SEBASTIAN Ilang linggo na ang lumipas simula nang malaman ni Seb ang lahat mula kay Harry ay nagkaroon ulit ng kulay ang buhay niya. Tama ang mommy at mga kaibigan niya. Nadapa man siya at nagkamali sa buhay ang importante ngayon ay bumangon siya. Importante ay natuto siya sa lahat ng nagawa niyang pagkakamali sa buhay. Ngayon pursigido na siyang gumaling at makalakad muli. Araw-araw ang therapy niya at ngayon nagkakaroon na nang lakas ang mga binti niya. Unti-unti na niya itong nagagalaw. Pasasaan ba at muli na siyang makakalakad. Dahil pursigido na siyang kunin muli ang loob ng asawa niya. Yes, asawa pa rin niya si Abi. Simula nang pirmahan ni Abi ang annulment papers nila ay hindi niya iyon itinuloy ang pag process. Tila ba may bumubulong sa kanya na huwag gawin ang bagay na iyon. Pasalamat na lang din siya na niya iyon napawalang bisa. At pasalamat din siya dahil maaga niyang nalaman ang tunay na pagkatao ni Sandra. And speaking of that woman. Napakagaling nilang magtago
ABIGAIL Pagdating ni Abi sa mansion ay nalaman niyang pati pala rito ay nagpadala rin ng bulaklak si Seb. Inutusan na lamang niya ang kasambahay na ilagay iyon sa base at idisplay sa sala. "Mommy, gusto ko makita si daddy. Kailan ba uuwe si daddy?" ungot-ungot ni Sofie sa kanya. "Daddy na naman, Sofie? Tigilan mo na nga 'yan kasi dahil wala tayong daddy," sita ni Shane sa kakambal. "Yeah, wala tayong daddy, at si mom lang sapat na. Hindi natin kailangan ng daddy, Sofie. Remember, hindi nga niya tayo naaalala di ba?" segunda ni Gavin sa kapatid. "Kayo ayaw nyo ng daddy, ako gusto ko ng daddy! Lagi na lang ako tinutukso sa school na wala akong daddy na wala tayong daddy," humihikbing wika ni Sofie. Nagulat naman siya sa sinabi ng anak. Ngayon niya lang narinig ito kay Sofie. Kindergarten pa lang ang kambal at hindi niya alam na tinutukso pala ang mga ito sa school, dahil sa walang daddy ang mga anak niya. "Bakit? Kapag may umaaway sa 'yo dahil wala tayong daddy, lagi ka nam
ABIGAIL "Ah, so, magaling na siya ngayon? At ngayon may pabulaklak ng nalalaman ang malandi mong ex," inis na wika ni Lyca. Hindi naman umimik si Abi sa sinabi ng kaibigan niya. "Ang kapal ng mukha niya ha. Bakit hindi na lang sa malandi niyang kabit ibinigay 'yang bulaklak na 'yan! Sorry, besh, pero naiinis pa rin ako sa tarantandong Seb na yon," gigil na wika ni Lyca. Naiintindihan niya ang nararamdaman ni Lyca kung nagagalit at naiinis pa rin ito kay Seb. Hindi niya ito masisisi dahil ito ang naging takbuhan niya noong mga panahong wala siyang mapuntahan dahil sa ginawa sa kanya ni Seb. "So, anong plano mo? Ipapakilala mo ba sa kanya ang mga bata?" kapagkuway tanong nito habang nakahalukipkip ang mga kamay. Bumuntong hininga siya at umupo sa office chair niya. "I don't know, besh. Sa ngayon hindi ko pa alam. Nagtatalo na nga ang tatlong bata, dahil si Sofie gusto nang makita ang daddy niya. Pero ang dalawang boys, ayaw. Hindi raw nila kailangan ng daddy," aniya na m
