Chapter 2

THREE MONTHS AGO

“Sigurado ka ba diyan?” Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi ng kaibigan kong si Geli.

“Yeah.” She sighed. “It’s really bothering me. Hindi ako makatulog sa gabi kaiisip kung saang lupalop na nagpunta ang asawa ko. I need peace of mind!”

“Paano ‘pag nalaman ni Gavin na pinapasundan mo siya sa ‘kin? Baka mas lalo lang kayong hindi maging okay,” sabi ko saka sumandal sa kinauupuang sofa.

“He won’t know! I just need to know if my guts were right. What if he’s really cheating on me?” She let out a huge amount of air before looking at me.

“Bakit mo naman naisip ‘yan?” tanong ko at mas itinuon na ang buong atensyon sa kaniya.

“It’s because I seldom see him in our house! Umaalis siya ng sobrang aga tapos pag-uwi naman ay palaging late na ng gabi. Lagi pa siyang amoy alak! Honestly, I’m starting to think na iniiwasan niya ako. Kahit weekends nagtatrabaho pa rin siya kahit na hindi naman dapat!” Geli sounded so frustrated. Para siyang batang nagsusumbong sa nanay niya.

“Your husband’s running multiple businesses, Geli. Of course he’s always busy!” I stated as a matter of fact.

“I know! Pero hindi talaga ako mapakali. It’s almost a year since we got married. Hanggang ngayon, wala pa ring improvement sa ‘ming dalawa. It’s like we’re just married on paper. Though I get it naman! We were just arranged by our parents but still! And we’re living together. Kahit kaunti ba wala talaga siyang nararamdaman sa ‘kin? Gosh! This is really frustrating!”

“Baka kailangan niyo lang mag-usap ng masinsinan. O baka kailangan niyong dalawa na magbakasyon--”

“Believe me, Yumi. I already tried. Last night I waited for him kahit na madaling araw na para makapag-usap kami pero hindi siya umuwi! And a vacation? I think that’s impossible. Sa bahay nga halos ayaw niya nang umuwi.” She crossed her arms over her chest. She looked so problematic.

“Kaya gusto mong sundan ko siya ngayong gabi?” Sumandal ako sa upuan at pinagkrus din ang braso sa tapat ng dibdib.

She bit her lower lip as she gave me a meaningful look. Napairap nalang ako dahil doon. “I really need your help, Yumi. Tell me you’ll help, please?” She reached for my hand and held it. She’s giving me a look na para bang sa akin nakasasalay ang relasyon nilang mag-asawa.

I stared at her for a moment then sighed. “Oo na! Oo na!”

“Great! Thank you, Yumi! You’re the best!” Lumawak ang ngiti niya at pumalakpak pa. Nagpatuloy siya sa pagsasalita pero hindi ko na iyon masyadong napagtuunan ng pansin. My mind started wandering elsewhere.

Nakagat ko ang ibabang labi habang patuloy na nag-iisip. Geli’s my best friend. Malaki ang utang na loob ko sa kaniya pati na sa mga magulang niya. Sobrang laki na ng naitulong nila sa akin at sa pamilya ko. And now that she’s asking me to do her a favor… anong karapatan ko para tumanggi?

But agreeing means seeing Gavin.

Kaya ko na ba?

Mag-iisang taon na mula noong huling beses ko siyang nakita. Ilang buwan ko ring sinikap na iwasang mag-krus ang landas namin. When he married Geli, I decided to distance myself from him. Pinagtuunan ko nalang ng pansin ang mga mas importanteng bagay gaya ng pagtatrabaho para matustusan ang pag-aaral ng mga kapatid ko. That somehow helped me forget about him.

“Hey, are you listening?”

I was pulled back to my senses when I heard Geli. Tumikhim ako at umayos ng pagkakaupo. “Ano nga ulit ‘yon?”

“I knew it! You’re spacing out!” Umirap siya pero nagpatuloy pa rin sa sinasabi. “Well anyway, I heard he's going to an exclusive club tonight. I think he’ll go with his friends, I’m not sure. Here’s my card as well as the club’s membership card. You’ll need these later.” Ngumiti siya pagkatapos niyang tinulak palapit sa ‘kin ang dalawang card. Tinitigan ko iyon ng ilang segundo bago kinuha at nilagay sa bag.

