Matapos kong manghingi ng paumanhin sa gwardya ay tinulungan nya akong makalabas ng University premises nang matiwasay. Maingat kong ipinarada ang kotse sa tabi ng kalsada sa labas ng University. Tinawagan kong muli si Knives para alamin kung saang lupalop na sya naroroon at inabutan na ako rito ng gabi sa kahihintay sa kanya pero unattended na ito. Low battery na nga siguro ang cellphone nya. Naalala kong sinabi nya 'yon kanina noong nagkausap kami kanina. Napapasimangot ako habang blangkong nakatitig sa steering wheel. Ginagawa nya akong bata na hindi kayang umuwi nang mag-isa. Bahala sya sa buhay nya kung dumating sya rito na nakaalis na ako, isip-isip ko. Pero nag-text na rin ako sa kanya na bibiyahe na ako pauwi para hindi sya mamatay sa pag-aalala. Pinindot-pindot ko ang touchscreen display ng kotse at nag-search sa navigation system. Buti na lang mayroong built-in na ganito ang kotseng ito, ang kailangan ko na lang gawin ay mag-focus sa pagmamaneho at sunding maigi ang b
Humahagulgol si Nanay Myrna at Pearl habang pinagmamasdan nila ang kaawa-awa kong sinapit habang nilalapatan ako ng paunang lunas ni David, ang hardinerong anak ni Manong driver. Walang kaimik-imik na nakatungo lang ako at nakatitig sa mga kagamitang panggamot nya na nasa lamesa. Dinadama ko ang sakit ng aking nagkabukol-bukol na ulo at sa hapdi ng banayad na pagpapahid ni David ng gamot sa mga sugat ko sa mukha. “Ma’am tiisin po n’yo para hindi maipeksyon ang mga sugat n'yo, tapos uminom kayo ng gamot para mabawasan ang kirot,” anas ni David na napapangiwi rin kada mapapapiksi ako sa sakit. “Heto na ang mga gamit n’yo, Ma’am. Durog na durog ang eyeglasses n’yo. Basag ang laptop pati ang cellphone. Tsk tsk!” napapalatak na inilapag ni Manong driver ang mga iyon pati na ang mga folder ko na animo’y mga basura na lang sa kitchen counter. Hinayang na hinayang na napakamot ako sa aking sintido habang tinitingnan ang mga gadgets kong tigmak ng dents at barag na barag ang mga screen
Nag-momol. Nag-momox. Jumerjer. Kumarat! Kaya hindi na naalalang may usapan kami. Putang ina! Galit na galit ako habang nagkakandatuwad ako sa paghuhubad ng masikip kong maong. Maliligo ako baka sakaling mabawasan ang pamamaga ng mukha ko sanhi sa pagkakabugbog sa akin. Lalo akong naiyak nang makita ang aking itsura sa salamin ng banyo: Putok ang nguso, punit ang kilay at cheekbones, at may mangilan-ngilan kalmot, galos at pasa sa iba’t ibang parte ng mukha ko, maging sa aking leeg. Hindi ko rin mahawakan ang ulo ko sa natamo kong mga bukol at sa tindi ng pagkakahila ng buhok ko ng abnormal na asawa ni Knives. Ni hindi ko man lang naipagtanggol ang sarili ko. Paano’y naunahan na ako ng kaba at gulat nang hindi ko nakilala agad kung sino ang bumubuntal sa akin. Oo, inawat nga nya ang asawa nya, nakita ko ‘yun. Nagalit sya tapos inilayo ito. Pero hindi gano'n ang inaasahan kong reaksyon nya. Hindi ko ramdam. Walang bigat. Walang dating sa akin. Parang wala kaming pinagsamahan sama
