangin habang iniisip ko kung paano paano ko ba maaalala lahat. Velier is really familiar. But subrang labo at kahit anong pilit ko ay walang pumapasok na alaala sa utak ko. Ang paligid na ito ay napakafamiliar, actually wherever I go parang napaka familiar. But Czein always saying na ngayon lang ako pumupunta rito. I'm starting to doubt her.Napangiti ako ng makita ko ang bata na nakita ko noon sa airport. Ilang beses ko na siyang nakita at sa tuwing nandito ako sa park ay makikita ko nalang siyang tumatakbo papunta sa akin. Hindi na nga ako kaagad umaalis dito sa puwesto ko kapag pumupunta ako rito sa park para makita ang bata. Mukhang pati siya ay alam na na nandito ako.Sa tuwing magkikita kami ay binibigyan niya ako ng capcake at maliit na panyong itinatahi raw ng mommy niya. I wonder who's his mother. Binibigyan ko naman siya ng laruan at minsan ay chocolate. Pagkatapos ay mabilis siyang tatakbo p
EPILOGUEWAKAS—1 year later“Kinakabahan ka?” Tinignan ko si Jairo kaya napatango ako.“Ewan ko kung anong klaseng kaba ito.”“Normal lang 'yan kapag ikakasal ka.” Tumawa ito kaya napailing ako.“Parang ikinasal ka na ah.”“Tara na nga naghihintay na groom mo.” Napangiti ako at kumapit sa kaniya. Oo siya ang maghahatid sa akin papunta kay Arkien. Nirequest niya ito at kahit ayaw ng iba na siya ang maghahatid sa akin at ang tatay ko nalang pero pinilit niya dahil gusto niya raw ako samahan.“Thank you.” Banggit ko sa kaniya at nagbukas na ang pintuan, dahan dahan kaming naglakad. 'Di ko naman maipaliwanag ang nararamdaman kong saya sa kalooban ko.“For what? I should be the one to thank you.” Napangiti ako lalo at nararamdaman ko na ng pangingilid ng luha ko.“No, ako dapat mag-pasalamat sa 'yo. Tinulungan mo akong makuha pabalik si Arkien, kahit na. . . ” Umiling iling siya at napatawa.“For you. Kahit gustong gusto kita, kung saan ka mas sasaya at kung sino talaga ang ama ng anak mo
CHAPTER 58—“Aray ko! Sh!t kasi hindi marunong umiwas si Eros ng patalim ako tuloy lahat sumalo. Sinalo ko pa siya nong tumilapon siya dahil sa sipa. Feeling ko madudurog ang bones ko.” Reklamo ni Queecy habang hindi makagalaw sa higaan niya.Napatawa naman ako dahil kahit ako ay puno ng benda ang katawan at hindi makagalaw.“Kakatawa nga eh puno sila ng benda sa katawan kaysa sa atin. Look at Fean he looks mami.” Tumawa si Nav at napatigil din kaagad dahil sa sugat niya. Wala namang nagawa ang tatlo kung hindi ang manahimik nalang.“We didn't expect na may gano'n ede nag sanay rin sana ako like Velier.” Gusto kong magkamot sa ulo kaso hindi ko pala maigalaw ang kamay ko.“Ah so kayo na pala ang princess ngayon? Sige kami na ang prince tanggap na namin.” Umiling iling nalang ako habang pinapakinggan ang bangayan nila.“Look at you guys, parang wala kayong nararamdaman sa ingay niyo.” Dumating si Zack na naka wheel chair at napatawa.“Anong klaseng proops 'yan?” Pagbibiro ni Jairo na
