FayeElara looks into my eyes with full spite. "Running away with my boyfriend is worse than what I did. You abandoned your groom on the day of your wedding."I stared at her with the same intensity "And so? You're the woman who gets cheated on now?" I asked amusingly. Tinuro ko ang sarili ko, "Ako pa talaga ang pinapalabas mong masamang babae?" Natawa na lang ako. Chadrick's taste of women stoop low than I expected."Wow!" I exclaimed, then turning to Renz, "Ibang klaseng babae pala ang EX mo. Ang kapal ng mukha," sabi ko nang hindi na talaga ako makapagtimpi."Anong sabi mo?!""Ang sabi ko ang kapal ng mukha mo." harap ko ulit sa kanya.Hindi ko alam kung saan talaga nanggagaling ang lakas ng loob ng babaeng ito pero kung inaakala niya na magpapa-apekto ako sa mga sinasabi niya, nagkakamali siya. "Ikaw ang makapal ang mukha. Nagpapakamalinis kang babae ka pero nagkaroon ka lang ng pagkakataon, lumingkis ka na agad sa boyfriend ko," asik niya at talagang nanlilisik ang mga mata ni
Faye Sa buong maghapon, kasama namin ang dalawa sa paglilibot sa village. At nauunawaan ko na ngayon kung bakit pinipili ito ng mga mayayamang tao na tirhan, bukod sa tahimik at maaliwalas ang hangin, marami pang magagandang tanawin dito. Pero mas nawili yata ako sa bangayan nilang tatlo kesa sa tanawin ng lugar. Literal na nagtatalo lang talaga sila, na halos umabot kami hanggang dapit hapon na magkakasama. Tapos nagdinner pa si Doc. Arthur at Zachary sa bahay ni Renz. Ang akala ko uuwi na sila pagkatapos pero yinaya pa nilang uminom si Renz. Naging abala rin naman ako sa kusina, tumulong ako kay manang na maghugas at magligpit ng mga pinagkainan at mga ginamit namin. "Faye, ako na rito, alam kong pagod ka sa pamamasyal niyo." "Ayos lang ako, manang. Kayo po ang magpahinga na dahil kaninang umaga pa kayo nagluluto." "Naku, iha, masaya ako na pinagluluto ko kayo, lalo ng dumating ka sa buhay ng alaga ko." Nahihiya naman akong ngumiti kay manang. "Alam mo ba 'nak, sa tagal ko ng
FayeInulan ng tuksuhan ang inuman nila Renz dahil sa ginawa niya. Bumalik naman na ako sa loob at naligo. Paglabas ko sa bathroom, nagulat ako nang bumungad si Renz sa harapan ko at sa hitsura niya, halatang natamaan na siya ng alak."Tapos na kayong uminom?" tanong ko nang makabawi ako sa gulat."Oo," sagot niya.Tinignan ko siya at muntik na akong ngumiti dahil naalala ko ang sinigaw niya kanina. Tumikhim ako, "Sige na, maligo ka na nang mahimasmasan ka," sabi ko at gumilid na ako.Tumango siya at akmang papasok na siya sa loob ng banyo pero tumigil siya at tumingin sa akin."Narinig mo ba ako kanina?""Narinig? Ang alin?" patay malisya kong tanong sa kanya.Umiling siya, "Wala, matulog ka na. Good night," sabi niya."Good night," sagot ko. Tumango siya tsaka siya humakbang papasok sa bathroom. Sinundan ko naman siya ng tingin at nagsalita ako nang isasara na sana niya ang pinto, "Nasa laundry basket ang damit ko," ani ko.Natigil siya at tinignan ako, "Huh?" "Kung gusto mong l
