Chapter 1: He’s Back

Savion Henriquez. Savion Henriquez. Savion Henriquez

Ang kapal naman ng mukha niya na magkagusto sa akin. Ako ang nag iisang August Hymes Rivero dito, hindi niya ba alam na isa kami sa pinakamayaman sa lugar namin?. Naiinis ako sa kanya, pinahiya niya ako sa mga kaibigan ko. He gave me flowers in front of my friends at binubully ako ng mga kaibigan ko dahil dito. Matagal nang may gusto sa akin iyong Savion na iyon at sinabihan ko na siya na hindi ko siya gusto pero ayaw makinig. Hindi ko na matiis ang ginawa niya kanina kaya sinampal ko siya sa harap ng mga kaibigan ko.

“Sinabi ko na sayo diba? Hindi. Kita. Gusto! Bobo kaba? Tignan mo nga ang sarili mo, hindi ka bagay sakin dahil ang bagay sayo ay isang hampas lupang katulad mo! Kaya umalis kana dito at huwag kanang magpapakita sa akin. Tatanggapin lang kita kung maging mayaman ka at bagay na sakin, hampaslupa! ” galit na sabi ko sa kanya, nakita Kong lumuhod siya sa harap ko kaya nakaramdam ako ng sobrang hiya sa harap mga kaibigan ko na nagtatawanan sa likod ko.

"Mahal na mahal kita August, ginagawa ko na lahat para sa iyo" mangiyak ngiyak niyang sabi, nainis naman ako lalo sa ginawa niya. Mas lalo ko siyang hindi matatanggap dahil ayaw ko sa lalaking umiiyak, sino ba naman ang magkagusto sa ganyang lalaki. Pinatayo ko siya ng marahas at sinampal ulit sa mukha.

"Tumigil kana! I hate you so much!" sigaw ko sa kanya at tinulak tulak ito. "Hinding hindi kita magugustuhan" malamig kong sabi at Iniwan siyang mag isa don at umalis kami kasama ang mga kaibigan ko.

Pagkatapos non ay hindi ko na muling nakita ang lalaking iyon but I still remember the look in his face when I said those awful words to him.

10 years later

I stared at my mother who is crying hard right now and my dad is comforting her, nalugi ang negosyo ni dad at kailangan nang ebenta ang hasyenda namin. Kung hindi maitataguyod ni dad ang negosyo ay mawawala na lahat sa amin at tuluyan na talaga kaming maghirap, mapipilitan akong maghanap ng trabaho dito. Wala na akong mga kaibigan dahil nong nalaman niyang naghihirap kami ay nawala sila na parang bula, na realize ko na marami palang peke sa mundong ito. Kailangan ko na siguro talagang maghanap ng trabaho.

"Maghahanap nalang muna ako ng trabaho mom, dad." sabi ko sa kanila at napatingin naman sila sakin.

"No Hon, masosolusyonan natin ito. Ikaw dapat ang magmana sa lahat ng ito kaya hindi mo kailangang maghanap ng trabaho" sabi ni dad sakin at wala akong magawa kundi ang tumango pero maghahanap parin ako ng trabaho kahit hindi sila sang ayon dito. Kailangan Kong maging ready sa lahat ng challenges na dadating sa buhay namin.

Ngunit sa aking paghanap ng trabaho ay walang kumukuha sakin. Nag apply ako sa iba't ibang kompanya dito pero reject lahat at hindi ako qualified. Hindi ko alam kung bakit hindi ako qualified, alam ko namang matalino ako noon at mataas rin ang mga marka ko sa college. Siguro dahil alam nilang anak ako ng karibal nila sa negosyo noon? Iyan na ata ang dahilan. Hindi ko na alam ang gagawin ko, kung walang kukuha sa aking dito ay mapipilitan akong lumuwas sa ibang lugar para don magtrabaho.

Kasalukuyan akong nagtatanim ng bulaklak sa harap ng bahay namin. Wala na kaming mga kasambahay dahil nga naghihirap pa kami ngayon kaya ako ang naglilinis dito at naging hobby ko narin ang pagtanim ng bulaklak kaya ginagawa ko ito kapag bored ako.