CHAPTER 57 CONTINUATIONARKIEN PAST POINT OF VIEW—Nagising ako sa isang puting kuwarto at para akong bagong silang dahil wala akong maalala kahit isa. Napatingin naman ako sa isang tao na napaka pamilyar sa akin. Wait I think I know her name? Sa tingin ko ay nakita ko siya.“W-Who a. . . are y-y-you?” Nahihirapan kong tanong dahil sa tuyo ang lalamunan ko.“It's me your wife!” Napataka ako dahil sa sinabi niya. I know her name, but I don't feel like I'm safe with her. Who is she?Halo halong kaguluhan ang nangyari sa akin kagigising ko lang. I saw many people na subrang familiar. Hanggang sa may isang babaeng hindi na nakalapit at napaiyak nalang ngunit siya ang pinaka familiar sa lahat. Why do it feels like I really know her?Days past magmula nang magising ako. Hindi pa man ako tuluyang gumaling pero gusto kaagad ni Czein na lumabas na at sa bahay nalang magpagaling.“Don't believe them okay? Sila ang dahilan kung bakit ganiyan ang naranasan mom I don't want you to suffer again. P
CHAPTER 57Velier Traizy Prenco Point Of View—“Nakita ko na sila.” Bulong ni Queecy na may pinuntahan saglit at pagkarating niya ay may info na kaagad. Hindi niya na kami pinasama dahil may titignan lang daw siya.Kasalukuyan na nga kaming nakatigil sa gitna ng kagubatan para makapag plano at makapahinga ng kaunti.“Ang anak ko?”“Safe siya, mukhang ikaw talaga ang hinihintay niya roon. Maraming bantay sa paligid. Pero kailangan nating mag apura habang nag iingat,” sabi niya kaya napahinga ako ng maluwag.“Pero hindi puwedeng sabay sabay tayong magpapakita. Hindi niya alam na dumating tayo. Baka mas lalala ang sitwasiyon kapag nag sabay sabay tayo,” sabi ni Eros kaya napa isip kami. Hindi nga puwedeng basta na lang kaming susugod doon lalo na naroon ang anak ko. Sa pagkakakilala ko kay Czein ay hindi siya matitigilan kahit makap*t*y na siya dahil ang mahalaga sa kaniya ay makuha ang gusto niya.“Ako ang haharap.” Tumayo ako kaya napatingin sila sa akin.“Hindi mo kailangang maging b
CHAPTER 56Velier Traizy Prenco Point Of View—NAPATAYO nga ako kaagad dahil nang lingunin ko na ang anak ko ay wala siya sa puwesto niya. May mga batang nagkukumpulan sa hindi gaanong malayo sa mesa at mukhang nagpapalaro nanaman ang clown. Lalapitan ko na sana ito para masiguro ko na naroon si Art pero nakita kong papalapit si Queecy at mukhang nag aapura siya.Taka ko siyang tinignan dahil sa mukha niya na kabado. Tinignan ako ni Jairo at sabi ko sa kaniya na hanapin niya ang anak ko.“Bakit?” Tanong ko kay Queecy. Hinawakan niya ako sa braso at lumingon sa paligid.“Nasaan ang anak mo?” Mukhang hinihingal pa siya dahil tinakbo niya yata ito.“H-Hahanapin ko pa nga lang. Saglit lang akong 'di tumingin 'di ko na alam kung nasaan.” Napamura si Queecy at mukhang nataranta kaya napakaba ako.“May nangyayari bang masama?” Ayaw ko sanang tanungin iyon pero hinila na niya ako.“Si Czein.” Hindi niya a nababanggit ang sinasabi niya pero nagkakaroon na ako ng clue sa nangyayari. Walang ano
CHAPTER 55Velier Traizy Point Of View—Napaaga nga ang pag uwi ni Czein imbis na pagdating niya rito ay 1 day nalang kami pero 2 days pa bago kami aalis sa Island na ito. Tinanong ko nga kay Queecy kung bakit siya uuwi pero ang sinabi niya ay nalaman niya na nagsasama kami ni Arkien. May spy pala na random people rito. Hindi ko pa siya nakikita magmula kanina. Pananghalian nga nanaman at tahimik naman ang lugar. 'Di lumalabas sila Queecy at tanging sa cellphone ko lang sila nakikita. Kasama ko nga si Jairo ngayon at anak ko habang naglalakad kami rito sa tabing dagat. Panay pa ang angal ni Jairo dahil gusto niya raw lumangoy kaming tatlo kasi ayaw ko pa. Mataas ang araw at masa-sunburn lang kami. Nang makalayo kami sa hotel ay sa kabilang banda pala ay may mga tao rin. Tinignan namin ang stage na pinapalibutan ng mga balloons at mukhang may birthday party maya maya. Dadaan nga lang sana kami pero inabutan na kami ng invitation card. Nagtinginan nalang kami ni Jairo. “Hindi naman
