"uhmm..." impit niyang ungol nang agad na pumasok ang dila nito sa loob ng bibig niya at gumalugad doon. Nanghihina ang katawan ni Abi at para bang mauubusan siya ng hangin sa paraan ng paghalik ng asawa sa kanya. Sa isang iglap ay inalis ni Seb ang tuwalyang nakatapis sa katawan niya. Doon niya napagtanto na wala na rin pa lang takip sa katawan ang asawa nun sumayad sa balat niya ang matigas nitong pagkalalaki. Ngayon ramdam niyang tumutusok tusok na ang katigasan nito sa puson niya. Pakiramdam niya lalong namasa ang hiyas niya. Bumaba ang halik ni Seb sa leeg niya at dinilaan ito pababa sa malulusog ng dibdib. Dinampian nito ng halik ang mga pisngi ng dibdib niya saka nito pinatigas ang dila at pinaikot-ikot sa naninigas na niyang nipples. Isinubo ni Seb ang isang utong niya at sumuso na parang sanggol. Ganun din ang ginawa nito sa kabilang suso niya. Kabilaan itong sinisipsip ng asawa niya ang kulay rosas niyang utong.Bumaba ang kamay nito sa pwetan niya at pinisil-pisil ang pisn
Matapos ang ilang linggo nilang bakasyon sa palawan na umabot pa ng kulang isang buwan ay bumalik na sila sa manila. Sa mga panahon na iyon ay hindi nakitaan ni Abi na kausap ni Seb ang babae na 'yon sa cellphone nito. Sa katunayan nga hindi sinasagot ni Seb ang tawag ng babae sa tuwing tumatawag ito. Bagay na ikinatuwa ng puso niya. "Hubby, thank you. Thank you sa oras na ibinigay mo sa akin, sa amin ni baby Gavin," sambit ni Abi habang nakayakap kay Seb sa kama at nakahiga sa dibdib nito. Sa totoo lang sobrang saya talaga niya. Naisip niya na sana ganun din ang nararamdaman ni Seb habang magkasama sila. Naramdaman niya ang pagdampi ng labi ni Seb sa noo niya. Saka nito inangat ang mukha niya para matitigan siya nito. "Ako ang dapat na mag thank you sa'yo love. Kasi napaka swerte ko na ikaw ang naging asawa ko, maganda, mabait, mapagmahal at maalaga. Wala na akong mahihiling pa," wika ni Seb na lalong nagpasaya sa puso niya. Niyakap siya nito ng mahigpit pagkatapos. Pakiramdam
Pagdating ni Seb sa kumpanya ay agad na sumunod sa kanya si Sandra sa loob ng opisina nya. Hindi niya alam kung galit ba ang babae sa kanya o hindi dahil wala itong imik at tahimik lang din. Pero hindi na iyon mahalaga pa. Dahil ang and importante ay masabi niya sa babae ang bagay na dapat niyang sabihin. Alam niyang masasaktan ito sa magiging pasya niya pero kaylangan niyang gawin ang tama habang maaga pa. Pagkapasok ni Sandra sa loob ay agad niyang niyakap si Seb. "Seb, honey, I miss you," sabik na sambit ng babae na agad lumambitin ang mga kamay sa leeg niya at mahigpit siya nitong niyakap. Akmang hahalikan sana siya ng babae sa labi nang iiwas niya ang mukha sa mukha nito. Nakita niya ang pagtataka na rumihestro sa mukha ng babae. Marahil nagtataka ito sa ipinakita niyang kilos ngayon. Hinawakan niya ang dalawang kamay nito inaalis sa pagkakayakap sa leeg niya, saka ito dahang-dahang ibinaba. "Why, Seb? Ano bang problema mo? Don't tell me naging matino ka na. Ang tagal mon
