Zeus's POV Pinagmasdan ko ang malaking larawan ni Daddy, na nakasabit sa dingding ng kwarto ko habang inaalala ang mga hindi magandang bagay, na nangyari sa buhay ko. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin makalimutan ang ginawa ng biological father ko. Itinago niya ako kasi ayaw niyang malaman ng asawa niyang may anak siya sa labas. Noon pa man, gusto kong makilala ako ng buong mundo, na anak niya ako, pero pinagkait sa akin ang bagay na 'yon. I was born out of wedlock. Isang malaking pagkakamali ang pagkabuo ko. I'm an accidental baby. Nabuo ako sa isang pagkakamali kaya ayaw ng pamilya kong malaman ng ibang tao, na anak ako sa labas ni Mommy. Bata pa lamang ako nang nalaman kong magkaiba kami ng ama ni Kuya Zachary. Tinanggap ako ni Daddy, na parang totoo niyang anak, pero sa tuwing nag-aaway sila ni Mommy, hindi ko mapigilang maiyak sa tuwing naririnig ang mga masasakit na salitang binitiwan ni Daddy - na kaya niya ako tinanggap para lang manatiling buo ang pamilyang binuo niya kah
Pinagbabato ko ng maliit na kutsilyo ang malaking larawan ni Raheel na nakasabit sa dingding. Malapit ko ng makuha ang lahat ng bagay na pagmamay-ari niya. Hinding-hindi ako titigil hangga't hindi siya nagdurusa. Kailangan niyang pagbayaran ang ginawa ng ama namin sa akin. Huminto ako sa ginagawa ko nang narinig ko ang tatlong pagkatok sa labas ng opisina ko. Padabog ko itong binuksan at nakita kong nakatayo sa gilid ng pintuan si Lara. "Ano na naman ba ang kailangan mo?" tanong ko nang napansing hindi siya makatingin sa akin. Nanatili lang siyang nakayuko at nanginginig ang katawan niya. "Hindi po ako sasama sa inyo. Ayoko po ng ganitong buhay - magulo at walang katahimikan," nanginginig ang boses niya. "Ito ang gusto ni Tita Minerva, Lara. Malapit na nating makuha ang dapat ay atin -" "Hindi ko kailangan ang perang 'yon, Kuya Zeus," she cut me off. "Matagal ko ng nakuha ang gusto ko. Ang kilalanin ni Kuya Raheel bilang kapatid." Umigting ang panga ko nang napansin ang pagbagsa
Nakaupo katabi nina Raheel at Anabelle ang lalaking nakausap ni Tito Jude. Nakangisi ito habang nasa kay Tito Jude ang paningin. Kapansin-pansin ang takot sa mukha at panginginig ng katawan ni Tito Jude. "Sino siya?" agaw pansin kong tanong sa kaniya kaya napalingon siya sa akin. "H-He's -" "I think everyone is here," panimula ni Raheel at tumayo. Lumingon siya sa direksyon namin bago pinasadahan ng tingin ang ibang taong dumalo. Maraming sinasabi si Raheel, pero kahit isa ay wala akong naiintindihan. Nasa kina Anabelle at sa lalaki ang buong atensiyon ko. Nang lingonin ko si Tito Jude, namumutla at pinagpapawisan siya. "Mr. Jude Montefalco, are you okay?" tanong ni Raheel. Lumingon ang lahat kay Tito Jude at isa-isang nagsipagtinginan sa kani-kanilang mga phone nang sunod-sunod itong tumunog. Hindi ko rin mapigilang tingnan ang phone ko nang mapansing may dumating na notification. Nanlaki ang mga mata ko nang nakita ang video naming dalawa ni Tito Jude sa loob ng factory
"Y-You killed my biological f-father?" Halos hindi ko ma makilala ang boses ko. "I didn't kill him, Z-Zeus. Aksidente ang nangyari -" "Shut up, Jude! Plinano mo ang lahat!" sigaw ni Damien. "Pati kambal ko at kapatid mo pinatay mo!" "Tito Jude, ipaliwanag mo sa amin ang sinasabi ng lalaking 'to!" galit na sigaw nI Knight habang dinuduro-duro si Damien. "Matalik kong kaibigan ang ama mo, Knight, at kapatid ko rin si Rodulfo, Zeus. Bakit ko siya papatayin?" depensa ni Tito Jude at sinubokang makalapit sa akin. "Huwag kayong maniwala sa sinasabi ni Damien. Sinisiraan niya lang ako!" "Wala akong kapatid na demonyo," matigas na saad ni Damien. Pinasadahan niya ng tingin ang paligid. Bakas sa mga mukha ng nanunuod sa amin ang takot at kaba. "Donny, palabasin mo silang lahat at siguraduhin ninyong nasa mabuting kalagayan ang lahat," utos ni Raheel sa kaniyang sekretarya at tumabi kay Damien. Napakagat-labi ako sa galit nang nagtama ang mga mata namin. "Sumuko ka na lang Jude. Ma
Anabelle's POV Parang biglang nag-slow motion ang paligid nang nakita kong bumagsak sa sahig si Zeus matapos niyang saluhin ang bala, na dapat ay kay Knight 'yon tatama. Nanigas ako sa kinatatayuan ko at nanginginig ang katawan ko nang nakitang mabilis na nagsilabasan ang dugo sa dibdib ni Zeus. "Zeus!" sigaw ni Raheel. Gumapang siya papalapit sa kapatid niya. Ganoondin si Knight, kahit nanghihina pinilit niya pa ring makalapit. "Kuya Zeus!" mangiyak-ngiyak na sambit ni Lara at pilit na sinusubokang makawala sa mahigpit na pagkahawak sa kaniya ng mga tauhan ni Jude Montefalco. Nang napansin kong lumuwag ang pagkahawak ng mga lalaki sa akin, kaagad akong lumayo upang puntahan din sila. Chineck ko ang parte ng dibdib ni Zeus, hindi ko mapigilang maluha nang napansin ang patuloy na paglabas ng dugo. "Kailangan natin siyang dalhin sa ospital!" sigaw ko. Nag-angat ako ng tingin kay Jude, mukhang nagulat din siya sa nangyari. "Jade, l-let's go. Tumakas na tayo habang may oras pa!