THIRD PERSON "Ma'am may naghahanap po sa inyo," dinig niya na sabi ni Zel. Napaangat ng tingin si Abi at kunot noong nagtanong. Hindi kaya si Seb ang naghahanap sa kanya? Magaling na ba ito kaya ngayon ay hinahanap siya? Biglang kumabog ang dibdib niya sa isiping muli silang magkikita ng dating asawa. At malamang, ipagpipilitan nitong muli na makilala ang mga anak niya. "Who?" "Mr. Jonas Mendoza, raw po ma'am," sagot ng sekretarya niya. Mas lalong nangunot ang noo ni Abi dahil wala naman siyang kilala na Jonas Mendoza. Bakit siya nito hinahanap? Ano ang kailangan nito sa kanya? Ang buong akala niya ay si Seb ang naghahanap sa kanya pero ibang tao pala. At hindi niya kilala. Nasa ganung pag-iisip siya ng magsalitang muli si Zel. "Ma'am?" "Papasukin mo siya," utos niya kay Zel na agad namang tumalima at sinunod ang utos niya. "Hi, good afternoon," anang baritonong boses na bago sa pandinig ni Abi. "Good afternoon too, Mr...?" ganting bati niya sabay patanong sa pangalan nito
ABIGAIL Napangiti si Abi habang pinagmamasdan ang tatlong bata na mahimbing na natutulog sa kama. Yes, magkakasama silang apat sa isang kama na talagang pinasadya pa ni Abi ang laki nito. Kasya rito ang kahit walong tao. Maganda to kasi malikot matulog ang mga anak niya kaya kahit magpa gulong-gulong ang mga ito ay hindi agad mahuhulog. Ilang araw na rin ang lumipas at magaling na ang sugat na natamo no Gavin at Shane. Hindi na rin niya nababalitaan na binubully pa sa school ang mga anak niya. At ayon pa sa teacher ng mga bata ay naging kaibigan na raw ng tatlong bata ang mga nanunukso sa kanila noon, bagay na siyang ipinagpasalamat naman ni Abi. Salamat dahil nakipag cooperate rin ang mga magulang ng bata at napagsabihan ang kanilang mga anak. Kaya kahit papaano ay napanatag na ang loob niya. Habang abala si Abi sa opisina ay siya namang pagpasok ni Zel sa loob. Agad niyang nakita ang dala-dala na naman nitong bulaklak. Hindi na talaga nagsawa si Seb sa pagpapadala ng bulakl
ABIGAIL Araw ng linggo araw ng bonding ni Abi kasama ang mga anak niya. Maaga niyang ginieing ang tatlong bata. Pupunta sila ngayon sa simbahan para magsimba at pagkatapos nun ay dadalhin niya ang tatlo sa mall para ipasyal. "Saan niyo gusto kumain babies?" tanong ni Abi sa mga anak habang ang tingin ay nasa kalsada. Dahan-dahan lamang ang pagmamaneho niya. Kailangan niyang maging maingat at kasama niya ang tatlong bulinggit na siyang star ng buhay niya. Silang apat lamang ang magkakasama ngayon dahil pina day off niya rin ang mga yaya ng tatlong anak para makapagpahinga rin ang mga ito. "Mommy, hindi na kami babies," reklamo na naman ni Shane, ang anak niyang masungit na nagmana 'ata sa ama nito. Sa totoo lang habang lumalaki si Shane hindi na lang mukha ni Seb ang kuhang-kuha nito kundi pati ang ugali. Masungit at laging seryoso, pero kapag naglambing naman ay sobra. Si Sofie naman ang talagang very sweet niyang anak. Si Gavin naman ay seryoso rin at tahimik lang palagi
ABIGAIL "Abi, hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa. I like you, Abi," deretsahang pag-amin ni Jonas sa harapan ni Abi habang hawak ang kamay niya sa ibabaw ng table. Nandito sila ngayon sa mansion, sa harap ng pool at nakatingin sa mga bata na naliligo kasama ang mga yaya ng mga ito. Napasinghap naman si Abi buhat sa narinig mula sa lalaki. Halos isang buwan pa lang silang magkakilala simula noong sinadya siya nito sa opisina niya. Hindi niya akalin na sa loob ng isang buwan na iyon ay agad na mahuhulog ang loob nito sa kanya. Aminado naman si Abi na gwapo, mabait at responsableng lalaki si Jonas, pero kasi wala pa sa isip niya ang pumasok sa bagong relasyon. Mas importante ngayon sa kanya ang mga anak niya. Para kay Abi, mga anak niya lang ay sapat na. "Abi," tawag nito sa pangalan niya nang mapansin nito ang pananahimik niya. "Jonas, kasi...." napatingin siya sa kamay niyang hawak nito at dahan-dahan iyong hinila. Tila na blanko ang isip niya sa mga sandaling ito. "Abi,
