Gaya nang unang beses siyang halikan ni Jace, pakiramdam ni Lara ay para siyang idinuduyan sa alapaap. The kiss was magical, transporting her into a place where nothing else mattered but just her and Jace.Nang lumalim ang halik at hapitin ni Jace ang kanyang baywang upang lalo siyang mapalapit dito, nagkusa nang pumikit si Lara. Limot na ng dalaga ang lahat—ang kanilang kasunduan, ang kanilang pagpapanggap, maging ang bukas na walang kasiguraduhan.And just when she thought that the kiss would last longer, a loud knock from the door was heard.“Jace? Nandiyan ba kayo ng asawa mo? Pinapatawag kayo ni Doña Cristina sa lanai,” ani Lagring sa labas ng pinto ng silid.Parang napasong naghiwalay ang dalawa, namumula ang mga pisngi at kapwa habol ang hininga. Nagkatinginan sila pagkatapos.“Lara…” tawag ni Jace sa asawa subalit hindi rin malaman kung ano ang dapat sabihin.Nagkusa nang umiwas ng tingin si Lara. Ngayong natapos na ang halik, agad na bumalik ang katinuan sa isip ng dalaga. At
Matulin ang pagpapatakbo ni Jace kay Midnght subalit tila hindi sapat ang bilis ng alagang hayop para sa binata. Midnight’s run is not fast enough for him to forget that stupid thing he did inside his room. He kissed Lara… without any logical reason.Kung bakit… hanggang ngayon hindi pa rin mabigyang kasagutan ng binata. Maybe he is curious. Lara may not know it but she is one hell of an attractive woman. She is charming and kind. A little stubborn at times but… he can keep up with her most of the time. She plays the piano too, that’s something they have in common. And most of all, she is beautiful.Napabuga ng hininga ang binata, marahang hinila ang renda ni Midnight. Tumigil ang kabayo sa gitna ng parang na puno ng talahib at ligaw na bulaklak. Sa di kalayuan ay mayroong burol kung saan matatanaw ang dagat. Iyon ang lugar na kanyang kinalakhan. For others, it can be an enchanting place especially at night where the night sky is fully clothed with the wonder of the cosmos. Subalit h
“Sir, hindi pa po ba kayo babalik sa bahay ni Doña Cristina?” pukaw na tanong ni Eli sa boss.Pasado alas otso na ng gabi subalit hindi pa rin bumabalik sa mansiyon ng abuela si Jace. Kanina pa tapos ang pakikipag-usap ng binata sa project engineers ng dalawang pinapatayo nilang condominium building na sabay nagkaroon ng aberya. It was an emergency and in need of his immediate attention kaya napilitang bumalik sa siyudad ang binata. Subalit tila ayaw pang bumalik ng binata sa bahay ng kanyang abuela. Not because he doesn’t want to. He actually wanted to be there as soon as he can, kaya lang natatakot siya. Natatakot siya sa maari na naman niyang gawin kay Lara.He must admit, he was curious at first about her. Dahil aminin man niya o hindi, mula nang tumira sa bahay niya si Lara isang linggo na ang nakararaan, he had always looked forward going home. He was comfortable in being alone before. But now that he has a companion, hindi maikakaila ni Jace na mas exciting pala ang kanyang buh
