Thirty minutes…
It’s already been thirty minutes since the freaking kiss but it felt like it’s just a few seconds ago for Amara. Trenta minutos na ang naka lipas nang halikan siya ng pesteng si Xavier, halos ubos na rin nito ang almusal nito at heto siya’t mukha pa ring naka kita ng multo. “Amara!” Halos pa sigaw nang tawag sa kanya ni Xavier, napatalon pa siya dahil sa gulat bago mabilis itong nilingon. “P-po? Sagot niya, saka napakagat-labi nang makitang masama ang tingin nito sa kanya. “Will you stop spacing out? Nawawala ka sa focus, ilang beses na kitang tinawag naka tanga ka pa rin.” Inis nitong sabi, pasimple namang napa irap rito si Amara. “Eh sorry, kasalanan mo naman kung bakit ako nag i-space out sir eh…” Halos pa bulong niang sabi bago lumapit sa breakfast table nito. “Why and how is it my fault that you look so tired and still really sleepy?” Kunot ang noong sabi nit o, marahas pang napa buntong hininga si Amara bago ito sinamaan ng tingin. “What?” Her boss snapped at her making her stomp her feet. “Ehh kasi naman sir eh, bakit mo ba kasi ginawa iyon? Do you know that it was my first time?” Wala sa sarili at tila batang sabi niya, nangunot naman lalo ang noo ng tila polpol niyang boss. “What are you talking about?” Takang tanong nito na tila talagang desididong umakto na tila ba walang nangyari. “Bakit mo ako hinalikan? Ninakaw mo ang una kong halik, and my first kiss was supposed to be magical, sweet, hindi panakaw.” Tila maiiyak nang sabi ni Amara dahilan upang mapa ngiwi si Xavier. “Huwag ka ngang OA.” Inis na saway nito, muli pang napa padyak si Amara bago padabog na naupos sa silya sa harap nito. “Panagutan mo ako.” Nanghahaba ang ngusong sabi niya kay Xavier na lalo lamang napa ngiwi. “Have you completely lost your mind?” “Ehh kasi naman, sa susunod nga huwag kang basta nanghahalik. Nakaka inis naman eh, oh paano na? Sinira mo na ang dream kong first kiss!” Masama ang tingin niyang sabi kay Xavier, sandali naman itong natahimik habang naka ngiwi pa ring naka titig sa kanya. Mayamaya pa ay bigla na lamang itong humagalpak ng tawa. Si Amara naman tuloy ang napa ngiwi rito. “Okay ka lang ba sir Xavier? Hindi ho ba masarap ang niluto niyong French toast kaya ka nabaliw na?” Pilosopo niyang tanong, mabilis namang tumigil sa pag tawa ang kanyang boss bago umayos ng upo, nakuha pa nitong tumikhim saka umaktong tila walang nangyari. “How old are you again?” Tanong nito, sandali namang nangunot ang noo ni Amara bago sumagot. “Twenty po, bakit po? Mukha po ba akong fetus?” Piloso noyang tanong dahilan upang muli nanaman siyang samaan ng tingin nito. “Ang sungit, akala mo naman hindi umaktong parang baliw kanina.” Pabulong niyang sabi saka ito pasipleng inismiran. “No you do not look like a fetus, you look like a beautiful young woman who acts like a fetus, you are twenty and you are still dreaming of a magical first kiss like you were some kind of a high schooler.” Naiiling na sabi nito. “FYI, first kiss is supposed to be magical, and it is not my fault that you kissed me, and it is not my fault that I find that kiss a big deal, because aside from the fact that you are my boss and you just can’t do that, you had no reason to kiss me too. Kaya I say- that kiss was a really big deal, and thank you by the way for saying I am pretty.” Mahaba niyang pag mamaktol pa, napa iling na lamang naman sa kanya si Xavier bago nag salita. “Fine, it was a big deal and I am sorry I did not mean to, you are right what happed earlier is a mistake I was just pissed and a bit of carried away, I say we both just pretend that it never happened.” “Never happened? Seriously?” Naka ngiwi niyang reklamo dahilan para muli nanaman siya nitong samaan ng tingin. “That kiss already happened, Amara. Whatever the fuck do you want me to do? Kiss you again and that will give you back your stupid magical first kiss?” Inis na sabi ni Xavier, natahimik naman si Amara, mayamaya pa ay unti-unti