Gulong-gulo pa rin ang isip ni Seb habang pinagmamasdan ang babaeng umiiyak sa kanyang harapan. Kung kailan handan na siyang ayusin ang naging pagkakamali niya sa asawa ay saka naman nangyari ito. Sa totoo lang handa na sana niyang aminin ang lahat-lahat kay Abi at naghahanap lang siya ng tamang tyempo. Pero ngayon paano pa niya ito sasabihin sa asawa niya? Alam niyang masasaktan ito ng sobra lalo pa at may bata ng involved. Nilapitan niya si Sandra na patuloy pa rin sa pag-iyak. "Sshh, that's enough, makakasama 'yan kay baby," saway niya sa babae. Saglit itong tumitig sa kanya at bigla na lang siyang niyakap. Wala siyang nagawa kundi yakapin din ito pabalik. Ayaw niya rin na nakikita itong umiiyak lalo na sa kalagayan nito ngayon. Maya-maya pa ay huminto na sa pag-iyak si Sandra at kumalas ito sa pagkakayakap sa kanya. "Seb, hon. Hindi mo na ba ako iiwan? Kami ni baby," malambing na tanong nito sa kanya. At kahit na naguguluhan pa rin siya hanggang ngayon ay tumango na lamang
Sebastian Nasa kalagitanaan na ang tulog si Seb ng mag vibrate ang cellphone niya sa suot niyang short. Hinayaan niya lang ito hanggang sa matapos ang tawag. Alam niyang si Sandra ito. Ngunit hindi nagbilang ng sandali at muli na namang nag vibrate ang cellphone niya. Nilinga muna niya si Abi sa kanyang tabi bago siya maingat na bumangon. Buti na lang at mahimbing na ang tulog ng asawa niya. Naglakad siya patungo sa terrace na nakakonekta sa room nila at maingat na binuksan ang slideng glass wall saka lumabas. "Sandra, bakit gising ka pa? Gabing-gabi na oh, makakasama 'yan sa ipinagbubuntis mo ang pagpupuyat," mahina ang boses na sermon kaagad ni Seb sa babae sa telepono. "Seb, hindi ako makatulog. Gusto kong kumain ng mangga at bagoong, please, honey, bilhan mo ako," wika ng babae. Napatingin si Seb, sa oras sa cellphone past twelve midnight na. Meron pa kayang nagtitinda sa ganitong dis oras ng gabi? "Hon, baka pwedeng bukas na lang. Gabi na oh, baka walang nang nagtitin
Sebastian Pagkapasok ni Seb loob ng sasakyan ay sandali muna siyang nanatili sa loob ng nito at nag-isip. Iniisip kung ano ba ang dapat niyang gawin. Ayaw naman niyang maging bastardo ang sarili niyang dugo at laman, kaya hanggang ngayon hindi mawala-wala sa isip niya ang sinabi ni Sandra na hiwalayan niya si Abi. Ipinilig na lamang niya ang ulo. Saka pinaandar ang sasakyan at pinaharurot ito pauuwe. Gulong-gulo pa rin ang isip ni Seb hanggang sa nakarating na siya sa kanilang bahay. Walang ibang nasa isip niya kundi ang dalawang babaeng parehong mahalaga sa buhay niya. Alam niyang kasalan itong meron sila ni Sandra, pero hindi na siya pwedeng umatras pa. Buntis ang babae sa magiging anak niya. Alam niyang masakit ito para kay Abi sa oras na malaman nito ang totoo, at yon ang kaylangan niyang harapin. Dumaan muna siya sa bar counter malapit sa kusina at uminom ng ilang shots ng alak bago umakyat sa taas. Nasa harap na siya ng pintuan ng kanilang silid kaya napahugot siya ng
Nasa mall sila ngayon ni Abi kasama si baby Gavin, dahil inaya sila ni Lyca na mamasyal. Tumawag kanina ang kaibigan niya at sinabing namimiss nito ang inaanak at sinabing kung pwede raw silang pumunta ng mall at ipasyal ang bata. Agad naman siyang pumayag at magandang ideya rin iyon para pati siya ay malibang din. Agad naman silang sinundo ni Lyca sa kanilang bahay gamit ang company car ng pinagtatrabahuan nito. "So how's your marriage life now, besh?" simula ni Lyca habang nag-i-slice ito ng fresh strawberry chessecake at isinubo sa bibig, nakatuon lang ang tingin sa kanya at naghihintay ng magiging sagot niya. Natigilan siya at naalala niya ang pag-alis kagabi ni Seb at ang ginawa na naman nitong pagsisinungaling sa kanya. Tumingin siya sa kaibigan, alam niyang galit pa rin ito sa asawa niya. Alam din ng kaibigan niya ang pagbabakasyon nila magpamilya. Pero ramdam niyang hindi pa rin ito kumbinsido nun sinabi niya nakaraan na nagbago na at bumalik na ang dating Seb. Kilal