Narinig Kong tumunog ang doorbell kaya binuksan ko ang gate at sa pagbukas ko ay hindi ko inaasahang makikita ko siya muli. Si Savion Henriquez, my eyes widen in disbelief. Malaki ang pinagbago niya, ang payat niyang katawan noon ay build na ngayon at mataas na siya ngayon that I have to lift my head up in order to see his face. His black hair is neatly styled in his face, he is now beautifully tanned. He is wearing a black t shirt and a blue loose jeans. Everything has changed, the guy that I rejected back then ay sobrang gwapo na ngayon at hindi ako makapaniwala. His eyes looked different, I can see the coldness inside them pero nawala agad iyon. I saw him smirk towards me and eyed me up and down. Oo nga pala, madumi ako ngayon dahil sa pagtanim ko ng bulaklak. Nakaramdaman naman ako ng hiya, hindi ko inaasahang maramdaman ko ito ngayon.

"It's nice meeting you again, August." his voice is now husky and it sent shivers in my body. Napabalik ako sa realidad, please just act cool, August.

"Savion" I whispered at gusto ko lang naman sampalin ang sarili ko dahil sa pagkasabi ko. It made me appear weak and helpless. He chuckled. "Anong ginagawa mo dito?" finally ay nagkaroon na ako ng lakas ng loob.

"I came to look at the house, this house is mine now" he said calmly. I narrowed my eyes at him, Anong ibig sabihin niya? At bakit naman magiging sa kanya ang bahay namin?. I looked outside at nakitang may nakapark na SUV sa labas, don't tell me na mayaman na si Savion? Naguguluhan ako, paano naman nangyari iyon? This is all new to me, hindi ko pa ma process ang lahat ng ito. Hindi ko nga akailang babalik siya dito at magkikita kami ulit.

"Anong ibig sabihin mo?" nagtatakang tanong ko sa kanya. He lend me a brown envelope kaya binuksan ko ito.

"Iyong partner ng papa mo sa business ay may utang sa akin kaya itong bahay niyo ang ibabayad niya. Your dad still has to pay all his debts at kulang pa itong bahay niyo pero he is giving your dad a time kaya bahay niyo nalang muna ang kukunin niya" hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, totoo nga. Pati sa kontrata iyon din ang nakalagay. Hindi ko maintindihan ang lahat ng pangyayaring ito, paano kami naabot sa ganito? At paano naging isang mayaman si Savion?.

Para akong mahihilo sa lahat ng to, ano na ang gagawin namin? Paano si mom and dad? Hindi na maitataguyod ang negosyo kung ibabayad na lahat sa utang. Napatingin ako Kay Savion and saw him staring right into my eyes na para bang tinitignan ang magiging reaksyon ko. Gusto ko na sabihin niyang prank lang ang lahat ng to dahil sa ginawa ko sa kanya noon, pero hindi mangyayari iyon dahil ito na ang among realidad. Nabaliktad na ang mga mundo namin.

"S-savion, please huwag mo namang gawin to" pagmamakaawa ko sa kanya, nawala na lahat ng pride ko dahil sa sitwasyon namin ngayon. Kaya niya bato ginagawa dahil sa nangyari samin noon?. "Kung tungkol to sa nangyari noon, patawarin mo ako. Bata palang ako non" malungkot na sabi ko sa kanya. Sigurado akong masasaktan ng lubos sina mom and dad kung maririnig nila ito kaya sana naman ay pumayag si Savion.

Narinig kong napatawa si Savion, hindi ko alam kung Anong nakakatawa sa sinabi ko.

"Marunong karin pala magmakaawa" malamig na sabi niya, hindi ko siya matignan sa mukha dahil ubos na lahat ang pride ko at wala narin akong pakialam dahil kailangan maisalba ang negosyo ni dad. "At tsaka, I don't care about the past anymore, August. Ang kailangan ko ngayon ay kunin ang bahay niyo para hindi makulong ang ama mo" sabi niya.

Hindi ko inexpect and susunod na mangyari, I kneeled In front of him.

