Muli niyang idinilat ang mga nanlalabong mga mata dala ng luha. Pipirmahan na sana niya ang annulment nila ni Seb, nang marinig niya ang boses ng kapatid nitong si Johnson na bigla na lamang nagsalita mula sa kanyang likuran. Dali-dali niyang pinahid ang ang mga luha sa pisngi at inayos ang sarili. Itinaob niya rin ang annulment paper para hindi ito makita ni Johnson. "Hi, anyare rito?" tanong nito sa kanya at itinuro ang kapatid na sobrang lasing at tulog na tulog sa sofa. Ngunit hindi ito sinagot ni Abi ang tanong nito, bagkus nakisuyo siya sa lalaki. "Ahm, pwede mo ba akong tulungan na dalhin sa kwarto ang kuya mo, ayaw kasi magising eh?" aniya, kahit pa ang totoo ay hindi naman talaga niya ginising ang lalaki. Pero sa hitsura nito mukhang malabo rin itong magising sa dami ng bote ng alak ang nainom nito. Tumango naman si Johnson. Tinawag ni Abi ang kanilang guard sa gate para tulungan si Johnson na maiakyat sa taas ang kuya nito. "Ayos ka lang ba Abi? May problema ba?"
Sebastian Masakit ang ulo ni Seb kinabukasan pagkagising niya. Para itong mabibiyak sa sobrang sakit. Naalala niya na naparami pala ang nainom niyang alak kagabi. Ang alam din niya ay nakatulog siya sa sofa kagabi sa sobrang kalasingan. At kung paano siya napunta rito sa masters bedroom sa taas ay 'yon ang hindi niya maalala. Hinilot-hilot niya ang sintido dahil kumikirot ito. Gusto man niyang muling ipikit ang mga mata para matulog ay hindi na niya magawa. Napatingin sa gilid ng kama at naalala niya si Abi. Hanggang ngayon nakikinita pa rin niya sa isip ang mukha ng asawa niya. Kung paano ito pasalampak na umiiyak at nasasaktan sa harap niya dahil sa kagaguhang ginawa niya. Alam niya na walang kasing sakit ang nagawa niyang kasalanan dito. At hindi niya alam kung mapapatawad pa ba siya ni Abi sa mga nagawa niya. Pero umaasa siya na darating ang araw na maiintindihan din siya ng asawa sa nagawa niyang pagkakamali. Mahal pa rin naman niya sa Abi at hindi iyon basta-basta mawawa sa
ABIGAIL Ilang araw ang lumipas ay agad na naghanap ng trabaho si Abi. Gustuhin man siyang ipasok ni Lyca sa cafe na pinagtatrabahuan nito ay wala pang bakante. Kaya naman naghanap siya ng ibang maaplayan. Hindi siya pwedeng pumirmi lang sa bahay dahil nakakahiya naman sa kaibigan niya at nakikitira lamang sila rito. Kahit pa sinasabi nitong saka na siya magtrabaho kapag talagang okay na siya. Pero hindi pwede iyon lalo pa at may batang umaasa sa kanya. Kailangan niyang maging matatag at matapang para kay baby Gavin. Kahit anong trabaho ay ayos lang sa kanya ang mahalga ay marangal. Sanay siya sa hirap kaya lahat kakayanin niya para sa kanila ng anak niya. Nakapagtapos naman siya ng college sa kursong business administration. At meron din naman siyang experience sa pagiging sekretarya noon sa probinsya. Lumuwas siya sa manila galing probinsya para maghanap ng mas malaking sahod. Nag-apply din siya noon na maging secretary sa mga malalaking kompanya sa manila pero laging walang bak