ring napa ngisi. “Actually, mukha ngang magandang ideya iyang sinabi mo sir, try mo nga ibalik, bilis.” Pamimilosopo nanaman ni Amara sa halatang hindi na natutuwang si Xavier. Nakuha niya pang pumikit ang ngumuso bago umusog palapit rito. Ngunit agad rin siyang napa mulat at napa simangot nang pilikin siya nito sa noo. “Aray ko naman, ano ba ‘yan, pwede naman kasing umayaw nalang kailangan pang manakit.” Naka nguso niyang reklamo saka agad ring inayos ang sarili nang samaan siya nito ng tingin. “I had enough of your silliness and nonsense jokes, fix all these and come see me in my office.” Seryosong sabi nito bago siya iniwan. Come see me in my office… Tila nag echo sa tenga ni Amara ang sinabi nito sabay ang pag sakop ng kaba sa kanyang sistema kasama ang tanong na. “Am I freaking fired?” -- Hindi alam ni Amara kung gaano katagal na siyang naka tayo sa tapat ng pinto ng opisina ni Xavier Peralta, ang tanging alam niya lamang ay ayaw niyang kumatok doon. Bukod kasi sa hindi niya alam kung anong paliwanag pa ang sasabihin niya rito oras na mag tanong ito kung sino nga ba talaga siya ay malakas rin ang kutob niyang si-sesantehen na talaga siya nito. Kung bakit ba naman kasi sa dami ng masamang ugaling meron siya ang ka artehan at katabilan pa ang hindi niya makuhang alisin? “I know you are standing by the door, just get in already.” Halos mapa sigaw sa gulat si Amara dahil sa malakas na sigaw ni Xavier mula sa loob ng opisina nito, mabilis ding umikot ang tingin niya at pilit na nag hanap ng dahilan kung paano nitong nalaman. Sandali niyang sinipat sipat maging ang bawat sulok ng pintong gawa sa mamahaling kahoy saka nangunot ang noo nang wala naman siyang nakitang peephole roon. “Paano niya nalamang nandito na ako? Lucky guess o malakas lang talaga ang karisma ko?-“ “Get a hold of yourself Amara, there is a freaking CCTV above your head, I can see you.” Muli pang napa talon si Amara sa gulat nang marinig nanaman ang malakas na sigaw ng masungit niyang boss, nakuha niya pang tumingala at napakamot na lamang sa batok nang makitang may isang maliit na camera nga roon. Nag pilit pa siya ng ngiti doon na naging ngiwi lang rin sa huli bago niya pinihit ang siradura. ‘‘H-hi…” Pabulong niyang pag bati sa masungit na si Xavier. Nakuha niya pa itong pasikretong irapan nang makita ang naka simangot nitong itsura, halos mag dikit na kasi ang makakapal nitong kilay maging ang nguso nito ay halos mag pantay sa matangos nitong ilong. ‘Gee- how on earth does he still look like a freaking greek God even with that kind of expression?’ Amara whispered to herself and forced to meet his gaze. “G-gusto niyo raw po akong makita, sir…” Kagat-labi at magalang na sabi ni Amara. For a few seconds, she wanted hit herself, even being kind she find it too weird. She’s not used to it, and she hates it that she had no choice but to act nice now. Amara’s kind gesture made Xavier’s eyebrow creased. “Ang galang mo yata? You are done with your first kiss drama?” Mapang asar na sabi nito, mabilis namang napa nguso rito si Amara saka tipid na umiling. “Not done yet, still you stole my first kiss and I am not fine with it sir, but I think it is best if we will just keep what happened to us in the kitchen for ourselves, tama po kayo, kunwari nalang na hindi poi yon nangyari, bukod doon sa tingin ko ay hindi maganda kung malalaman ng iba pang kapwa kong katulong ang tungkol doon.” Malaki ang ngiting sagot ni Amara, she knew she was way too kind now and such action is giving her itch all over. “Hmm, okay… and why are you acting so nice?” Taas ang kilay na sabi nito. “Ay bawal ho ba? Hidni niyo naman sinabi agad, mas prefer niyo po pala na pilosopo ako.” Naka ngiwi niyang sabi, nangunot naman ang noo ng kanyang boss. “Being nice is already fine, I don’t like you acting all naïve and crappy towards me, I am your boss and I will be paying you to serve me.” Sabi nito, mabilis namang napa tango si Amara. “Naiintindihan