"G-gagawin ko lahat Savion, please maawa ka" hindi ko na mapigilang mapaiyak. Wala akong marinig na sagot galing kay Savion at nabalot kami ng katahimikan.

"Parang nostalgic ang lahat ng to ha" narinig kong tawa niya at sumakit ang puso ko dahil hindi ganito ang Savion na nakilala ko. Nagbago na talaga siya. Hindi lang anyo ang nagbago sa kanya, pati na ang kanyang gali. Alam Kong nasaktan ko talaga siya noon pero mga bata pa kami non. Akala ko puppy love lang ang nararamdaman niya sakin.

"Papayag ako sa isang kondisyon" he said calmly. He pointed his index finger upwards, indicating me to stand up. Agad naman akong tumayo.

"Gagawin ko lahat Savion" I said to him. He smirked and said. "You will become my maid sa loob ng limang buwan" sabi niya, sa ganitong sitwasyon ay ang pagiging maid niya ay hindi mahirap sakin. Okay lang sakin na magiging maid sa loob ng limang buwan kaysa mawala na samin ang lahat.

"Papayag ako, salamat dahil pumayag Kang hindi kunin ang bahay namin" sabi ko sa kanya. He leaned in kaya napaatras ako, he is so close in my face right now and I can feel his minty breath fanning in my face.

"Trust me August, you will regret that you made this deal" he whispered in my ears and then he walked away. My heart is now beating fast, narinig ko ang busina ng kanyang kotse and the next thing I know ay may mga tubig na dumaloy sa aking katawan. Savion drove in front of the dirty water na nasa Harapan ko dahilan ng pagkabasa ko. I closed my eyes at napabuntong hiniga, feeling ko kasi deserve ko ito dahil sa ginawa ko sa kanya noon kaya hindi na ako dapat magalit. Magpasalamat panga ako dahil binigyan niya ako ng chance para isalba ang negosyo ni dad.

Hindi ko sasabihin ni mom and dad ang tungkol dito, kailangan hindi nila nalaman para hindi sila mag alala. Sasabihin ko nalang muna sa kanila na magbabakasyon muna ako dahil alam ko na hindi sila papayag na maging kasambahay ako ni Savion.

Pumasok ako sa loob ng bahay. Nagulat si mom ng makita niya akong sobrang dumi at basa ang damit.

"August, Anong nangyari?" nag aalalang tanong nito.

"Natumba lang ako kanina habang nagtatanim ng bulaklak mom" sabi ko sabay ngiti. "Mom, magbabakasyon muna ako sa Pampangga, don muna ako Kay Cristy" sabi ko sa kanya, si Cristy ay pinsan ko na mayroon ng sariling bahay don sa Pampangga. Kailangan ko lang kausapin iyon na huwag sabihin nila mom and dad na wala ako don.

"Sige anak, mas mabuti kasi sobrang busy na namin ngayon ng papa mo" sabi niya, I smiled.

"Maliligo muna ako mom" sabi ko at pumunta sa kwarto ko para maligo. Nang matapos na akong maligo ay nagsimula na akong mag impake para makapunta ako sa bahay ni Savion. Teka, hindi ko na alam kung saan siya tumitira ngayon, paano ko siya mapupuntahan? I sigh at narinig Kong tumunog ang cellphone ko. Tinignan ko ito at nakitang si Savion ang nagtext, nakalagay don ang address niya. Paano niya kaya nakuha ang number ko ng ganon lang kadali? Hindi parin talaga ako makapaniwalang mayaman na si Savion, ano kaya ang pinagdaanan niya noon kaya siya nakaabot sa ganyang buhay. Ibang iba na siya, para na siyang modelo sa isang magazine. Gwapo naman siya noon kaso hindi ko pa talaga siya na appreciate dahil nga hindi siya mayaman, ang tanga ko talaga. Alam ko na napakasama ko talaga noon pero nagbago na ako, hindi na ako tulad noon.