Kinabukasan ay maagang nagising si Abi, para maghanda sa unang araw na pagpasok niya sa mall bilang cashier. Tulog pa ang anak at si Lyca. Nakayakap pa ang anak niya sa ninang nito. Kaya napangiti siya. Kinuha niya ang cellphone at kinuhanan ng litrato ang dalawa. Parehong nakanganga pa ang mag-ninang. Maingat siyang lumabas ng silid at dumeretso sa kusina para magluto ng almusal. Pagkatapos magluto ay naligo naman siya. Inihanda na rin niya ang gamit ng anak para hindi na mahirapan pa si aling Belen mamaya. "Hmmn, bango, naamoy mo ba iyon baby Gav? Mukhang masarap ang niluto ni mommy Abi ah," sambit ni Lyca sa anak na hindi naman nakaintindi. Papalapit ang mga ito lamesa at karga-karga ni Lyca ang anak niya. Halatang kagigising lang ng mag-ninang at kinukusot-kusot pa ng anak niya ang mga mata nito. "Sus, nambola pa, akin na nga si baby Gav at maupo ka na rito, para makapag almusal na tayo," natatawang sambit niya. "Aling Belen, kayo na po ang bahala kay baby Gav ha," aniy
"Anong ginagawa ng lalaking ito rito? Bakit siya nandirito?" kunot-noong kausap ni Abi sa sarili habang naglalakad palapit sa tapat ng pintuan ng apartment. Pagbukas niya sa pintuan ng apartment ay agad na bumungad sa paningin niya si Seb na nilalaro si baby Gav. Tawa naman ng tawa ang anak niya na nilalaro ni Seb. Naningkit ang mga mata niya at mabilis na itong nilapitan at kinuha ang anak mula rito. Halatang nagulat si Seb sa ginawa niya pero wala siyang pakialam. "Anong ginagawa mo rito?" walang ganang tanong ni Abi kay Seb. Tumikhim muna si Seb, bago nagsalita. "Pwede ba tayong mag-usap?" malumanay na sambit ni Seb. "Tumingin si Abi sa relo na suot saka sumagot. "The last time I check, wala na tayong dapat pang pag-usapan," walang emosyong tugon ni Abi. Ano pa ba ang sasabihin ng lalaking to? Hindi ba at siya na ang umalis sa bahay nito. Siya na ang nagparaya para sa ikakasaya nito, pero bakit may nababakas siyang lungkot sa mga mata ng asawa. "Umalis ka na Seb,"
"Anong ginaawa mo rito? Hindi pa ba sapat ang ginawa mo sa kaibigan ko? Nandito ka ba para dagdagan iyon? Utang na loob Seb, umalis ka na! Alis!" bulyaw ni Lyca sa kay Seb, kaya wala itong nagawa kundi ang umalis na. "Ang kapal ng mukha!" nangagaliiting sambit ni Lyca at mabilis na sinarado ang nakabukas na pintuan. Nakatukod pa rin ang mga kamay ni Abi sa dingding na semento. Umiikot pa rin kasi ang paningin niya at nanghihina ang pakiramdam niya. Ilang beses na itong nangyayari sa kanya, kaya hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya. "Besh, ayos ka lang ba?" tanong ni Lyca. "Teka lang sandali! Anog nangyayari sa'yo? Bakit namumutla ka?" nag-alalang wika ni Lyca saka siya nito inalalayan papunta sa sofa para makaupo. Isinandal ni Abi ang ulo sa sandalan ng sofa at hinilot-hilot ang sentido niya habang mariing nakapikit ang mga mata niya. Narinig naman niya ang mga yabag ng kaibigan niya palayo at ilang segundo lang ay muli itong bumalik sa pwesto niya. "Abi, inom ka
SEBASTIAN☆ Tahimik na bahay ang sumalubong kay Seb sa pag-uwe niya galing sa bar. Pagka galing niya kanina sa apartment ng kaibigan ni Abi ay nagtungo siya sa bar para uminom. Kakauwe niya lang din ngayon. Dati rati, merong asawa na sumasalubong sa kanya sa pag-uwe niya ng bahay. Kahit na gabihin pa siya sa pag-uwe galing sa trabaho. Asawa na nag-aabang sa pagdating niya sa bahay. Asawa na agad kukunin ang dala niyang attache case, huhubarin ang suot niyang coat. Asawa na tatanggalin ang ang suot niyang sapatos pati na ang medyas. Asawa na palaging may inihahandang dinner para sa kanya. Asawa na palaging nakangiti kahit pa nasasaktan na niya. Ipinikit ni Seb ang mga mata. Saang mang sulok ng bahay mapadako ang paningin niya, mukha ni Abi ang nakikita niya. Ang magandang mukha ng asawa at masayang ngiti sa mga labi. Ang pagiging hands on na asawa at ina kay baby Gav. Nasasaktan din naman siya, alam niyang kasalanan niya. Pero nangyari na. Ang dapat na lang niyang gawin ay pan
