Agad na namanhid si Lara sa tanong ni Via, hindi alam kung ano ang dapat sabihin o gawin sa nadatnan. Hindi na kailangan pa ng mahabang paliwanagan, alam na agad ng dalaga kung bakit naroon si Via at kung bakit ganoon ang suot nito.Pero pinapunta siya roon ni Jace. Bakit---“Si Jace baa ng hinahanap mo?” naiinip na untag ni Via kay Lara. The shock on the woman’s face was just but entertaining in her eyes. Oh, the woman was so naïve and pathetic. She cannot wait to kick her out of Jace’s life. At siya ang papalit sa pwesto nito. Hindi pwedeng hindi siya. Handa siyang pumatay masiguro lang na hindi siya aalis sa pwesto ni Jace, Dahil kanya lang si Jace. Kanyang kanya lang!“Oh hindi ka na sumagot?” muling untag ni Via kay Lara na noon ay nanatiling tahimik, tinakasan na ng kulay ang bibig. Umirap na si Via. “Kung si Jace ang hanap mo, nasa kwarto siya, nagpapahinga, Malamang tulog na ‘yon. Kanina pa kasi kami. Alam mo na,” dugtong pa ni Via, makahulugang ngumiti bago inayos ang kwelyo n
Nanginginig ang mga paa ni Lara pagbaba niya ng taxi sa isang makipot na daan ‘di kalayuan sa dati nilang tinitirhan. Ilang daang metro mula roon ay naroon na ang batis, sa tabi niyon ay ang dampa ng kanyang T’yo Berto.“Miss, sigurado ka bang dito ka na bababa?” tanong ng taxi driver kay Lara nang makita ang madilim na daan na lalakaran ng dalaga.Alanganing nilingon ng dalaga ang taxi driver bago tumango. “O-opo. D-dito po talaga ang destinasyon ko. Salamat po ulit, Manong,” anang dalaga bago tuluyang naglakad patungo sa kanyang pupuntahan. Hindi naglaon, narinig na ng dalaga ang pagharurot ng papalayong sasakyan.Napabuga ng hininga si Lara, pilit na pinatatag ang sarili habang naglalakad sa dilim. Nagpapasalamat siya na bilog ang buwan ng gabing iyon at malakas ang buhos ng liwanag na nagmumula roon, tinatanglawan ang kanyang daan. Kabisado niya ang daan patungo sa batis kahit madilim dahil doon sila naglalaba ng kanyang T’ya Linda noon. Mga panahong hindi pa umaabot sa sukdulan a
Lalong tumindi ang pagkabog ng dibdib ni Lara nang makita niya ang pagkasa ni Berto sa baril na hawak nito. On instinct ay napahawak siya sa kanyang tiyan. Poprotektahan niya ang kanyang anak kahit na anong mangyari.Hindi sila maaring mamatay sa kamay ng baliw at ganid na si T’yo Berto. Panahon na para labanan niya ito! Hinding-hindi na siya makakapayag na muling pagmalupitan nito!Humugot nang malalim na hininga si Lara, inipon ang tatag ng dibdib bago nagsalita. “D-d’yan kayo magaling, sa panananakot! Hindi na talaga kayo magbabago, T’yo. Puro kasamaan lang ang ginagawa ninyo!”Humalakhak si Berto, nakapangingilabot. “At ikaw, puro katangahan! Marami ka pang satsat! Akin na ang pera na sinabi kong ibigay mo!” anang matandang lalaki, hindi inaalis ang pagkakatutok ng baril kay Lara.Si Lara naman ay marahas na kinuha ang ATM sa bag at hinagis sa direksyon ng tiyuhin. Agad nalukot ang mukha ng matandang lalaki.“Ano ‘yan? Anong gagawin ko d’yan na lintek ka?!” gigil na sabi nito.“Na
