"Huh? Siya namumutla?" "Masama ba ang pakiramdam mo Sofie? Gusto mo ba na ihatid na muna kita sa condo mo?" alok sa kanya ni Prof Kurt habang inaalalayan siya nito. Masama nga ang pakiramdam niya, siguro dahil palagi na lang siyang kulang sa tulog kaya nakakaramdam siya ng pagkahilo. Lately kasi palagi na lang na siya nagigising nang masyadong maaga para gampanan ang pagiging mabuting asawa niya. Minsan nakakalimutan na niya ang kanyang sarili na magpahinga. Ihahatid na muna kita para makapag pahinga ka. Baka kasi puyat ka nang puyat. Tingnan mo yang mga mata mo oh, ang laki ng eyebags mo," anito na idinaan sa biro ang huling sinabi. Pero tama si prof dapat siguro umuwe na muna siya. Pero hindi sa condo nila ni Vaden. Uuwe siya pero doon na muna siya tatambay sa mansion nila. Na miss din niya ang mommy at daddy niya. Ilang linggo na rin siyang hindi nakakauwi roon at nabibisita ang mga ito. Nakakahiya man pero hinayaan na lang ni Sofie na ihatid siya ni prof Kurt sa mansion
"Congratulations, Mr. Santillan. Your wife is two months pregnant!" masayang anunsyo ng doctora kay Vaden sabay abot ng hawak nitong ultrasound paper. Tulala na tinitigan niya ang ultrasound ng baby nila ni Sofie. Hindi pa man klaro ang mukha ng anak nila kahit pa naka 3D ultrasound ito dahil 2 months pa lang naman ang tiyan ni Sofie. Tulala siya at hindi siya makapaniwala na buntis si Sofie. Tulala siya dahil sa kakaibang pakiramdam habang nakatitig siya sa picture ng anak nila. Tulala siya dahil ganito pala ang pakiramdam na maging isang ama. Parang biglang may kung anong humaplos sa puso niya na hindi niya maipaliwanag. Masayang-masaya ang pakiramdam niya. "Mamaya pwede mo nang ilabas sa hospital ang asawa mo. But make sure na nakakain siya sa tamang oras. I suggest also na puro masustansyang pagkain ang palagi niyang kainin, like mga gulay at prutas. And the most important is bawal siyang ma-stress dahil nakakasama iyon sa pagbubuntis niya. Medyo mahina ang kapit ng baby nyo kay
Magkahawak kamay sina Abi at Seb na naupo sa loob ng clinic at hinihintay ang pagdating ng doctora. Kinakabahan si Abi at ramdam niyang nilalamig ang mga palad niya kahit pa hawak-hawak na ito ni Seb. Madaming what if ngayon ang gumugulo sa kanyang isipan. What if may sakit siya? What if kaya hindi siya mabuntis-buntis kasi baog siya? Biglang sinalakay ng matinding kaba ang puso niya sa isiping iyon. Huwag naman sana. Tanging dasal niya.Ngayon nila malalaman ang resulta kung bakit sa loob ng dalawang taon ay hindi man lang sila makabuo ng asawa niya. Pareho naman silang healthy sa katawan. Ngayon lang din nila naisipang magpatingin na sa doctor dahil na curious na sila kung bakit hindi siya mabuntis-buntis ng kanyang asawa. Sabay silang napaupo nang tuwid nang umupo na sa harapan nila ang doctora."Ayon sa test na isinagawa namin sayo noong nakaraan linggo. Lumalabas dito sa test na kaya ka hindi mabuntis-buntis ay dahil wala kang kakayahan na mabuntis. I'm sorry to say this to you M