Kinabukasan nagising si Abi sa mabangong amoy na nalalanghap niya. Pagdilat niya ng mga mata ay hindi niya nakita sa higaan si Lyca kaya napabalikwas siya ng bangon. Agad siyang napatingin sa cellphone niya at nakitang maaga pa pala kaya nakahinga siya ng maluwag. Ang akala niya ay late na siya nang makita niya na wala na si Yca sa tabi nila ni baby Gav. Sakto rin naman na narinig niyang tumunog ang alarm niya. Mabuti na lang at hindi nagising si baby Gav sa naging kilos niya. Inayos niya ang pagkakahiga ng anak at pinalibutan niya ng mga unan ang gilid nito. Patayo na sana siya nang makaramdam siya ng pagkahilo kaya muli siyang napaupo sa kama. Napahawak si Abi sa sentido niya at bahagyang hinilot-hilot ito. Ito na naman iyong pakiramdam niya na kapareho nang kahapon. Maya-maya pa ay tumayo na siya at kailangan na niyang maghanda para mamaya sa pagpasok niya sa trabaho. Nakakahiya naman kay Yca nauna pa itong nagising sa kanya. Paglabas niya sa kwarto ay nakita niyang
Dalawang buwan ang mabilis na lumipas. Ilang araw na lang ang hihintayin niya at graduate na siya. Naging maayos naman ang pagsasama nila ni Vaden. Minsan mabait, minsan sweet, minsan naman masungit ang lalaki. Pero nasanay na rin naman na siya. Hindi na rin siya natutulog sa guest room kundi sa kwarto na rin ng asawa niya. Patuloy pa rin niyang ginagampan ang pagiging mabuting asawa. Wala silang katulong kaya lahat siya ang gumagawa. And to be honest, masaya siya, nag-i-enjoy siya sa magiging mabuting may bahay niya, kahit na hanggang ngayon ay hindi pa rin niya naririnig mula rito ang three magic words na gusto niyang marinig. Pero nararamdaman niya sa puso niya na may puwang na rin siya sa puso ng lalaking mahal niya. Kaya hindi siya susuko. Nasa kusina siya ngayon nagluluto ng umagahan nila. Masyado siyang maaga na nagising kanina, 4:30am nang magising siya. Hindi na rin naman siya dinalaw ng antok kaya napagpasyahan na lamang niyang bumangon. Habang nagluluto siya ay n
KINABUKASAN paggising ni Sofie ay wala na sa tabi niya si Vaden. Nakahubad pa siya sa ilalim ng kumot. Ito ang pangalawang beses na may nangyari sa kanila ng asawa niya. Pero mapait siyang ngumiti nang maalala ang sagot nito sa 'i love you' niya kagabi. Nakaramdam siya ng lungkot ng hindi man lang nito mabigkas ang salitang 'i love you' sa kanya.Hindi ba talaga siya nito mahal? Wala pa ba talaga siyang puwang puso nito? Naninikip ang dibdib na bumangon siya at nagtungo sa banyo para mag shower.Nilinisan niyang maigi ang katawan niyang nanlalagkit sa laway at katas ng asawa niya. Sinabon niya ang buong katawan pati na ang kasingit-singitan niya. Hinugasan niya rin nang mabuti ang pagkababae niya. May naramdaman siyang hapdi pero hindi naman gaano, di kagaya nun first time niya.Sunod niyang kinuha ang shampoo at naglagay sa ulo niya at kinuskos ito ng kamay.Muling binuksan ni Sofie ang shower at saka nagbanlaw ng katawan. Agad niyang kinuha ang bath towel at ibinalabal sa katawan n