ko po iyon sir Xavier… I am your personal maid, I got it, I am sorry about the breakfast, the truth is, hindi po talaga ako marunong mag luto pero pwede rin naman po akong matuto eh, just please don’t fire me, I need this job…” Pakiusap ni Amara, agad na binalot ng katahimikan ang silid, mayamaya pa ay tumayo si Xavier mula sa kinauupuan nito at marahang nag lakad palapit sa kanya. Tarantang napa atras na lamang naman si Amara, bawat abante nito ay aatras siya, hanggang sa wala na siyang ma atrasan dahil tumama na ang kanyang likod sa malaki nitong lamesa. “S-sir?” Tarantang tawag niya sa boss, tila wala naman itong makelam na nag tuloy lamang sa pag lapit, kahit pa pakiramdam niya ay manlambot na ang kanyang tuhod dahil sa kaba ay pilit siyang tumayo at kunwa’y matapang itong sinalubong ng tingin. “Who said I will fire you, Amara?” Xavier asked, his eyes were burning, it was as if her boss’s eyes were like a chamber of secrets that she would not dare to steal a glance at, his eyes were like that of a dangerous animal. Danger… She thought as she forced herself to talk. “K-kung hindi niyo po ako si-sesantehen dahil sa kapalpakan ko sa pag luluto ng breakfast at dahil sa h-halik na i- ikaw naman ang nag initiate, bakit niyo po ako pinapunta rito?” Pa utal at mahaba niyang tanong saka mariing napa pikit nang inisang hakbang na lamang nito ang maliit nilang pagitan. Moments later, Xavier was already inches away from her, she could almost smell the masculine scent from the pores of his skin. Such smell was heaven to her nose… Ang sarap lamang annoyin, singhoting ng todo hangang sa tuluyang mawala sa balat nito. Gaano nga kaya kasarap ang gumising sa umaga na ang amoy agad nito ang unang babati sa sense of smell niya? At bakit nanaman kaya tila namamanyak nanaman siya? Natauhan lamang si Amara nang marinig ang mahinang tawa nito bago siya pitikin nanaman sa noo. “I called you here to give you these.” Sabi nito saka inabot sa kanya ang isang paper bag kasama ang sang putting sobre. “You open the bag later when you left, I want you to wear that starting tomorrow, and the envelope was a small amount of money, baka may mga personal na gamit ka pang kailangan, I want you to get everything you need, starting tomorrow you will be working to me as my maid katulad ng inapplyan mo, and once you do you will no longer have rooms for playing like what you did earlier. I don’t like mistakes so I need you to learn everything you need to learn, am I understood?” Maahabang litanya nito. Tanging pag tango na lamang naman ang nasagot ni Amara saka muling napa tingala rito nang muli itong mag salita. “And one more thing, I wanted to return you something.” “Return me something? An- ano p-po-“ Hindi na natapos ni Amara ang sasabihin nang katukad kanina ay bigla nanaman siya nitong halikan.Halos lumuwa na ang mga mata ni Amara habang kanina pang titig na titig sa kulay black and white na maid’s uniform na siyang laman ng paper bag na ibinigay sa kanya ng ‘kiss addict’ niyang boss. Hindi lamang naman kasi simpleng maid’s uniform iyon, why does it seemed to her that her overly sneaky boss has taken her comment about the first uniform he had given to her first very seriously? And why does she felt like her boss is trying make her regret what she did? “Arrghh!” Amara groaned as she laid on her tiny bed and started turning over hysterically. Inis na muli niyang tinitigan ang kulay itim na uniform saka iyon katakot-takot na inirapan, wishing that it was not only a real person but Xavier who by then she wanted to crush to death because of an uttered annoyance. Paano ba naman kasi ay unang tingin pa lamang sa bagong uniform na iyon ay makikita na kaagad ang kakaiba, bukod kasi sa ubod ng ikli iyon at mukhang kinapos sa tela, pabuka ang palda na parang bang myembro ng k-pop
