Chapter 3: Wine

It's been two days since that incident happened between me and Savion and he had been ignoring me for the past 2 days. Mas naging suplado ito and he made me work all the time kahit nalinis ko na lahat. Nasasaktan ako sa ginagawa niya ngayon, hindi ko alam kung bakit galit na galit siya ngayon.

Kasalukuyan akong naglalaba, hindi naman sana to mahirap but Savion doesn't want me to use the washing machine. Sabi niya sakin na kamay lang gamitin ko and I was so devastated. Marami siyang damit na pinalabhan sakin and my hands hurts like hell. I never did this kind of thing, naglalaba naman ako sa bahay pero washing machine ang gamit namin. My hands are now so red, isang oras na ata ako dito naglalaba.

laking pasasalamat ko nang matapos na lahat. Nakita ko na wala na ang sasakyan ni Savion kaya agad akong humiga sa sofa at pinaandar ang t.v. Huh, I will pretend that this is my house kung wala siya. Nakakainis siya, wala naman akong ginawa sa kanya pero mas lalo niya akong pinahirapan ngayon. I sneezed angrily, nagkaka sipon na ako sa kakalaba ko kanina.

I was currently watching Vampire Diaries, this is my favorite series. Ang gwapo ni Damon pota. Pero bakit mas gwapo pa si Savion kaysa sa kanya? Oh my god, tumigil ka nga August! Hindi mo dapat magustuhan iyong masungit na demonyong iyon. Ilang oras ang lumipas ay hindi ko namalayan hapon na pala kay pinatay ko muna ang tv at nagluto para sa demonyong iyon.

Nang matapos na akong magluto ay hinintay ko siyang makauwi ngunit maglipas ang ilang oras ay wala pa rin siya. I looked at the time and saw that it is already 9:00 pm kaya kumain nalang akong mag isa. Saan kaya siya? Siguro naging busy sa trabaho. I sigh at naging bored na naman ako kaya nanood nalang ako ulit ng palabas. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

I woke up because of  the noise inside the room. I realized na dito pala ako nakatulog sa sofa. I turned off the tv at tiningnan ang oras, it is still 2:00 am. Hays napakaaga pa. Teka, nakauwi na kaya si Savion? Hindi ako mapakali kaya I went upstairs to his room. I suddenly heard a loud bang inside the room kaya nag alala naman ako. I opened the door and my heart dropped dahil sa nakita ko, this will exist forever in my memory. Savion is having sex with a woman whom I don't know, the girl is moaning so loud and all I can see is the face of the girl and the bare back of Savion.

Hindi ko alam kung bakit hindi ako makakilos, my eyes watered and I don't know why. I heard the girl scream nang makita niya ako.

"Shit" napatalon si Sandro and he covered his body with his comforter. Agad akong umalis at tumakbo patungo sa kwarto ko, sana naman hindi niya nakita na umiyak ako. Ayaw kong malaman niyang nasaktan ako sa ginawa niya. Ayaw kong malaman niya na gusto ko na siya dahil mas lalo lang siyang matutuwa. I don't know him anymore. Hindi maalis sa isip ko ang nakita ko kanina, it was my first time seeing something like that at nandidiri ako but what's worst is that, nasasaktan ako. Nawala na ba talaga ng tuluyan iyong mapagmahal na Savion? Iyong Savion na gagawin ang lahat para sa iyo?. He is now a womanizer.

After a few minutes heard a loud knock in my room. Please, wala talaga akong lakas para harapin siya ngayon. Masakit ang puso ko at masakit pa mga katawan ko, I feel so battered right now.

"Lumabas ka dyan August" narinig kong galit niyang sabi.

"Isa" he commanded and I have no choice right now. I wiped the tears on my face and I prepared myself, dapat hindi niya malaman na umiyak ako. I have to act strong and unbothered in front of him. I walked towards the door and opened it. I saw him standing and he is now wearing a white t-shirt and baggy pants. I don't really want to see him right now, he just had sex and I can't even imagine that.

"How can you barge into my room like that? Sinabi ko ba sayo na okay lang pumasok sa kwarto ko?!" galit na sabi niya. Please August, do not cry in front of him.

"Akala ko kasi hindi ka pa umuwi, kaya tinignan ko" I said quietly. I didn't dare look at him, ayaw ko siyang makita ngayon.

"Why do you act like this August? Na parang ngayon kalang nakakita ng ganon. I bet a lot of guys already had you" he said bitterly and this time, I couldn't help myself but slap him in the face. His face turned to the side and he clenched his jaw. Sino ba siya para sabihan ako ng ganon? Wala siyang alam sa buhay ko kaya wala siyang karapatang pagsabihan ako ng ganon.

