Kunot-noong nilingon niya ang kaibigan. "Hayaan mo ako besh, kailangan maturuan na ng leksyon ang malanding babaeng 'yan," nanggagalaiting wika niya sa kaibigan. "Yes, I know, besh. But , look, mukhang hindi mo na rin naman sila maaabutan kung bababa ka pa ng sasakyan, kaya sundan na lang natin kung saan man sila patungo ng kabit niya," wika ni Lyca sabay turo sa sasakyan na nagsimulang umandar lulan ang dalawang hayop!" "Tama si Lyca. Kaya panahon na para harapin niya ang mga hayop!" aniya sa isipan sabay kabig sa manibela ng sasakyan at sinimulang sundan ang sasakyan ng asawa. Kahit na nagpupuyos sa galit ang kalooban at nanginginig ang mga kamay na may hawak ng manibela ay nagawa pa ring magmaneho ni Abi. Pilit na kinokontrol ang sariling emosyon kahit pa nag-uunahan na sa pagtulo ang mga luha niya. Ang buong akala niya na nagbago na ang asawa ay hindi pala. Siya lang pala ang naniwala sa sarili niya na nagbago na nga ito. Pero hindi pala, dahil kulang pa rin pala para sa l
Sobrang lakas ang kabog ng dibdib ni Abi habang sakay sa loob ng elevator. Pilit niyang kinakalma ang sarili kahit pa ngayon pa lang ay pinanghihinaan na siya ng loob. Ilang beses niyang tinanong kanina ang sarili kung kaya ba niyang harapin ang dalawa. Handa ba siya? Napuno ng takot at pangamba ang puso niya sa mga oras na ito. "Paano kung harap-harapan mismo na mas piliin ni Seb ang kabit nito kaysa sa kanya na asawa? Ano'ng gagawin niya? Makakaya ba niya? Ipaglalaban ba niya ang asawa o magpapaubaya siya?" mga salitang gumugulo ngayon sa kanyang puso at isipan. Mga sari-saring emosyon na hindi niya magawang mapangalanan. Parang tinatambol ang dibdib niya nang marinig ang pag tunog ng elevator at ang pag bukas nito, hudyat na nakarating na siya sa na tamang floor ng condo. Halos pigil ni Abi ang hininga nang matanaw na niya ang pintuan ng condo unit ng asawa. Hirap na hirap siyang inihakbang ang mga paa palapit rito. Nanlalamig at nanginginig ang mga kamay niyang hawak-hawa
Nakasalampak pa rin sa sahig si Abi na patuloy na umiiyak. Tila nawalan siya nang lakas at hindi niya magawang itayo ang sarili niyang mga paa. Habang nasa ganung sitwasyon siya ay naramdaman niya ang brasong yumakap sa kanya mula sa likuran at inalalayan siyang makatayo. "Besh, tumayo ka diyan," dinig niyang sambit ni Lyca. Nilingon niya ang kaibigan at kita niya ang awang bumalatay sa mga mata nito para sa kanya. Tiningnan niya rin ang mukha ng kanyang anak na ngayon ay gising na, titig na titig ito sa kanya na tila ba nagtataka ito kung bakit siya umiiyak. "Abi, let's talk," kaswal na sambit ni Seb. Pinunasan muna niya ang mga luha sa pisngi at nagpakawala ng isang malalim na buntong-hininga bago ito nilingon. "Abi, I'm sorry, it's my fault. Alam kong masakit, pero kailangan na nating gawin ito. Maghiwalay na tayo. I will file an annulment," balewalang wika ng lalaki na parang isang laro lang ang naging kasal nila na ganun na lang kadali para rito ang ang bitawan iyon.
