Nagtungo si Abi sa chapel sa loob ng hospital. Doon, taimtim na nagdasal sa Panginoon na sana bigyan pa ng pangalawang buhay si Seb. "Lord, please. Pagalingin nyo po si Seb para sa mga anak namin. Alam ko kung gaano na siya kasabik na makita at makilala ang mga bata. Kaya , Lord, please nakikiusap ako sa inyo para sa kaligtasan ni Seb," umiiyak na panalangin ni Abi sa harap ng altar. Pagkatapos magdasal ay pinuntahan niya ang mga biyenan na nasa labas ng operating room at naghihintay na matapos ang operasyon. Nadatnan niya ang mga ito na tulalang nakaupo sa hospital waiting chair at kagaya niya matamlay din ang mga ito. Maya-maya pa ay dumating din ang kaibigan ni Seb na si Nikko pati na ang personal assistant nitong si Rowan. Yumakap muna ito kay mommy at daddy. Nakipag fist bump din ito kay Harry at maging siya ay tinapik nito sa balikat. "Kamusta si Seb," tanong sa kanila ni Nikko kapagkuwan. "Wala pa kaming balita, dude. Hanggang ngayon hindi pa tapos ang operasyon n
Tumawag muna ng doctor si mommy para sabihin na gising na si Seb. Agad namang dumating ang doctor at nurse para icheck ang kalagayan ni Seb. "Pwede niyo ng pakainin ang pasyente pero alalay lang muna," wika ng doctor. Salamat, doc. Pagkatapos macheck ng doctor si Seb ay pinainom muna nila ito ng tubig. Naghanda naman si Abi ng mainit na soup para pakainin ang asawa niya. Tahimik lang si Seb habang kumakain, pero panaka-nakang itong tumititig sa kanya. Dahil sa gutom nito ay naubos nito ang isnag mangkok ng soup na ipinakain niya rito. "Gusto mo pa ba, Seb?" masuyong tanong niya rito. "I'm full," tipid na sagot na Seb. Kinuha ni Abi ang isang baso ng tubig at muli itong pinainom. Maya-maya ay may pumasok ulit na nurse at binigyan nito ng gamot na pampatulog si Seb. Para makapag makatulog daw ito nang maaga at makabawi ang katawan nito nang lakas. Masuyong tinitigan ni Abi ang mukha ni Seb na ngayon ay mahimbing nang natutulog. Buti na lang at hindi ito nagkaroon ng
ABIGAIL Habang nagmamaneho ng sasakyan pauwe sa penthouse ni Harry ay naisipan muna ani Abi na dumaan sa dati nilang bahay ni Seb. Pinapasok naman agad siya ng gwardiya nang makilala siya nito. Nag doorbell muna si Abi. Ayon naman sa guard ay nasa loob daw si Nay Rosa. Akmang pipindutin niya ulit ang doorbell nang bumukas ang pinto. Tulalang napatitig sa kanya si Nay Rosa. Samantalang nakangiti siya rito. "Ma'am Abi? Ikaw ba yan?" hindi makapaniwalang tanong nito. "Kamust po kayo, Nay?" nangingiti niyang tanong. "Diyos ko po, ikaw nga!" bigla itong humagulhol ng iyak at niyakap siya bigla. Napaiyak din tuloy siya dahil ramdam niya ang pagka miss nito sa kanya. "Buti naman anak at bumalik ka na. Sobra kitang na miss, pati na si baby Gavin. Siguro malaki na siya ngayon," wika nito. Nandito sila ngayon sa sala at nag-uusap. "Malaki na po si Gavin Nay, nag-aaral na po siya," masayang pagbabalita niya. "Malungkot na ang bahay na ito anak, simula nang umalis kayo rit
ABIGAIL Pagdating ni Abi sa penthouse ni Harry ay kumuha muna siya ng tubig sa kusina para uminom dahil tila nanunuyo ang lalamunan niya. Namamaga na rin ang mata niya sa kakaiyak. Naaawa na nasasaktan siya para kay Seb. Ang laki ng ipinagbago nito at ramdam niya ang pagsisisi nito sa nagawang kasalanan sa kanya. Nalilito siya at naguguluhan siya sa nararamdaman. Papaupo na sana siya sa sofa nang makarinig siya ng halinghing ng isang babae. Naglakad siya palapit sa kwarto ni Harry, dahan-dahan ang bawat paghakbang na ginawa niya hanggang sa makalapit siya sa tapat ng pinto. Doon muli niyang narinig ang mga ungol sa loob ng kwarto. "Ahhh...ohhh... Harry faster..." dinig niyang ungol ng babae. Napatakip sa bibig si Abi at umalis sa tapat ng pintuan. Humakbang siya papunta sa loob ng silid na inuukupa niya, katabi ng kwarto ni Harry. Ngunit paano naman siya makakatulog nito kung may maingay sa kabilang silid na panay ang ungol. "Tsk, billionaire pero hindi ginawang sound