Kinabukasan nagising si Abi na mag-isa na lamang sa kama. Tinignan niya ang oras at alas sais pa lang naman ng umaga. Wala si Seb sa kwarto, maaga yata ngayon nagising ang asawa niya. Mamaya pang eight ng umaga ito pumapasok sa opisina. At five naman ng hapon ay nasa bahay na nila ito. Pumasok muna siya nang banyo para maghilamos at mag toothbrush. Inayos na rin muna niya ang sarili at sinuklay ang magulo niyang buhok.Pati ang kama nila ay inayos na rin ni Abi. Mamaya na siya maglilinis dito pag naka alis na papuntang trabaho si Seb. Ito ang araw-araw niyang routine dahil wala naman silang kasama na kasambahay. Actually kukuha sana si Seb pero siya na ang tumutol dahil sanay naman sya sa hirap. Lumaki kasi siyang mahirap pero nagawa pa rin nama niyang mapagtapos ang sarili niya sa pag-aaral kahit pa mag-isa na lang siya sa buhay. Maaga kasi siyang naulila sa mga magulang. Namatay ang tatay niya sa isang aksidente. Samantalang sumunod naman ang nanay niya makalipas lamang ang anim na
Tagaktak na ang pawis nilang dalawa ni Seb at umaalog na parang bola na dibdib niya habang patuloy itong nagdi drible sa naglalawa niyang lagusan. Mabilis at sagad na sagad. Punong puno ang pagkababae niya."Ughhh... Hubby, please faster...deeper..ohh.." mahabang ungol ni Abi habang pabaling baling ang kanyang ulo sa sarap at mahigpit na nakakapit ang kanyaing kamay sa bedsheet ng kama."Uhmn, hubby, sige pa, ang sarap..ahh," para na siyang nawawala sa sarili. Nahihibang sa sarap."Like this, wife?" ani Seb at biglang hinugot at biglang ibinaon ang pagkalalaki nito, saka muling bumayo ng mabilis."Ughhh..fuck, fuck, fuckshittt ang sarap," mura at ungol ni Seb nang sumabog na ito sa loob niya."Ahhh...ohhh..." ungol niya habang nilalasap ang mainit nitong katas sa kanyang kaloob-looban.***Naalimpungatan si Abi ng gising nang maalala niya si Gavin. Mabilis siyang bumangon at tiningnan ang crib pero wala na doon ang anak niya. Naalala niya ang naging bakbakan nila kagabi ni Seb. Wala n
Pagdating nila sa bahay ay may bisitang nakaabang sa bungad ng pinto. Nakatayo ito roon at nakapamulsa. Walang iba kundi ang half brother ni Seb na si Johnson.Ngayon lang ulit dumalaw ang lalaki sa kanila. Matagal tagal na rin ang huling beses na nakita niya ito. Tulad ni Seb gwapo rin ito, pero syempre mas gwapo ang asawa niya."Hey, bro," bati ni Johnson sa kuya nito at nakipag fist bump."Hi, Abi," baling sa kanya ng lalaki at humalik sa pisngi niya.Lumipat rin ang paningin nito sa batang karga niya."Hindi mo naman sinabi bro, na nagka-anak na pala kayo."Nagkatinginan sila ni Seb. Kaya naman nagsalita ang asawa niya."Let's go inside," aya ni Seb at hinawakan siya sa beywang papasok sa loob.Nagpaalam naman siya na aakyat na sa taas at bibihisan pa niya ang kanilang anak.Tumango naman si Seb, bilang sagot.***GABI na at kanina pa naghihintay si Abi sa pagdating ni Seb. Mahimbing na rin ang tulog ni Gavin. Kanina tumawag ito sa kanila pero saglit lang dahil may meeting pa raw
Johnson "Walang hiya ka talaga Seb. Talagang hinayaan mo akong matulog dito sa kulungan," nanggagalaiting wika ni Johnson sa sarili matapos siyang patayan ng tawag ni Seb. Wala siyang magawa kundi ang magtiis dito ngayong gabi kasama ang mga mababahong preso rito. Bukas naman ay makakalaya na rin siya. Umaga na at kanina pa nanghahaba ang leeg ni Johnson sa kakasilip sa rehas na bakal, kung dumating na ba si Seb pero wala pa rin ni anino ng lalaking 'yon. Hanggang sa ilang sandali pa ang lumipas at sa wakas dumating na rin ito. "Buti naman at dumating ka pa," sarkastikong bungad ni Johnson sa kapatid. Sinamaan naman ni Seb ng tingin ang kapatid. Kararating niya lang kasama ang abogado niya tapos ito ang bungad ng magaling niyang kapatid. Ito na nga ang may kailangan ito pa ang nagmamadali. "Galing ko lang sa hospital kasama si attorney. Swerte ka at buhay pa ang taong nasagasaan mo. At pasalamat ka rin dahil pumayag ang pamilya ng biktima na magpabayad," gigil na sabi ni Seb sa