“Normal ang CT scan mo, Shobe. Thank God,” ani Atsi Olivia pagbalik nya sa loob ng private room matapos syang kausapin ang doktor na tumingin sa akin. “Buti moderate sprain lang ang nakuha mo. Aside sa mga galos mo sa face, you’re okay. Kinausap na ni Ahya mo ‘yung rider na nakabundol sa ‘yo, hindi na raw nya pinagbayad kasi wala rin naman daw pera. Si Ahya mo na lang daw ang bahala sa lahat.” Naupo sya sa tabi ko at awang-awang iginagala ang tingin sa aking balikat na pinaikutan ng elastic bandage at sa mukha kong may ilan-ilang wound tape na pinakat ng nurse na naglinis sa mga sugat ko.Nabundol. Nabundol pala ako ng motor. Iyon ang dinahilan ni Knives kay Atsi para pagtakpan ang asawa nya. Napakadakila rin pala talaga.“Hindi ka kasi nag-iingat, depota ka! Youtube ka siguro nang Youtube habang tumatawid,” singhal ni Orlie na napapabaliktad ang nguso. “H’wag mo nang pagalitan, naaksidente na nga eh,” inikutan ni Atsi ng mga mata nya si bakla pagkatapos ay inutusan nya nang pasingha
[Knives’ POV] Para akong hinahabol ng sampung demonyo sa pagmamadali kong makarating ng ospital. I told the helpers ako ang magdadala sa kanya, sinabi ko rin sa kanyang hintayin nya ako, but nobody listened to me. Pagbalik ko sa loob ng mansyon mula sa garahe pagkatapos kong palayasin si Divine ay nakaalis na si Kataleia. Sino nga ba naman kasi ang tangang makikinig sa akin, kahit hindi nila sabihin ay alam kong ako ang sinisisi nila, dahil maski sarili ko ay sinisisi ko sa nangyari kay Kataleia. Minasdan ko ang mga kamay ko. Hindi ko sya sinaktan, hinding-hindi ko magagawang pagbuhatan sya ng kamay. Never have, never will. Pero bakit pakiramdam ko ay ang mga kamay kong ito mismo ang may kakagawan kung bakit sya naka-admit dito sa ospital ngayon. Divine has totally lost it. Puro kabaliwan lang lahat ng ginawa nya ngayong araw na ‘to. I never imagined she would go to such lengths, given her reputation and demeanor; yet she did it. Nanginig ang kalamnan ko nang marinig ko ang si
I couldn’t help but let out a sly smirk when I heard him call me by my first name. “Go ahead, kakatok na lang ako mamaya.” Minasdan ko si Seiji habang naglalakad sya patungo sa kwartong iyon. I want to follow him to her room so I can check on her and see for myself that she’s alright. But my mind keeps telling me otherwise. Baka hindi lang sya makapagpahinga nang maayos kapag nakita nya ako dahil sigurado akong upset na upset sya sa ginawa sa kanya ng aking baliw na asawa. “Uy, Knives, nakaupo ka lang d’yan. Bakit hindi ka pumasok du’n sa loob?” puna sa akin ni Orlie ng maiwan kami sa lobby, naupo sya sa tabi ko. “Anong ginagawa nya ngayon, Orlie?” mahinang tanong ko sa kanya. “Ayun, nakaupo. May shoulder sling at namamaga ang nguso. Tumubo na rin ang sungay nya sa ulo, at take note, hindi lang iisa, ha," he paused for a second and his gaze glued to my face. "Alam mo parang ang haggard mo today. Ang nega ng awra mo. Nabundol ka rin ng motor? Hahaha!” puna nya sa pananamlay ko, pab
“I see. Magbabantay ka ba kay Shobe tonight? You don’t have to; you can go home and take a rest. And’yan naman ang boyfriend nya to stay with her. Babalik na lang tayo tomorrow morning to pick her up.”“Hindi nya boyfriend si Seiji, Atsi,” pakli ko agad. “Oo. Hindi boyfriend. Suitor. Soon-to-be boyfriend,” nakakairitang marinig ang paghagikhik nya sa sinabi nyang iyon. “Well anyway, mauuna na kami sa ‘yo. I’m so tired.” She held onto Orlie's arm as they walked together toward the front door.Dalawa na lang sila ng Master Teacher nya sa kwartong iyon na lalong nakapagpabigat sa loob ko. But I won’t get mad. I shouldn’t be mad; wala ako sa tamang posisyon para magalit. I have no other choice but to stick to Atsi’s strong belief that Seiji is a decent guy. Laglag ang balikat na naupo ako ulit sa dati ko nang pwesto rito lobby na malapit sa room nya. I take a glance upon the closed door. I won’t go anywhere. I’ll just stay right here hanggang kung kailan sya pwede nang umuwi.+++++It’s