***

Alas nuebe ng gabi nang umalis ako sa bahay para puntahan ang sinabing club ni Geli. Simpleng fitted dress at heels lang ang suot ko. Bago ako pinapasok ng security ay hinanapan muna ako ng membership card kaya agad kong ipinakita ang hawak kong card. Pagkapasok ko pa lang ay agad ko nang napansin kung gaano ka-sosyal ang club na ito. Hindi kalakihan ang club ngunit ang bawat bagay na narito ay halatang mamahalin.

The DJ on the mini stage is playing EDM music while the people on the dance floor were dancing along with it. Some guests were on their respective tables having fun with their thousand-worth bottles of liquor. On the right side is the VIP area. Bawat booth roon ay may kaniya-kaniyang staff na naka-standby para i-cater ang mga pangangailangan ng guests. Sa kaliwang banda naman ay ang bar-counter kung saan naka-display ang mga mamahaling inumin. Dalawang bartender ang naroon. Ang isa ay nagse-serve ng order ng mga guests, habang ang isa naman ay nagpapakitang gilas sa pagmi-mix ng mga inumin.

Pinasadahan ko ng isa pang tingin ang paligid. Lahat ng narito ay halatang mayayaman. Malamang! Siguradong mga mayayaman lang ang kayang magbayad ng malaking halaga para lang sa membership ng club na ito.

I scanned the area once again to look for Gavin. Agad ko naman siyang nakita sa may VIP area. Kasama niya nga ang dalawang kaibigan habang nag-iinuman.

My heart doubled its beat as I stared at him. He was casually talking to his friends while smiling. Minsan pa ay tumatawa. May hawak siyang baso at marahan ‘yong iniikot-ikot sa kamay. He’s wearing a charcoal grey dress shirt with sleeves folded up to his elbow. Nakabukas rin ang dalawang butones nito. Itim naman ang kulay ng suot niyang pang-ibaba. Sa armrest ng inuupuan niyang sofa ay nakasampay ang itim na coat.

I blinked twice when I realized that I was staring too much. Mabilis akong umiwas ng tingin at dumiretso na sa may bar counter at doon na pumwesto. Kinalma ko ang sarili at um-order ng inumin.

I texted Geli saying I was already at the bar and sent her a stolen shot of Gavin. Wala pang dalawang minuto ay natanggap ko na ang reply niya.

From Geli:

Silang tatlo lang? Walang babae?

Muli kong ibinalik ang tingin sa gawi nina Gavin. I sighed again before typing my reply.

To Geli:

Wala naman. Nag-iinuman lang sila.

From Geli:

Just stay there, please. At least for an hour or two. Baka wala pa ‘yan.

From Geli:

Thank you, Yumi! Love you!

Iyon nga ang ginawa ko. Pasimple ko siyang pinagmamasdan habang umiinom ng tequila. Mabuti nalang at dala ko ang credit card ni Geli. Ni hindi ko na tinanong kung magkano ang bawat shot ng iniinom ko dahil malamang ay sasakit lang ang ulo ko sa presyo nito.

I kept stealing glances on his direction as I continued drinking alone. Kinakabahan ako sa hindi ko malamang dahilan. Sigurado dahil sa kaalamang pareho kaming narito sa iisang lugar at malaki ang tsansa na makikita niya ako. Bigla ko tuloy pinagsisihan na pumayag ako sa pakiusap ng kaibigan ko.

Cocktail ang napagpasyahan kong inumin habang inaabala ang sarili sa panonood sa bartender na patuloy pa rin sa pagmi-mix ng kung ano-anong mga inumin.

A moment later, I glanced back to Gavin’s booth but my body instantly stiffened when my gaze accidentally met his. Ilang segundo lang kaming nagkatitigan dahil agad din akong umiwas ng tingin at nagkunwaring hindi siya nakita.

My heart started pounding fast. I gasped for air when I feel like I’m running out breathe. Sunod-sunod na shot ang nilagok ko sa pagbabaka-sakaling mapapakalma nito ang puso ko. Dumapo ang nanginginig kong kamay sa dibdib ko. Ilang buwan na ang lumipas mula noong huli ko siyang nakita. Hindi ako makapaniwalang ganito pa rin kalala ang epekto niya sa ‘kin.

“Isa pa nga,” sabi ko sa bartender matapos kong ubusin ang kabibigay niya lang na shot ng margarita.