THIRD PERSON Kasalukuyan ngayong nasa loob ng kwarto si Seb. Sakay ng wheelchair niya ay nakatanaw siya sa glass wall kung saan makikita ang garden ng mommy niya. Tahimik lang siyang nagmamasid sa labas nang pumasok ang mommy niya sa kwarto niya. "Anak, halika ka kainin mo na itong niluto kong pagkain para makainom ka na ng gamot," malambing na wika ni mommy Palma sa anak. Tahimik naman na lumapit si Seb, tulak-tulak ng sariling wheelchair. Kumain siya konti sa porridge na niluto ng ina at pagkatapos ay uminom ng gamot. Muling bumalik ang mata niya sa glass wall at tumutok ang tingin niya sa labas. "Gusto mo bang lumabas, anak? Gusto mo bang pumunta diyan sa harden?" malambing na tanong ng mommy niya. "No, mom," tipid niyang sagot. "Iniisip mo ba si Abi? Anak magpagaling ka at hindi pa huli ang lahat. Kayang-kaya mo pang mabawi ang asawa mo," wika ng mommy niya. "Tingin mo mom, nararapat pa ba ako kay Abi? Ang laki ng kasalanan ko sa kanya at sa mga anak namin
SEBASTIAN Ilang linggo na ang lumipas simula nang malaman ni Seb ang lahat mula kay Harry ay nagkaroon ulit ng kulay ang buhay niya. Tama ang mommy at mga kaibigan niya. Nadapa man siya at nagkamali sa buhay ang importante ngayon ay bumangon siya. Importante ay natuto siya sa lahat ng nagawa niyang pagkakamali sa buhay. Ngayon pursigido na siyang gumaling at makalakad muli. Araw-araw ang therapy niya at ngayon nagkakaroon na nang lakas ang mga binti niya. Unti-unti na niya itong nagagalaw. Pasasaan ba at muli na siyang makakalakad. Dahil pursigido na siyang kunin muli ang loob ng asawa niya. Yes, asawa pa rin niya si Abi. Simula nang pirmahan ni Abi ang annulment papers nila ay hindi niya iyon itinuloy ang pag process. Tila ba may bumubulong sa kanya na huwag gawin ang bagay na iyon. Pasalamat na lang din siya na niya iyon napawalang bisa. At pasalamat din siya dahil maaga niyang nalaman ang tunay na pagkatao ni Sandra. And speaking of that woman. Napakagaling nilang magtago
ABIGAIL Pagdating ni Abi sa mansion ay nalaman niyang pati pala rito ay nagpadala rin ng bulaklak si Seb. Inutusan na lamang niya ang kasambahay na ilagay iyon sa base at idisplay sa sala. "Mommy, gusto ko makita si daddy. Kailan ba uuwe si daddy?" ungot-ungot ni Sofie sa kanya. "Daddy na naman, Sofie? Tigilan mo na nga 'yan kasi dahil wala tayong daddy," sita ni Shane sa kakambal. "Yeah, wala tayong daddy, at si mom lang sapat na. Hindi natin kailangan ng daddy, Sofie. Remember, hindi nga niya tayo naaalala di ba?" segunda ni Gavin sa kapatid. "Kayo ayaw nyo ng daddy, ako gusto ko ng daddy! Lagi na lang ako tinutukso sa school na wala akong daddy na wala tayong daddy," humihikbing wika ni Sofie. Nagulat naman siya sa sinabi ng anak. Ngayon niya lang narinig ito kay Sofie. Kindergarten pa lang ang kambal at hindi niya alam na tinutukso pala ang mga ito sa school, dahil sa walang daddy ang mga anak niya. "Bakit? Kapag may umaaway sa 'yo dahil wala tayong daddy, lagi ka nam
ABIGAIL "Ah, so, magaling na siya ngayon? At ngayon may pabulaklak ng nalalaman ang malandi mong ex," inis na wika ni Lyca. Hindi naman umimik si Abi sa sinabi ng kaibigan niya. "Ang kapal ng mukha niya ha. Bakit hindi na lang sa malandi niyang kabit ibinigay 'yang bulaklak na 'yan! Sorry, besh, pero naiinis pa rin ako sa tarantandong Seb na yon," gigil na wika ni Lyca. Naiintindihan niya ang nararamdaman ni Lyca kung nagagalit at naiinis pa rin ito kay Seb. Hindi niya ito masisisi dahil ito ang naging takbuhan niya noong mga panahong wala siyang mapuntahan dahil sa ginawa sa kanya ni Seb. "So, anong plano mo? Ipapakilala mo ba sa kanya ang mga bata?" kapagkuway tanong nito habang nakahalukipkip ang mga kamay. Bumuntong hininga siya at umupo sa office chair niya. "I don't know, besh. Sa ngayon hindi ko pa alam. Nagtatalo na nga ang tatlong bata, dahil si Sofie gusto nang makita ang daddy niya. Pero ang dalawang boys, ayaw. Hindi raw nila kailangan ng daddy," aniya na m