THIRD PERSON "Shane! Anak!" sigaw ni Abi na sinundan ang anak na tumakbo sa may pool area. "Anak!" "Shane!" pero hindi niya mahanap ang anak kung saan ito nagtatago. Ito na nga ba ang kinakatakutan ni Abi ang paghaharap ng mag-ama at mauuwe sa ganitong tagpo. Oo, sinasabi niya noon na nasa malayo ito at nagtatrabaho pero hindi nman niya nagawang siraan si Seb sa mga bata. At lalong hindi niya masisisi si Shane kung sa murang edad nito ay makakaramdam na ito ng hinanakit at galit sa kanyang ama. "Shane, anak, nasaan ka? Anak si mommy 'to," ani Abi habang iniikot ang pool area. Ilang sandali lang nang makarinig siya ng mahinang hikbi sa di kalayuan mula sa kinatatayuan niya. Dahan-dahan na naglakad si Abi papalapit sa tunog ng mga hikbing narinig niya. Hanggang sa makita ang anak sa may garden nila at doon nakaupo sa wooden bench. Halos madurog ang puso niya sa nakikita sa anak. Umiiyak ito habang paulit-ulit na sinasambit ang mga salitang, you're not our daddy, I hate y
"Make me feel good, baby," malanding sabi ni Vaden na patuloy na ginagabayan ang kamay niyang magtaas baba sa pagkalalaki nitong sing tigas na ng bato.Ramdam ni Sofie ang bumibigat na paghinga ni Vaden hanggang sa hindi na ito nakapagtimpi at mapusok na inangkin ang labi niya.Saglit na umalis si Vaden sa ibabaw niya at may pagmamadali na hinubad ang suot niyang pantulog. Ganun din ang ginawa nito sa sarili. Kita niya mula sa liwanag ng lampshade ang paggalaw ng adams apple nito habang pinagmamasdan ang hubad niyang katawan.Muli itong pumaibabaw sa kanya at muling sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na namalayan ni Sofie na buong puso na rin niyang tinutugon ang maanit na halik ni Vaden. Naglubid ang mga dila nila sa isa't isa. Para na namang nalalasing si Sofie sa mga halik ni Vaden kahit hindi naman siya uminom ng alak ngayon. Gamot ang ininom niya kanina. Speaking of gamot, mukhang effective iyong gamot na ininom niya kanina at mabilis na nawala ang lagnat niya pati na rin an
Kinagabihan ay nagising si Sofie mula sa mahimbing na pagkakatulog, dahil nararamdaman niyang tila ba may humahalik sa labi niya. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata, pero madilim ang buong kwarto. May nakabukas naman na lampshade pero dim light lang ito. Ibinaling niya ang tingin sa gilid niya kung saan nakahiga si Vaden, pero mukhang mahimbing naman ang tulog nito. Naadik ka lang siguro sa halik ng asawa mo Sofie, kaya naman maging sa panaginip mo ay nararamdaman mong hinahalikan ka niya. Bulong ng isip ni Sofie. Hay, oo nga naman. Baka nga siguro naadik lang siya sa mga halik ng asawa niya kaya kahit sa pagtulog ay ito pa ang naiisip niya. Well, sino ba naman ang hindi maadik kung sobrang gwapo at hot ang asawa mo. Yummy pa! Bukod doon malaki, mahaba at mataba pa ang reticulated python nito kaya solve na solve ang kweba niya. Jusko! Natapik ni Sofie ang noo. Matutulog lang naman sana siya muli, pero kung saan-saan na naman sumusuot ang isip niya. Kaloka! Hindi na tuloy