Madilim pa nang magising si Jace kinabukasan. Ang malakas at walang tigil na pagtunog ng kanyang cellphone ang tuluyang nagpamulat sa binata. Namimigat man ang ulo at pumipintig ang sentido, napilitang abutin ng binata ang kanyang cellphone sa may bedside table.“H-hello?” ani Jace sa paos na tinig.“S-Sir! Buti naman at gising na kayo. M-may problema po, Sir,” anang tinig ni Eli, taranta.Patamad na napasulyap ang binata sa wall clock, marahas na nagbuga ng hininga pagkatapos. “It’s still fcking five in the morning, Eli. Ano na namang—““M-may nadisgrasya po sa site, Sir. Tatlo na raw po ang patay,” nagmamadaling balita ni Eli sa amo.Agad na pinanlakihan ng mga mata si Jace, panandaliang nakalimutan ang pananakit ng ulo. “Ano? How did… Dammit! Tawagan mo si Justin ngayon din, ipasilip mo ang police report. Magkita tayo sa lobby ng LDC in thirty minutes,” anang binata, bago nagmamadaling tumayo mula sa kama. Hahakbang na sana siya patungo sa banyo nang may magsalita mula sa kama.“B-
“Under investigation pa ang nangyaring aksidente sa site ng project ninyo, Mr. Lagdameo. But rest assured that we are looking at the possibility that this accident is premedidated and staged. Subalit mahihirapan tayong bigyan ng laban ang kumpanya ninyo kung sakaling hindi kayo makakapag-produce ng ebidensiya gaya rin sa mga nakaraang insidente sa mga construction sites ninyo. What you need to do now is to prepare yet again for another repercussion of this incident,” ani Lt. Alejandro kay Jace nang sadyain ito ng binata sa kanyang opisina sa police station.Doon dumiretso si Jace matapos bisitahin ng binata sa ospital ang limang construction workers na binawian ng buhay dahil sa pagguho ng isang pader ng Eritrium Tower. Iyon ang pader na ilang beses niyang pina-inspect at pina-fortify upang masigurong hindi bibigay nang maapektuhan iyon ng maliit na sunog na nangyari doon noon ilang buwan na rin ang nakalilipas. But someone must have missed the memo. Either that or someone must have d
Kanina pa palakad-lakad si Jace sa loob ng kanyang bahay at naghihintay ng balita tungkol kay Lara. He had a bottle of beer in his hand to keep the tension away as he waits but even that was futile. Patindi nang patindi ang nararamdam niyang tensiyon lalo pa na kahit na halos ginugol na ng kanyang mga tauhan ang buong araw sa pagtunton sa asawa, wala pa rin silang balita kung saan ito nagpunta.He tried calling Erin, subalit ayaw nitong sagutin ang kanyang mga tawag. Tinawagan na rin niya ang mga dati nitong kasamahan sa marketing department, but they were all clueless as to Lara’s whereabouts nor that of Erin’s.He doesn’t want to be anxious but he’s now on edge. Marami siyang gustong itanong kay Lara, mga bagay na gusto niyang linawin. He just wanted to know if he was misinformed about anything.‘And if you were what would you do?’ anang isang bahagi ng isip ng binata.Natigilan si Jace, tila may kung anong sumuntok sa kanyang tiyan. Wala sa sariling tinungga ng binata ang laman ng
Nineteen Years Ago“Happy birthday, Larissa!” bati ni Keith sa anim na taong gulang na si Larissa bago ito inabutan ng isang paper bag. Nasa labasan sila ng kanilang eskwelahan.“Salamat, Keith!” magiliw na sabi ni Larissa sa kaibigan na kahit na halos dalawang taon ang tanda sa kanya’y, sadyang malapit sa loob ng bata. Ito at si Jace ang kanyang unang naging mga kaibigan mula nang dumating sila ng kanyang Daddy mula sa US. At talaga namang hindi na silang mapaghiwalay na tatlo mula noon.Masaya ang bata na kahit na bagong salta siya sa kanyang bagong eskwela’y, mayroon na siya agad na kaibigan doon.“Punta ka sa party ko mamaya ha? Sabi ni Lola we will have as much spaghetti and cake as we want,” ani Larissa, ngumiti bago binuksan ang paper bag na regalo ni Keith . “Wow, the music note pin I liked!” bulalas ni Larissa, nagningning ang mga mata bago bumaling kay Keith. “Thank you, Keith! I like it!” ani Larissa, bahagya pang yumakap sa kaibigan.Ngumiti naman si Keith, gumanti ng yaka