CHAPTER 54Czein Point Of View—“What the h**k is this?” Galit kong sabi habang hawak ang picture na magkasama si Arkien at Velier. Hindi ito nagiisa. Marami pa silang litrato“Ano bang ginagawa ng pinabantay ko? I told them na bantayan si Arkien at sabihin agad sa akin kung may lumapit sa kanya!” Napapayuko nalang ang kaharap ko. Akala siguro nila na wala akong kinuhang tao na magpapanggap na bisita lang. Kinuha ko siya para mag masid at kumuha ng litrato sa ginagawa ni Arkien.Sa galit ko ay nabasag ko ang flower vase na nasa tabi ko lang. Nag impake kaagad ako at pupunta na ako roon.“Ma'am. B-Bad news may kaunti nang naaalala si Sir Arkien!” Napatingin ako sa kaniya at hinawakan siya sa kuwelyo.“Ulitin mo ang sinabi mo! Hindi puwede 'to! Hindi puwedeng maalala niya ang nakaraan niya kahit katiting!”Mabilis ko ngang inutos na kailangan naming makarating doon kaagad. Kahit maalon dahil sa pagulan ay wala akong pakialam basta't makarating kami kaagad. Pagkarating ko ay dumeretso
CHAPTER 53Velier Traizy Point Of View—“May anak nga yata talaga ako.”“Why did you say that?”“Everynight I dreamed about buying baby's thing. At humahalik ako sa tiyan. I don't know who is it.” Nandito ako sa likod ng pader ngayon at pinapakinggan ang pinag uusapan ni Zack at Arkien.“Good thing. Naaalala mo na ng kaunti ang iba. Just don't drink the capsule that you use to drink. Ano pa ang naaalala mo?” Hindi ko makita ngayon ang rekasiyon nila dahil nakasandal ako sa pader at sa likod nitong sinasandalan ko ay nakatalikod din silang nakaupo at nag uusap.“There have this woman I cherish the most. Sa dami ng panaginip ko siya ang ilang beses nang sumusulpot.” “Iniisip mo ba ni si Czein iyon?”“Not exactly.”Umalis na ako sa pagkakasandal at naglakad lakad. 'Di ko nga alam kung paano ko pa haharapin si Arkien pagkatapos kong magdrama sa harapan niya. Pero sa totoo lang ay gumaan ang pakiramdam ko na bigat magmula noong nasabi ko 'yon. Tipong ilang years ng nakabaon sa dibdib ko
CHAPTER 52Velier Traizy Point Of View—KINABUKASAN nga ay nalaman namin Kay Zack na aalis si Czein, aalis siya rito sa Island ng apat na araw. Babalik siya kapag pauwi na raw. Importante raw kasi mabuti ang pupuntahan ni Czein kaya kailangan niyang iwanan si Arkien.Nagiwan nga siya ng mga magbabantay kay Arkien at talaga namang dinamihan niya para sure na walang makakalapit sa kaniya. Sa isang room nga ay ichinecheck ulit ni Zack ang kalagayan ni Arkien. Gaya ng nakasanayan ay nandito kami sa cabinet nagtatago.“What's wrong?” Tanong ni Zack kay Arkien dahil mukha itong matamlay. Iniisip ko naman na nami-miss niya si Czein ay parang pinipiga na ang buong pagkatao ko.“Nasasakal ako.” Tinignan naman ni Zack ang leeg niya.“Wala namang sumasakal sa 'yo.” Pareho kaming napabuga ng hangin ni Jairo dahil sa kalutangan niya.“That's not what I mean—I m-mean look at the outside, kailangan ba talagang bantayan ako ng ganiyan?” Naawa naman ako sa sinabi niya. Para na siyang walang freedom d