FayeWala na akong marinig mula sa paligid namin, tanging ang mabigat na paghinga ni Renz at ang tunog na nagmumula sa magkasugpo naming labi ang pumapasok sa pandinig ko.Nakayakap ako sa kanyang leeg habang nagpapaubaya ako sa kanyang mapusok na labi."Faye..." anas niya nang maghiwalay ang mga labi namin.Hinahabol ko ang hininga ko habang pinagmamasdan ko ang nangungusap niyang mga mata sa akin.There's something in his eyes—"Stay with me here," saad niya mula sa kanyang mabigat na hininga."I already agreed with you, right? I'll stay here for a week—""Ummmm...." daing ko nang sunggaban niya at sakupin ulit ang labi ko.Puno ng pananabik ang iginagawad niyang halik sa akin, iyong parang hindi siya nagsasawa kundi mas lalo lang siyang ginaganahan sa akin."Not only for a week, more, Faye..." muli niyang anas sa akin nang paghiwalayin niya ang mga labi namin."What?" naguguluhan kong tanong sa buhok-buhol kong boses.I can't think straight. He kissed me lustfully, and so passionat
Faye"Ohhhhh...." halinghing ko sa bawat daan ng kanyang dila sa pagkababae ko."Renz!" impit kong ungol nang sundutin ng kanyang dila ang clitoris ko.Mali 'to! Buong katawan ko na ang naibibigay ko sa kanya, himay na himay na niya ako.Hinawakan ko ang buhok niya. Dapat ko siyang patigilin---"Ohhhh, ummmm..." muli kong nang humagod ang kanyang dila."Oh gosh!"Naisabunot ko ang kamay ko sa buhok niya nang bahagya niyang sipsipin ang pisngi ng pagkababae ko.Napipiga ang puson ko sa rumaragasang sensasyon na kumalat sa hiyas ko.Binuka niya lalo ang legs ko at mas lalong tumindi ang ginagawa niya sa akin.Mabilis at paulit-ulit niyang dinilaan ang pagkababae ko. At tuluyan na rin kong nakalimutan ang natitirang inhibisyon sa sarili ko.Dalawang kamay ko ang sumabunot na sa kanyang buhok."Renzzzz, ohhhhh, like that...."Pikit ang mga mata ko habang linalasap ang pagpapaligaya niya sa akin."Ohhhh-ohhhh-ohhhh." basang-basa na ang pagkababae ko pero tuloy pa rin ang pagsasalubong ko s
FayeMaaga akong nagising, nakasanayan ko na ito dahil naging routine na namin ni Renz ang pagmasdan ang pagsikat ng araw.And I'm starting to appreciate it more."Thank you," ani ko nang ibigay sa akin ni Renz ang isang tasa ng kape."At your service," sagot niya at napangiti naman ako.He became more gentle and caring to me. Malambing ang kanyang boses at nahihiligan na nga niyang halikan ang noo ko.At katulad nang naramdam ko nang una niyang ginawa ito, bumibilis ang pintig ng puso ko."One more day," naisatinig niya."Oo nga, mag-iisang linggo na pala ako dito," kaswal ko namang sabi."Ano bang oras tayo babalik sa Manila?" tanong ko na.Hindi siya sumagot, "Renz," untag ko."Depende kung may gasolina ang sasakyan."Bumaling na ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay.Kinamot niya ang kanyang sentido."Bukas ng gabi."Napatango naman ako."Then we'll have a dinner here muna. I'll cook for you," presenta ko.Nakangiti niya akong tinignan.Kiming ngumiti ako pabalik tsaka rin ako hu
FayePagkatapos naming makapag-ayos, kaagad na kaming humayo ni Lorenzo papunta sa Hardin na tinutukoy ni Nardo.Magkatabi kaming naglalakad pero pareho kaming tahimik. Medyo nag-ooverthink nga ako dahil mukhang nasobrahan ko kanina. Hinalikan ko siya na walang pasabi. Baka hindi niya tipo iyong ganoong klaseng babae? Palihim kong ginilid ang mukha at tinignan siya.What if na-turn off siya?Bumaling siya sa akin kaya mabilis kong ibinalik ang mukha ko sa kabilang gilid. “Faye,” untag niya sa akin.“Umm?” tugon ko pero pinili kong panatilihin ang paningin ko sa gilid. Dahil nakakaramdam ako ng hiya. “Ayos ka lang?” tanong niya.“Ayos lang ako,” sagot ko at saglit akong bumaling sa kanya.“Kanina ka pa tahimik,” puna niya“Tahimik ka rin naman-”Sinilip niya ang mukha ko, “Nahihiya ka ba sa ginawa mo kanina?” prangkang tanong niya.Nag-init ang pisngi ko, “No,” mabilis kong tanggi pero malikot ang mga mata ko, nasa mga punong nasa paligid namin.“Namumula ka-”“Hindi no, mainit la