Samantala gabi na at nasa sala pa si Abi na naghihintay sa pagdating ng asawa niya. Hindi pa ito tumatawag sa kanya simula pa kanina. Si Baby Gavin andun na sa nursery room natutulog at binabantayan ni nanay Rosa. Yes, may kasama na sila sa bahay. Ipinilit kasi talaga ni Seb na kumuha ng makakasama niya sa bahay para hindi siya mahirapan sa gawaing bahay at mag focus na lang kay baby Gavin.Hindi naman na niya tinutulan pa ang gusto ng asawa. Kahit pa kaya naman niyang gampanan ang lahat. Laki siya sa hirap kaya lahat kaya niya.Pumunta siya ng dining area at ininit na muna niya ang mga pagkaing inihanda niya kanina para kay Seb. Baka pagod galing sa trabaho ang asawa niya at gutom na ito kaya mabuti ng ihanda na niya ang hapunan nilang dalawa. Hindi pa rin naman kasi siya kumakain at hinihintay niya itong dumating para sabay na silang kumain. Ito ang pangalawang beses na ginabi ng uwi ang asawa niya. Dati kasi maaga itong nakakauwi. Siguro busy lang talaga ito sa kompanya at maraming
"Congratulations, Mr. Santillan. Your wife is two months pregnant!" masayang anunsyo ng doctora kay Vaden sabay abot ng hawak nitong ultrasound paper. Tulala na tinitigan niya ang ultrasound ng baby nila ni Sofie. Hindi pa man klaro ang mukha ng anak nila kahit pa naka 3D ultrasound ito dahil 2 months pa lang naman ang tiyan ni Sofie. Tulala siya at hindi siya makapaniwala na buntis si Sofie. Tulala siya dahil sa kakaibang pakiramdam habang nakatitig siya sa picture ng anak nila. Tulala siya dahil ganito pala ang pakiramdam na maging isang ama. Parang biglang may kung anong humaplos sa puso niya na hindi niya maipaliwanag. Masayang-masaya ang pakiramdam niya. "Mamaya pwede mo nang ilabas sa hospital ang asawa mo. But make sure na nakakain siya sa tamang oras. I suggest also na puro masustansyang pagkain ang palagi niyang kainin, like mga gulay at prutas. And the most important is bawal siyang ma-stress dahil nakakasama iyon sa pagbubuntis niya. Medyo mahina ang kapit ng baby nyo kay
"Huh? Siya namumutla?" "Masama ba ang pakiramdam mo Sofie? Gusto mo ba na ihatid na muna kita sa condo mo?" alok sa kanya ni Prof Kurt habang inaalalayan siya nito. Masama nga ang pakiramdam niya, siguro dahil palagi na lang siyang kulang sa tulog kaya nakakaramdam siya ng pagkahilo. Lately kasi palagi na lang na siya nagigising nang masyadong maaga para gampanan ang pagiging mabuting asawa niya. Minsan nakakalimutan na niya ang kanyang sarili na magpahinga. Ihahatid na muna kita para makapag pahinga ka. Baka kasi puyat ka nang puyat. Tingnan mo yang mga mata mo oh, ang laki ng eyebags mo," anito na idinaan sa biro ang huling sinabi. Pero tama si prof dapat siguro umuwe na muna siya. Pero hindi sa condo nila ni Vaden. Uuwe siya pero doon na muna siya tatambay sa mansion nila. Na miss din niya ang mommy at daddy niya. Ilang linggo na rin siyang hindi nakakauwi roon at nabibisita ang mga ito. Nakakahiya man pero hinayaan na lang ni Sofie na ihatid siya ni prof Kurt sa mansion
