“I really don’t understand you anymore, Amara.”Galit na galit at halos pasigaw nang sabi sa kanya ng kanyang lolo, marahas na lamang namang napabuntong hininga si Amara saka pasimpleng hinilot ang kumikirot na sintindo.“We have already given you everything, ano pa ba ang gusto mong mangyari?”Dagdag pang sermon ng kanyang lolo Herman dahilan upang mapa-irap si Amara.“Come on, lolo. It is already three in the morning, can’t you just give it a rest and give me your sermon tomorrow? I am tired and drunk, so will you just shut up and let me rest?”Pabalang niyang sabi na lalo lamang namang ikinagalit nito.Pilit niya ring sinalubong maging ang nag babagang tingin ng kanyang ama.“Namumuro na iyang kagaspangan ng ugali mo, Amara.Kailan ka ba matototo?”Pasigaw pang sabi ng kanyang lolo, wala namang pakealam at pabagsak na naupo si Amara sa malambot at mamahaling sofa na nasa harap niya.“Well I don’t know, why? What are you going to do? Ground the living sh*t of me again?You never lea
Napa tanga na lamang si Amara nang pag baba na pag baba pa lamang sa magarang hagdan ng kanilang bahay ay bumugad agad sa kanya ang isang maliit at lumang luggage, sa tantsa niya ay pagaari iyon ng isa sa kanilang mga katulong.“Very well, since you are already here, give me all your cards, and I mean everything, Amara.”Agad na salubong sa kanya ng kanyang lolo, sandali pang napa tanga si Amara, hindi makuhang ibigay ang hinihingi ng matanda.She knew that once she handed everything to her grandfather, everything is over.“Stop fighting this anymore, young lady. It won’t get you anywhere. Buo na ang desisyon kong palayasin ka.”Dagdag pa nito, mabilis siyang umatras nang ang matanda na mismo ang lumapit sa kanya upang sapilitang kunin ang kanyang bag, pilit niya namang hinigpitan ang kapit doon na para bang ang kanyang new seasoned Gucci bag lamang ang tanging mag sasalba sa kanya.“NO! Let go lolo, these are mine!”Maiiyak nang sabi niya, gustong mag papadyak ni Amara nang tuluyan n
Halos mag dikit na ang kilay ni Amara habang titig na titig sa hawak niyang passbook, pilit inaalaala kung paanong ang kanyang singkwenta mil ay naging zero na ngayon.Halos wala pang isang lingo ang naka lipas mula nang mapalayas siya sa kanila ngunit heto siya at halos wala nang maibayad sa delivery rider na siyang may dala ng kanyang lunch.“Hindi iyan dadami kung tititigan mo lang, Amara,”Pabirong sabi sa kanya ni Ken, isa sa mga kasama niyang naka tira sa dorm.Hindi niya sana ito papansinin katulad ng palagi niyang ginagawa, ngunit agad nag bago ang isip niya nang mapagtantong baka nasa mga kamay nito ang kakainin niya sa mga susunod na araw, maging ang pang bayad niya sa delivery niya ngayon na kasalukuyang nag hihintay sa kanya sa labas at tinatadtad siya ng text messages.“Uhm, hello… how are you today, Ken?”Mapang akit ang suot ng ngiti sa labing sabi niya sa lalaki, agad namang lumaki ang ngiti nito.“A-alam mo ang pangalan ko?”“Of course I do, how am I not supposed to k
“Ikaw ba eh sigurado diyan sa trabahong pinasok mo?”Marahas na napabuntong hininga si Amara nang muli nanamang marinig ang tinig ni Ken, kung ilang beses na siya nitong tinanong ng parehong tanong na iyon ay hindi niya na mabilang.“Well I don’t know, okay? I really don’t.I don’t have any idea how to clean or cook or serve anyone, people do those things for me.”Maarte niyang sagot habang pilit isinasara ang zipper ng kanyang lumang bag.Kung bakit ba naman kasi sa dinami-rami ng branded travelling bags na pag aari niya itong bulok na bag ng katulong pa ang ibinigay sa kanya.“Kung hindi mo alam, paano mong malalampasan ang pagsisinungaling mo sa mayordoma ng bah-““I don’t know Ken, pwede ba, stop nagging me, you nag me like my grandfather and it pisses the crap out of me, I told you I don’t know- okay?”Inis niyang sabi, kung anong ginagawa nito sa kanyang silid ay hindi niya alam,“Instead of you being like my lolo, will you just take this bag downstairs?”Utos niya, hindi naman
