Pakiramdam ni Kara ay binibiyak ang kanyang ulo. Nang imulat niya ang kanyang mga mata tumambad ang hindi pamilyar na kisame. Iginala niya ang kanyang paningin at nakumpirma niyang hindi niya silid iyon. Nanlaki ang mga mata niya nang mapansing wala siyang suot na damit at comforter lamang ang nagsisilbing pantakip niya sa kanyang katawan. Napalingon siya sa kanyang kaliwa at halos mapalundag siya nang makitang may katabi siyang lalaki, medyo makapal ang kilay nito, maputi, matangos ang ilong at katamtaman ang kapal ng mga labi. Sanay siyang makatrabaho at may makilalang mga guwapo at mayayamang lalaki tulad ng kanyang ex-boyfriend ngunit maging si Victor ay walang panama sa lalaking mahimbing na natutulog sa tabi niya ngayon.
Napansin niyang iisang comforter lamang ang gamit nila kaya dahan-dahang iniangat ni Kara ang kumot upang makumpirma ang kanyang kinatatakutan. Napatakip siya sa kanyang bibig upang pigilan ang sarili na mapahiyaw nang makita niya ang hubad na katawan ng lalaki.
Maingat niyang iniangat ang comforter at saka mabilis na dinampot ang bestida at underwear niya sa sahig. Nang makapagbihis ay kumuha siya ng $100 sa kanyang wallet at iniwan sa side table bago dinampot ang kanyang stilletos at saka nag tiptoe palabas ng silid.
Nakita niya ang elevator at agad siyang pumasok doon bago pa magising ang lalaki sa kuwarto na sa tingin niya ay isang escort.
Sa sobrang sama ng loob ni Kara kagabi sa nalamang napipintong pagpapakasal ni Victor sa kanyang bestfriend ay nagmaneho siya paikot sa downtown hanggang sa nagpasya siyang pumasok sa isang bar at uminom doon.
Alam niyang marami siyang nainom na margarita ngunit kahit anong isip niya para balikan ang pangyayari ay hindi niya maalala kung paano niyang nakasama ang lalaki kanina sa hotel.
Pagdating niya ng bahay ay nasa lanai ang ama habang nagbabasa ng libro. Maingat siyang naglakad upang huwag gumawa ng ingay. Nang makaakyat siya sa hagdan at nakapasok sa kanyang kuwarto ay doon lamang siya nakahinga ng maluwag.
“Where have you been?”
“Aunt Liv! What are you doing inside my room?” sabi ni Kara habang hawak ang kanyang dibdib dahil sa pagkagulat.
“Your father has been looking for you since breakfast and I have been making up excuses for you telling him that you woke up early and left already,” sagot ng nakatatandang kapatid ng ama ni Kara.
“L-leah and I went out last night and I slept in her apartment,” pagsisinungaling ni Kara.
Tumango ang matanda kaya nabawasan ang kaba niya dahil mukha namang naniwala ito. Lumakad ito patungong pinto ngunit muling lumingon pagkahawak sa doorknob. “Rest first, you and your father will meet the De Guzmans tonight.”
Napakunot ang noo ni Kara at saka niya naalala na ngayon nga pala ipakikilala sa kanya ang mapapangasawa.
Lumabas na ng silid ang kanyang tiyahin kaya ini-lock ni Kara ang pinto at saka nagtungo sa banyo. Binuksan niya ang faucet at pinuno ng tubig na may katamtamang init ang bathtub. Nang mailubog niya ang kanyang masakit na katawan ay napapikit siya. Naalala niya ang guwapong mukha ng lalaki at paglapat ng labi nito sa kanyang labi.
Idinilat niya ang kanyang mga mata ngunit parang nakikita pa rin niya ang tila nangungusap na mga mata ng lalaki. Napapikit siya at naalala ang itim at malambot na buhok ng lalaki na ilang ulit niyang nasabunutan habang…
Napabangon si Kara sa bathtub at saka napatingin sa kanyang pagkababae.