“Are you freaking insane?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Amara sa ngayon ay pilit pa ring nag iiwas ng tinging si Xavier, and Amara knew exactly the reason why he just can’t look at her. She was wearing a freaking costume that’s supposed to be for sex plays. The thought of her wearing that made her feel so stupid, not to mention embarrassed and those feelings just irks her unbearably. Ano ba naman kasi ang naisip ng peste niyang boss at sa lahat ng pang ti-trip na available ay ito pa? Gusto lamang pala siya nitong inisin, manong pinag linis na lamang siya ng buong bahay o di kaya naman ay inutusang punuin ang pool nito gamit ang isang maliit na baso. Tiyak niyang mas mag wawala pa siya sag alit at inis kapag isa nga sa mga iyon ang ipina gawa sa kanya ng hudas. “I am sorry, okay? I didn’t know you really would wear it.” Halos pabulong na sabi ng kanyang boss, wala namang pakealam na sinamaan ito ng tingin ni Amara saka katakot-takot na inirapan nang lingunin siya nito dah
Halos mamilipit sa sakit si Amara nang hilot-hilutin ng kanyang boss ang kanyang nabaling kanang kamay, pakiramdam niya rin ay maiihi siya sa sobrang sakit niyon, isama pang gustong-gusto niya nang umiyak ngunit hindi niya magawa dahil alam niyang aasarin nanaman siya ng hudas na si Xavier. “A-aray…” Impit niyang daing nang marahan nito iyong hilahin, sandali pa siya nitong sinamaan ng tingin na buong tapang niya rin naman sinalubong. “This is just a simple fracture, I don’t think a bone broke, quit being a cry baby.” Walang reaksyong sabi nito, agad itong sinamaan ng tingin ni Amara bago halos pasigaw na sumagot- “Masakit, ikaw po kaya ang balian?” Mangiyak-ngiyak niyang sabi saka mukling namilipit nang mas diinan pa ng tila nanadya niya nang boss ang pag pisil niyon. “Aray, dahan-dahan naman po, hindi ka naman siguro marunong sa ganito eh, pwede po bang dalhin niyo na ako sa doctor?” Reklamo ni Amara na may namumuong luha sa mga mata. This was the very first time that she i
“Ano ba naman kasi ang ginagawa mo sa sarili mo iha, at sa dami ng mababali eh itong kamay mo pa?” Bagama’t naka ngiwi dahil sa kirot at sakit ay hindi mapigil ni Amara ang mapa irap sa may edad nang doctor na siyang nag aasikaso sa kanya. “I mean where else would I break doc? My neck?” Pilosopo at may katarayan niyang tanong dahilan upang mapa buntong hininga si Xavier na siyang kasama niya sa pag punta sa ospital, agad ring natahimik ang nag aasikasong doctor. Surely, he was just trying to be friendly, and trying to start a conversation with his patient, he was trying to build a rapport between them, Amara know that, and here she is being bitchy and all. By the poor doctor’s reaction, Amara could not help but feel bad, tunay ngang masama ang ugali niya mula yata noong ipinanganak siya, pero hindi niya naman kailangang mag maldita palagi. Well at least she knows that… “I- I am s-sorry doc, masakit lang kasi at makirot, I didn’t mean to lash out at you, I know you’re helping me
Hindi alam ni Amara kung ilang minuto na ba ang naubos niya sa pag tanga sa labas ng isang mamahaling shop, isa sa mga paborito niyang branded stores, halos lahat marahil ng mga gamit niya ay mula sa brand ng tindahang iyon. Noon… Kay sakit lamang isipin na sa isang iglap ay nawala sa kanya ang lahat, sinong mag aakala na darating ang araw na ang isang Amara Channel Aragon ay walang magawa kung hindi ang tumanga lamang sa labas, pag sasawain ang mga mata sa pag tingin-tingin ng mga gamit na dati ay mayroon siya? Mapait siyang napa ngiti saka sunod-sunod na kumurap sa pagbabaka sakaling mapigil niyon ang nag babadyang luha sa kanyang mga mata. “Hey, let’s go.” Agad siyang napa lingon sa may ari ng baritonong tinig na nag salita mula sa kanyang likuran. Xavier… he was holding a huge bag of the things she thought he bought. Hindi niya na kailangang hulaan ang lamang ng mga paper bags na dala nito, sa tatak nan aka sulat doon ay alam niyang mamahaling sapatos ang laman niyon at mga