“Akala ko umuwi ka na?!” gitlang-gitlang dinampot ko agad ang unan sa likuran ko para sa ipantabon sa harap ko. “Akala mo umuwi na ako sa Manhattan? Of course not! It cost me almost four thousand dollars on a one-way ticket just to get here. Matagal ko nang pinagplanuhan ‘tong trip na ‘to kaya hindi ako uuwi nang gano’n na lang dahil sa inaaway mo ‘ko,” She pulls on that irritating laugh as she flips her hair she always does when she’s taunting me. “Kapag nalaman ni Atsi na nandito ka, she’ll kick you out. Baka ipadampot ka pa nya sa pulis!” “Nakausap ko na sya kanina, hindi naman sya galit or whatsoever; I don’t think she knows anything. Sabay pa nga kaming nag-almusal. She kept on talking about your stepsister's’ unfortunate accident. And I thought, you must’ve covered for me. Alam ko namang hindi mo pa rin matitiis ang asawa mo, ‘di ba? I just knew it,” ngiti pa nya habang pinupunas-punasan ang basa nyang buhok. “Wow, you really are insolent. Shrugging your shoulders as if na
I can clearly tell she’s in a panic state. Hinawakan ko sya sa braso, trying to console her. “We’re good, Tita, thanks for asking. Where are you at right now?” “Ano ba ‘yun?” mouthing my words as I ask Kataleia para hindi ako marinig ng nasa kabilang linya. Pero wala akong maintindihan sa magulo at natatarantang pagcha-charades nya.“Nandito kami sa hotel sa Dubai ngayon. Kagagaling lang namin sa tour namin sa Safari Park at sa Burj Khalifa. Worth it kahit nakakapagod nang husto. Pag-uwi namin dito sa hotel nakatulog na agad ang Daddy mo. Uh, Knives, itatanong ko lang sana sa ‘yo, totoo bang kumukuha si Kataleia ng MBA?” tanong ni Tita Marisa. “MBA?” tinitigan ko si Kataleia na lintik ang pagtango-tango sabay pihit-pihit nya sa braso ko. “Ah yeah. MBA,” nahihiwagaan ako pero sumang-ayon na rin ako kahit alam na alam kong Master of Arts in Education ang inaaral nya.“That’s good news! Akala ko hindi nya ako pakikinggan eh, mabuti naman. Pero sabi nya online class lang daw, totoo ba?
“Don’t you fucking dare,” nagngingitngit na bulong ko sa nakakaloko nyang ngisi. “Manyakis kang hayop ka.”“Woah! Matinding akusasyon ‘yan, Knives,” he laughs sarcastically. “Nagpapamasahe lang ako, manyakis na ba ‘yun agad?!”“Please, whatever you’re up to, galangin mo si Atsi at si Shobe sa loob ng bahay nila,” I mutter through my gritted teeth.“Talking about respect, Knives? I can’t believe I’d hear that from you. Alam mo, I know what you two are doing. Kung manhid ang kapatid mo, ibahin mo ako. Malakas ang pakiramdam ko sa mga ganyan, kaya wala kang matatago sa ‘kin. Catching her sneaking out of your room one too many times at the crack of dawn, I couldn’t help but wonder what exactly she was doing with you all night—bukod sa, you know, magpatirintas ng mahaba nyang buhok sa ‘yo.”I got so fucking furious. Agad na kumawala ang lumulukob na galit sa dibdib ko at umigkas nang malakas ang kamao ko sa panga nya. Napaupo sya sa sofa syang nakahawak sa baba nya sa gulat nya. “Hindi ko