“Maraming salamat, Agnes,” ani Doña Carmelita sa katulong nang maiupo siya nito sa kanyang kama. Si Agnes ay pamangkin ni Lita at naiwan sa mansiyon kasama ang ilan pa niyang katulong upang pangalagaan iyon. Subalit pinatawag ng matanda sa penthouse upang samahan sila roon pansamantala.Kararating lang ng matandang donya mula sa ospital. Kanina lang ay kasama niyang na-discharge mula sa ospital sina Lita at Manuel na nagtamo ng kaunting sugat sa ulo matapos ang ginawang pananakit ni Delia sa kanila kahapon.Nagpapasalamat ang matanda at walang napinsala sa kanila ng mga kasama niya sa bahay. At ngayong nasa mas maayos na silang kalagayan at nakauwi na, she can start moving on from the nightmare Delia had caused her.Three weeks. Tatlong linggo siyang nilinlang ng babaeg inakala niyang kanyang apo. Hanggang ngayon, hind pa rin lubos maisip ng matandang babae na nagpaloko siya nang ganoon katagal sa isang tao. Now that she had known the truth, looking back, there were tell-tale signs De
“He is arrogant and a despicable liar! We will never do any business with that hateful man ever again!” gigil na pahayag ni Erin habang kumakain siya kasama sina Lily, Paul at Chantal. Wala si Suzanne dahil may inayos ito sa isa sa kanilang mga on-going projects.They were having lunch inside the pantry. Matapos manggaling sa EB Builders, nagpasyang bumalik sa opisina si Erin. She didn’t want to at first. Subalit dahil sa resulta ng pag-uusap nila ni Kiel, alam ng dalaga na kapag umuwi siya, mag-isa lang siyang magngingitngit sa condo niya. Bagay na ayaw niyang mangyari, she knew herself too well. The last time she threw a fit over a project, nabato niya ng vase ang 95-inch TV niya dahil sa sobrang inis. She doesn’t want that to happen again. Mabuti nang nasa opisina siya habang nanggigil. At least doon, may kasama siya, may nagtitiyagang makinig sa kanya.“Ma’am gusto po ninyo, kausapin ulit namin ni Chantal si Engr. Benavidez? Baka po magbago pa ang isip ni Sir,” suhestyon ni Paul,
Tahimik subalit puno ang kaba ang dibdib ni Erin habang naghihintay sila ni Lily sa labas ng opisina ni Kiel. Ang sabi ng sekretarya nito na nagpakalilang si Sara, may kausap daw na kliyente si Kiel na nauna kaysa sa kanila. Sara told them to just come back after an hour or so. Subalit nagpasyang maghintay si Erin. She might not have the courage to face Kiel again if she leaves."Ma'am gusto po ninyo ng bottled water? Pwede ko po kayong kunan sa--" "H'wag na, Lily," mabilis na tanggi ng dalaga sa alok ng sekretarya. "I'm okay." "Sure po kayo?" "Yes, I'm sure," pormal na sagot ni Erin, ang mga mata, nakatitig sa pinto ng opisina ni Kiel. She was training her mind not to be swayed by her emotions when she finally face Kiel. She was composing her thoughts too, determined to just say the words she needs to say and nothing else. Ayaw niyang awayin si Kiel kahit na alam ng dalaga na ito ang dahilan kung bakit siya naroon sa sitwasyon na 'yon. Kung sabagay, mabuti na rin na siya na ulit