I closed the door at napasandig ako dito while I hugged myself, I covered my mouth in my hand and sobbed silently. Hindi ko na kasi matiis ang emosyon ko, naguguluhan na ako sa mga nararamdaman ko. Oo wala akong karapatan na magselos at masaktan dahil may babae si Savion pero wala rin siyang karapatang pagsabihan ako ng ganon.

I layed in my bed in a fetal position while I cried silently. Ayaw kong marinig niyang umiiyak ako. I just layed there until I fell asleep.

****

Kasalukuyan akong naglilinis, my eyes are sore dahil sa pag iyak ko kagabi and I tried to cover it with foundation baka mahalata ni Savion. Maagang umalis si Savion kaya hindi ko na siya nakita pa. Mabuti narin dahil ayaw ko pa siyang makita. Nang matapos akong maglinis ay naisipan kong gumala muna sa labas. Wala akong pake kung magalit siya na lumabas ako, basta tapos na ako sa trabaho ko kaya wala nang dahilan kung bakit di ko magawa ang gusto ko at tsaka wala naman iyon sa rules niya na bawal akong lumabas.

Nagdecide akong pumunta sa park at umupo habang pinagmasdan ang mga tao sa paligid. My phone started ringing at nagulat ako nang makitang si Mommy ang tumatawag. Shit. I accepted the call.

"August, kumusta ka dyan sa pampanga?" tanong ni mommy sakin, napapikit naman ako.

"Okay lang ma, nag reready ako kasi maliligo kami sa beach ngayon" I lied to her.

"Good, nandyan ba si Cristy?" tanong niya.

"Nandon pa sa taas mom may kinuha. Kailangan ko munang mag impake dito mom. I miss you" sabi ko at binaba ang tawag. Sana naman hindi sila magduda dahil patay talaga ako pag nalaman nilang andito ako sa bahay ni Savion.

Parang nag crave ako ng ice cream nagyon ah. I search for an ice cream cart and BAM, andon sa kabila. Kailangan kong bumili. I stood up and went to the ice cream cart. Nang makabili na ako ay bumalik na ako sa bahay ni Savion. Miss ko nang gumala, kaso kapag gumagala ako ay mag isa lang ako dahil nga wala na akong mga kaibigan. Sana noon pa ay dapat mas pinili ko iyong mga taong totoo kaysa mga pekeng tao na iiwan ka kapag mahirap na ang buhay.

I turned on the tv at humiga sa sofa while eating my ice cream. Pinanood ko ang spongebob ngayon, ito isa sa mga paborito kong cartoons na parati kong pinanonood sa bahay. While I was watching ay tawa lang ako ng tawa and I didn't notice the door being opened. I froze, shit baka magalit siya na pinakaelaman ko ang tv niya. I didn't move and I didn't glance at him. Hindi ako nag expect na hindi niya ako pinansin, he just walk passed me at pumunta sa taas. I turned off the tv. Himala naman at di niya ako pinagalitan.

Nagluto ako ng pagkain at inihanda ito sa mesa pero hindi ako kumain, wala akong ganang kumain ngayon at ayaw ko ring kasama siyang kumain. Nakita ko siyang papunta patungo rito.

"May mga bisita ako bukas, bilhin moto bukas" sabi niya at nilagay ang credit card at parang lista ng mga ipabibili niya. I grabbed it at iniwan siya don sa kusina without saying a word. I am giving him a silent treatment, he is cruel to me kaya I don't have a reason to talk to him.

***

This is the day na pupunta ang mga bisita ni Savion, hindi ko alam kung sino sila pero feeling ko ay marami sila dahil marami ang pinabili ni Savion sakin. I am currently buying here in the supermarket at bumili narin ako ng pizza, at mga wine. Mayroon ding pinapaluto si Savion sakin. This is so tiring, sino ba kasi mga bisita niya?

Nang makauwi na ako sa bahay ni Savion ay nagsimula na akong magluto ng lahat na pinaluto niya. I even accidentally burned my hands, I cringe at the sight. Sobrang saki pota. Nang matapos na ako sa lahat at inilapag kona ito lahat sa dining table. Pawis na pawis na ako, kanina pa kasi ako nagluluto. I was startled when I heard noises outside, napatingin ako sa mga bisita ni Savion. They are all handsome, may tatlong lalaki at dalawang babae. I suddenly felt conscious. I look like a mess right now Para akong manang dahil magulo ang buhok kong naka bun, may paso pa ang kamay ko.

Their eyes fell into me.

"Sino siya?" tanong ng isang lalaki na naka blue t shirt.