Ramdam ko na ang unti-unting pagkahilo. Umiinit na rin ang pisngi ko at ang pamamanhid nito. Mariin akong napapikit nang biglang umikit ang pangingin ko.

“Here’s your drink, ma’am,” rinig kong sabi ng bartender at nang imulat ko ang mga mata ay nasa harapan ko na ang panibagong shot.

I smiled sweetly at the bartender and thanked him. I was about to take a sip of my margarita when a hand shamelessly snatched the glass from me. Inis akong lumingon sa kung sino man iyon. “Ano ba?!”

“That’s enough, Yumi.” Gavin’s baritone voice lingered in my ear. I squinted my eyes just to see him clearer. Kumunot naman ang noo ko nang matantong siya nga ang lalaking nakatayo ngayon sa harapan ko. Hindi ko siya pinansin at um-order na lang ng panibagong shot. “I said that’s enough, Mayumi. You’re drunk,” pagalit na sabi niya.

“Pakialam mo ba?” pabalang kong sagot. Unti-unti na akong nawawala sa wisyo. Kailangan ko na bang i-text si Geli na nahuli ako ng asawa niya? Gusto ko nang umuwi.

“Where are you going?” Hinawakan niya ang baywang ko nang pagtayo ko ay muntik na akong mawalan ng balanse. Mabilis naman akong napakapit sa bar counter at dumistansya sa kaniya.

“Uuwi na! Bakit ba ang dami mong tanong, ha?”

“I’ll pay for her drinks.”

“Ano?”

Saka ko lang nakuha ang ibig niyang sabihin nang maglapag siya ng tig-iisang libong papel sa counter. Pagkatapos no’n ay bumaling ulit siya sa ‘kin. Seryoso ang mga mata niyang tinitigan ako. “Let’s go.” He held my waist once again, making me flinch.

“Kaya kong maglakad. Kaya ko ring umuwing mag-isa,” sabi ko at nagsimula nang maglakad para iwan siya roon. I was fumbling in my hand bag to look for my phone when I felt his presence beside me. Tinapunan ko siya ng masamang tingin. “Bakit mo ba ako sinusundan?”

“Is that how you thank me for paying for your drinks?” Tinaasan niya ako ng kilay kaya iyon din ang ginawa ko.

“May pera ako. Kaya ko ‘yong bayaran. Sino ba kasing may sabing bayaran mo?” Inirapan ko siya at nagpatuloy na ulit sa paglalakad. Umiikot pa rin ang paningin ko kaya mabagal lang akong naglalakad.

“I’ll drive you home.”

“Kaya kong umuwi mag-isa.” Hilong-hilo na ako at walang tigil pa rin siya sa pangungulit!

“Just let me--”

“Bakit ba ang tigas ng ulo mo?!” I snapped. Ngunit paglingon ko sa kaniya ay ang mga nangungusap niyang mga mata ang sumalubong sa ‘kin. Natigilan ako. Biglang nakonsensya. I let out a huge amount of air. “Sige na nga!”

He guided me to the parking area. Huminto kami sa tapat ng kulay puting Tesla. Binuksan niya ang pinto ng shotgun seat at pinapasok ako. Pumikit agad ako nang isarado niya ang pinto. Ilang segundo lang ay naramdaman ko na siya sa driver’s seat. Pinakiramdaman ko lang ang bawat kilos niya habang nakapikit.

Hindi ko alam kung tama pa ba itong ginagawa ko pero mas mabuti na rin ‘to kaysa umuwi ako na lasing. Wala pa naman akong sasakyan kaya kailangan ko pang mag-commute.

Napamulat ako nang maramdaman ang hininga niya sa balikat ko. My breathing hitched when I saw his face just a few inches away from me. “Seat belt,” simpleng sabi niya at kinabit ang seat belt ko. Ilang segundo akong nanigas at hindi makagalaw. Gulat pa rin sa ginawa niya.

He revved the engine and started maneuvering the wheels.  Makalipas ang ilang sandali ay nasa tapat na kami ng bahay ko. Hindi na ako nagtaka na alam niya ang address ko. I just felt a slight pang in my chest as I remembered how he knew my address.

“Uh… salamat.” Bubuksan ko na sana ang pinto sa tapat ko nang sambitin niya ang pangalan ko.