“Uy, kababalik mo pa lang sa opisina, tulala ka na agad,” untag ni Erin kay Lara habang nakasakay sila sa lift paakyat sa floor kung saan naroon ang kanilang opisina.Iyon ang unang araw ng pagbabalik-trabaho ni Lara. Subalit, gaya ng sinabi ng kaibigan, tila siya lutang at tulala dahil hindi maayos ang kanyang huwisyo. Mula kasi kahapon, nang utusan siya ni Jace na layuan ito, hindi na naging maayos ang takbo ng isip ng dalaga.Hindi niya mabigyan ng rason kung bakit siya nito inutusan nang gano’n. gayong nang umalis ito sa bahay ng lola nito ay tila maayos naman sila. May nagawa ba siyang hindi nito nagustuhan nang hindi niya alam?Nalukot ang mukha ng dalaga. Kagabi pa niya tinatanong ‘yon sa kanyang sarili subalit, hindi niya talaga mahanapan ng sagot ang sariling tanong.Kagabi, sinubukan niyang magluto ng isa sa mga paborito nitong ulam. Subalit mas pinili nitong kumain sa labas. Umalis ito bago mag-alas sais ng gabi at saka lang bumalik nang halos madaling-araw na. Kaninang uma
“Ano ba ‘yan, kababalik mo lang sa trabaho, dinamay-damay mo pa ‘ko sa kagagahan mo,” inis na sabi ni Amanda habang nasa lift sila ni Lara.Patungo ang dalawa sa executive floor ayon na rin sa utos ni Jace.Ikinuyom ni Lara ang kanyang mga kamay. “Humingi ako ng extension sa inyo kahapon, Ma’am. Hindi niyo ako pinagbigyan. Kahit sinong empleyado, hindi makakayang tapusin ang lahat ng pinagawa ninyo sa akin kahapon,” sagot ng dalaga, ang mga mata nasa floor counter ng lift. Umirap si Amanda, bumaling kay Lara. “Ah so ako ang may kasalanan gano’n? Sino ba ang natulog dito? ‘Di ba ikaw? Sino ba ang nag-leave nang matagal at nabuntunan ng trabaho? ‘Di ba ikaw rin? So bakit parang ako ang sinisisi mo sa incompetence mo, Ms. Maritinez? Sumusobra ka na, Lara, ha! Gusto mo, ireklamo kita sa HR for insubordination?”Lalong naghimagsik ang damdamain ng dalaga. Gusto niyang sumagot subalit alam niyang lalo lang lalala ang sitwasyon. Ni hindi pa nga niya alam kung bakit sila pinatawag ni Jace, t
Hindi na tinanggihan pa ni Lara ang alok ni Jace. Sumunod siya sa asawa at muling sumakay sa lift patungo sa penthouse. Gusto niya sanang magmatigas subalit alam niyang babagsak siya anumang oras kapag ginawa niya ‘yon. Nakakaramdam na rin siyang hilo at gutom. Noon lang din niya napagtanto na ang huling kain niya ay kahapon pa nang agahan, bago siya umalis sa bahay ni Jace. No wonder she’s shaking and weak now.Pagdating sa penthouse, agad na binuksan ni Jace ang ref. “Do you want eggs or bacon or anything else?” anang binata, nakatuon pa rin sa loob ng ref ang tingin.Umusbong ang kakaibang damdamin sa dibdib ni Lara kasabay niyon ang kalituhan sa kanyang isip. Kasasabi lang nito sa kanya noong isang araw na layuan niya ito subalit… bakit gumagawa pa rin ito ng paraang ngayon upang tila mapalapit siya rito… upang tuluyan siyang mahulog dito?‘Oh my god!’ sigaw ni Lara sa isip.Totoo ba, sa kabila ng lahat, nahuhulog na siya kay Jace kaya ganoon na lamang ang hinanakit niya nang mala
“Uy, Lara! Kumusta? Maghapon kang wala kahapon a. Anong pinagawa sa ‘yo ni Sir Jace?” tanong agad ni Erin sa kaibigan nang makitang nag-aayos ito sa table nito. Halos magkasunod lang silang dumating sa opisina nang umagang iyon.“H-ha? W-wala… ano, nag-sort lang ng files,” pagsisinungaling ni Lara.“Nag-sort lang? Bakit naman inabot ka ng maghapon?” tanong ulit ni Erin, nangalumbaba na, halatang interesado sa isasagot ng kaibigan.Tumikhim si Lara, umupo muna sa kanyang office chair bago sumagot. “M-marami kasi. Hindi kaya ng ilang oras lang.”Sandaling nag-isip si Erin, kapag kuwan ay tumango-tango. “Kung sabagay, mahirap nga naman ang mag-sort,” anito, nagkibit-balikat bago tumuwid ng upo, binuksan ang laptop nito. “Anyway, you missed all the fun yesterday.”Binukan na rin ni Lara ang kanyang laptop. “Fun? Anong fun?”Ngumiti agad si Erin, inilapit ang upuan sa kaibigan bago, “Tagilid na si Amanda,” bulong nito.Agad namang nagbuhol ang mga kilay ni Lara. “Anong tagilid? Bakit?”“Bu