Nagising ako dahil sa sinag ng araw. I yawned at tinignan ko ang oras ta nakitang 8:00 na, kailangan ko nang pumunta sa bahay ni Savion ngayon. 5 months akong hindi makakabalik sa bahay nato kaya mamimiss ko talaga sina mom and dad. Sana naman hindi nila malalaman na wala ako don nila Cristy. Naligo na ako at nag ayos ng mga gamit ko at pagkatapos don ay nagpaalam na ako nila mom and dad. Nagiguilty ako dahil hindi ko sinabi ang totoo pero kailangan ko tong gawin para sa kanila.

Sumakay ako ng taxi at nagtungo na sa kinaroroonan ni Savion. Nang makarating na ako sa bahay niya ay namangha ako dahil sa kagandahan nito, sobrang laki ng bahay na ito. Binili niya siguro to, hindi ko akalaing mabibili ni Savion ang ganitong klaseng bahay. Huminga ako ng malallim at pinindot ang doorbell. I waited for him to open the gate pero hindi siya lumabas. I rang the doorbell again at pagkatapos ng ilang minuto ay binuksan na niya ito.

I was mesmerized sa nakita ko. Savion is not wearing anything other than his boxer, he looks like he just woke up. Ngumiti naman ako sa kanya.

"Pasok" sabi niya kaya pumasok na ako dala ang maleta ko. I examined the place, may isang malaking pool sa harap. Nang makapasok na kami sa loob ng bahay, nakita Kong puno ito ng mga high tech na mga gamit. May malaking flat screen na para bang manonood ka sa sine. Mayaman naman kami noon pero hindi naman ganito kagara ang mga gamit namin, sobrang yaman na siguro ni Savion.

"So here's the rules. Always remember that you are not a guest here" sabi niya and I nodded my head. "You will clean all the spots in this house everyday, you will cook food for me everyday, do the laundry and ofcourse, kailangan mo ding linisin ang sa labas. Got it?" he said. I gulped, napakarami ng gawain araw araw, makakaya ko ba lahat ng iyon?.

"Okay" I whispered.

"Kwarto mo nandyan sa pinakaunang room sa baba. Ilagay mo mga gamit mo at magsimula kana sa trabaho. Lahat ng gamit panglinis ay andon na sa kwarto mo" sabi niya and I nodded my head at pumunta si Savion sa taas, siguro naa second floor ang kwarto niya. Pumunta na ako sa kwarto ko at pagbukas ko ay iba ito sa naging expectation ko. Basta ang alam ko ay sinadya ito ni Savion, it is more like a storage room dahil maraming mga gamit na nakalagay dito at konti lang ang space para sa gamit ko. Napabuntong hininga naman ako at nilagay ang maleta ko sa tabi ng kama.

Kinuha ko ang mga panglinis at sinimulan ng maglinis sa sala. Nilinis ko rin lahat ng kwarto at sa taas na lang ang hindi ko pa nalinisan. Hihintayin ko nalang muna si Savion na makababa baka magalit na pumunta ako don. Pagod na pagod na ako, sobrang laki kasi ng bahay nato kaya nakakapagod linisin. Sinabi ni Savion sakin na ako rin magluluto kaya magluluto na lang siguro ako. Tinignan ko ang oras at nakitang malapit na 11 ng tanghali kaya pumunta na ako sa kusina para ipagluto si Savion.

Maraming mga can foods dito, ano kaya lulutuin ko? Ano kaya paborito niyang pagkain? Maraming sausage dito kaya baka eto ang paborito niya. Sausage nalang ang niluto ko at nagluto narin ako ng rice. Nang matapos na akong magluto ay ihinanda ko na lahat ng pagkain sa mesa. Gutom na gutom na ako pero hindi pa ako pwedeng kumain dahil wala pa si Savion. Eto ang first time na nagawa Kong maglinis ng ganito kalaking bahay at parang mahihilo na ata ako.

Umupo muna ako dahil sumakit ang katawan ko, hindi kasi ako nasanay sa mga ganito. I heard footsteps from upstairs at nakita ang maamong mukha ni Savion wearing a gray sweatshirt and pajama. Kailan pa naging sobrang gwapo ng ganito si Savion?