FayeTumingala si Renz sa puno.“Nangako si Don Fabio na magiging sandalan at lunas siya kapag may dinaramdam ang kanyang asawa katulad ng punong ito. Na sa paglipas ng panahon, mas matatag ang kanilang pagsasama at magtatagal ito,” winika niya.Ngumiti ako, “Napanindigan ba ni Don Fabio ang ipinangako siya?”“Oo, tinupad niya ang kanyang pangako hanggang sa huling hininga ng kanyang asawa. At nagpapatuloy pa rin si Don Fabio na minamahal ang asawa niya.”Tumitig ako sa bulaklak, “Labis siguro ang kasiyahan ng asawa niya noong nabubuhay pa siya. Buo ang kanilang pagmamahal,” sabi ko.“Indeed, Doña Caridad was so happy,” sagot niya, bumaling naman ako sa kanya.“Siya ang nagkwento sa akin ng love story nila ni Don Fabio,” sabi niya, at nakita ko ang ngiti sa kanyang labi.“Interesado ka pala sa ganitong klaseng kwento.” puna ko.Bumaba ang tingin niya sa akin, “Because it’s rare, a love like they had is one of a million. Kaya naging paborito ko ang madre de cacao, hindi lang nagpapagan
Faye Sumunod sa amin si Renz hanggang sa shop. “Pasok ka, mukhang kabisado mo naman rito,” wika ko na ikinatingin niya sa akin. Nakagat ko naman ulit ang gilid ng pisngi ko. Faye! Tumigil ka, ngayon na nga lang kayo magkita ng asawa mo. Bumuga ako ng hangin– Pero paano ako titigil. Nakakatampong isipin na pumupunta naman pala siya dito sa shop, eh araw-araw akong pumupunta rito pero hindi ko siya naaabutan. Ibig sabihin iniiwasan niya talaga ako. Naisuklay ko ang kamay ko sa buhok ko– Oo nga, aminado ako, tanggap ko na iniiwasan niya ako. Tumingin ako kay Renz. Kumalma ka, Faye, magpasensya ka. Kung maiinis at magagalit ka sa kanya lalong hindi kayo mag-aayos. Pinagaan ko ang ekspresyon ko, “Pasok ka,” maamo kong sabi. Gumalaw ang kilay niya, mukhang nagtataka pa nga pagbabago ng mood ko. Pero pumasok na rin naman siya. Lumukot ang labi ko sa inis, hard to get ng lalaking ito! “Hoooo, kalma, Faye,” naibulong ko sa sarili ko– Lumi
FayeSa mga sumunod na araw, inuunti-unti kong aralin ang mga gawain sa mansion habang tumutulong pa rin ako sa shop namin.“Ate, narinig ko na hindi pa umuuwi si Kuya sa Casa.”Niligpit ko ang notebook ko at tinignan si Flynn, “Sabihin mo nga sa akin kung paano ka naging marites na, ang dami mong naririnig,” sita ko sa kapatid ko.“Nagtataka lang ako Ate kung bakit may kumakalat na ganito sa mga negosyante. Eh lagi ngang pumupunta rito si Kuya.”“Pumupunta rito?” gulat kong tanong at naituon ko na ang atensyon ko kay Flynn.“Oo, kakaalis nga lang ni Kuya nang dumating ka dito kanina.”Nagulantang ako sa sinabi ni Flynn. Lagi siyang pumupunta dito tapos hindi ko man lang naaabutan. Kaya pala kung maka-kuya itong kapatid ko kala mo close na sila.“Ba’t hindi mo sinasabi sa akin na pumupunta siya dito?”“Ba’t ko naman babanggitin sa iyo, eh hindi ba dapat mas alam mo. Kayong dalawa ang nakatira sa iisang bahay.”Hindi naman ako nakikibo.Nag-aalinlangan naman akong tinignan ng kapatid k