“Did I just give away my virginity to a call boy?” Napahawak siya sa kanyang noo nang maisip ang naging resulta ng minsang pagpapabaya.
Napabuntong hininga si Kara at tinapos na lamang ang paliligo. Matapos magpatuyo ng buhok ay nagbihis siya ng kanyang pantulog. Nang mailapat niya sa kama ang kanyang katawan ay mabilis siyang nakatulog.
“Kara, be ready by six,” pasigaw na sabi ni Liv matapos kumatok sa pinto.
Kahit gusto pang matulog ni Kara ay napilitan na siyang sumagot. “Got it!”
Isang itim na SUV ang sumundo kina Reginald at Kara pagsapit ng alas sais at dinala sila sa sikat na Filipino Restaurant sa downtown Palo Alto. Sinalubong din sila ng usherette at inihatid sa isang function room.
Napahintong maglakad si Kara nang maisip na baka pangit o kaya naman ay baldado ang kanyang mapapangasawa kaya pera na lamang ang magagamit ng mga magulang nito para may mapangasawang maganda ang kanilang anak.
Naisip niya na buti na lamang at guwapo ang lalaking naka-una sa kanya kahit pa binayaran niya lamang iyon. Pinawalan muna niya ang isang malalim na hininga bago pinihit ang pinto ng function room.
Pagpasok niya ay agad napukaw ang kanyang pansin sa lalaking nakatayo sa kanang bahagi ng mag-asawang hindi nalalayo ang edad sa kanyang ama. Halos panawan siya ng ulirat nang makumpirmang ang lalaking nakatayo sa kanilang harapan ay ang kanina pa gumugulo sa kaniyang isipan. Hindi nakatingin sa kanya ang lalaki dahil seryoso itong nakaharap sa kanyang ama. Napalunok si Kara dahil hindi maikakaila na mas lalo pang gumwapo ang lalaki sa suot nitong dark blue na polo long sleeves at dress pants.
Nahinto ang pagtitig niya sa lalaki nang marinig niyang tinawag ng kanyang ama ang kanyang pangalan.
“Kara, I said say hello to Roger and Mitch De Guzman,” pagtawag ni Reginald ng pansin ng anak.
Agad na nilingon ni Kara ang mag-asawa sa kanyang harapan at magalang na bumati.
Isang matamis na ngiti ang pinawalan ni Mrs. De Guzman. “You’re so beautiful, Kara. You look like your mom!”
Napangiti si Kara sa mainit na pagbati sa kanya ng babae lalo na at nabanggit pa nito ang kanyang namayapang ina.
“Thank you, Mrs. De Guzman,” magalang niyang sagot at saka humawak sa upuan upang pigilan ang sarili na tumakbo palabas ng pinto.
Masayang bumaling sa kanyang kanan si Mrs. De Guzman at saka ipinakilala kay Kara ang katabing lalaki. “This is my son, Marco.”
Kahit alanganin ay pilit niyang pinangiti ang kanyang mga labi na mabilis ding nawala nang makita niyang mula ulo hanggang paa siya tinitingnan ng lalaki na para bang sinusuri ang kanyang pagkatao.
