Chapter 12 - TRAPIK

[Knives' POV]

This is one of the many things I hate about Manila. The congestion. Lahat ng blocks may stoplight na kailangang hintuan every 15 minutes, maraming tumatawid sa kung saan-saan lang. Hindi bagay ang BMW ko talaga dito, I sigh impatiently.

Pang-apat o pang-limang gabi ko nang pinaparaanan ng gulong ang kalsadang ito, halos kabisado ko na nga rin ang bawat lubak, pero hindi ako masanay sa trapik.

Magiging pang-apat o pang-limang balik ko na rin pala ito sa cheap na local bar kung saan ko sya unang nakita. Pero hindi pa rin ako pinapalad na makitang muli si K.

I lean comfortably against the merino leather seat and switch the built-in massage feature on to intensity 3. I tap on ‘Relax’ sa car care program para mabago ang ambience ng loob ng aking sasakyan baka sakaling maibsan ang agitation ko habang naghihintay sa kahabaan ng trapik.

“Mom!” I make sure my voice sounds a bit more relaxed than it is. “I was about to call you.” I put the call on loudspeaker.

“Really?” She just