"I miss you so much, hon." Malawak ang pagkakangiti na sabi ni Theanna at mabilis na lumambitin ng yakap kay Vaden pagkakita sa kanya sa airport. "Bakit parang hindi ka masaya honey? Don't you miss me?" paglalambing ni Theanna at hinalikan si Vaden sa labi. "No, of course I miss you, hon," aniya at kinabig ang babae saka niyakap nang mahigpit. He still love Theanna at na miss niya ito ng sobra. Pero bakit ganito ang pakiramdam niya? Habang yakap niya si Theanna, parang si Sofie ang kayakap niya. Si Theanna ang kasama niya pero si Sofie ang laman ng isip niya. Hindi niya tuloy mapigilan ang makaramdam ng guilt sa puso niya para sa asawa. SOFIE Pasakay na sana si Sofie sa kotse papuntang university kasama ang driver ni Vaden nang mapahinto siya. "Manong sandali lang po may nakalimutan lang ako," aniya at nagmamadaling bumalik sa condo unit nila. Nakalimutan niya kasi ang ginawa niyang breakfast para kay Vaden. Kahit pa sinabi nito sa kanya kanina na sa opisina na ito
Dalawang buwan ang mabilis na lumipas. Ilang araw na lang ang hihintayin niya at graduate na siya. Naging maayos naman ang pagsasama nila ni Vaden. Minsan mabait, minsan sweet, minsan naman masungit ang lalaki. Pero nasanay na rin naman na siya. Hindi na rin siya natutulog sa guest room kundi sa kwarto na rin ng asawa niya. Patuloy pa rin niyang ginagampan ang pagiging mabuting asawa. Wala silang katulong kaya lahat siya ang gumagawa. And to be honest, masaya siya, nag-i-enjoy siya sa magiging mabuting may bahay niya, kahit na hanggang ngayon ay hindi pa rin niya naririnig mula rito ang three magic words na gusto niyang marinig. Pero nararamdaman niya sa puso niya na may puwang na rin siya sa puso ng lalaking mahal niya. Kaya hindi siya susuko. Nasa kusina siya ngayon nagluluto ng umagahan nila. Masyado siyang maaga na nagising kanina, 4:30am nang magising siya. Hindi na rin naman siya dinalaw ng antok kaya napagpasyahan na lamang niyang bumangon. Habang nagluluto siya ay n
KINABUKASAN paggising ni Sofie ay wala na sa tabi niya si Vaden. Nakahubad pa siya sa ilalim ng kumot. Ito ang pangalawang beses na may nangyari sa kanila ng asawa niya. Pero mapait siyang ngumiti nang maalala ang sagot nito sa 'i love you' niya kagabi. Nakaramdam siya ng lungkot ng hindi man lang nito mabigkas ang salitang 'i love you' sa kanya.Hindi ba talaga siya nito mahal? Wala pa ba talaga siyang puwang puso nito? Naninikip ang dibdib na bumangon siya at nagtungo sa banyo para mag shower.Nilinisan niyang maigi ang katawan niyang nanlalagkit sa laway at katas ng asawa niya. Sinabon niya ang buong katawan pati na ang kasingit-singitan niya. Hinugasan niya rin nang mabuti ang pagkababae niya. May naramdaman siyang hapdi pero hindi naman gaano, di kagaya nun first time niya.Sunod niyang kinuha ang shampoo at naglagay sa ulo niya at kinuskos ito ng kamay.Muling binuksan ni Sofie ang shower at saka nagbanlaw ng katawan. Agad niyang kinuha ang bath towel at ibinalabal sa katawan n
"Make me feel good, baby," malanding sabi ni Vaden na patuloy na ginagabayan ang kamay niyang magtaas baba sa pagkalalaki nitong sing tigas na ng bato. Ramdam ni Sofie ang bumibigat na paghinga ni Vaden hanggang sa hindi na ito nakapagtimpi at mapusok na inangkin ang labi niya. Saglit na umalis si Vaden sa ibabaw niya at may pagmamadali na hinubad ang suot niyang pantulog. Ganun din ang ginawa nito sa sarili. Kita niya mula sa liwanag ng lampshade ang paggalaw ng adams apple nito habang pinagmamasdan ang hubad niyang katawan. Muli itong pumaibabaw sa kanya at muling sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na namalayan ni Sofie na buong puso na rin niyang tinutugon ang maanit na halik ni Vaden. Naglubid ang mga dila nila sa isa't isa. Para na namang nalalasing si Sofie sa mga halik ni Vaden kahit hindi naman siya uminom ng alak ngayon. Gamot ang ininom niya kanina. Speaking of gamot, mukhang effective iyong gamot na ininom niya kanina at mabilis na nawala ang lagnat niya pati na rin