Pagkaalis ni Vaden ay nanatili na lamang muna si Sofie sa loob ng kwarto. Nanghihina pa ang mga binti niya at isa pa ramdam pa niya ang pagkirot ng pagkababae niya. Naalala ni Sofie ang dalawa niyang kaibigan. Tatawagan sana niya ang mga ito nang mapansin niya na wala ang bag niya rito sa silid. Malamang naiwan niya iyon sa sala kagabi. Napabuntong-hininga muna siya bago dahan-dahan na bumaba ng kama. Jusko! Ang sakit ng pitchi pie niya. Bakit ba kasi ganun na lamang kalaki at kahaba ang alaga ng asawa niya. Pakiramdam niya ay may nakasalpak pang malaking bagay sa gitna niya. Well ginusto rin naman niya to kaya panindigan na niya. Iika-ika siyang naglakad palabas ng silid. Para tuloy siyang pagong sa sobrang bagal niya. Nakaalalay pa ang kamay niya sa dingding para hindi siya matumba kasi parang walang lakas ang mga tuhod niya. Nakarating siya sa sala at agad niyang nakita ang bag niya roon. Binuksan niya ito at kinuha mula sa loob ang kanyang cellphone. Mabuti na lang at hin
Namumula ang mukha na sinundan ni Sofie ng tingin si Vaden na lumabas ng kwarto.Huwag daw siyang gumalaw at kukunin na lamang nito ang pagkain sa labas. Kaya naman niyang tumayo kung wala talaga siyang choice, kahit masakit ang pitchi niya at nahihirapan siya. Pero dahil nandito si Vaden, hindi naman siguro masama ang magpabebe siya ng konti. Total ito naman ang nagwarak sa pitchi pie niya.Pero si Vaden ba talaga itong kaharap niya ngayon? Himala 'ata na hindi siya sinusungitan ngayon ng asawa niya. Umayos siya ng pagkakaupo at sumandal sa headborad ng kama. Pinulupot niya rin nang maayos ang kumot sa katawan niya para hindi ito malaglag. Maya-maya pa ay napatingin siya sa bumukas na pintuan. Pumasok si Vaden na may dala-dalang tray na may lamang pagkain. Ang laki naman ng tray na dala nito at maraming pagkain at may mga prutas pang kasama. "Wow! Ang daming foods at mukhang masasarap lahat," mangha niyang sabi. "Ikaw ba nagluto lahat ng iyan Vaden?""Nope, inorder ko lang online
Kinabukasan nagising si Sofie na parang maiiyak dahil sa kirot sa kanyang pagkababae. Masakit na masakit ang ulo niya ngayon pati na ang ang gitna niya. Nagsabay pa. Nanghihina na inikot niya ang paningin sa paligid. Nasa silid pa rin siya ni Vaden. Napatingin siya sa kama pero wala na roon si Vaden. Iniwan siya nito matapos ang nangyare sa kanila kagabi. Hindi man lang siya nito ginising. Well, ano pa nga ba ang aasahan niya. Naalala niya kagabi na dumating siyang lasing sa condo at bumungad sa kanya ang mukha ng asawa niyang kunwari ay nag-aalala sa kanya. Naalala niya na nagkaroon pa sila sagutan bago sila humantong sa tusukan kagabi. Malinaw iyon sa kanya kahit na lasing siya kagabi. Malinaw sa kanya kung paano siya nito angkinin, kung paano ito nagpakasasa sa katawan niya kagabi. Hindi naman siya nagsisisi dahil buong puso naman siyang pumayag. Syempre mahal niya eh! Napatingin siya sa maliit na orasan sa bedside table at nanlaki ang mga mata niya nang makita na it's
"Sweet like ice cream," komento ni Vaden nang umahon ito mula sa gitna niya habang dinidilaan ang gilid ng labi. Para bang sinisiguro na walang katas na maiiwan doon. Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. "Are you ready for the main event baby?" malandi nitong tanong sa kanya sabay ngisi. Of course she's ready! She's been waiting for this to happen, ngayon pa ba siya aayaw? No! Namumungay ang mga mata niya habang nakatitig kay Vaden na ngayon ay nagsimula nang maghubad sa harapan niya. Hanggang sa tanging boxer na lamang ang naiwan na suot nito. Napalunok ng laway si Sofie. Hindi ata ordinaryong hotdog ang nasa loob ng suot nitong boxer, bukol pa lang kasi sobrang laki na. Napanganga na lang siya nang biglang hinubad ni Vaden ang huling saplot nitong tumatabon sa nagwawala nitong alaga. Pakiwari ni Sofie nawala bigla ang kalasingan niya. Wala sa sarili na pinagdikit niya ang mga hita. Napapalunok siya nang malutong, pakiramdam niya naririnig