“Yumi.” Nilingon ko siya para hintayin ang sasabihin niya. “I…” Humugot siya ng malalim na hininga bago nagpatuloy. “I m-missed you.”

Muli na namang kumalabog ang dibdib ko dahil sa narinig. I bit the insides of my cheeks suppressing myself from uttering words.

“Can you stay with me tonight?” He sounded hesistant.

“Bakit?”

Dahan-dahan siyang humarap sa ‘kin. Kita ko sa mga mata niya ang pangungulila. “Because I missed you.”

“Do you still love me?” diretsahang tanong ko. Maybe it was the alcohol that spoke for me. Hindi siya sumagot. Ibinalik niya lang ang tingin sa harapan. “Kiss me if you do.”

Nagbilang ako hanggang sampu. Nang wala pa rin akong nakuhang sagot ay kumawala ang mapait na ngiti sa labi ko. I was about to get out of his car when he pulled me back inside. Naramdaman ko agad ang labi niya sa akin nang humarap ako sa kaniya. Nasa magkabilang pisngi ko na ang kamay niya habang marahan niya akong hinahalikan hanggang sa unti-unti itong naging marahas. He bit my lower lip so I opened my mouth to welcome his tongue. 

A moan escaped from my mouth when I felt his right hand start traveling from my neck down to my mounds. He caressed it with my dress still on. His lips followed the traces of his fingers and began showering me soft kisses on my neck.

“Gavin…” Hindi niya ako pinansin at nagpatuloy lang sa ginagawa. “Gav…” Tinulak ko siya palayo nang bumaba ang halik niya sa dibdib ko.

He was panting as he looked at me with lust evident in his eyes. “Damn. I missed you,” he uttered and kissed me again.

Hindi ko na maalala kung paano niya ako napapayag na sumama sa condo niya. Pagkapasok pa lang namin ay agad niya akong siniil ng halik at isinandal sa pinto dahilan para pabagsak itong sumara. I equaled the intensity of his kisses as my hands went up to his nape for support.

Nagsimulang maglakbay ang kaliwang kamay niya sa katawan ko habang ang kabila ay nakahawak sa leeg ko para panatilihin ang lalim ng halik niya sa ‘kin. Bigla akong napasinghap nang buhatin niya ako at mas lalong idiniin sa pinto. Pinalupot ko ang magkabilang binti sa baywang niya at hinigpitan ang kapit sa batok niya.

Mabilis niyang ibinaba ang strap ng damit ko at saglit na huminto para titigan ang dibdib ko. I watched him glorify my naked breasts. Another moan escaped from my lips when he started circling his tongue on it. I began stroking his hair as he continued giving me pleasure. A few moments passed, and we ended up on his bed. He was busy pounding on top of me when I heard my phone ring.

“G-Gav…” I called him in between my moans. I was supposed to stop him but I immediately forgot about it when he fastened his pace, making me scream in so much pleasure.

Para na akong lantang gulay nang umalis siya sa ibabaw ko. Pareho kaming hinihingal kaya walang nagtangkang magsalita sa aming dalawa. He covered our body with his duvet and laid beside me. Ilang sandali lang ay unti-unti nang kumalma ang paghinga niya. Nang lingunin ko siya ay payapa na siyang natutulog. I was about to sleep too when I heard my phone rang once again. Saka ko lang naalalang kanina pa pala iyon tumutunog.

Tumayo ako at pinulot ang mga damit kong nagkalat sa sahig. Lumabas ako ng kwarto para hanapin ang bag ko at kinuha roon ang tumutunog kong cellphone.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig nang makitang si Geli ang tumatawag. I swiftly glanced at Gavin’s room before I stared back at my phone screen. Namatay ang tawag ngunit muli na namang tumunog iyon para sa panibagong tawag mula pa rin sa kaibigan ko.

I bit my lower lip as my shaking finger pressed the answer button and brought the phone near my ears.

[“Yumi! Oh, God! Why weren’t you answering my calls? Are you okay? Where are you? Nakauwi ka na ba?”] I went silent for a few seconds. Hindi ko alam kung anong sasabihin. [“Hey, Yumi. Are you still there? Nakauwi ka na ba?”]

I glanced at Gavin’s room once again. I swallowed the lump on my throat and let out a shaky breath. “O-Oo, nakauwi na ako.”