Kunot-noong nilingon niya ang kaibigan. "Hayaan mo ako besh, kailangan maturuan na ng leksyon ang malanding babaeng 'yan," nanggagalaiting wika niya sa kaibigan. "Yes, I know, besh. But , look, mukhang hindi mo na rin naman sila maaabutan kung bababa ka pa ng sasakyan, kaya sundan na lang natin kung saan man sila patungo ng kabit niya," wika ni Lyca sabay turo sa sasakyan na nagsimulang umandar lulan ang dalawang hayop!" "Tama si Lyca. Kaya panahon na para harapin niya ang mga hayop!" aniya sa isipan sabay kabig sa manibela ng sasakyan at sinimulang sundan ang sasakyan ng asawa. Kahit na nagpupuyos sa galit ang kalooban at nanginginig ang mga kamay na may hawak ng manibela ay nagawa pa ring magmaneho ni Abi. Pilit na kinokontrol ang sariling emosyon kahit pa nag-uunahan na sa pagtulo ang mga luha niya. Ang buong akala niya na nagbago na ang asawa ay hindi pala. Siya lang pala ang naniwala sa sarili niya na nagbago na nga ito. Pero hindi pala, dahil kulang pa rin pala para sa l
KINABUKASAN paggising ni Sofie ay wala na sa tabi niya si Vaden. Nakahubad pa siya sa ilalim ng kumot. Ito ang pangalawang beses na may nangyari sa kanila ng asawa niya. Pero mapait siyang ngumiti nang maalala ang sagot nito sa 'i love you' niya kagabi. Nakaramdam siya ng lungkot ng hindi man lang nito mabigkas ang salitang 'i love you' sa kanya.Hindi ba talaga siya nito mahal? Wala pa ba talaga siyang puwang puso nito? Naninikip ang dibdib na bumangon siya at nagtungo sa banyo para mag shower.Nilinisan niyang maigi ang katawan niyang nanlalagkit sa laway at katas ng asawa niya. Sinabon niya ang buong katawan pati na ang kasingit-singitan niya. Hinugasan niya rin nang mabuti ang pagkababae niya. May naramdaman siyang hapdi pero hindi naman gaano, di kagaya nun first time niya.Sunod niyang kinuha ang shampoo at naglagay sa ulo niya at kinuskos ito ng kamay.Muling binuksan ni Sofie ang shower at saka nagbanlaw ng katawan. Agad niyang kinuha ang bath towel at ibinalabal sa katawan n
"Make me feel good, baby," malanding sabi ni Vaden na patuloy na ginagabayan ang kamay niyang magtaas baba sa pagkalalaki nitong sing tigas na ng bato.Ramdam ni Sofie ang bumibigat na paghinga ni Vaden hanggang sa hindi na ito nakapagtimpi at mapusok na inangkin ang labi niya.Saglit na umalis si Vaden sa ibabaw niya at may pagmamadali na hinubad ang suot niyang pantulog. Ganun din ang ginawa nito sa sarili. Kita niya mula sa liwanag ng lampshade ang paggalaw ng adams apple nito habang pinagmamasdan ang hubad niyang katawan.Muli itong pumaibabaw sa kanya at muling sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na namalayan ni Sofie na buong puso na rin niyang tinutugon ang maanit na halik ni Vaden. Naglubid ang mga dila nila sa isa't isa. Para na namang nalalasing si Sofie sa mga halik ni Vaden kahit hindi naman siya uminom ng alak ngayon. Gamot ang ininom niya kanina. Speaking of gamot, mukhang effective iyong gamot na ininom niya kanina at mabilis na nawala ang lagnat niya pati na rin an