[Knives’ POV] I can’t believe everything that’s happened today. The first one was how ridiculous Divine was nang umatungal sya sa akin dahil lang sa ayokong makipag-sex. Lumabas sya at inistorbo ang ibon ko sa paggawa nya ng homeworks para makipag-inuman. Nagpaalalay pa sya kay Kataleia hanggang sa kwarto pagkatapos nyang magkukuwento ng kung anu-ano. Nahulaan ko na agad ‘yun kahit hindi ko naririnig ang usapan nila, halata ko sa mukha ni Kataleia mula sa balcony kung saan ko sila pinanonood ang awkwardness na nararamdaman nya kahit na tumatawa sya. Para saan? Para kiligin si Kataleia sa pagiging ‘perfect couple’ namin? O para kaawaan sya ni Kataleia kasi wala akong kwentang asawa? Kung ang purpose nya ay para maghanap ng karamay sa disappointments nya sa buhay ay hindi lang nya alam baka sumaya pa ‘kamo ang ibon ko sa mga pinagsasabi nya dahil napatunayan ko sa kanyang totoo lahat ng mga sinasabi ko. The second was Atsi. May pagkakataon naman talagang nakikita ko syang tumat
“Ubusin mo muna ‘yan. Mamaya mo na sya ipagtimpla kapag aakyat ka na… O baka naman naiilang ka nga sa ‘kin eh kuya mo rin naman ako, ‘di ba?” tinaasan nya ako ng kilay sabay kumportableng sumandal sa sofa na nakaunat pa ang mga braso sa sandalan. Nagsisi ako bigla na naupo sa pinakagilid ng sofa, wala na tuloy akong maurungan. “Hindi po ako naiilang. Sus! Bakit naman ako maiilang?” sagot ko rin sa kanya, tinaasan ko rin sya ng kilay sabay hampas ko sa braso nya para ipakita na hindi totoo ang sinasabi nya. Ano nga ba ang dahilan ko bakit kailangan kong mailang? Hindi naman ako nakakanti ng mga malalagkit nyang tingin. Noon naman nakikipaglabanan talaga ako ng tingin sa mga lalakeng gano’n kung makatitig, kaso hindi sya iba sa akin; asawa sya ni Atsi at malaki ang paggalang ko sa kanya. Bukod sa layo ng agwat ng edad namin ay parang bata pa talaga ako kung ituring nya minsan; gaya ng turing sa akin ni Atsi at ni Knives na rin kapag nakaharap kami sa ibang tao. Hindi ko sya dapat pinag
Nasinghot ko agad ang nakakahilong tapang ng pabango nya sa kanyang damit na kaamoy ng loob ng kotse nya sa pagkakadikit ng mukha ko sa kanyang dibdib.“Watch where you’re going, little miss,” bulong ni Kuya Mike pagtingala ko, titig na titig sya sa akin na nakahawak sa mga balikat ko. Napatda ako nang ilang segundo sa gulat ko na kasunuran ko pala sya sa paglalakad. Hindi ko man lang napansin dahil lumilipad ang isip ko. Inalihan ako ng pagkailang lalo na nang dumausdos ang mga kamay nya mula sa balikat ko hanggang sa aking siko kaya napaatras ako, saka nya lang ako binitawan. “Naiilang ka ba sa ‘kin?” nakangiting tanong nya. “Hi-hindi po, kuya, sorry po. Nagulat lang ako,” napapangiting aso na sagot ko pagtungo ko saka inaayos-ayos ang salamin ko sa mata.Lalo akong naasiwa nang tumawa sya nang malakas. Sinulyapan ko ang likuran nya kasi baka nakasilip si Knives sa pintuan at makita kami, nakahinga ako nang maluwag nang nakapinid pa rin ang pinto ng kwarto nya.“Sa’n ka ba dapat
Napaka-sexy nang suot nya sa ilalim ng pula nyang satin na bathrobe. Kulay itim na negligee na may ternong itim na thong na halos pinakagitna lang ang may takip. Hulmang-hulma ang mapipintog at malalaki nyang suso na may maliliit na utong sa napakanipis na tela ng suot nya. Mas makapal pa talaga ang pantyhose na ginagamit ni Miss Nori. Nag-abala pang magdamit, sana hindi na lang!So siguro ita-try nya ngayon na akitin ang kanyang asawa, hinanap nya ang lakas ng loob nya sa alak kaya nakipag-inuman sya sa akin. Dinamay pa nya ako talaga. Napaismid ako. Sumulyap akong muli sa balcony pero wala si Knives doon.“Kat, ihatid mo naman ako sa room, please. Nahihilo na kasi ako talaga, baka hindi ako umabot sa stairs,” pakiusap nya habang ginagagap ng isang kamay ang kabilang dulo ng bathrobe para sumara itong muli. Tumayo ako sa kinauupuan ko at maingat ko syang inalalayan sa paglalakad. Mula sa pool area hanggang sa makaakyat kami ng hagdan ay magkaakbay kaming dalawa at pinagtatawanan ang
