CHAPTER 47Czein POINT OF VIEW—“Ma'am nauubusan na po tayo ng stocks ng gamot.” Tinignan ko siya at sinudan sa mga pinaglalagyan ko ng gamot ni Arkien. Pagkatingin ko ay kakaunti na nga lang ito.“Marami pa iyon ah, bakit ang daling naubos?” Tinignan ko ang mga pinaglagyan ng gamotm isang week nalang ang natirang ite-take ni Arkien.“Ma'am mukhang wala naman na siyang naalala at mukhang effective naman. Hindi ba puwedeng 'wag na nating painumin si sir Arkien? Baka maapektuhan ng utak niya.” Tinignan ko siya mula paa hanggang taas.“Can you just please stop. Hindi puwedeng tumigil siya sa pag-inom ng gamot na ito lalo na nandiyan si Velier. At puwede ba, 'wag kang mangengialam. Ang trabaho mo lang ay painumin siya ng gamot at hindi mangialam sa disesiyon ko.” Napayuko ang kasambahay.“Maliwanag?”“O-Opo ma'am.” Pinaalis ko na siya pagkatapos niyon at inutusan ang tauhan ko sa labas na bumili ng mga gamot.“Bilhin niyo lahat hanggang sa maubos.”Hindi puwedeng maubusan si Arkien ng ga
CHAPTER 48Arkien Karz Sayvel Point Of View—Nandito ako sa park ngayon ay nagpapahangin habang iniisip ko kung paano paano ko ba maaalala lahat. Velier is really familiar. But subrang labo at kahit anong pilit ko ay walang pumapasok na alaala sa utak ko. Ang paligid na ito ay napakafamiliar, actually wherever I go parang napaka familiar. But Czein always saying na ngayon lang ako pumupunta rito. I'm starting to doubt her.Napangiti ako ng makita ko ang bata na nakita ko noon sa airport. Ilang beses ko na siyang nakita at sa tuwing nandito ako sa park ay makikita ko nalang siyang tumatakbo papunta sa akin. Hindi na nga ako kaagad umaalis dito sa puwesto ko kapag pumupunta ako rito sa park para makita ang bata. Mukhang pati siya ay alam na na nandito ako.Sa tuwing magkikita kami ay binibigyan niya ako ng capcake at maliit na panyong itinatahi raw ng mommy niya. I wonder who's his mother. Binibigyan ko naman siya ng laruan at minsan ay chocolate. Pagkatapos ay mabilis siyang tatakbo p
CHAPTER 49Velier Traizy POINT OF VIEW—NANATILI lang akong nakatulala habang hindi makapaniwala sa sinabi ni Arkien. Halo-halong emosiyon na ang nararamdaman ko. Naaalala niya na ba?“Kidding, aside from tha— I mean I didn't notice it was your son. Magkamukha kayo.” Parang umatras lahat ng papatulo kung luha at napatingin sa kaniya ng hindi makapaniwala.“He's calling me Daddy that's why I-I. . . ” Hindi niya natuloy ang sasabihin niya at napakamot nalang sa ulo.“Hindi ko alam na marunong ka na pala mag joke.” Dahan dahan akong napatayo at napakamot sa ulo habang nakatingin sa anak ko na nagtataka.Akala ko naman ay naaalala na niya ako, hindi talaga ako magdadalawang isip na higitin siya hanggang sa makaalis kami. Kahit sinabi ko na wala na akong balak na bawiin siya, bigla ko talagang babaguhin ang sinabi ko kung maaalala niya naman ako.“He's a good young man. Can I have some time to be with him?” Lumapit siya at umupo upang matapatan ang anak ko na nakangiti.Habang tinitignan
CHAPTER 50Zackharu Point Of View—Napapatitig ako rito sa garden kung ano ba ang gagawin ko dapat. Bukas na ang punta sa island at hindi ko alam kung paano bumawi sa kasalanang ginawa.“Hun? What are you doing? Are you still thinking what to do?” She's my wife, siya ang nagturo sa akin kung paano makuntento sa isang bagay. Kahit hindi naman talaga ako totally tinuruan ngayon narealize ko na kung ano ang mga mali ko.“Just do what is right Zack. I actually want you to apologize sa ginawa mo sa kaniya. Maybe it's the right time para bumawi sa kaniya.” Ngiti niyang sabi sa akin. Iyan ang isa pa sa mga nagustuhan ko sa kaniya. She's just kind and perfect for me. Naikuwento ko nga pala ang tungkol kay Velier noon. Nagkaroon kami ng laro at sasabihin ang dahilan ng paghihiwalay ng mga ex. Okay lang naman sa kaniya iyon, siya pa nag suggest.Kinabukasan ay maaga na akong umalis dahil malayo layo pa ang pupuntahan namin. Nagpaalam na nga ako sa asawa ko at kumuha ako ng kasama niya.Hindi