Kabadong nilalaro ni Lara ang laylayan ng kanyang blouse habang nakatayo siya sa harap ng mesa ni Jace, hinihintay ang feedback nito sa ginawa niyang marketing plan para sa Subic project ng LDC na kasalukuyan nitong binabasa.Pasado alas-dos na ng hapon at hindi pa nanananghalian ang dalaga. Inuna niya ang pinapatrabaho ni Jace sa kanya. Ilang sandali pa, isinara ni Jace ang folder ng marketing plan bago nag-angat ng tingin sa dalaga. His brown eyes piercing at her, as if trying to pry on her very soul.Pinigil ni Lara ang mapasinghap nang kumabog ang kanyang dibdib, pasimpleng tumikhim upang hamigin ang sarili bago, “S-so, what do you think?” lakas-loob na tanong ng dalaga.“This is… exactly how I pictured it,” anito, tumayo na. “Ngayon ako naniniwala na ikaw nga ang may gawa ng marketing plan na inangkin ni Amanda. Good job, Ms. Martinez. I will give instructions sa operations bago ako umalis bukas, including your plan.”Ngumiti na si Lara. Somehow she felt proud that the compliment
“M-Ma’am Erin, b-bakit nandito ka na?” gulat na bungad ni Lily kay Erin pagpasok na pagpasok pa lamang niya sa kanyang opisa sa AdSpark Media. “H-Hindi po ba dapat nagpapahinga ka pa? Ang sabi ng doktor—““May importante akong gagawin, Lily. The DF Appliances proposals, get them for me,” putol ni Erin sa sekretarya bago nagtuloy-tuloy sa kanyang swivel, umupo at binuksan ang laptop.Si Lily naman ay nanatiling nakatanga sa boss. Matapos nitong ma-discharge kahapon sa ospital, hindi inaasahanng sekretarya na papasok agad si Paige nang araw na 'yon, lalo pa at ganoon kaaaga. Mahigpit ang bilin ng doktor na kailangan nito ng pahinga para sa ikabubuti ng dinadala nito. Kaya lang…“Lily, what are you looking at? I said give me the proposals for DF Appliance,” pag-uulit ni Erin.“S-sure kayo, Ma’am? Ang sabi ng doktor kahapon bawal kayong magpagod at saka—““Alam ko kung anong ibinilin ng doktor, Lily. I was there with you. Narinig ko ang lahat. But like I told you, may importante akong ga
“What are you doing here, Kiel?” pag-uulit ni Erin nang hindi sumagot agad si Kiel. This time, pinakalma ng dalaga ang nagwawalang puso at pinatatag din ang tinig.Umigting naman ang panga ni Kiel. hindi nagawang makasagot agad dahil paulit-ulit na ipinasada ng binata ang kanyang mga mat sa kabuuan ng dalaga. She looked relaxed and well-rested. Habang siya, halos mabaliw na sa kakaisip ng paraan kung paano muling makikita at makakausap ang dalaga.The past few days had been pure hell. Kahit na anong gawin niya, ni ayaw siyang kausapin ni Erin. He even tried visiting her in her office subalit ang laging sagtot ng sekretarya nito ay may sakit ito at naka-sick leave. He asked for her number and they gave him the same number he had been calling and messaging for the past few days subalit wala siyang nakukuhang sagot dito. It’s clear that his number had been blocked. All the damn new numbers he tried to use were all blocked from Erin’s phone.Malinaw sa kanya ang naging usapan nila. But…
