Chapter 111

Pinagbabato ko ng maliit na kutsilyo ang malaking larawan ni Raheel na nakasabit sa dingding. Malapit ko ng makuha ang lahat ng bagay na pagmamay-ari niya. Hinding-hindi ako titigil hangga't hindi siya nagdurusa. Kailangan niyang pagbayaran ang ginawa ng ama namin sa akin.

Huminto ako sa ginagawa ko nang narinig ko ang tatlong pagkatok sa labas ng opisina ko. Padabog ko itong binuksan at nakita kong nakatayo sa gilid ng pintuan si Lara.

"Ano na naman ba ang kailangan mo?" tanong ko nang napansing hindi siya makatingin sa akin. Nanatili lang siyang nakayuko at nanginginig ang katawan niya.

"Hindi po ako sasama sa inyo. Ayoko po ng ganitong buhay - magulo at walang katahimikan," nanginginig ang boses niya.

"Ito ang gusto ni Tita Minerva, Lara. Malapit na nating makuha ang dapat ay atin -"

"Hindi ko kailangan ang perang 'yon, Kuya Zeus," she cut me off. "Matagal ko ng nakuha ang gusto ko. Ang kilalanin ni Kuya Raheel bilang kapatid."

Umigting ang panga ko nang napansin ang pagbagsa