CHAPTER 44Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Pamangkin! Wahh! Ate ang cute ko!” Napatampal ako sa noo ng kapatid ko.“Aray! Namali lang eh. Ang cute niya pala.” Binuhat niya ang anak ko.“Bakit ka umalis sa abroad?” tanong ko dahil hindi ko alam na nag babiyahe na pala siya kahapon.“Tapos na eh, 1 year lang dapat ako. Dito nalang ulit ako sa Pinas. Nakaipon na ako eh.” Kumuha siya ng biscuit at sinubuan ang anak ko na tuwang tuwa naman.“Kailan binyag ng pamangkin ko te.” Napakibit balikat ako dahil hindi ko pa alam kung kailan.“Tita, do you know who's my father?” Nanlaki bigla ang mata ko na tumingin sa anak ko. Pinanlakihan din ako ng mata ng kapatid ko kaya binigyan ko siya ng makahulugang tingin.“A-Ah haha! You know pamangkin I think you don't need any father na. Look, you have a mother, your mother can do both, dati siyang lalaki.” Napahampas ako sa kaniya dahil baliktad na ang pinagsasabi niya. Tatawa tawa siya habang hinahampas din ako.“But yes baby, my sister can take
CHAPTER 45Czein's POINT OF VIEW—“Any traces sa galaw na ni Velier?” tanong ko sa tauhan na nakayuko ngayon.“Nothing ma'am. Sa ngayon ay nililibot niya nalang ang katabing area.” Napataas Ang kilay ko at napatawa. Poor Velier, just enjoying the view alone. Siguro ay inaalala niya ang time na magkasama pa sila ni Arkien.“Good, just don't keep your eyes off of her. I'm gonna make her regret na sana hindi na siya umuwi ng Pinas.” Napatawa ako at umupo sa couch. I look at the mirror and smile widely. “If you don't have any plans to move. Then ako na ang gagawa para sa 'yo. You know to secure Arkien at para masiguro ko na hindi kayo magbabalikan. Ofcourse I'll make you jealous at kung puwede lang idamay ko ang anak mo gagawin ko.”Pagkatapos kong makapag isip ng puwede kong gawin ay lumabas na ako. Nadaan ko pa si Arkien na nasa terrace at mukhang nagpapahangin. Lumapit ako rito at hinaplos ang kaniyang balikat.“What's wrong honey? Something's bothering you?” Nagaalala kong sabi sa k
CHAPTER 46Velier Traizy Point Of View—Nandito ako ngayon sa kuwarto habang nililipat ang design sa tablet dahil mas nagagawan ko ito ng sukat. Kanina pa nga ako kain ng kain ng capcake dahil ang anak ko bawat minuto ay binibigyan ako ng limang capcake na may iba't ibang design. Hindi ko alam kung anong nakain nila bakit ganito karami ang ginawa. Kung si Jairo ay grabe niya kasama, mas grabe pala si Treix.Hindi ko na nga gaanong ginalingan ang pag ayos ng desinyo dahil sino ba si Czein para bigyan ko ng effort. Kung gusto niya pala ng gulo o ito makikigulo ako. Gusto ko nang matapos ang problemang ito at baka kapag lumaban ako ay saka lang matatapos. Ilang araw lang ay naisipan kong simulan nang sukatan sila. Matagal tagal na proseso ito lalo na at si Czein siya, alam ko ang balak niya. Nasa daan nga ako ngayon at papunta na sa area na sinabi ng kinausap namin noon. Tatagalan ko ang proseso hanggang sa makita ko na mainis si Czein. Bahala na ang tadhana kung anong ibibigay niya s
CHAPTER 47Czein POINT OF VIEW—“Ma'am nauubusan na po tayo ng stocks ng gamot.” Tinignan ko siya at sinudan sa mga pinaglalagyan ko ng gamot ni Arkien. Pagkatingin ko ay kakaunti na nga lang ito.“Marami pa iyon ah, bakit ang daling naubos?” Tinignan ko ang mga pinaglagyan ng gamotm isang week nalang ang natirang ite-take ni Arkien.“Ma'am mukhang wala naman na siyang naalala at mukhang effective naman. Hindi ba puwedeng 'wag na nating painumin si sir Arkien? Baka maapektuhan ng utak niya.” Tinignan ko siya mula paa hanggang taas.“Can you just please stop. Hindi puwedeng tumigil siya sa pag-inom ng gamot na ito lalo na nandiyan si Velier. At puwede ba, 'wag kang mangengialam. Ang trabaho mo lang ay painumin siya ng gamot at hindi mangialam sa disesiyon ko.” Napayuko ang kasambahay.“Maliwanag?”“O-Opo ma'am.” Pinaalis ko na siya pagkatapos niyon at inutusan ang tauhan ko sa labas na bumili ng mga gamot.“Bilhin niyo lahat hanggang sa maubos.”Hindi puwedeng maubusan si Arkien ng ga