Mahigit isang oras nang nagku-kwentuhan ang kanilang mga magulang habang kumakain ngunit wala pa ring imikan sina Marco at Kara. Ni-minsan ay hindi rin narinig ang boses ni Marco, at kung kakausapin ito ng ina ay tango o ‘di kaya ay pagkibit lamang ng balikat ang isinasagot.Habang si Kara ay pilit pinatatagal ang kanyang pagkain kahit pa kakarampot lang naman ang laman ng kanyang plato. Nainis ang dalaga sa kanyang sarili dahil kahit na anong pigil ay nagnanakaw pa rin siya ng sulyap sa lalaking nasa kanyang harapan na busy sa kung sinomang ka-chat sa kanyang cellphone. Kunot na kunot pa ang noo ng lalaki na para bang may sino-solve na problema.Maya-maya pa ay nag-vibrate ang cellphone ni Marco dahilan para tumayo ang lalaki at lumabas ng function room.Pagkaraan ng ilang minuto, nag-ring ang cellphone ni Mrs. De Guzman. “Marco said he was sorry that he needs to leave without saying goodbye. He said something urgent came up.”“It's okay, Mitch. We all know how busy your son is,” saa
Kumuha ng wedding planner ang ina ni Marco upang may kasama sila ni Kara na mag-ayos ng kasal. Kahit na sabihing hindi naman nila mahal ang isa’t isa, na-excite pa rin si Kara nang sabihin ng lalaki na ibigay sa kanya ang gusto niyang kasal.Sa dami nang aasikasuhin, napagkasunduan ng mga magulang nina Marco at Kara na gawin ang kasal tatlong buwan mula ngayon. Hindi naman daw nila kailangang magmadali at makatutulong iyon para mas makilala pa ng dalawa ang isa’t isa.Nag-message ang ama ni Kara na i-meet siya sa Italian Restaurant na malapit sa kanilang Company para sabay na mag-lunch, excited na nagpunta si Kara.Pagdating niya sa Italian Restaurant, si Marco ang nakita niyang nakaupo sa pang apatan na mesa. Kunot ang noo ng lalaki nang makita ang dalaga pero tumayo pa rin ito para salubungin ang nagtataka ring babae.“Hi! I’ll wait for my dad at another table,” saad ni Kara.“No let’s just have lunch together,” saad ni Marco kaya kumunot ang noo ng dalaga.“Dad said he will meet me
“We are getting what?” kunot-noong tanong ni Kara sa sarili na napilitan na ring bumaba nang makitang yamot na ang mukha ni Marco.Nakalapit na si Kara kay Marco ngunit mahaba pa rin ang nguso ng lalaki.“You want to get married or not?” halos padabog pang tanong ng lalaki.“Of course I do. But our wedding is scheduled two months from now,” naguguluhang pagpapaalala ni Kara kay Marco.Nagsalubong ang mga kilay ng lalaki.“Then, I’ll just go to work today but I might decide to cancel that wedding tomorrow,” sagot ni Marco na mabilis na tumalikod.Nanlaki ang mga mata ni Kara sa sinabi ng lalaki at nagsimulang kabahan sa takot na atakihin muli sa puso ang kanyang ama at mawalan ng trabaho ang nasa limandaan nilang empleyado.“Marco, wait!” mabilis na inabot ni Kara ang kamay ni Marco para pigilin ang lalaki sa pag-alis. “Do we have a copy of our marriage license?”Hinawakan ni Marco ng mahigpit ang kamay ni Kara at saka hinila papasok sa korte. “The wedding planner is in charge of that.