"Make me feel good, baby," malanding sabi ni Vaden na patuloy na ginagabayan ang kamay niyang magtaas baba sa pagkalalaki nitong sing tigas na ng bato.Ramdam ni Sofie ang bumibigat na paghinga ni Vaden hanggang sa hindi na ito nakapagtimpi at mapusok na inangkin ang labi niya.Saglit na umalis si Vaden sa ibabaw niya at may pagmamadali na hinubad ang suot niyang pantulog. Ganun din ang ginawa nito sa sarili. Kita niya mula sa liwanag ng lampshade ang paggalaw ng adams apple nito habang pinagmamasdan ang hubad niyang katawan.Muli itong pumaibabaw sa kanya at muling sinibasib ng halik ang labi niya. Hindi na namalayan ni Sofie na buong puso na rin niyang tinutugon ang maanit na halik ni Vaden. Naglubid ang mga dila nila sa isa't isa. Para na namang nalalasing si Sofie sa mga halik ni Vaden kahit hindi naman siya uminom ng alak ngayon. Gamot ang ininom niya kanina. Speaking of gamot, mukhang effective iyong gamot na ininom niya kanina at mabilis na nawala ang lagnat niya pati na rin an
Kinagabihan ay nagising si Sofie mula sa mahimbing na pagkakatulog, dahil nararamdaman niyang tila ba may humahalik sa labi niya. Dahan-dahan niyang idinilat ang mga mata, pero madilim ang buong kwarto. May nakabukas naman na lampshade pero dim light lang ito. Ibinaling niya ang tingin sa gilid niya kung saan nakahiga si Vaden, pero mukhang mahimbing naman ang tulog nito. Naadik ka lang siguro sa halik ng asawa mo Sofie, kaya naman maging sa panaginip mo ay nararamdaman mong hinahalikan ka niya. Bulong ng isip ni Sofie. Hay, oo nga naman. Baka nga siguro naadik lang siya sa mga halik ng asawa niya kaya kahit sa pagtulog ay ito pa ang naiisip niya. Well, sino ba naman ang hindi maadik kung sobrang gwapo at hot ang asawa mo. Yummy pa! Bukod doon malaki, mahaba at mataba pa ang reticulated python nito kaya solve na solve ang kweba niya. Jusko! Natapik ni Sofie ang noo. Matutulog lang naman sana siya muli, pero kung saan-saan na naman sumusuot ang isip niya. Kaloka! Hindi na tuloy
Pagkaalis ni Vaden ay nanatili na lamang muna si Sofie sa loob ng kwarto. Nanghihina pa ang mga binti niya at isa pa ramdam pa niya ang pagkirot ng pagkababae niya. Naalala ni Sofie ang dalawa niyang kaibigan. Tatawagan sana niya ang mga ito nang mapansin niya na wala ang bag niya rito sa silid. Malamang naiwan niya iyon sa sala kagabi. Napabuntong-hininga muna siya bago dahan-dahan na bumaba ng kama. Jusko! Ang sakit ng pitchi pie niya. Bakit ba kasi ganun na lamang kalaki at kahaba ang alaga ng asawa niya. Pakiramdam niya ay may nakasalpak pang malaking bagay sa gitna niya. Well ginusto rin naman niya to kaya panindigan na niya. Iika-ika siyang naglakad palabas ng silid. Para tuloy siyang pagong sa sobrang bagal niya. Nakaalalay pa ang kamay niya sa dingding para hindi siya matumba kasi parang walang lakas ang mga tuhod niya. Nakarating siya sa sala at agad niyang nakita ang bag niya roon. Binuksan niya ito at kinuha mula sa loob ang kanyang cellphone. Mabuti na lang at hin
Namumula ang mukha na sinundan ni Sofie ng tingin si Vaden na lumabas ng kwarto.Huwag daw siyang gumalaw at kukunin na lamang nito ang pagkain sa labas. Kaya naman niyang tumayo kung wala talaga siyang choice, kahit masakit ang pitchi niya at nahihirapan siya. Pero dahil nandito si Vaden, hindi naman siguro masama ang magpabebe siya ng konti. Total ito naman ang nagwarak sa pitchi pie niya.Pero si Vaden ba talaga itong kaharap niya ngayon? Himala 'ata na hindi siya sinusungitan ngayon ng asawa niya. Umayos siya ng pagkakaupo at sumandal sa headborad ng kama. Pinulupot niya rin nang maayos ang kumot sa katawan niya para hindi ito malaglag. Maya-maya pa ay napatingin siya sa bumukas na pintuan. Pumasok si Vaden na may dala-dalang tray na may lamang pagkain. Ang laki naman ng tray na dala nito at maraming pagkain at may mga prutas pang kasama. "Wow! Ang daming foods at mukhang masasarap lahat," mangha niyang sabi. "Ikaw ba nagluto lahat ng iyan Vaden?""Nope, inorder ko lang online