Hindi mapakali si Amara, kanina pa siyang paikot-ikot sa loob ng opisina ng boss na si Xavier, abala ito sa kung anong trabahong ginagawa habang siya naman dapat ay mag lilinis sana. Sa sobrang pagiging lutang pa ay tila nawala na sa isip niya kung naka ilang ulit na ba siyang nagpa balik-balik sa harap ni Xavier habang yakap ang walis tambo. Maging ang pangungunot ng noo ni Xavier ay hindi niya na napansin, kanina pa pala siyang pinapanood nito. “Hey.” Agad natauhan si Amara sa malakas na boses na iyon ng boss, mabilis niya itong nilingon saka napa ngiwi nang makita ang naka simangot nanaman nitong mukha. Sa ilang araw niyang pag ta-trabaho rito, dapat ay sanay na siya sa mukha nitong parang palaging uutangan, o ‘di kaya naman ay mukhang palaging byernes santo. “You won’t be able to clean my office if you will only go back and forth while hugging the broom.” Sermon nito sa kanya, gusto itong irapan ni Amara ngunit dahil sa lalim ng iniisip ay hindi niya na lamang ito pinansin
Hindi malaman ni Amara kung ano pa ba ang dapat niyang sabihin sa galit na galit na si Xavier. Mariing nakagat ni Amara ang pang ibabang labi habang pilit iniiwasang salubungin ang masamang tingin nito. “S-sorry po… hindi ko naman po talaga sinasadya sir eh…” Mahina ang boses na sabi ni Amara saka lakas loob na sandaling tinapunan ng tingin ang mga piraso ng legos na nag kalat sa sahig. Muli pa siyang napapikit ng mariin nang makitang sirang-sira nga ang lego tower na iyon na malamang sa hindi ay ilang buwan rin ang ginugol ni Xavier sa pag buo. ‘And your clumsiness ruined everything in just one snap, stupid Amara…’ Tahimik niyang kastigo sa sarili bago nag lakas ng loob na salubungin ng tingin ang galit na galit na boss. ‘but it isn’t entirely my fault was it? I was being really careful kanina nang lumapit ako, it was also your fault…’ Gustong isigaw ni Faith ang mga salitang iyon sa mukha ni Xavier, but afraid that if she did would only make him even more angrier, Amara chos
Kanina pang parang isang timang na hindi mawala-wala ang ngiti sa mga labi ni Amara, lalo pa siyang naging isang parang baliw dahil patuloy rin sa pag luha ang kanyang mga mata habang nag hihiwa ng sandamakmak na sili pula at green. Ingat na ingat pa siya sa pag hawak ng kutsilyo habang titig na titig sa mga sili na halos isang dangkal na lamang ang layo sa mukha niya. Naroon lamang sa hinihiwa ang kanyang atensyon, tuloy ay hindi niya na namalayang kanina pa pala siyang pinapanuod ng iba pang mga katulong na kasama niya sa kusina. “Amara iha, maayos ka lang ba?” Nag tatakang tanong sa kanya ni nanay Unday, hindi naman nag abala pang tingnan ito ni Amara sa halip ay tipid lang itong tinanguan bilang sagot habang tuloy pa rin sa ginagawa. Ayaw niyang pumalpak sa simpleng pag hihiwa lamang ng sibuyas, alam niyang sinabi niya sa pilyong si Xavier kanina na hindi niya aayusin ang kanyang trabaho pero hindi iyon ang balak niyang gawin. Amara won’t deny that she likes him kissing her,
“She looked a lot like me…”Halos pabulong na sabi ni Xavier sabay puno ng pagiingat na hinaplos ang munting pisngi ng natutulog na baby.Tinawanan naman ito ni Amara.“Oo na, you’ve been saying that for 3 weeks now…”Naiiling niyang sabi habang kalong ang sangol.“Hah! At 3 weeks mo na ring karga ang baby, ako naman…”Sabi ni Xavier sabay tinangkang kunin mula sa kanya ang sangol, mabilis namang inilayo ni Amara ang bata.“Few more minutes and she’s all yours…”Amara whispered careful not to wake their little Angel.“She’s 3 weeks today and look how much she’s grown…”Proud na sabi ni Amara sabay muling inilapit kay Xavier ang anak.“She’s pretty, hi Sofia, you are daddy’s little pumpkin, yes you are… When you grow up you will be as beautiful as your mom…”“Of course she will be, and you will get a lot of admirers, boyfriends…”Amara teased and laughed when Xavier glared at her.“What?”“Sofia is not allowed to date, not ‘till she’s 30…”Seryosong sabi ni Xavier, pigil ang tawang tin