“Ma’am, sigurado po ba kayong kaya na ninyo? Kung matulog na lang po ako ngayon sa condo ninyo para may kasama pa rin kayo at—““H’wag na, Lily. Promise, kaya ko na. At saka baka hinahanap ka na rin sa inyo. Go home and rest. Halos hindi ka natulog kagabi habang binabantayan ako,” putol ni Erin sa sekretarya. Naroon sila sa lobby ng St. Anthony Hospital at hinihintay ang rented car na kinuha ni Lily na siyang maghahatid kay Erin pabalik sa condo ng dalaga. Matapos ang ilang pagsusuri at bilin ng doktor, Erin finally got discharged from the hospital. She feels a little better now. She feels more energized too. Malaking tulong ang pagpapa-confine ng dalaga sa ospital upang umayos ang kanyang pakiramdam. She even feels she can already go back to work tomorrow. Pero bawal pa. Ibinilin ng doktora na tumingin sa kanya na kailangan pa niyang magpahinga ng isang linggo upang tuluyan siyang makabawi ng lakas.“Pero Ma’am, mag-isa kayo do’n sa condo mo. Baka bigla ka na namang mahilo o magsu
Agad na napabangon sa kanyang kama si Erin nang muling makaramdam ng pagbaliktad ng kanyang sikmura. Tinakbo ng dalaga ang CR at muling nagduduwal sa sink. She stayed there for a few minutes bago siya tumigil nang pakiramdam niya wala na siyang maisusuka pa.Nanghihinang naglakad palabas ng banyo ang dalaga at nagtungo sa sala. Doon niya ibinagsak ang nanghihinang katawan sa couch at naghabol ng hininga.Ikatlong araw na iyon na sa tuwing gumigising siya sa umaga, she had the urge to throw up everything she ate from last night.She doesn’t want to worry but she is beginning to worry. Hindi pa niya nararanasan ang ganoong klaseng matagal na pagkakasakit. She’s taking supplements, everything there is! Kaya nagtataka ang dalaga dahil gano’n na lang ang epekto ng stress at fatigue sa kanya ngayon.Stress and fatigue, ‘yon ang naiisip niyang sanhi kung bakit siya nagkakagano’n ngayon. She had been resting for the past few days. Tumatawag na lang siya kay Lily for updates. Staying at home a
"Lily nasaan na 'yong papers ng Dove Realties? I believe I left it here yesterday. Bakit wala na?" ani Erin habang panay ang kanyang halughog sa tambak na mga papeles na nasa kanyang table.Pasado alas-dos na ng hapon subalit hindi pa nanananghalian ang dalaga. May hinahabol siyang meeting sa Dove Towers which is an hour away from her office. Idagdag pa na susuungin niya ang traffic sa mainit na hapon na iyon. Maisip pa lang niya ang magiging biyahe niya mamaya, natetensyon na siya. And now she is all the more panicked dahil hindi niya makita ang dokumentong kailangan niya! "Ma'am nandito po sa drawer ninyo sa kabilang cabinet, sa may outgoing box," kalmadong sagot ng sekretarya, kinuha na ang dokumento mula sa nakahiwalay na filing cabinet at inabot iyon sa amo. Lalo namang nagsalubong ang mga kilay ni Erin. "Bakit nandiyan?" "Ma'am, kayo po ang naglagay diyan kagabi bago tayo umuwi. Sabi niyo pa nga po, dapat d'yan niyo ilagay 'yan para madali ninyong mahahanap ngayon," pagpapaal
Kanina pa pabiling-biling si Erin sa kanyang higaan subalit hindi siya makatulog. Ang akala niya, dahil pagod siya sa biyahe, dadalawin siya agad ng antok sa oras na makauwi siya sa kanyang condo unit. Subalit pasado alas onse na ng gabi ay mulat na mulat pa rin siya. Napabuntong-hininga ang dalaga, sandaling tumingin sa kisame bago bumaling sa bouquet ng rosas na inilagay niya sa bureau. Hanggang ngayon na lumipas na ang maraming oras, hindi pa rin sigurado si Erin kung ano ang dapat niyang maramdaman tuwing titignan niya ang bouquet. Of course she felt happy seeing the beautiful flowers. Bukod sa paborito niya ang mga iyon, galing pa ang mga sa taong espesyal sa kanya. Kaya lang... Wala sa sariling hinawakan ni Erin ang kanyang dibdib. Her heart was racing even just by the thought of Kiel. "Be still, heart. He is not for me and he will never be," bulong ng dalaga.Ilang sandali pa, muling tumunog ang cellphone ni Erin. Nang tignan niya, naka-flash sa screen ang bagong number ni Ki