“M-Ma’am Erin, b-bakit nandito ka na?” gulat na bungad ni Lily kay Erin pagpasok na pagpasok pa lamang niya sa kanyang opisa sa AdSpark Media. “H-Hindi po ba dapat nagpapahinga ka pa? Ang sabi ng doktor—““May importante akong gagawin, Lily. The DF Appliances proposals, get them for me,” putol ni Erin sa sekretarya bago nagtuloy-tuloy sa kanyang swivel, umupo at binuksan ang laptop.Si Lily naman ay nanatiling nakatanga sa boss. Matapos nitong ma-discharge kahapon sa ospital, hindi inaasahanng sekretarya na papasok agad si Paige nang araw na 'yon, lalo pa at ganoon kaaaga. Mahigpit ang bilin ng doktor na kailangan nito ng pahinga para sa ikabubuti ng dinadala nito. Kaya lang…“Lily, what are you looking at? I said give me the proposals for DF Appliance,” pag-uulit ni Erin.“S-sure kayo, Ma’am? Ang sabi ng doktor kahapon bawal kayong magpagod at saka—““Alam ko kung anong ibinilin ng doktor, Lily. I was there with you. Narinig ko ang lahat. But like I told you, may importante akong ga
“What are you doing here, Kiel?” pag-uulit ni Erin nang hindi sumagot agad si Kiel. This time, pinakalma ng dalaga ang nagwawalang puso at pinatatag din ang tinig.Umigting naman ang panga ni Kiel. hindi nagawang makasagot agad dahil paulit-ulit na ipinasada ng binata ang kanyang mga mat sa kabuuan ng dalaga. She looked relaxed and well-rested. Habang siya, halos mabaliw na sa kakaisip ng paraan kung paano muling makikita at makakausap ang dalaga.The past few days had been pure hell. Kahit na anong gawin niya, ni ayaw siyang kausapin ni Erin. He even tried visiting her in her office subalit ang laging sagtot ng sekretarya nito ay may sakit ito at naka-sick leave. He asked for her number and they gave him the same number he had been calling and messaging for the past few days subalit wala siyang nakukuhang sagot dito. It’s clear that his number had been blocked. All the damn new numbers he tried to use were all blocked from Erin’s phone.Malinaw sa kanya ang naging usapan nila. But…
“Ma’am, sigurado po ba kayong kaya na ninyo? Kung matulog na lang po ako ngayon sa condo ninyo para may kasama pa rin kayo at—““H’wag na, Lily. Promise, kaya ko na. At saka baka hinahanap ka na rin sa inyo. Go home and rest. Halos hindi ka natulog kagabi habang binabantayan ako,” putol ni Erin sa sekretarya. Naroon sila sa lobby ng St. Anthony Hospital at hinihintay ang rented car na kinuha ni Lily na siyang maghahatid kay Erin pabalik sa condo ng dalaga. Matapos ang ilang pagsusuri at bilin ng doktor, Erin finally got discharged from the hospital. She feels a little better now. She feels more energized too. Malaking tulong ang pagpapa-confine ng dalaga sa ospital upang umayos ang kanyang pakiramdam. She even feels she can already go back to work tomorrow. Pero bawal pa. Ibinilin ng doktora na tumingin sa kanya na kailangan pa niyang magpahinga ng isang linggo upang tuluyan siyang makabawi ng lakas.“Pero Ma’am, mag-isa kayo do’n sa condo mo. Baka bigla ka na namang mahilo o magsu
Agad na napabangon sa kanyang kama si Erin nang muling makaramdam ng pagbaliktad ng kanyang sikmura. Tinakbo ng dalaga ang CR at muling nagduduwal sa sink. She stayed there for a few minutes bago siya tumigil nang pakiramdam niya wala na siyang maisusuka pa.Nanghihinang naglakad palabas ng banyo ang dalaga at nagtungo sa sala. Doon niya ibinagsak ang nanghihinang katawan sa couch at naghabol ng hininga.Ikatlong araw na iyon na sa tuwing gumigising siya sa umaga, she had the urge to throw up everything she ate from last night.She doesn’t want to worry but she is beginning to worry. Hindi pa niya nararanasan ang ganoong klaseng matagal na pagkakasakit. She’s taking supplements, everything there is! Kaya nagtataka ang dalaga dahil gano’n na lang ang epekto ng stress at fatigue sa kanya ngayon.Stress and fatigue, ‘yon ang naiisip niyang sanhi kung bakit siya nagkakagano’n ngayon. She had been resting for the past few days. Tumatawag na lang siya kay Lily for updates. Staying at home a