"He's safe now," anunsiyo ng doktor pagkalabas nito sa operating room. Para kaming nakunan ng tinik sa dibdib nang narinig ang balita. Ligtas na si Zeus at nakuha na rin ang bala sa dibdib niya. Tumingin ako sa kabilang room nang bumukas ito. Lumabas ang doktor ni Jade, nakayuko habang sinasabunutan ang ulo niya. "How's she?" tanong ko nang mapansing wala sa paligid si Knight. Hindi agad siya nakasagot. Paulit-ulit lang siyang napapabuga ng hangin at hindi rin makatingin ng maayos sa amin. "She's safe..." sabi niya sa mababang boses. Nakahinga ulit ako ng maluwag. Luminga-linga ako sa paligid, hinahanap si Knight. Tinawagan ko ang phone niya, pero walang sumasagot. Ring lang ito nang ring. "Knight, answer the call. Ligtas na si Jade." Hindi ko maitago ang sayang nararamdaman ko. Matapos ang nangyaring kagulohan sa kompanya, nasa mabuting kalagayan na pareho sina Jade at Zeus. Bumaling ako sa doktor. "Sino po ba ang donor ni Jade? Gusto ko siyang makilala." Umawang ang
"Anong ginagawa ninyo rito?" Hindi ko maitago ang iritasyong nararamdaman para kay Nanay. Matapos niya akong ipagtabuyan, kumampi sa kalaban, tapos makikita ko siya ngayong araw sa bagong bahay namin? "Isa ka pa, Anabelle." Ngumisi siya at pinagkrus ang braso niya. "'Yan ba ang natutunan mo sa pagsama sa lalaking 'to?" "He's my fiance. Wala kang karapatang question-in ako ng ganiyan," saad ko. Bumaling ako kay Ate Jane. "Dalhin ninyo si TJ sa kwarto niya. Doon po siya kakain," utos ko bago ibinalik kay Nanay ang atensiyon ko. "Umalis ka na rito, Leah. Hindi ka welcome sa pamamahay ng manugang ko," matigas na sabi ni Tatay. Pumalakpak si Nanay, nakahawak ang isa niyang kamay sa tiyan niya habang tumatawa. "Bakit hindi naman ako welcome? Anak ko naman ang napangasawa ni Raheel at asawa rin kita, Damien." Humakbang papalapit siya papalapit kay Tatay at yumakap, ngunit itinulak lang siya ni Tatay. "Huwag na huwag mo akong hahawakan, Leah! Hanggang ngayon hindi pa rin kita napataw
"Natukoy na namin kung saan nagtatago si Jude Montefalco," balita ni Donny pagkapasok niya sa opisina ni Raheel. May ibinigay siyang brown envelope, na kaagad namang tiningnan ni Raheel ang laman ng 'yon. "Hindi siya lumabas ng bansa. Nasa Pilipinas lang pala siya nagtatago." Sinulyapan ko ang telepono ko nang tumunog ito. Nakita ko sa screen ang hindi naka-rehistrong numero. Napalingon ako kay Raheel nang kunin niya sa akin ang telepono at sinagot ang tawag. "Who are you?" matigas na tanong ni Raheel sa tumatawag. Hindi sumagot ang caller. Makalipas ang isang minutong katahimikan, pinatay ang tawag. Ibabalik ko na sana ang telepono sa ibabaw ng table nang bigla itong nag-vibrate. Tiningnan ko kung sino ang nagpadala ng mensahe. Namilog ang mga mata ko nang nakita ang ipinadalang litrato sa akin. Nakayakap si Andrea kay TJ. Pinlay ko ang isang video. Napatakip ako mg bibig nang ipasok ni Andrea ang bata sa kotse. "Si TJ..." nanginginig ang boses kong humarap sa kanila. Bumaba ang