Kinagabihan ay nagising si Sofie mula sa mahimbing na pagkakatulog, dahil nararamdaman niyang tila ba may humahalik sa labi niya. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata, pero madilim ang buong kwarto. May nakabukas naman na lampshade pero dim light lang ito. Ibinaling niya ang tingin sa gilid niya kung saan nakahiga si Vaden, pero mukhang mahimbing naman ang tulog nito. Naadik ka lang siguro sa halik ng asawa mo Sofie, kaya naman maging sa panaginip mo ay nararamdaman mong hinahalikan ka niya. Bulong ng isip ni Sofie. Hay, oo nga naman. Baka nga siguro naadik lang siya sa mga halik ng asawa niya kaya kahit sa pagtulog ay ito pa ang naiisip niya. Well, sino ba naman ang hindi maadik kung sobrang gwapo at hot ang asawa mo. Yummy pa! Bukod doon malaki, mahaba at mataba pa ang reticulated python nito kaya solve na solve ang kweba niya. Jusko! Natapik ni Sofie ang noo. Matutulog lang naman sana siya muli, pero kung saan-saan na naman sumusuot ang isip niya. Kaloka! Hindi na tuloy
Pagkaalis ni Vaden ay nanatili na lamang muna si Sofie sa loob ng kwarto. Nanghihina pa ang mga binti niya at isa pa ramdam pa niya ang pagkirot ng pagkababae niya. Naalala ni Sofie ang dalawa niyang kaibigan. Tatawagan sana niya ang mga ito nang mapansin niya na wala ang bag niya rito sa silid. Malamang naiwan niya iyon sa sala kagabi. Napabuntong-hininga muna siya bago dahan-dahan na bumaba ng kama. Jusko! Ang sakit ng pitchi pie niya. Bakit ba kasi ganun na lamang kalaki at kahaba ang alaga ng asawa niya. Pakiramdam niya ay may nakasalpak pang malaking bagay sa gitna niya. Well ginusto rin naman niya to kaya panindigan na niya. Iika-ika siyang naglakad palabas ng silid. Para tuloy siyang pagong sa sobrang bagal niya. Nakaalalay pa ang kamay niya sa dingding para hindi siya matumba kasi parang walang lakas ang mga tuhod niya. Nakarating siya sa sala at agad niyang nakita ang bag niya roon. Binuksan niya ito at kinuha mula sa loob ang kanyang cellphone. Mabuti na lang at hin
Namumula ang mukha na sinundan ni Sofie ng tingin si Vaden na lumabas ng kwarto.Huwag daw siyang gumalaw at kukunin na lamang nito ang pagkain sa labas. Kaya naman niyang tumayo kung wala talaga siyang choice, kahit masakit ang pitchi niya at nahihirapan siya. Pero dahil nandito si Vaden, hindi naman siguro masama ang magpabebe siya ng konti. Total ito naman ang nagwarak sa pitchi pie niya.Pero si Vaden ba talaga itong kaharap niya ngayon? Himala 'ata na hindi siya sinusungitan ngayon ng asawa niya. Umayos siya ng pagkakaupo at sumandal sa headborad ng kama. Pinulupot niya rin nang maayos ang kumot sa katawan niya para hindi ito malaglag. Maya-maya pa ay napatingin siya sa bumukas na pintuan. Pumasok si Vaden na may dala-dalang tray na may lamang pagkain. Ang laki naman ng tray na dala nito at maraming pagkain at may mga prutas pang kasama. "Wow! Ang daming foods at mukhang masasarap lahat," mangha niyang sabi. "Ikaw ba nagluto lahat ng iyan Vaden?""Nope, inorder ko lang online
Kinabukasan nagising si Sofie na parang maiiyak dahil sa kirot sa kanyang pagkababae. Masakit na masakit ang ulo niya ngayon pati na ang ang gitna niya. Nagsabay pa. Nanghihina na inikot niya ang paningin sa paligid. Nasa silid pa rin siya ni Vaden. Napatingin siya sa kama pero wala na roon si Vaden. Iniwan siya nito matapos ang nangyare sa kanila kagabi. Hindi man lang siya nito ginising. Well, ano pa nga ba ang aasahan niya. Naalala niya kagabi na dumating siyang lasing sa condo at bumungad sa kanya ang mukha ng asawa niyang kunwari ay nag-aalala sa kanya. Naalala niya na nagkaroon pa sila sagutan bago sila humantong sa tusukan kagabi. Malinaw iyon sa kanya kahit na lasing siya kagabi. Malinaw sa kanya kung paano siya nito angkinin, kung paano ito nagpakasasa sa katawan niya kagabi. Hindi naman siya nagsisisi dahil buong puso naman siyang pumayag. Syempre mahal niya eh! Napatingin siya sa maliit na orasan sa bedside table at nanlaki ang mga mata niya nang makita na it's