"Lily nasaan na 'yong papers ng Dove Realties? I believe I left it here yesterday. Bakit wala na?" ani Erin habang panay ang kanyang halughog sa tambak na mga papeles na nasa kanyang table.Pasado alas-dos na ng hapon subalit hindi pa nanananghalian ang dalaga. May hinahabol siyang meeting sa Dove Towers which is an hour away from her office. Idagdag pa na susuungin niya ang traffic sa mainit na hapon na iyon. Maisip pa lang niya ang magiging biyahe niya mamaya, natetensyon na siya. And now she is all the more panicked dahil hindi niya makita ang dokumentong kailangan niya! "Ma'am nandito po sa drawer ninyo sa kabilang cabinet, sa may outgoing box," kalmadong sagot ng sekretarya, kinuha na ang dokumento mula sa nakahiwalay na filing cabinet at inabot iyon sa amo. Lalo namang nagsalubong ang mga kilay ni Erin. "Bakit nandiyan?" "Ma'am, kayo po ang naglagay diyan kagabi bago tayo umuwi. Sabi niyo pa nga po, dapat d'yan niyo ilagay 'yan para madali ninyong mahahanap ngayon," pagpapaal
Kanina pa pabiling-biling si Erin sa kanyang higaan subalit hindi siya makatulog. Ang akala niya, dahil pagod siya sa biyahe, dadalawin siya agad ng antok sa oras na makauwi siya sa kanyang condo unit. Subalit pasado alas onse na ng gabi ay mulat na mulat pa rin siya. Napabuntong-hininga ang dalaga, sandaling tumingin sa kisame bago bumaling sa bouquet ng rosas na inilagay niya sa bureau. Hanggang ngayon na lumipas na ang maraming oras, hindi pa rin sigurado si Erin kung ano ang dapat niyang maramdaman tuwing titignan niya ang bouquet. Of course she felt happy seeing the beautiful flowers. Bukod sa paborito niya ang mga iyon, galing pa ang mga sa taong espesyal sa kanya. Kaya lang... Wala sa sariling hinawakan ni Erin ang kanyang dibdib. Her heart was racing even just by the thought of Kiel. "Be still, heart. He is not for me and he will never be," bulong ng dalaga.Ilang sandali pa, muling tumunog ang cellphone ni Erin. Nang tignan niya, naka-flash sa screen ang bagong number ni Ki
Kanina pa mulat si Erin at tahimik na pinagmamasdan ang madilim pang langit sa may balcony ng kanyang silid sa resort. Maraming tumatakbo sa kanyang isip ng mga oras na iyon. Subalit pinipilit niyang h'wag munang bigyan ng pansin ang alin man sa mga 'yon. She wanted to numb herself and focus on the last few remaining moments she has with Kiel. Maya-maya pa, pumulupot ang kamay nito sa kanyang baywang mula sa kanyang likuran at dinampian ng masuyong halik ang kanyang balikat. "You awake, Erin? Hindi ka yata natulog e," anang binata, may himig ng biro ang tinig. Hinawakan ni Erin ang braso nitong nakapulupot sa kanya. "Natulog ako. I'm just an early riser. Besides, maaga kami ngayon ng mga tauhan ko. May shoot kami sa beach." "Right. I have a breakfast meeting too with my client sa susunod na bayan. I need to leave early," ani Kiel, muling hinalikan ang balikat ng dalaga. Hindi naglaon, pinagapang ni Kiel ang kanyang labi patungo sa leeg ni Erin, sa panga, sa pisngi, hanggang sa ma