Salubong ang mga kilay na nagpaalam si Marco sa kanyang kausap sa telepono. Naglabasan ang mga ugat sa kanyang kanang braso habang gigil na hawak ang telepono bago nito binuhay ang makina ng kanyang sasakyan at nagmamadaling umalis sa basement parking ng residential building na iyon.Tumigil siya sa parking space ng pinakamalaking bar sa Palo Alto. Agad siyang pinapasok ng guwardiya habang isang bouncer naman ang humawi sa mga tao para maayos na marating ni Marco ang pinakasulok na bahagi ng bar. Pagkaupo niya ay inilapag na agad ng waiter ang lagi niyang iniinom na brand ng whiskey.Sanay na sa kanya ang mga tao roon, darating siya ng walang pasabi at dapat kasunod na niya ang maiinom na alak. Tatayo rin ang isang bouncer sa gilid ng booth dahil ayaw ni Marco na lalapitan siya ng kung sinu-sinong babae.Sa loob ng anim na taon, iyon na ang nakagawian ni Marco. Girls are off limits. Kung makakasama man niyang uminom ang dalawa pa niyang kaibigan na kasamang nagtayo ng bar na iyon, alam
(WARNING: SPG) Nanlaki ang mga mata ni Kara nang mapagtantong magkalapat ang mga labi nila ni Marco. Pakiamdam niya ay dumagdag pa ito sa nararamdamang kahihiyan mula kanina nang nagisingan ni Marco na kagat-kagat niya ang kanyang pang-ibabang labi. Namula ang kanyang mga pisngi nang makitang nakatingin sa kanya ang lalaki na parang sinasaulo ang hitsura ng bawat parte ng kanyang mukha.Mabilis na itinukod ni Kara ang kanyang mga kamay sa kama para suportahan ang sarili sa pagtayo ngunit hinigpitan ni Marco ang pagkakayakap sa kanya dahilan upang maibuka niya nang bahagya ang kanyang mga labi.Inakala naman ni Marco na pumapayag na magpahalik ang babae kaya hindi na niya pinigil ang nararamdamang init sa katawan. Sinipsip niya ang mga labi ni Kara na sa tuwing nakikita niya ay parang inaakit siyang halikan. Hinigpitan pa niya ang pagyapos sa maliit na bewang ng babae at saka sinapo ang likod ng ulo nito at saka mabilis na pinagpalit ang kanilang mga puwesto. Inilayo sandali ni Marco a
Naramdaman ni Kara ang lamig sa kuwarto kaya hinila niya ang comforter para takpan ang iba pang parte ng kanyang katawan at saka nito hinigit ang iba pa para yakapin habang pinanatili niyang nakapikit ang kanyang mga mata. Umikot siya para humarap sa gitnang bahagi ng kama, nakaramdam siya ng konting sakit ng kalamnan at napadilat siya nang maalala ang ginawa nila ni Marco kagabi. Bahagyang kumurba ang kanyang mga kilay ng mapagtantong nag-iisa siya sa napakalaking kama.Kumalam ang kanyang sikmura kaya inilipat niya ang tingin sa wall clock sa taas ng tv sa harap ng kanilang kama at napatayo siya nang makitang alas tres na ng hapon. Dagli siyang napatayo at nagtungo sa banyo para magsipilyo lang sana pero dahil hapon na, minabuti niyang maligo na rin nang mabilis. Pinili niyang isuot ang asul na bikini at asul na house dress na hindi aabot sa kanyang tuhod, hindi na siya nagsuot ng bra dahil asawa niya naman ang kasama sa bahay at wala naman na siyang itatago pa sa lalaki. Nagwisik l