"Maid ko" Savion replied. I felt a pang in my chest. Kahit totoo naman na maid niya lang ako, masakit parin kasi baguhan to lahat sa akin. I am not supposed to be a maid right now, I am an heiress. Binigyan ko sila ng matipid na ngiti at tsaka ako pumunta sa kwarto ko. I sat on my bed deep in thoughts. Deserve ko parin ba to dahil sa ginawa ko kay Savion noon? Kailangan ko pa bang masaktan para bayad na ako sa kanya?.

A few hours later and it's already 9:00 pm. Narinig kong nagsisiyahan sila sa pool sa labas. Pumunta muna ako sa kusina para kumain, gutom na gutom na ako. I was currently putting foods in my plate when I feel a presence in my back. Tinignan ko kung sino ito at nakitang isa ito sa mga bisita ni Savion.

"Hi miss. What's your name?" tanong niya. His breath smells like alcohol and he looks drunk.

"August" matipid na sabi ko at paalis na sana nang hinawakan niya ang kamay ko, muntik nang mahulog ang plato na hawak ko. Pota naman tong lalaking to, ano ba kasing kailangan niya?

"Ano ba, bitiwan mo ako" galit na sabi ko sa kanya but he grabbed the plate that I am carrying at nilagay sa mesa tsaka ako hinila palapit sa kanya. I tried to push him away but he won't budge.

"L-let me go" I cried when he started to lean down on my neck. He covered my mouth with his hands.

"Sshh, diba maid kalang ni Sav? Kaya wag kang feeling. Let me fuck you" marahas niyang sabi. I sobbed and voice muffled because of his hands covering my mouth. The next thing I know ay nawala ang kamay ng lalaki sa katawan ko. I saw Savion's other friend na hinila palayo ang lalaking manyakis.

"Fred ano ba? Nasisiraan kana ba?!" galit na tanong ng lalaki at kwinelyuhan iyong manyakis. I am shaking while tears streaming down in my face, walang lalaking nakalapit sakin ng ganon. I saw Savion and his other friends na pumasok at napatingin samin. Savion eyed me and I can see the confusion in his eyes.

"Anong nangyari dito?" tanong ni Savion.

"Fred tried to take advantage of her" sabi ng lalaki na nagligtas sakin. Nakita kong dumilim ang mukha ni Savion at nagulat ako when he punched the guy's face. Pinigilan siya ng mga kaibigan niya at wala akong magawa kundi ang umiyak lang. I feel so helpless right now. I was so scared kung ano ano na ang nagawa ng lalaking iyon sakin.

"Tama na" sabi ng babae at hinila si Savion palayo. Galit na galit ang mukha ni Savion habang tinitignan ang lalaking manyak and I can see that he is trying hard to control his anger.

"Bro, Fred is so drunk. Nawala lang siguro sa pag iisip" sabi nong isang kaibigan ni Savion. Kahit na lasing ang lalaking iyan, it is not an excuse for him to sexually abuse a girl like that.

"Just, get him out of here." galit na sabi ni Savion. Inuwi nila ang lalaking manyak at naiwan kaming dalawa ni Savion. Nabalot kami ng katahimikan. I wiped the tears in my face. Hindi parin ako makapaniwalang nangyari sakin iyon. I feel so dirty, kahit walang nangyari samin ay feeling ko parin ang dumi dumi ko. This are all new to me, no one ever treated me like this pero ngayon ay naranasan ko na ang lahat na masakit na bagay.

"Are you okay?" mahinang sabi niya. I shook my head. No, I am not okay Savion. Everybody is treating me like shit, even you. Lahat kayo sinasaktan ako. Feeling ko ay napaka worthless kong tao. I don't want this anymore, I just want to go home.

He grabbed my arms and led me upstairs. Huminto siya sa kwarto na ginamit ko ng nilalagnat ako. He opened the door and led me there. Nang nakaupo na ako ay paalis na sana siya but I grabbed his arms. His eyes stared at me and it led down in my hands. Tinignan niya ang kamay ko and I realize na namamaga na ang kamay ko na sunog kanina. I hid my hand in my back.

"D-dont leave" I said softly. I don't want to be alone right now. I am still traumatized dahil sa ginawa ng lalaking iyon. Tinignan ko si Savion and he looks so hesitant. "Kahit ngayon lang, magpanggap ka na you don't hate me" I said to him. He nodded.

"I will be right here" sabi niya at umupo tabi ng bintana. Humiga na ako sa kama at binalot ang katawan ko sa comforter. I glance at Savion, he is staring outside the window. I am glad na pinagbigyan niya ako ngayon.

"I'm sorry" hindi ko alam kung nanaginip ba ako nung narinig ko iyon, binalot na ako ng antok and I didn't get to confirm if he really said that because darkness fell over me.