Nagpalipas muna si Abi ng ilang oras sa apartment ni Lyca. Uuwe siya mamaya sa bahay nila ni Seb para kuhanin ang mga gamit niya at gamit ni baby Gavin. Wala ng dahilan pa para manatili sa bahay na iyon. Hindi pa niya alam ang mangyayari sa kanila ng anak, pero pipilitin niyang bumangon kahit pa wasak na wasak pa ang puso at pagkatao niya. "Besh, tulog na si baby Gavin. Baka pwedeng kumain ka na para makapag pahinga ka na rin. Bukas ka na umuwe para kuhanin ang mga gamit nyo," pukaw na wika ni Lyca sa lumilipad niyang isipan. Malungkot siyang napatingin sa kaibigan. "Thank you, besh ha. Thank you sa pagtulong mo sa aming mag-ina," naluluha niyang sambit sa kaibigan, hindi niya mapigilang maging emosyunal. Wala pa siya sa wisyo kaya si Lyca ang nag-asikaso sa anak niya. Bagay na ipinagpapasalamat niya sa kaibigan. Umupo si Lyca sa likod niya at niyakap siya ng kaibigan. "Ano ka ba naman Abi, pwede bang pabayaan ko kayo? Syempre, hindi, kapatid na ang turing ko sayo noon pa man" a
Muli niyang idinilat ang mga nanlalabong mga mata dala ng luha. Pipirmahan na sana niya ang annulment nila ni Seb, nang marinig niya ang boses ng kapatid nitong si Johnson na bigla na lamang nagsalita mula sa kanyang likuran. Dali-dali niyang pinahid ang ang mga luha sa pisngi at inayos ang sarili. Itinaob niya rin ang annulment paper para hindi ito makita ni Johnson. "Hi, anyare rito?" tanong nito sa kanya at itinuro ang kapatid na sobrang lasing at tulog na tulog sa sofa. Ngunit hindi ito sinagot ni Abi ang tanong nito, bagkus nakisuyo siya sa lalaki. "Ahm, pwede mo ba akong tulungan na dalhin sa kwarto ang kuya mo, ayaw kasi magising eh?" aniya, kahit pa ang totoo ay hindi naman talaga niya ginising ang lalaki. Pero sa hitsura nito mukhang malabo rin itong magising sa dami ng bote ng alak ang nainom nito. Tumango naman si Johnson. Tinawag ni Abi ang kanilang guard sa gate para tulungan si Johnson na maiakyat sa taas ang kuya nito. "Ayos ka lang ba Abi? May problema ba?"
Sebastian Masakit ang ulo ni Seb kinabukasan pagkagising niya. Para itong mabibiyak sa sobrang sakit. Naalala niya na naparami pala ang nainom niyang alak kagabi. Ang alam din niya ay nakatulog siya sa sofa kagabi sa sobrang kalasingan. At kung paano siya napunta rito sa masters bedroom sa taas ay 'yon ang hindi niya maalala. Hinilot-hilot niya ang sintido dahil kumikirot ito. Gusto man niyang muling ipikit ang mga mata para matulog ay hindi na niya magawa. Napatingin sa gilid ng kama at naalala niya si Abi. Hanggang ngayon nakikinita pa rin niya sa isip ang mukha ng asawa niya. Kung paano ito pasalampak na umiiyak at nasasaktan sa harap niya dahil sa kagaguhang ginawa niya. Alam niya na walang kasing sakit ang nagawa niyang kasalanan dito. At hindi niya alam kung mapapatawad pa ba siya ni Abi sa mga nagawa niya. Pero umaasa siya na darating ang araw na maiintindihan din siya ng asawa sa nagawa niyang pagkakamali. Mahal pa rin naman niya sa Abi at hindi iyon basta-basta mawawa sa