Kanina pa mulat si Erin at tahimik na pinagmamasdan ang madilim pang langit sa may balcony ng kanyang silid sa resort. Maraming tumatakbo sa kanyang isip ng mga oras na iyon. Subalit pinipilit niyang h'wag munang bigyan ng pansin ang alin man sa mga 'yon. She wanted to numb herself and focus on the last few remaining moments she has with Kiel. Maya-maya pa, pumulupot ang kamay nito sa kanyang baywang mula sa kanyang likuran at dinampian ng masuyong halik ang kanyang balikat. "You awake, Erin? Hindi ka yata natulog e," anang binata, may himig ng biro ang tinig. Hinawakan ni Erin ang braso nitong nakapulupot sa kanya. "Natulog ako. I'm just an early riser. Besides, maaga kami ngayon ng mga tauhan ko. May shoot kami sa beach." "Right. I have a breakfast meeting too with my client sa susunod na bayan. I need to leave early," ani Kiel, muling hinalikan ang balikat ng dalaga. Hindi naglaon, pinagapang ni Kiel ang kanyang labi patungo sa leeg ni Erin, sa panga, sa pisngi, hanggang sa ma
Kiel didn’t waste time and kissed Erin. As soon as he tasted her lips, he knew he won’t stop. He cannot even if he tries. Pinupukaw ng dalaga ang isang damdamin sa kanyang puso na hindi niya mawari kung saan nagmumula.He have had one-night stands in the past but none of those girls had affected him so much like Erin does. No lips has ever kept him awake at night like that of Erin. And Kiel knew that if he won’t kiss her tonight, sleep will become elusive for him again not just tonight for the succeding days to come. Subalit ngayong angkin niyang muli ang mga labi nito, tila hindi lang sapat sa kanya ang halik.He wanted to take her, own her again like that night when they met-- half-drunk and wild. But they were not like those two strangers that night anymore.They’re not even bloody strangers anymore or even then to start with! Their fates are intertwined in many ways than one.He is engaged now and his fiancé is Erin’s client.He should not be crossing the line. He shouldn’t be doi
“You don’t like the food. We can order something else,” pukaw ni Kiel kay Erin na noon ay tila nilalaro lang ang soup na nasa harapan nito. Nasa balcony sila ng silid ng dalaga sa resort at naghahapunan.Napilitang mag-angat ng tingin si Erin, marahang nagbuga ng hininga, sandaling nag-alangan bago nagsalita.“Don’t y-you feel awkward, Kiel?” lakas-loob na tanong ng dalaga.“Why would I feel awkward?” anang binata, kaswal.“This! All of these… flairs. Hindi dapat ako ang kasama mo sa ganitong klase ng dinner set-up. It should be Michelle, my client,” paglilinaw ng dalaga.Marahang tumango si Kiel, maingat na ibinaba sa plato ang mga hawak na kubyertos. “Right, this. Pasensiya ka na. It’s not my intention to make you feel uncomfortable. Namali lang ng dinig si Charles, the manager of the resort. You see, I built this place, one the first projects I had here in the country kaya kilala nila ako dito. Maybe Charles thought to give me an upgraded service kaya ganito ang set-up ngayon. But,