"Sweet like ice cream," komento ni Vaden nang umahon ito mula sa gitna niya habang dinidilaan ang gilid ng labi. Para bang sinisiguro na walang katas na maiiwan doon. Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. "Are you ready for the main event baby?" malandi nitong tanong sa kanya sabay ngisi. Of course she's ready! She's been waiting for this to happen, ngayon pa ba siya aayaw? No! Namumungay ang mga mata niya habang nakatitig kay Vaden na ngayon ay nagsimula nang maghubad sa harapan niya. Hanggang sa tanging boxer na lamang ang naiwan na suot nito. Napalunok ng laway si Sofie. Hindi ata ordinaryong hotdog ang nasa loob ng suot nitong boxer, bukol pa lang kasi sobrang laki na. Napanganga na lang siya nang biglang hinubad ni Vaden ang huling saplot nitong tumatabon sa nagwawala nitong alaga. Pakiwari ni Sofie nawala bigla ang kalasingan niya. Wala sa sarili na pinagdikit niya ang mga hita. Napapalunok siya nang malutong, pakiramdam niya naririnig
Tuluyan nang nadala si Sofie at tila nawawala siya sa sarili sa paraan ng nakaka-adik na mga halik sa kanya ni Vaden na hindi niya magawang tanggihan o tutulan."Ummn..." impit niyang daing nang maramdaman ang pagsayad ng mainit nitong dila sa leeg niya. Sa isang iglap mabilis nitong nahubad ang suot niyang dress at tumambad sa paningin nito ang kanyang black lace underwear.Kahit lasing siya ay nakikita niya ang pagtaas baba ng adams apple nito. Napapalunok pa ang asawa niya habang katakam-takam siya nitong pinagmamasdan. Muling umibabaw sa kanya si Vaden at muling sinakop ang labi niya. Nagpalitan sila ng halik sa isa't isa."Hmmn!" Tuluyan na siyang nalunod sa matinding pagnanasa, dala ng kalasingan ay wala na siyang pakialam. Mas nangingibabaaw ngayon sa kaniya ang init na tumutupok sa kanyang katinuan, lalo na ng mas palalimin pa ni Vaden ang halikan nila. Ginalugad ng dila nito ang loob ng bibig niya na animoy mayroong hinahanap sa loob.Napasabunot siya sa buhok nito nang simu
"Are you sure kaya mong mag-isa Sofie? Hatid na kaya kita muna kita sa unit mo," alok ni Prof. Kurt sa kanya. "Kaya ko pa Prof. 'Yang mga kaibigan ko na lang po ang ihatid mo sa condo nila kung okay lang," pakiusap niya sa Professor. Sinilip niya ang dalawang kaibigan niya sa back seat pero nakatulog na si Myles at si Ally naman gising nga pero papikit-pikit ang mga mata sa kalasingan. Mukhang mas malala ang tama nitong dalawa niyang kaibigan kaysa sa kanya eh. "Yeah, don't worry sa kanila ako na ang bahala," wika ng Prof niya. Pasuray-suray lang ng konti ang lakad ni Sofie hanggang sa marating niya ang elevator. Naparami ang alak na nainom nila at doon sa vodka sila tinamaan dahil iyon na ang panay tungga nila. Pero kaya pa naman niya ang sarili. Hindi niya alam kung anong oras na. Nasa sling bag ang kanyang cellphone at tinatamad siyang kunin ito dahil lalo lang siyang nahihilo. Mabuti na nga lang dib at wala siyang kasabayan sa loob ng elevator kung hindi nakakahi