Walang pag lagyan ang saya ni Amara pag gising pa lamang nang umagang iyon. Tuwang agad ring nawala nang sa kanyang pag mulat ay wala na si Xavier sa kanyang tabi. Balot ng makapat na kumot ang hubad na katawan at unti-unting bumangon sa pagkakahiga si Amara, mabilis niyang tinungo ang banyo upang maligo. Pasado alas said pa lamang ng umaga, masyado pang maaga kaya’t hindi niya maiwasang mag tanong kung saan nag punta and kanyang fiance. Fiance… Amara giggled with the thought. Mag i-isang oras lamang ang itinagal ni Amara sa banyo, matapos maligo ay agad rin siyang lumabas doon, agad pa siyang nagulat nang bumungad sa kanya ang ngiting-ngiting si- “Angelica???” Puno ng pag tatakang tawag niya rito. “Hi…” Excited at tila inipit ang sariling tinig na tawag nito sa kanya. “H-hi… W-what are you doing here?” “Xavier sent me, don’t ask anymore questions, I am here to help, wear this…” Pa kikay na sabi nito sabay inangat ang isang simple ngunit napakagandang white dress, sa tant
“That wasn’t so bad…” ang ngiting sabi ni Xavier pagka alis na pagka alis ng kanyang pamilya, agad namang napa irap dito si Amara. “Hmm… Sure…” Sagot ni Amara sabay nag pilit ng tawa. Mayamaya pa ay naramdaman niyang lumapit ito sa kanya saka siya niyakap mula sa likod. “You family likes me…” Xavier whispered as he kissed her ears. “Really?” Amara giggled. “Hell yeah! They really liked me, and I am sure that isn’t because I am Mark Xavier Peralta… Well…” He paused. “I don’t think your brother feels the same, the guy hates me, I can tell…” “No he doesn’t hate you at all, Xavier…. Trust me…” “Hah… Ang sama kaya ng tingin sa akin ng kapatid mo, nag uumpisa palang ang dinner kulang na lang ay tunawin ako sa sama ng tingin, but that’s okay… I know he had all the right to be mad after what I did to you, I got you pregnant, leave you alone for months. I think I will be more disappointed if your brother acted otherwise.” Mahabang litanya ni Xavier habang mas hinigpitan pa ang ya
“Sh*t!” Impit na pag mumura ni Amara bago wala sa sariling malakas na naitulak si Xavier, kaya lamang dahil sa laki ng katawan nito ay nag mukha lamang siyang maliit na kuting na nakipag tulakan sa pader. Amara instantly glared at him when he giggled. “Get off, Xavier… Nandito na sila… And mind you, they have no idea that you are here…” Natataranta niyang sabi sabay muling sinubukang itulak ang binata. “So what? You want me to leave or something?” Amara looked at him confused. “No… Why would I want you to leave when this is already the right time that you meet my family?” Amara asked and let a soft moan escape her lips when Xavier still managed to thrust deep inside of her. “You don’t seem ready, Amara… And honestly, you look like you were going to pee yourself dahil sa nerbyos… If you tell me now that you wanna skip this part of me meeting your family this way, I will understand, you know we can always reschedule…” Seryosong sabi ni Xavier habang tuloy pa rin sa pag kilos s
Pag pasok pa lamang sa loob ng kanyang silid ay nag mamadali niya nang isinara ang pinto, nakuha pa ni Amara na i-check ulit kung na i-lock niya nga ba iyon ng mayos o hindi dahilan upang tawanan nanaman siya ni Xavier. “You don’t need to do that, I don’t think Mary and Cally are coming in here.” Naiiling na sabi nito. “Mabuti na ang sigurado, even they are aren’t here right now, say if it’s just the two of us in this house, I will always lock the door… Now, are we talking about doors that actually locks or are we doing this now?” Amara said and rolled her eyes when he started laughing again. “You are so hot…” Amused na sabi nito habang dahan-dahang nag lalakad palapit sa kanya. Ang kaninang masayang mukha nito ay agad napalitan ng kaseryosohan, kung kanina ay bakas ang tuwa doon ngayon naman ay tila iyon nag babaga habang pinagmamasdan siya. Sandali pang napalunok dahil sa pananabik si Amara, ngunit sa kabila niyon ay nakuha niya pa rin naman ang umatras hangang tumama sa sem