Maagang gumising si Kara nang sumunod na araw. Naisip niya na wala naman siyang dapat ipagmukmok sa apartment dahil nang pumayag siyang pakasal sa lalaki, ang tanging iniisip niya ay ang kalagayan ng kanyang ama at ang mga empleyado nila sa kanilang publishing company.Nakatapis lamang si Kara ng tuwalya nang lumabas ng banyo, pumasok siya sa walk-in closet. Napahawak siya sa kanyang noo nang makita ang kanyang luggage. Hindi pa pala niya naililipat ang laman ng mga iyon sa shelf at rack.“Mamayang hapon ko na lang ito gagawin,” ani Kara sa kanyang sarili.Dinampot niya ang itim na dress pants at isang longsleeves polo na kulay krema dahil sigurado siyang wrinkle free ang mga iyon dahil isa iyon sa magandang feature ng mga damit ng Deschanel, lahat ay wrinkle free.Bahagyang bumigat ang dibdib ni Kara nang maalala ang dating kasintahan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na kay dali kay Victor na bitawan siya para sa kanyang mana. Mahigit anim na buwan siyang masuyong n
Paglabas nila ng conference room ay tumuloy sina Kara at Reginald sa opisina ng huli habang nakabuntot din ang lima pang miyembro ng board.Ipinaupo muna ni Kara ang kanyang ama sa swivel chair nito.“Kara, are you sure you can directly negotiate with Mr. De Guzman?” nag-aalalang tanong ni Mrs. Porter.Isang tipid na ngiti ang pinawalan ni Kara upang payapain ang loob ng matanda. “Yes, Mrs. Porter. And don’t worry, I think this is just a misunderstanding.”Lumambot ang mga mukha ng members ng board sa narinig kay Kara.“We will get going then,” pagpapaalam ng mga ito sa mag-ama.Nang masigurong nakaalis na ang board members, isang malalim na buntong-hininga ang pinawalan ni Reginald.“Can you call your husband? I want to clarify this to him,” malungkot na utos ng ama ni Kara sa kanya.Pilit na pinasaya ni Kara ang mukha para mawala ang pag-aalala ng ama. “Dad, let me handle this. I’ll talk to Marco first then we will discuss this to the board and the team tasked to handle this.”Tuman
Pinaglunoy ni Kara ang kanyang mga mata sa mga ilaw na nagmumula sa ibang gusali at establisyimento sa paligid habang prenteng nakaupo sa pang-isahang couch sa balcony ng kanilang apartment. Isa ang balcony sa nagustuhan niyang features ng bahay ng kanyang napangasawa, kahit pa taliwas ito sa inaasahan na dito siya titira. Akala niya kasi ay iuuwi siya sa sinasabing mansyon nito sa Kingsley Avenue.Sumubo siya ng isang cut ng cheese bago sumimsim ng wine sa kanyang kopita. Heto ang hapunan niya ngayon, cheese, orange at wine. Naisip niya na uminom ng wine para mas madali siyang makakatulog dahil kung hindi ay magdamag siyang mag-iisip sa sitwasyon ng kanilang Publishing Company.Napapikit si Kara nang maalala ang sinabi sa kanya ni Marco kanina sa telepono, hindi merger ang magaganap sa pagitan ng kanilang kumpanya at nina Marco.“Bakit kasi hind imo pa tinanong?” naiinis niyang bulong sa sarili.Binatukan niya ang sarili nang maisip niyang makapal nga ang mukha niya kung merger ang n
Salubong pa rin ang dalawang kilay ni Marco kahit hindi na niya kausap si Kara sa telepono. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit mabigat sa pakiramdam na marinig na umiiyak ang babae. Wala naman dapat siyang pakialam sa nararamdaman ni Kara at ayaw rin niyang ma-attach sa babae kaya nga nang magising siya kinaumagahan matapos may mangyari na naman sa kanila ay minabuti niyang umalis agad at hindi umuwi sa apartment.Maghapon siyang sinusundot-sundot ng kanyang konsensiya sa naging asal sa bagong asawa kaya nakiusap siya sa kanyang ina para kamustahin ang babae at sabihin na lamang na may emergency siya sa Pilipinas. Nagulat din siya na hindi sinabi ni Kara sa kanyang mama na hindi siya nagpaalam na aalis. Isang bagay na lalong nagpakonsensiya sa kanya.Kaya nang matanggap niya ang mensahe ni Kara na nais siyang makausap, naisip niya na mayroong hindi magandang nangyari kaya agad niya itong tinawagan.“Siyempre! Responsibilidad mo, pinakasalan mo eh!” parang tanga niyang pakik