FayeMagdamag kong hinintay si Renz pero hindi na siya bumalik sa kwarto. Bumangon ako sa kama na mabigat ang loob ko. Pakiramdam ko nadudurog ang puso ko pero kailangan kong magpakatatag. Kung magpapatalo ako sa sakit na nararamdaman ko ngayon, mas lalo lang na mawawalan ng saysay ang kasal namin ni Renz.Kung sukdulan ang galit niya sa akin, sukdulan din ang kagustuhan ko na maayos ang pag-aasawa namin.Kahit wala pa akong tulog, maaga akong bumangon at inayos ang sarili ko. Bumaba ako kaagad at dumeretso sa kusina ng bahay. Naabutan kong abala na ang mga katulong sa pagluluto ng almusal.“Magandang umaga sa inyong lahat,” bati ko, gulat naman silang napatingin sa akin.“Bakit po kayo nandito, ma’am?”“Maaga pa po.”“Gutom po ba kayo?”Sunod-sunod nilang sabi sa akin.“Tutulong ako sa paghahanda ng almusal,” wika ko.Napansin ko naman na mas lalo lang silang nagulantang sa akin.“Naku ma’am, kami na po. Bumalik na po kayo sa inyong kwarto, kailangan niyo pong magpahinga dahil tiyak
Faye Marami pang pinagawa sa amin ng host bago makaupo kami. Pero pareho na kaming tahimik ni Renz. Natupok na rin iyong sigla at saya ko kanina at hinintay ko na lang na matapos ang selebrasyon. Hanggsang nagsiuwian na rin ang mga bisita. “Anak, uwi na kami,” lapit sa akin ni mommy. Magkasabay kaming tumayo ni Renz. Pinilit ko na lang ang sarili kong pagaanin ang ekspresyon ko. Pero habang nagpapaalam sa akin si mommy at mga kapatid ko, mas lalong bumibigat ang dibdib ko. Hindi na ako sasamang uuwi sa kanila at dito na ako sa Casa Blanca titira. Naipadala ko na rin dito ang mga gamit ko noong isang araw. “Iho, ‘kaw na bahala sa panganay ko,” bilin ni mommy kay Renz. “Opo,” sagot ni Renz. Hinawakan ni mommy ang kamay ko at napansin ko kaagad ang pangamba sa mga mata niya. Siguro napansin niya ang katahimikan namin ni Renz kanina. “Mom, I’ll be fine,” paninigurado ko. “Maalaga si Renz. You don’t need to worry.” Kapagkuwan, tumango rin si m
FayePagkatapos sa simbahan, tumuloy kaming lahat sa Casa Blanca, sa mismong garden nito magaganap ang reception ng kasal namin.Punong-puno ng mga bulaklak ang lugar at malamlam na ilaw sa paligid. Magkahawak kamay kaming pumasok ni Renz sa venue, at sinalubong kami ng palakpakan ng mga bisita. “Don Esquivel is really all out for this marriage,” puna ni Flynn ng masolo nila ako dahil nakikipag-usap na si Renz kina Zachary.“Grand party talaga ang hinanda para sa iyo, Ate,” saad namin ni Farrah kaya itinuon ko ang atensyon ko sa kanila.Magarbo at engrande talaga ang dekorasyon ng garden. Kasama pa ang masisipag na staff, sila mismo ang naghahatid ng alak at pagkain ng mga bisita sa bawat mesa. Tapos porcelain collection pa ang souvenir ng kasal namin. Hindi ko na alam kong ilang halaga ng pera ang ginamit sa kasal namin dahil tinanggihan ni Don Esquivel ang share rin sana ng pamilya namin.“Don’t assume, Farrah, this is for his grandson–his eldest grandson who he waited for years,”
Faye“I vow to stand by you, and to honor the promises we make today. Not because everything is perfect—but because we choose this, we choose each other, even through the broken pieces,” pagtatapos ko.Saglit siyang nagbitiw ng tingin sa akin at ginilid niya ang mukha niya pero nakita kong lumunok siya.“Renz,” wika ni father, “ikaw naman.”Tumikhim siya, at tumingin sa akin. Matagal siyang tumitig bago siya nagsalita, tila nag-iisip ng salitang bibitiwan niya.“I, Lorenzo Del Mundo Esquivel,” mababa at mahinang simula niya, “take you, Faye Salvacion, to be my wife. I may not promise perfection, but I will promise presence. I will be there through every high and low, through doubt and healing. I vow to protect your peace, to respect your strength, and—if life allows it—to be with you for a long time.”Nanlaki ang mga mata ko.Pero bago pa ako makasagot, muling nagsalita ang pari.“Ngayon, bilang sagisag ng inyong pangako, pakibigay ang mga singsing.”Lumapit si Zachary para ibigay ang