Tawa ako nang tawa sa mga nakakatuwang moments nila bilang mag-asawa. Na-i-imagine kong para silang mag-asawa sa isang TV sitcom. Um-akting akong ganyak na ganyak sa kanyang pagkukuwento pero ang totoo ay gustung-gusto ko nang tumulo ng mga luha ko sa bigat ng nararamdaman ko sa aking dibdib. Ang sakit-sakit! Iniisip ko nga kanina pa kung ano ang pwedeng kong i-alibi para makapag-walkout at maputol ang pagkukuwento nya ng mga istorya tungkol sa kanilang dalawa na kahindik-hindik sa akin. Hindi ako pwedeng magdahilan na pupunta na sa kwarto ko dahil masyado pang maaga at paniguradong hahanapin ako ni Knives, magagalit na naman ‘yun kapag nagkulong ako sa kwarto. Malaking kabastusan naman kung iiwan ko sya rito at lilipat na lang sa ibang puwesto dahil wala naman ibang available na makakakwentuhan ngayon dito sa mansyon kundi ako lang at ayoko rin namang magpaka-obvious na naaapektuhan kahit kahit tila ba may paulit-ulit na tumutusok sa puso ko kahit panay ang hagikhik ko. “Hindi sigu
[Kataleia’s POV] Kahit medyo malamok ay dito ko sa pool area piniling maupo ngayon para mabilis akong masisilip ng chinito ko mula sa balcony. Gusto kasi nya nakikita nya ako palagi. Sa katunayan nga, sa halos wala pang thirty minutes na pag-upo ko rito sa pool area ay dalawang beses na nya akong sinilip. Naglagay na lang ako ng rechargeable na electric fan sa paanan ko para hindi ubusin ng mga lamok ang mga binti ko. Binawalan nya kasi akong tumambay sa kwarto ko nang matagal kung hindi pa naman oras ng pagtulog. Lalong-lalo na kapag naririto si Seiji. Wala naman na nga raw kasi akong sakit para dalaw-dalawin ako sa mismong kwarto ko at napakaraming ibang lugar na pwedeng pagtambayan na may makakakita sa amin at sa kung anong ginagawa namin.Nagpunta nga rito si Seiji kanina, pero pinauwi ko na rin bago magtakipsilim. Parang ayaw pa nga nyang umuwi eh, napilitan na lang kasi nagdahilan akong masakit ang ulo at inaantok. Ayaw kasi ni Knives na nagpapaabot si Seiji ng gabi rito sa ba
Malakas na tili ang pumailanlang sa buong kwarto ko sa pagsadlak nya pahiga sa sahig. Tumilapon ang ilang patak ng dugo galing sa kanyang sugatan nang bibig sa carpeted flooring ng kwarto ko. “Tumayo ka kasi d’yan!” singhal ko nang malakas. “Pinatatayo ka na nga eh, ayaw mo pa!” “Tuwing uuwi ka na lang lagi mo ‘kong binubugbog! Kasalanan ko bang hindi ka mahalin ng babaeng gusto mo?! Demonyo ka kase!” nagtataas-baba ang nanginig nyang boses nang sigawan nya ako. Nagpapanting ang tenga kong nasuntok kong muli ang matabil nyang bibig kaya lalong lumakas ang hagulgol nya. Tuwing uuwi ako galing kina Kataleia ay talagang naiinis ako na hindi ko lang masabi. Gustong kong matulog do’n na katabi sya, gusto ko syang yakapin, gusto ko pa syang makasama, kaso kapag feeling ko okay na kami ay mahihimigan ko na sa kanyang kailangan ko nang umuwi. Wala akong choice; kahit pigilan ako ng ate nyang patay na patay sa akin ay sinusunod ko sya. Pag-uwi ko sa bahay ay mainit ang ulo ko at depres