Hindi malaman ni Amara kung ilang beses niya nang sinubukang ibaon ang ulo sa malambot na unan na kanyang yakap, kaunti na lamang din ay masisigawan niya ang kung sino mang kumakatok at istorbo sa kanyang pag tulog.“Ughhh, ang ingay…”Inis niyang sabi saka lalo pang ibinaon ang ulo sa unan, pilit niya ring tinakpan ang tenga sa pag babaka sakaling sa pamamagitan niyon ay mabawasan kahit paano ang ingay ng mga katok.Sandali pang napangiti si Amara nang tumigil na rin sa wakas ang mga pag katok, pabalik pa lamang sana siya sa pag tulog nang bigla na lamang may kung sinong bastos na humablot sa unan niyang yakap, dahil sa matinding gulat ay mabilis siyang napa upo sa kama saka sinamaan ng tingin ang istorbo.Masamang tingin na agad ring napalitan ng pilit na ngiti nang makitang ang seryoso at inis na inis na mukha ni Mark Xavier Peralta ang bumungad sa kanya.“G-good morning.”Nahihiya niyang sabi, sinamaan naman siya lalo ng tingin nito bago sinulyapan ang orasang naka sabit sa isang
Thirty minutes… It’s already been thirty minutes since the freaking kiss but it felt like it’s just a few seconds ago for Amara. Trenta minutos na ang naka lipas nang halikan siya ng pesteng si Xavier, halos ubos na rin nito ang almusal nito at heto siya’t mukha pa ring naka kita ng multo. “Amara!” Halos pa sigaw nang tawag sa kanya ni Xavier, napatalon pa siya dahil sa gulat bago mabilis itong nilingon. “P-po? Sagot niya, saka napakagat-labi nang makitang masama ang tingin nito sa kanya. “Will you stop spacing out? Nawawala ka sa focus, ilang beses na kitang tinawag naka tanga ka pa rin.” Inis nitong sabi, pasimple namang napa irap rito si Amara. “Eh sorry, kasalanan mo naman kung bakit ako nag i-space out sir eh…” Halos pa bulong niang sabi bago lumapit sa breakfast table nito. “Why and how is it my fault that you look so tired and still really sleepy?” Kunot ang noong sabi nit o, marahas pang napa buntong hininga si Amara bago ito sinamaan ng tingin. “What?” Her boss
Halos lumuwa na ang mga mata ni Amara habang kanina pang titig na titig sa kulay black and white na maid’s uniform na siyang laman ng paper bag na ibinigay sa kanya ng ‘kiss addict’ niyang boss. Hindi lamang naman kasi simpleng maid’s uniform iyon, why does it seemed to her that her overly sneaky boss has taken her comment about the first uniform he had given to her first very seriously? And why does she felt like her boss is trying make her regret what she did? “Arrghh!” Amara groaned as she laid on her tiny bed and started turning over hysterically. Inis na muli niyang tinitigan ang kulay itim na uniform saka iyon katakot-takot na inirapan, wishing that it was not only a real person but Xavier who by then she wanted to crush to death because of an uttered annoyance. Paano ba naman kasi ay unang tingin pa lamang sa bagong uniform na iyon ay makikita na kaagad ang kakaiba, bukod kasi sa ubod ng ikli iyon at mukhang kinapos sa tela, pabuka ang palda na parang bang myembro ng k-pop
“Are you freaking insane?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Amara sa ngayon ay pilit pa ring nag iiwas ng tinging si Xavier, and Amara knew exactly the reason why he just can’t look at her. She was wearing a freaking costume that’s supposed to be for sex plays. The thought of her wearing that made her feel so stupid, not to mention embarrassed and those feelings just irks her unbearably. Ano ba naman kasi ang naisip ng peste niyang boss at sa lahat ng pang ti-trip na available ay ito pa? Gusto lamang pala siya nitong inisin, manong pinag linis na lamang siya ng buong bahay o di kaya naman ay inutusang punuin ang pool nito gamit ang isang maliit na baso. Tiyak niyang mas mag wawala pa siya sag alit at inis kapag isa nga sa mga iyon ang ipina gawa sa kanya ng hudas. “I am sorry, okay? I didn’t know you really would wear it.” Halos pabulong na sabi ng kanyang boss, wala namang pakealam na sinamaan ito ng tingin ni Amara saka katakot-takot na inirapan nang lingunin siya nito dah