“When I said court my family, I did not mean a business proposal, Xavier…” Agad niyang salubong sa lalaki hidi pa man ito tuluyang nakaka pasok sa kanyang pintoan. Sanali pa siyang napa nguso nang ngumisi pa ito bago siya hilahin palapit upang mahigpit na yakapin at gawaran ng malalim na halik sa labi. “I missed you too, BM…” Tumatawang sabi nito. “The hell is BM?” Amara asked confused as she looked at him. “BM- Baby Mama…” He said and shrugged. Mabilis namang kumilos nag kamay ni Amara upang paluin ito sa braso, lalo namang lumakas ang tawa ng binata sabay lalo ring humigpit ang yakap nito sa kanya. “I am not joking and this isn’t the right time for jokes, Xavier…. I am serious as hell, bakit ka nakipag business proposal kina lolo? Sila ba ang sinasabi mong ka meeting mo noong magkausap tayo sa phone kanina?” Sunod-sunod na tanong ni Amara. “They are… You told me to court them… And I did, and I promise you they love me.” Natutuwa pang sabi nito, napa irap naman sa kawala
Mag a-alas dos ng hapon nang maka rating sina Amara sa kanyang condo, kasama niya pa rin ang dalawang kasambahay ni Xavier, sina Cally at Mary na ngayon ay labis ang pag tataka sa mga mukha habang pilit niyang pinipindot ang code lock sa pinto ng kanyang unit. “Sh*t! Nakalimutan ko nanaman!” Inis niyang sabi habang pilit na inaalala ang anim na numberong siyang pass code niya para maka pasok. Kulang na lamang ay mapa mura ng malakas si Amara nang muling tumunog ang lock, indikasyon na kailangan niyang mag hintay ng tatlkong minuto upang muling subukan. “Ahh… Amara? B-baka nasa loob naman ang mga bago mong amo? Pwedeng katukin nalang natin, sigurado akong pag bubuksan ka naman, sabihin mo nalang na nakalimutan mo ang code…” Naka ngiwi at tila nahihiyang sabi ni Mary, tinapunan naman ito ng masamang tingin ni Amara. Gaya ni Cally ay bitbit nito ang ilang plastic bags ng mga gocery na pinamili nila kanina. “Wala akong amo…” Naka nguso niyang sabi. “Eh ‘di ba dito ka nag ta-traba
Nagising si Amara na wala na si Xavier sa kanyang tabi, hindi niya rin naman ito masisi, bukod kasi sa mataas na ang sikat ng araw dahil pasado alas nueve na rin ng umaga ay sobrang liit pa ng pag isahang kama sa dati niyang silid. Sandali siyang nag inat saka bumangon, agad pa siyang napa ngiti nang makita ang isang maliit at naka tuping papel sa ibabaw ng unan na ginamit ni Xavier kagabi. Amara sighed as she reached out to it and immediately unfolded the parer. Seconds later, she started giggling like an inspired teenage girl as she reads it. Morning beautiful, You look so peaceful when you’re sleeping, I didn’t wanna wake you. Plus ang liit na nga ng kama mo, ang tigas pa ng kuson, sumakit ang likod ko. Next time, refrain from being hardheaded and just come and sleep in my bedroom, it’ll soon be your bedroom too. P. S. You are so beautiful, you gave me a hard on the moment I opened my eyes. I love you… Xavier. Basa niya sa sulat nito saka napanguso nang mapag tantong ni
“B-baby… W-what?” Nanlalaki ang mga matang tanong ni Xavier habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. Agad pang napa buga ng hangin si Amara dahil sa matinding kaba nang unti-unting kumilos si Xavier. Tumayo ito’t iniwan siyang naka upo sa maliit na kamang iyon. “W-what do you mean b-baby, Amara?” Halos mag salubong ang kilay na tanong nito sa kanya, pilit na iniintindi ang mga salitang sinabi niya. Ilang sandali pang nanatiling tahimik si Amara, pinag mamasdan ang naguguluhan si Xavier habang pilit na binabasa ang reaksyon ng mukha nito. Pinilit ni Amara ang sariling huwag mapa ngiti lalo nang makita kung paanong unti-unting mapa ngisi si Xavier. “Y-you’re pregnant? You are really pregnant, is that what you are trying to tell me?” Hindi malaman ni Amara kung natutuwa ba ang itsura nito o disappointment. Agad napa atras ng upo si Amara nang muli siyang nilapitan ni Xavier sabay masuyong hinila ang kanyng braso. “B-buntis ka? Tama ako kanina?” Tanong pa nito, wala sa saril