ABIGAIL Ilang araw ang lumipas ay agad na naghanap ng trabaho si Abi. Gustuhin man siyang ipasok ni Lyca sa cafe na pinagtatrabahuan nito ay wala pang bakante. Kaya naman naghanap siya ng ibang maaplayan. Hindi siya pwedeng pumirmi lang sa bahay dahil nakakahiya naman sa kaibigan niya at nakikitira lamang sila rito. Kahit pa sinasabi nitong saka na siya magtrabaho kapag talagang okay na siya. Pero hindi pwede iyon lalo pa at may batang umaasa sa kanya. Kailangan niyang maging matatag at matapang para kay baby Gavin. Kahit anong trabaho ay ayos lang sa kanya ang mahalga ay marangal. Sanay siya sa hirap kaya lahat kakayanin niya para sa kanila ng anak niya. Nakapagtapos naman siya ng college sa kursong business administration. At meron din naman siyang experience sa pagiging sekretarya noon sa probinsya. Lumuwas siya sa manila galing probinsya para maghanap ng mas malaking sahod. Nag-apply din siya noon na maging secretary sa mga malalaking kompanya sa manila pero laging walang bak
Kinabukasan ay maagang nagising si Abi, para maghanda sa unang araw na pagpasok niya sa mall bilang cashier. Tulog pa ang anak at si Lyca. Nakayakap pa ang anak niya sa ninang nito. Kaya napangiti siya. Kinuha niya ang cellphone at kinuhanan ng litrato ang dalawa. Parehong nakanganga pa ang mag-ninang. Maingat siyang lumabas ng silid at dumeretso sa kusina para magluto ng almusal. Pagkatapos magluto ay naligo naman siya. Inihanda na rin niya ang gamit ng anak para hindi na mahirapan pa si aling Belen mamaya. "Hmmn, bango, naamoy mo ba iyon baby Gav? Mukhang masarap ang niluto ni mommy Abi ah," sambit ni Lyca sa anak na hindi naman nakaintindi. Papalapit ang mga ito lamesa at karga-karga ni Lyca ang anak niya. Halatang kagigising lang ng mag-ninang at kinukusot-kusot pa ng anak niya ang mga mata nito. "Sus, nambola pa, akin na nga si baby Gav at maupo ka na rito, para makapag almusal na tayo," natatawang sambit niya. "Aling Belen, kayo na po ang bahala kay baby Gav ha," aniy
"Bakit ang init ata ng ulo mo, wife?" tanong ni Seb matapos niyang magpumiglas sa yakap nito at naupo sa sofa. "May dalaw ka ba?" Tiningnan niya ng masama ang lalaki at inirapan ito. Kunwari maang-maangan pa ang loko. Kunwari hindi nito alam bakit siya nagkakaganito. Pero natigilan siya sa huling sinabi ng asawa niya. Tial ba may nag sink in sa utak niya. 'May dalaw ka ba?' Ang totoo niyan magdadalawang buwan na siyang delayed at lately na lamang niya iyon napansin sa sobrang abala niya. "Okay, fine. I know why bakit ka nagkakaganyan," tila sumusukong sabi ni Seb at itinaas pa ang dalawang kamay sa harapan niya. "It's all about, Lanie. I'm sorry love, kung hindi ko kaagad nasabi sa 'yo. But she's just temporary," wika ni Seb. "Temporary?" nagtatakang tanong ni Abi sa sinabi ni Seb. "Yes love. Temporary secretary ko lang siya habang hindi pa makakapasok si Rowan. At kilala siya ni Rowan dahil ito ang nagrecommend na pansamantalang pumalit muna rito." "Love, I swear, hindi na
"I'm Mrs. Abigail Ashford, the wife of Sebastian Ashford. The CEO of this company," taas noong wika niya sa babae. Dahilan para mapanganga ito at matulala sa sinabi niya. Tinaasan niya ng kilay ang babae at muling pinakatitigan sa mata. Tila natauhan naman ito nang muling marinig siyang nagsalita. "So now, I'm asking you again. Where is Seb?" ulit na tanong ni Abi sa babae na may halong pagkairita. "Naku, ma'am. I'm so sorry po. Asawa po pala kayo ni boss," natatarantang wika ng sekretarya sa kanya at tila hindi alam ang gagawin. Nagulat talaga ito sa narinig mula sa kanya. Lalo na nang sabihin niyang asawa siya ng CEO. Kita niya na parang namutla pa ang mukha ng babae. Lalo na ang pagkataranta at takot sa mukha nito. "Ma'am ang totoo po, wala si boss dito. Nag site visit po siya sa bagong project na ipinapatayo ng kumpanya," wika nito na bahagyang nanginginig pa ang boses. Tiningnan niya muli ang babae at kita naman niya na mukhang nagsasabi ito ng totoo sa kanya. "Ant