“She looked a lot like me…”Halos pabulong na sabi ni Xavier sabay puno ng pagiingat na hinaplos ang munting pisngi ng natutulog na baby.Tinawanan naman ito ni Amara.“Oo na, you’ve been saying that for 3 weeks now…”Naiiling niyang sabi habang kalong ang sangol.“Hah! At 3 weeks mo na ring karga ang baby, ako naman…”Sabi ni Xavier sabay tinangkang kunin mula sa kanya ang sangol, mabilis namang inilayo ni Amara ang bata.“Few more minutes and she’s all yours…”Amara whispered careful not to wake their little Angel.“She’s 3 weeks today and look how much she’s grown…”Proud na sabi ni Amara sabay muling inilapit kay Xavier ang anak.“She’s pretty, hi Sofia, you are daddy’s little pumpkin, yes you are… When you grow up you will be as beautiful as your mom…”“Of course she will be, and you will get a lot of admirers, boyfriends…”Amara teased and laughed when Xavier glared at her.“What?”“Sofia is not allowed to date, not ‘till she’s 30…”Seryosong sabi ni Xavier, pigil ang tawang tin
Walang pag lagyan ang saya ni Amara pag gising pa lamang nang umagang iyon. Tuwang agad ring nawala nang sa kanyang pag mulat ay wala na si Xavier sa kanyang tabi. Balot ng makapat na kumot ang hubad na katawan at unti-unting bumangon sa pagkakahiga si Amara, mabilis niyang tinungo ang banyo upang maligo. Pasado alas said pa lamang ng umaga, masyado pang maaga kaya’t hindi niya maiwasang mag tanong kung saan nag punta and kanyang fiance. Fiance… Amara giggled with the thought. Mag i-isang oras lamang ang itinagal ni Amara sa banyo, matapos maligo ay agad rin siyang lumabas doon, agad pa siyang nagulat nang bumungad sa kanya ang ngiting-ngiting si- “Angelica???” Puno ng pag tatakang tawag niya rito. “Hi…” Excited at tila inipit ang sariling tinig na tawag nito sa kanya. “H-hi… W-what are you doing here?” “Xavier sent me, don’t ask anymore questions, I am here to help, wear this…” Pa kikay na sabi nito sabay inangat ang isang simple ngunit napakagandang white dress, sa tant
“That wasn’t so bad…” ang ngiting sabi ni Xavier pagka alis na pagka alis ng kanyang pamilya, agad namang napa irap dito si Amara. “Hmm… Sure…” Sagot ni Amara sabay nag pilit ng tawa. Mayamaya pa ay naramdaman niyang lumapit ito sa kanya saka siya niyakap mula sa likod. “You family likes me…” Xavier whispered as he kissed her ears. “Really?” Amara giggled. “Hell yeah! They really liked me, and I am sure that isn’t because I am Mark Xavier Peralta… Well…” He paused. “I don’t think your brother feels the same, the guy hates me, I can tell…” “No he doesn’t hate you at all, Xavier…. Trust me…” “Hah… Ang sama kaya ng tingin sa akin ng kapatid mo, nag uumpisa palang ang dinner kulang na lang ay tunawin ako sa sama ng tingin, but that’s okay… I know he had all the right to be mad after what I did to you, I got you pregnant, leave you alone for months. I think I will be more disappointed if your brother acted otherwise.” Mahabang litanya ni Xavier habang mas hinigpitan pa ang ya
“Sh*t!” Impit na pag mumura ni Amara bago wala sa sariling malakas na naitulak si Xavier, kaya lamang dahil sa laki ng katawan nito ay nag mukha lamang siyang maliit na kuting na nakipag tulakan sa pader. Amara instantly glared at him when he giggled. “Get off, Xavier… Nandito na sila… And mind you, they have no idea that you are here…” Natataranta niyang sabi sabay muling sinubukang itulak ang binata. “So what? You want me to leave or something?” Amara looked at him confused. “No… Why would I want you to leave when this is already the right time that you meet my family?” Amara asked and let a soft moan escape her lips when Xavier still managed to thrust deep inside of her. “You don’t seem ready, Amara… And honestly, you look like you were going to pee yourself dahil sa nerbyos… If you tell me now that you wanna skip this part of me meeting your family this way, I will understand, you know we can always reschedule…” Seryosong sabi ni Xavier habang tuloy pa rin sa pag kilos s
Pag pasok pa lamang sa loob ng kanyang silid ay nag mamadali niya nang isinara ang pinto, nakuha pa ni Amara na i-check ulit kung na i-lock niya nga ba iyon ng mayos o hindi dahilan upang tawanan nanaman siya ni Xavier. “You don’t need to do that, I don’t think Mary and Cally are coming in here.” Naiiling na sabi nito. “Mabuti na ang sigurado, even they are aren’t here right now, say if it’s just the two of us in this house, I will always lock the door… Now, are we talking about doors that actually locks or are we doing this now?” Amara said and rolled her eyes when he started laughing again. “You are so hot…” Amused na sabi nito habang dahan-dahang nag lalakad palapit sa kanya. Ang kaninang masayang mukha nito ay agad napalitan ng kaseryosohan, kung kanina ay bakas ang tuwa doon ngayon naman ay tila iyon nag babaga habang pinagmamasdan siya. Sandali pang napalunok dahil sa pananabik si Amara, ngunit sa kabila niyon ay nakuha niya pa rin naman ang umatras hangang tumama sa sem