CHAPTER 48Arkien Karz Sayvel Point Of View—Nandito ako sa park ngayon ay nagpapahangin habang iniisip ko kung paano paano ko ba maaalala lahat. Velier is really familiar. But subrang labo at kahit anong pilit ko ay walang pumapasok na alaala sa utak ko. Ang paligid na ito ay napakafamiliar, actually wherever I go parang napaka familiar. But Czein always saying na ngayon lang ako pumupunta rito. I'm starting to doubt her.Napangiti ako ng makita ko ang bata na nakita ko noon sa airport. Ilang beses ko na siyang nakita at sa tuwing nandito ako sa park ay makikita ko nalang siyang tumatakbo papunta sa akin. Hindi na nga ako kaagad umaalis dito sa puwesto ko kapag pumupunta ako rito sa park para makita ang bata. Mukhang pati siya ay alam na na nandito ako.Sa tuwing magkikita kami ay binibigyan niya ako ng capcake at maliit na panyong itinatahi raw ng mommy niya. I wonder who's his mother. Binibigyan ko naman siya ng laruan at minsan ay chocolate. Pagkatapos ay mabilis siyang tatakbo p
CHAPTER 49Velier Traizy POINT OF VIEW—NANATILI lang akong nakatulala habang hindi makapaniwala sa sinabi ni Arkien. Halo-halong emosiyon na ang nararamdaman ko. Naaalala niya na ba?“Kidding, aside from tha— I mean I didn't notice it was your son. Magkamukha kayo.” Parang umatras lahat ng papatulo kung luha at napatingin sa kaniya ng hindi makapaniwala.“He's calling me Daddy that's why I-I. . . ” Hindi niya natuloy ang sasabihin niya at napakamot nalang sa ulo.“Hindi ko alam na marunong ka na pala mag joke.” Dahan dahan akong napatayo at napakamot sa ulo habang nakatingin sa anak ko na nagtataka.Akala ko naman ay naaalala na niya ako, hindi talaga ako magdadalawang isip na higitin siya hanggang sa makaalis kami. Kahit sinabi ko na wala na akong balak na bawiin siya, bigla ko talagang babaguhin ang sinabi ko kung maaalala niya naman ako.“He's a good young man. Can I have some time to be with him?” Lumapit siya at umupo upang matapatan ang anak ko na nakangiti.Habang tinitignan
CHAPTER 50Zackharu Point Of View—Napapatitig ako rito sa garden kung ano ba ang gagawin ko dapat. Bukas na ang punta sa island at hindi ko alam kung paano bumawi sa kasalanang ginawa.“Hun? What are you doing? Are you still thinking what to do?” She's my wife, siya ang nagturo sa akin kung paano makuntento sa isang bagay. Kahit hindi naman talaga ako totally tinuruan ngayon narealize ko na kung ano ang mga mali ko.“Just do what is right Zack. I actually want you to apologize sa ginawa mo sa kaniya. Maybe it's the right time para bumawi sa kaniya.” Ngiti niyang sabi sa akin. Iyan ang isa pa sa mga nagustuhan ko sa kaniya. She's just kind and perfect for me. Naikuwento ko nga pala ang tungkol kay Velier noon. Nagkaroon kami ng laro at sasabihin ang dahilan ng paghihiwalay ng mga ex. Okay lang naman sa kaniya iyon, siya pa nag suggest.Kinabukasan ay maaga na akong umalis dahil malayo layo pa ang pupuntahan namin. Nagpaalam na nga ako sa asawa ko at kumuha ako ng kasama niya.Hindi
CHAPTER 51Velier Traizy Point of View—Anim na araw pa nga lang namin ditong nag i-stay ay ang dami na kaagad ng pangyayari. Mas lalo ko lang nilapitan si Arkien at sundan kahit sinasabi niyang 'stay away from me' kapag nandiyan na si Czein. Hindi naman ako nawawalan ng pag-asa dahil may napapansin akong kakaiba. Mas lalo pa akong tumapang na ipaglaban siya dahil sa sinabi ng anak ko kahapon. Nagsisimula palang ako pero tumitigil na? Sulitin ko hanggat walang kapit si Czwin. At baka kapag nakaalis kami sa Island na Ito ay nakuha ko na si Arkien. Kahit iniiwasan kami ni Arkien ay nararamdaman kong inuuna niya lang ang kaligtasan naming dalawa ng anak ko. Tipong gustong gusto niyang lapitan ang anak namin pero hindi niya magawa dahil nandiyan si Czein.Nakangiti nga akong naglalakad ngayon sa hallway para makita siya. Tinititigan ko nga ang niregalo niyang kuwentas sa akin noon. Hanggang sa 'di ko mamalayan na nasa harap ko na pala siya at nabangga ko.“S-Sorry 'di kita napansin. Na