Paglabas nila ng conference room ay tumuloy sina Kara at Reginald sa opisina ng huli habang nakabuntot din ang lima pang miyembro ng board.Ipinaupo muna ni Kara ang kanyang ama sa swivel chair nito.“Kara, are you sure you can directly negotiate with Mr. De Guzman?” nag-aalalang tanong ni Mrs. Porter.Isang tipid na ngiti ang pinawalan ni Kara upang payapain ang loob ng matanda. “Yes, Mrs. Porter. And don’t worry, I think this is just a misunderstanding.”Lumambot ang mga mukha ng members ng board sa narinig kay Kara.“We will get going then,” pagpapaalam ng mga ito sa mag-ama.Nang masigurong nakaalis na ang board members, isang malalim na buntong-hininga ang pinawalan ni Reginald.“Can you call your husband? I want to clarify this to him,” malungkot na utos ng ama ni Kara sa kanya.Pilit na pinasaya ni Kara ang mukha para mawala ang pag-aalala ng ama. “Dad, let me handle this. I’ll talk to Marco first then we will discuss this to the board and the team tasked to handle this.”Tuman
Maagang gumising si Kara nang sumunod na araw. Naisip niya na wala naman siyang dapat ipagmukmok sa apartment dahil nang pumayag siyang pakasal sa lalaki, ang tanging iniisip niya ay ang kalagayan ng kanyang ama at ang mga empleyado nila sa kanilang publishing company.Nakatapis lamang si Kara ng tuwalya nang lumabas ng banyo, pumasok siya sa walk-in closet. Napahawak siya sa kanyang noo nang makita ang kanyang luggage. Hindi pa pala niya naililipat ang laman ng mga iyon sa shelf at rack.“Mamayang hapon ko na lang ito gagawin,” ani Kara sa kanyang sarili.Dinampot niya ang itim na dress pants at isang longsleeves polo na kulay krema dahil sigurado siyang wrinkle free ang mga iyon dahil isa iyon sa magandang feature ng mga damit ng Deschanel, lahat ay wrinkle free.Bahagyang bumigat ang dibdib ni Kara nang maalala ang dating kasintahan. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na kay dali kay Victor na bitawan siya para sa kanyang mana. Mahigit anim na buwan siyang masuyong n
Naramdaman ni Kara ang lamig sa kuwarto kaya hinila niya ang comforter para takpan ang iba pang parte ng kanyang katawan at saka nito hinigit ang iba pa para yakapin habang pinanatili niyang nakapikit ang kanyang mga mata. Umikot siya para humarap sa gitnang bahagi ng kama, nakaramdam siya ng konting sakit ng kalamnan at napadilat siya nang maalala ang ginawa nila ni Marco kagabi. Bahagyang kumurba ang kanyang mga kilay ng mapagtantong nag-iisa siya sa napakalaking kama.Kumalam ang kanyang sikmura kaya inilipat niya ang tingin sa wall clock sa taas ng tv sa harap ng kanilang kama at napatayo siya nang makitang alas tres na ng hapon. Dagli siyang napatayo at nagtungo sa banyo para magsipilyo lang sana pero dahil hapon na, minabuti niyang maligo na rin nang mabilis. Pinili niyang isuot ang asul na bikini at asul na house dress na hindi aabot sa kanyang tuhod, hindi na siya nagsuot ng bra dahil asawa niya naman ang kasama sa bahay at wala naman na siyang itatago pa sa lalaki. Nagwisik l