Kinagabihan ay nagising si Sofie mula sa mahimbing na pagkakatulog, dahil nararamdaman niyang tila ba may humahalik sa labi niya. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata, pero madilim ang buong kwarto. May nakabukas naman na lampshade pero dim light lang ito. Ibinaling niya ang tingin sa gilid niya kung saan nakahiga si Vaden, pero mukhang mahimbing naman ang tulog nito. Naadik ka lang siguro sa halik ng asawa mo Sofie, kaya naman maging sa panaginip mo ay nararamdaman mong hinahalikan ka niya. Bulong ng isip ni Sofie. Hay, oo nga naman. Baka nga siguro naadik lang siya sa mga halik ng asawa niya kaya kahit sa pagtulog ay ito pa ang naiisip niya. Well, sino ba naman ang hindi maadik kung sobrang gwapo at hot ang asawa mo. Yummy pa! Bukod doon malaki, mahaba at mataba pa ang reticulated python nito kaya solve na solve ang kweba niya. Jusko! Natapik ni Sofie ang noo. Matutulog lang naman sana siya muli, pero kung saan-saan na naman sumusuot ang isip niya. Kaloka! Hindi na tuloy
Pagkaalis ni Vaden ay nanatili na lamang muna si Sofie sa loob ng kwarto. Nanghihina pa ang mga binti niya at isa pa ramdam pa niya ang pagkirot ng pagkababae niya. Naalala ni Sofie ang dalawa niyang kaibigan. Tatawagan sana niya ang mga ito nang mapansin niya na wala ang bag niya rito sa silid. Malamang naiwan niya iyon sa sala kagabi. Napabuntong-hininga muna siya bago dahan-dahan na bumaba ng kama. Jusko! Ang sakit ng pitchi pie niya. Bakit ba kasi ganun na lamang kalaki at kahaba ang alaga ng asawa niya. Pakiramdam niya ay may nakasalpak pang malaking bagay sa gitna niya. Well ginusto rin naman niya to kaya panindigan na niya. Iika-ika siyang naglakad palabas ng silid. Para tuloy siyang pagong sa sobrang bagal niya. Nakaalalay pa ang kamay niya sa dingding para hindi siya matumba kasi parang walang lakas ang mga tuhod niya. Nakarating siya sa sala at agad niyang nakita ang bag niya roon. Binuksan niya ito at kinuha mula sa loob ang kanyang cellphone. Mabuti na lang at hin
Namumula ang mukha na sinundan ni Sofie ng tingin si Vaden na lumabas ng kwarto.Huwag daw siyang gumalaw at kukunin na lamang nito ang pagkain sa labas. Kaya naman niyang tumayo kung wala talaga siyang choice, kahit masakit ang pitchi niya at nahihirapan siya. Pero dahil nandito si Vaden, hindi naman siguro masama ang magpabebe siya ng konti. Total ito naman ang nagwarak sa pitchi pie niya.Pero si Vaden ba talaga itong kaharap niya ngayon? Himala 'ata na hindi siya sinusungitan ngayon ng asawa niya. Umayos siya ng pagkakaupo at sumandal sa headborad ng kama. Pinulupot niya rin nang maayos ang kumot sa katawan niya para hindi ito malaglag. Maya-maya pa ay napatingin siya sa bumukas na pintuan. Pumasok si Vaden na may dala-dalang tray na may lamang pagkain. Ang laki naman ng tray na dala nito at maraming pagkain at may mga prutas pang kasama. "Wow! Ang daming foods at mukhang masasarap lahat," mangha niyang sabi. "Ikaw ba nagluto lahat ng iyan Vaden?""Nope, inorder ko lang online