Kinabukasan nagising si Sofie na parang maiiyak dahil sa kirot sa kanyang pagkababae. Masakit na masakit ang ulo niya ngayon pati na ang ang gitna niya. Nagsabay pa. Nanghihina na inikot niya ang paningin sa paligid. Nasa silid pa rin siya ni Vaden. Napatingin siya sa kama pero wala na roon si Vaden. Iniwan siya nito matapos ang nangyare sa kanila kagabi. Hindi man lang siya nito ginising. Well, ano pa nga ba ang aasahan niya. Naalala niya kagabi na dumating siyang lasing sa condo at bumungad sa kanya ang mukha ng asawa niyang kunwari ay nag-aalala sa kanya. Naalala niya na nagkaroon pa sila sagutan bago sila humantong sa tusukan kagabi. Malinaw iyon sa kanya kahit na lasing siya kagabi. Malinaw sa kanya kung paano siya nito angkinin, kung paano ito nagpakasasa sa katawan niya kagabi. Hindi naman siya nagsisisi dahil buong puso naman siyang pumayag. Syempre mahal niya eh! Napatingin siya sa maliit na orasan sa bedside table at nanlaki ang mga mata niya nang makita na it's
"Sweet like ice cream," komento ni Vaden nang umahon ito mula sa gitna niya habang dinidilaan ang gilid ng labi. Para bang sinisiguro na walang katas na maiiwan doon. Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata nito habang nakatitig sa kanya. "Are you ready for the main event baby?" malandi nitong tanong sa kanya sabay ngisi. Of course she's ready! She's been waiting for this to happen, ngayon pa ba siya aayaw? No! Namumungay ang mga mata niya habang nakatitig kay Vaden na ngayon ay nagsimula nang maghubad sa harapan niya. Hanggang sa tanging boxer na lamang ang naiwan na suot nito. Napalunok ng laway si Sofie. Hindi ata ordinaryong hotdog ang nasa loob ng suot nitong boxer, bukol pa lang kasi sobrang laki na. Napanganga na lang siya nang biglang hinubad ni Vaden ang huling saplot nitong tumatabon sa nagwawala nitong alaga. Pakiwari ni Sofie nawala bigla ang kalasingan niya. Wala sa sarili na pinagdikit niya ang mga hita. Napapalunok siya nang malutong, pakiramdam niya naririnig
Tuluyan nang nadala si Sofie at tila nawawala siya sa sarili sa paraan ng nakaka-adik na mga halik sa kanya ni Vaden na hindi niya magawang tanggihan o tutulan."Ummn..." impit niyang daing nang maramdaman ang pagsayad ng mainit nitong dila sa leeg niya. Sa isang iglap mabilis nitong nahubad ang suot niyang dress at tumambad sa paningin nito ang kanyang black lace underwear.Kahit lasing siya ay nakikita niya ang pagtaas baba ng adams apple nito. Napapalunok pa ang asawa niya habang katakam-takam siya nitong pinagmamasdan. Muling umibabaw sa kanya si Vaden at muling sinakop ang labi niya. Nagpalitan sila ng halik sa isa't isa."Hmmn!" Tuluyan na siyang nalunod sa matinding pagnanasa, dala ng kalasingan ay wala na siyang pakialam. Mas nangingibabaaw ngayon sa kaniya ang init na tumutupok sa kanyang katinuan, lalo na ng mas palalimin pa ni Vaden ang halikan nila. Ginalugad ng dila nito ang loob ng bibig niya na animoy mayroong hinahanap sa loob.Napasabunot siya sa buhok nito nang simu