Tuluyan nang nadala si Sofie at tila nawawala siya sa sarili sa paraan ng nakaka-adik na mga halik sa kanya ni Vaden na hindi niya magawang tanggihan o tutulan."Ummn..." impit niyang daing nang maramdaman ang pagsayad ng mainit nitong dila sa leeg niya. Sa isang iglap mabilis nitong nahubad ang suot niyang dress at tumambad sa paningin nito ang kanyang black lace underwear.Kahit lasing siya ay nakikita niya ang pagtaas baba ng adams apple nito. Napapalunok pa ang asawa niya habang katakam-takam siya nitong pinagmamasdan. Muling umibabaw sa kanya si Vaden at muling sinakop ang labi niya. Nagpalitan sila ng halik sa isa't isa."Hmmn!" Tuluyan na siyang nalunod sa matinding pagnanasa, dala ng kalasingan ay wala na siyang pakialam. Mas nangingibabaaw ngayon sa kaniya ang init na tumutupok sa kanyang katinuan, lalo na ng mas palalimin pa ni Vaden ang halikan nila. Ginalugad ng dila nito ang loob ng bibig niya na animoy mayroong hinahanap sa loob.Napasabunot siya sa buhok nito nang simu
"Are you sure kaya mong mag-isa Sofie? Hatid na kaya kita muna kita sa unit mo," alok ni Prof. Kurt sa kanya. "Kaya ko pa Prof. 'Yang mga kaibigan ko na lang po ang ihatid mo sa condo nila kung okay lang," pakiusap niya sa Professor. Sinilip niya ang dalawang kaibigan niya sa back seat pero nakatulog na si Myles at si Ally naman gising nga pero papikit-pikit ang mga mata sa kalasingan. Mukhang mas malala ang tama nitong dalawa niyang kaibigan kaysa sa kanya eh. "Yeah, don't worry sa kanila ako na ang bahala," wika ng Prof niya. Pasuray-suray lang ng konti ang lakad ni Sofie hanggang sa marating niya ang elevator. Naparami ang alak na nainom nila at doon sa vodka sila tinamaan dahil iyon na ang panay tungga nila. Pero kaya pa naman niya ang sarili. Hindi niya alam kung anong oras na. Nasa sling bag ang kanyang cellphone at tinatamad siyang kunin ito dahil lalo lang siyang nahihilo. Mabuti na nga lang dib at wala siyang kasabayan sa loob ng elevator kung hindi nakakahi
"Alam mo walang kwentang lalaki talaga 'yang asawa mo Sofie. Ang sarap tadyakan sa bayag," gigil na wika ni Myles, matapos niyang ikwento sa mga kaibigan ang ginawa ni Vaden kagabi. Inilabas niya lang sa dalawang kaibigan niya ang sama ng loob niya sa asawa, dahil kapag hindi niya iyon ginawa baka mabaliw na siya. Nasa sasakyan sila ngayong tatlo at pupunta sila sa bar para mag-night out. Sa katunayan after ng class nila kanina ay hindi na siya umuwe sa condo nila ni Vaden. Hindi siya pinayagan ng dalawa niyang kaibigan, kaya ang ending sumama siya sa condo unit ni Myles. Pinariham na lamang siya nito ng damit na maisusuot dahil naka uniform pa siya. Saka naman sila sinundo ni Ally gamit ang kotse nito. "Bakit parang mukhang kinakabahan ka Sofie? Huwag mong sabihin na natatakot ka sa asawa mo," ani Ally na nakatingin sa kanya mula sa rear view mirror. "Walang takot-takot! Baka nakakalimutan mo, ikaw si Sofie, matapang at palaban. Kaya hayaan mo ang Vaden na iyan!" nakairap na s