(WARNING: SPG) Nanlaki ang mga mata ni Kara nang mapagtantong magkalapat ang mga labi nila ni Marco. Pakiamdam niya ay dumagdag pa ito sa nararamdamang kahihiyan mula kanina nang nagisingan ni Marco na kagat-kagat niya ang kanyang pang-ibabang labi. Namula ang kanyang mga pisngi nang makitang nakatingin sa kanya ang lalaki na parang sinasaulo ang hitsura ng bawat parte ng kanyang mukha.Mabilis na itinukod ni Kara ang kanyang mga kamay sa kama para suportahan ang sarili sa pagtayo ngunit hinigpitan ni Marco ang pagkakayakap sa kanya dahilan upang maibuka niya nang bahagya ang kanyang mga labi.Inakala naman ni Marco na pumapayag na magpahalik ang babae kaya hindi na niya pinigil ang nararamdamang init sa katawan. Sinipsip niya ang mga labi ni Kara na sa tuwing nakikita niya ay parang inaakit siyang halikan. Hinigpitan pa niya ang pagyapos sa maliit na bewang ng babae at saka sinapo ang likod ng ulo nito at saka mabilis na pinagpalit ang kanilang mga puwesto. Inilayo sandali ni Marco a
Salubong ang mga kilay na nagpaalam si Marco sa kanyang kausap sa telepono. Naglabasan ang mga ugat sa kanyang kanang braso habang gigil na hawak ang telepono bago nito binuhay ang makina ng kanyang sasakyan at nagmamadaling umalis sa basement parking ng residential building na iyon.Tumigil siya sa parking space ng pinakamalaking bar sa Palo Alto. Agad siyang pinapasok ng guwardiya habang isang bouncer naman ang humawi sa mga tao para maayos na marating ni Marco ang pinakasulok na bahagi ng bar. Pagkaupo niya ay inilapag na agad ng waiter ang lagi niyang iniinom na brand ng whiskey.Sanay na sa kanya ang mga tao roon, darating siya ng walang pasabi at dapat kasunod na niya ang maiinom na alak. Tatayo rin ang isang bouncer sa gilid ng booth dahil ayaw ni Marco na lalapitan siya ng kung sinu-sinong babae.Sa loob ng anim na taon, iyon na ang nakagawian ni Marco. Girls are off limits. Kung makakasama man niyang uminom ang dalawa pa niyang kaibigan na kasamang nagtayo ng bar na iyon, alam
“We are getting what?” kunot-noong tanong ni Kara sa sarili na napilitan na ring bumaba nang makitang yamot na ang mukha ni Marco.Nakalapit na si Kara kay Marco ngunit mahaba pa rin ang nguso ng lalaki.“You want to get married or not?” halos padabog pang tanong ng lalaki.“Of course I do. But our wedding is scheduled two months from now,” naguguluhang pagpapaalala ni Kara kay Marco.Nagsalubong ang mga kilay ng lalaki.“Then, I’ll just go to work today but I might decide to cancel that wedding tomorrow,” sagot ni Marco na mabilis na tumalikod.Nanlaki ang mga mata ni Kara sa sinabi ng lalaki at nagsimulang kabahan sa takot na atakihin muli sa puso ang kanyang ama at mawalan ng trabaho ang nasa limandaan nilang empleyado.“Marco, wait!” mabilis na inabot ni Kara ang kamay ni Marco para pigilin ang lalaki sa pag-alis. “Do we have a copy of our marriage license?”Hinawakan ni Marco ng mahigpit ang kamay ni Kara at saka hinila papasok sa korte. “The wedding planner is in charge of that.
Kumuha ng wedding planner ang ina ni Marco upang may kasama sila ni Kara na mag-ayos ng kasal. Kahit na sabihing hindi naman nila mahal ang isa’t isa, na-excite pa rin si Kara nang sabihin ng lalaki na ibigay sa kanya ang gusto niyang kasal.Sa dami nang aasikasuhin, napagkasunduan ng mga magulang nina Marco at Kara na gawin ang kasal tatlong buwan mula ngayon. Hindi naman daw nila kailangang magmadali at makatutulong iyon para mas makilala pa ng dalawa ang isa’t isa.Nag-message ang ama ni Kara na i-meet siya sa Italian Restaurant na malapit sa kanilang Company para sabay na mag-lunch, excited na nagpunta si Kara.Pagdating niya sa Italian Restaurant, si Marco ang nakita niyang nakaupo sa pang apatan na mesa. Kunot ang noo ng lalaki nang makita ang dalaga pero tumayo pa rin ito para salubungin ang nagtataka ring babae.“Hi! I’ll wait for my dad at another table,” saad ni Kara.“No let’s just have lunch together,” saad ni Marco kaya kumunot ang noo ng dalaga.“Dad said he will meet me