Kanina pa dial nang dial si Abi sa number ni Seb pero hindi ito sumasagot sa tawag niya. Ring lang naman nang ring ang cellphone ng lalaki. Bagay na ipinagtataka na naman niya. Naiinis na siya dahil kanina pa sila nakahinto sa tapat ng bilihan ng donut. Parang nawalan na tuloy siya ng gana na kumain nito kahit pa na naglalaway siya kanina pa. Nawala tuloy ang pag crave nya sa gusto nyang kainin. "Bakit ba hindi mo sinasagot ang tawag ko Seb? Nasaan ka ba?" naiirita niyang tanong sa sarili. Dati rati naman kahit isang tawag nya lang sumasagot agad si Seb, kahit pa nasa meeting ito. Hindi ito pumapalyang sagutin ang bawat tawag niya. Pero ngayon, nagri-ring naman ang cellphone nito pero hindi sinasagot ang tawag niya na kanina pa. Bagay na nagpadagdag ng inis sa kanya. "Manong, let's go," 'aya niya sa driver niya. "Alis na tayo mam? Akala ko po bibili pa kayo ng donut," wika ng driver. Sinilip pa siya nito mula sa rear view mirror ng sasakyan. "Huwag na po, Manong. Nawalan na
Kanina pa paikot-ikot si Abi sa harapan ng salamin at pinagmamasdan ang sariling repleksyon. Suot niya ngayon ang corporate attire niya. Na miss niyang suotin itong uniporme niya pang opisina. Mahigit isang buwan din kasi siyang nakatengga lang sa bahay matapos ang mga nangyari. Pero ngayon balik opisina na siya. Pumayag na rin naman si Seb na papasok na siyang muli sa trabaho, dahil napagkasunduan na nilang mag-asawa na muling ipasok ang mga bata sa school. Kung dati ay double ang bantay ng mga bata, ngayon ay naging triple na ito. Kanina sabay nilang inihatid ang mga anak nila sa school, pero si Seb ay pinaderetso na niya sa kumpanya. Ang sabi kasi niya ay bukas na siya papasok, pero pagkarating dito sa mansion ay nabagot naman siya. Lalo pa at wala ang mga bata at si Seb. Ang biyenan naman niyang babae ay umalis kanina at nagtungo raw ito sa farm nila. Nang makita na maayos na ang sarili ay kinuha na niya ang handbag na napakapatong sa bedside table. Ang alam ni Seb ay bukas
"Seb! Ahhhh!" napasinghap siya sabay ungol nang maramdaman niya ang pagbaon ng pagkalalaki nito sa naglalawa niyang lagusan."Ahhh! Shit! It feels so good," sabi ni Seb sabay ungol.Napaliyad ng muli itong bumaon sa loob niya at maramdaman ang kahabaan nito na umabot na ata sa bahay bata niya. "Jusko, ang haba naman kasi ng alaga ng asawa niya, hindi lang basta haba kundi mataba rin. Mag-asawa nga sila pero sa tuwing inaangkin siya nito ay para pa rin siyang naninibago," aniya sa isip."Shit, ang sikip mo, love," anas ni Seb sa punong tainga habang mas lalo pang isinasagad ang kahabaan sa kweba niya."Ahhh...shit! Ang sarap, hubby," sambit niya at napapamura pa sa sarap sa tuwing mararamdaman niyang sumasagad ito sa loob niya. Tumitirik pa ang mga mata niya sa sarap na nalalasap niya.Mas lalo pang tumindi ang sarap nang walang pakundangan isinubo ni Seb ang isang utong niya. Nilalaro ng dila nito ang bilog sa ibabaw niyon saka nito sisipsipin. Ang isang kamay naman nito ay nasa kabil
Nakarting sila sa masters bedroom na hindi napuputol ang halikan nilang dalawa. Namalayan na lang ni Abi na wala na siyang saplot sa katawan, ganun din si Seb. Animoy bagong kasal na parehong nasasabik sa isa't-isa. Ito pa lang kasi ang pangatlong beses na maaangkin nila ang isa't-isa kaya naman ganun na lang din ang pananabik niya na muli itong maramdaman sa loob niya. Yumuko si Seb at inabot ang mga labi niya. Hinalikan siya nito na puno ng init at pagnanasa. Walang alinlangan na tinugon niya ang nag-aalab na halik ng asawa niya. Ginalugad ng malikot nitong dila ang loob ng bibig niya at nakipag espadahan sa dila niya. Hinuli nito ang dila niya at sinupsop iyon na para bang kulang na lang ay lulunukin ang dila niya sa tindi ng ginagawa nito. Pero hindi siya nagpatalo at ginawa rin kay Seb ang ginagawa nito sa kanya. Ang dila naman nito ang hinuli at sinupsop niya sa paraan nito kanina. Napangiti siya ng marinig ang mahinang pag-ungol nito.Bumaba ang labi ni Seb sa leeg niya pabab