CHAPTER 51Velier Traizy Point of View—Anim na araw pa nga lang namin ditong nag i-stay ay ang dami na kaagad ng pangyayari. Mas lalo ko lang nilapitan si Arkien at sundan kahit sinasabi niyang 'stay away from me' kapag nandiyan na si Czein. Hindi naman ako nawawalan ng pag-asa dahil may napapansin akong kakaiba. Mas lalo pa akong tumapang na ipaglaban siya dahil sa sinabi ng anak ko kahapon. Nagsisimula palang ako pero tumitigil na? Sulitin ko hanggat walang kapit si Czwin. At baka kapag nakaalis kami sa Island na Ito ay nakuha ko na si Arkien. Kahit iniiwasan kami ni Arkien ay nararamdaman kong inuuna niya lang ang kaligtasan naming dalawa ng anak ko. Tipong gustong gusto niyang lapitan ang anak namin pero hindi niya magawa dahil nandiyan si Czein.Nakangiti nga akong naglalakad ngayon sa hallway para makita siya. Tinititigan ko nga ang niregalo niyang kuwentas sa akin noon. Hanggang sa 'di ko mamalayan na nasa harap ko na pala siya at nabangga ko.“S-Sorry 'di kita napansin. Na
CHAPTER 52Velier Traizy Point Of View—KINABUKASAN nga ay nalaman namin Kay Zack na aalis si Czein, aalis siya rito sa Island ng apat na araw. Babalik siya kapag pauwi na raw. Importante raw kasi mabuti ang pupuntahan ni Czein kaya kailangan niyang iwanan si Arkien.Nagiwan nga siya ng mga magbabantay kay Arkien at talaga namang dinamihan niya para sure na walang makakalapit sa kaniya. Sa isang room nga ay ichinecheck ulit ni Zack ang kalagayan ni Arkien. Gaya ng nakasanayan ay nandito kami sa cabinet nagtatago.“What's wrong?” Tanong ni Zack kay Arkien dahil mukha itong matamlay. Iniisip ko naman na nami-miss niya si Czein ay parang pinipiga na ang buong pagkatao ko.“Nasasakal ako.” Tinignan naman ni Zack ang leeg niya.“Wala namang sumasakal sa 'yo.” Pareho kaming napabuga ng hangin ni Jairo dahil sa kalutangan niya.“That's not what I mean—I m-mean look at the outside, kailangan ba talagang bantayan ako ng ganiyan?” Naawa naman ako sa sinabi niya. Para na siyang walang freedom d
CHAPTER 53Velier Traizy Point Of View—“May anak nga yata talaga ako.”“Why did you say that?”“Everynight I dreamed about buying baby's thing. At humahalik ako sa tiyan. I don't know who is it.” Nandito ako sa likod ng pader ngayon at pinapakinggan ang pinag uusapan ni Zack at Arkien.“Good thing. Naaalala mo na ng kaunti ang iba. Just don't drink the capsule that you use to drink. Ano pa ang naaalala mo?” Hindi ko makita ngayon ang rekasiyon nila dahil nakasandal ako sa pader at sa likod nitong sinasandalan ko ay nakatalikod din silang nakaupo at nag uusap.“There have this woman I cherish the most. Sa dami ng panaginip ko siya ang ilang beses nang sumusulpot.” “Iniisip mo ba ni si Czein iyon?”“Not exactly.”Umalis na ako sa pagkakasandal at naglakad lakad. 'Di ko nga alam kung paano ko pa haharapin si Arkien pagkatapos kong magdrama sa harapan niya. Pero sa totoo lang ay gumaan ang pakiramdam ko na bigat magmula noong nasabi ko 'yon. Tipong ilang years ng nakabaon sa dibdib ko
CHAPTER 54Czein Point Of View—“What the h**k is this?” Galit kong sabi habang hawak ang picture na magkasama si Arkien at Velier. Hindi ito nagiisa. Marami pa silang litrato“Ano bang ginagawa ng pinabantay ko? I told them na bantayan si Arkien at sabihin agad sa akin kung may lumapit sa kanya!” Napapayuko nalang ang kaharap ko. Akala siguro nila na wala akong kinuhang tao na magpapanggap na bisita lang. Kinuha ko siya para mag masid at kumuha ng litrato sa ginagawa ni Arkien.Sa galit ko ay nabasag ko ang flower vase na nasa tabi ko lang. Nag impake kaagad ako at pupunta na ako roon.“Ma'am. B-Bad news may kaunti nang naaalala si Sir Arkien!” Napatingin ako sa kaniya at hinawakan siya sa kuwelyo.“Ulitin mo ang sinabi mo! Hindi puwede 'to! Hindi puwedeng maalala niya ang nakaraan niya kahit katiting!”Mabilis ko ngang inutos na kailangan naming makarating doon kaagad. Kahit maalon dahil sa pagulan ay wala akong pakialam basta't makarating kami kaagad. Pagkarating ko ay dumeretso