FayeNanlalamig ang mga kamay ko habang nasa loob ako ng bridal car. Araw na ng kasal namin ni Renz, naghihintay na lang ako ng hudyat ng coordinator para bumaba at pumasok sa loob ng simbahan.Pero hindi ko nga rin alam kung nasa loob talaga si Renz. Kaya ako ninenerbyos. Paano kung matulad ito sa muntikan kong kasal noon?Humigpit ang hawak ko sa bouquet dahil sa kaisipan kong ito.“Ma’am, pwede na kayong bumaba,” wika sa akin ng coordinator matapos niyang buksan ang pinto ng sasakyan.“Sure?” kabado kong tanong.“Nasa loob na ba si Renz?” tanong ko.“Yes ma’am,” ngiting sagot sa akin ng coordinator.Napahinga ako ng malalim dahil kahit papaano lumuwag ang dibdib ko.Inalalayan ako ng coordinator nang bumaba na ako mula sa sasakyan. Napansin ko naman na may security team na nakapalibot sa simbahan. Hinigpitan talaga ni Don Esquivel ang kasal kaya limitado rin ang bisita namin.“Hoooo,” hinga ko nang makarating na kami sa harap ng nakasaradong pinto habang inaayos ng coordinator ang
FayeKinabukasan, muli akong kinausap ni Don Esquivel. Kahit wala pa ako sa tamang estado ng sarili at gulong-gulong pa rin ako sa sitwasyon ko ngayon. Tinungo ko na lang ang suite ni Don Esquivel.Binati ko ang Don nang pumasok ako sa loob. Nadatnan ko naman siyang humihigop ng kanyang kape.Sumunod ang mata ko nang ibaba niya ang tasa. At hindi ko mapigilang alalahanin ang umaga kung saan maaga pa akong ginising ni Renz para panoorin ang sunrise, tinimplahan pa niya ako ng kape.He has been nice to me. Hindi ko mahulaan ang iniisip niya at madali siyang mainis noon pero inalagaan talaga niya ako.May atraso ang ex ko sa kanya at nasa rurok siya ng kanyang galit pero pinili niyang maging mabait sa akin kahit papaano at pinaintindi niya rin sa akin ang ginawa ng ex ko. He was sincere, pinakita niya sa akin ang galit niya, totoong nararamdaman niya pero hindi ko iyon napansin, hindi ko iyon binigyan ng atensyon hanggang sa huli.At ngayon puno ako ng pagsisisi.“Iha.”Napabalik ako sa
FayeIkinubli ko ang sakit sa binitwan niyang salita at kalmado ko pa rin siyang tinitigan.“I know, ginagawa ko rin ito para sa pamilya ko–”Mapakla siyang tumawa, “Para sa sarili mo, Faye. Huwag mong gamiting dahilan ang pamilya mo.”Nagtitimpi ko siyang sinagot. “Renz, my dad is in the hospital, and our company has been stolen from us.”“And that’s enough to discard me?” masakit niyang tanong sa akin. Sa boses pa lang niya, alam kong puno siya ng hinanakit at galit sa akin.“Faye, may pera ako. Kaya kitang tulungan. Kung tungkol sa hospitalization ng tatay mo, tutustusan ko. Kung sa kumpanya niyo, kaya kitang tulungan na bawiin iyon.”“What are you saying? Ni hindi mo nga kayang isalba ang sarili mong kumpanya, ni hindi mo kayang protektahan ang sarili mo?”Umawang ang labi niya at hindi na siya makapaniwala sa akin. “So minamaliit mo ako?” tanong niya sa nagtitimpi niyang boses.“Alam mo ba kung bakit tuluyang bumagsak ang kumpanya ko dahil pinili kong makasama ka. At nanatili ak