Panay ang sulyap ni Abi sa suot na relo. Gabi na kasi pero wala pa rin si Seb. Ngayon lang ulit ito ginabi ng uwe, samantalang lagi itong umuuwe nang maaga. Hindi pa nga lumulubog ang araw ay nasa bahay na ito. Tinatawagan niya rin ang cellphone ng asawa pero hindi niya ito makontak kanina pa. Last na pag-uusap nila ay kanina nun tumawag ito na nag video call sa kanya. Nakatulog na lang ang tatlong bata sa kakahintay kay Seb. Kanina pa kasi nakauwe ang daddy nila pero ito ay hindi pa. Ayaw naman niyang pag-isipan ng masama si Seb lalo pa at kita niya na talagang nagbago na ito. Pero kapag ganitong eksena na ay minsan hindi niya maiwasang kabahan at mag-isip ng kung ano-ano. Pero alam niyang natuto na ang lalaki at hindi na ito muling gagawa pa ng ikakasira nila. Sadyang napapraning lang siguro siya. Kaya kung buo na muli ang tiwala niya sa asawa niya ay dapat lang na alisin na niya ang ano mang pagdududa pa rito. Mahal siya ni Seb at ang mga anak nila, at iyon ang dapat niyang
Nagmamadaling kinuha ni Seb ang sariling laptop at lumabas ng opisina para magtungo sa boardroom. Pagdating niya sa boardroom ay kumpleto na ang lahat at siya na lang ang hinihintay. Pati ang daddy niya ay naroon na rin sa loob. Magaling na ang daddy niya at malakas na ito ulit. "Good morning everyone," anang baritonong boses na bati ni Seb sa lahat ng naroroon sa boardroom. "Maraming salamat sa inyo, sa inyong lahat sa pagpaabot nyo ng dasal para sa aking pamilya. Mula sa nangyari kay Dad at sa nangyaring pagkidnap sa anak ko," panimula ni Seb. "Marahil nagtataka kayo kung sino ang may kagagawan nito at marahil natatakot din kayo sa kaligtasan niyo, but I promise na hindi kayo madadamay sa gulo at ang kompanya," pagbibigay seguridad ni Seb sa lahat ng taong nakatunghay ngayon sa harapan niya. "Sad to say na namatay na ang kapatid kong si Johnson at para sa kaalaman niyong lahat ay siya ang utak ng lahat ng ito," aniya at kita niya ang pagkagulat sa mukha ng mga board members na
Matulin na lumipas ang isang buwan at sa loob ng buwan na iyon ay medyo naging maayos na ulit ang buhay nila. Although hindi pa rin nahuhuli ng batas si Sandra ay hindi naman tumitigil si Seb at ang mga kapulisan na mahuli ito. 'Yon nga lang sa ngayon ang alam nila ay wala na sa bansa si Sandra. Batay ito sa bagong impormasyon na nakalap ng mga tauhan ni Seb. At sa loob ng isang buwan ay hindi muna siya nagtrabaho sa kumpanya ng asawa niya at tinutukan muna niya ang tatlong anak habang nag ho-home schooling ang mga ito. Pina undergo na rin nila ang mga anak nila ng therapy sa isang specialist (child psychologist) psychotherapy (talk therapy). Dahil nagkaroon ng PTSD si Shane, ito 'yong tinatawag na post traumatic stress disorder. Sa tatlo nilang anak ito kasi ang mas nagkaroon ng trauma dahil sa nasaksihan nito ang nangyari kay Johnson. Sa awa ng Diyos at sa tulong ng therapy ay naging maayos na ulit si Shane at ang dalawa pa nilang mga anak ni Seb. Naging masigla na ulit ang mga i