“When I said court my family, I did not mean a business proposal, Xavier…” Agad niyang salubong sa lalaki hidi pa man ito tuluyang nakaka pasok sa kanyang pintoan. Sanali pa siyang napa nguso nang ngumisi pa ito bago siya hilahin palapit upang mahigpit na yakapin at gawaran ng malalim na halik sa labi. “I missed you too, BM…” Tumatawang sabi nito. “The hell is BM?” Amara asked confused as she looked at him. “BM- Baby Mama…” He said and shrugged. Mabilis namang kumilos nag kamay ni Amara upang paluin ito sa braso, lalo namang lumakas ang tawa ng binata sabay lalo ring humigpit ang yakap nito sa kanya. “I am not joking and this isn’t the right time for jokes, Xavier…. I am serious as hell, bakit ka nakipag business proposal kina lolo? Sila ba ang sinasabi mong ka meeting mo noong magkausap tayo sa phone kanina?” Sunod-sunod na tanong ni Amara. “They are… You told me to court them… And I did, and I promise you they love me.” Natutuwa pang sabi nito, napa irap naman sa kawala
Mag a-alas dos ng hapon nang maka rating sina Amara sa kanyang condo, kasama niya pa rin ang dalawang kasambahay ni Xavier, sina Cally at Mary na ngayon ay labis ang pag tataka sa mga mukha habang pilit niyang pinipindot ang code lock sa pinto ng kanyang unit. “Sh*t! Nakalimutan ko nanaman!” Inis niyang sabi habang pilit na inaalala ang anim na numberong siyang pass code niya para maka pasok. Kulang na lamang ay mapa mura ng malakas si Amara nang muling tumunog ang lock, indikasyon na kailangan niyang mag hintay ng tatlkong minuto upang muling subukan. “Ahh… Amara? B-baka nasa loob naman ang mga bago mong amo? Pwedeng katukin nalang natin, sigurado akong pag bubuksan ka naman, sabihin mo nalang na nakalimutan mo ang code…” Naka ngiwi at tila nahihiyang sabi ni Mary, tinapunan naman ito ng masamang tingin ni Amara. Gaya ni Cally ay bitbit nito ang ilang plastic bags ng mga gocery na pinamili nila kanina. “Wala akong amo…” Naka nguso niyang sabi. “Eh ‘di ba dito ka nag ta-traba
Nagising si Amara na wala na si Xavier sa kanyang tabi, hindi niya rin naman ito masisi, bukod kasi sa mataas na ang sikat ng araw dahil pasado alas nueve na rin ng umaga ay sobrang liit pa ng pag isahang kama sa dati niyang silid. Sandali siyang nag inat saka bumangon, agad pa siyang napa ngiti nang makita ang isang maliit at naka tuping papel sa ibabaw ng unan na ginamit ni Xavier kagabi. Amara sighed as she reached out to it and immediately unfolded the parer. Seconds later, she started giggling like an inspired teenage girl as she reads it. Morning beautiful, You look so peaceful when you’re sleeping, I didn’t wanna wake you. Plus ang liit na nga ng kama mo, ang tigas pa ng kuson, sumakit ang likod ko. Next time, refrain from being hardheaded and just come and sleep in my bedroom, it’ll soon be your bedroom too. P. S. You are so beautiful, you gave me a hard on the moment I opened my eyes. I love you… Xavier. Basa niya sa sulat nito saka napanguso nang mapag tantong ni
“B-baby… W-what?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Xavier habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. Agad pang napa buga ng hangin si Amara dahil sa matinding kaba nang unti-unting kumilos si Xavier. Tumayo ito’t iniwan siyang naka upo sa maliit na kamang iyon. “W-what do you mean b-baby, Amara?” Halos mag salubong ang kilay na tanong nito sa kanya, pilit na iniintindi ang mga salitang sinabi niya. Ilang sandali pang nanatiling tahimik si Amara, pinag mamasdan ang naguguluhan si Xavier habang pilit na binabasa ang reaksyon ng mukha nito. Pinilit ni Amara ang sariling huwag mapa ngiti lalo nang makita kung paanong unti-unting mapa ngisi si Xavier. “Y-you’re pregnant? You are really pregnant, is that what you are trying to tell me?” Hindi malaman ni Amara kung natutuwa ba ang itsura nito o disappointment. Agad napa atras ng upo si Amara nang muli siyang nilapitan ni Xavier sabay masuyong hinila ang kanyng braso. “B-buntis ka? Tama ako kanina?” Tanong pa nito, wala sa saril