When Almirah thought she's early, may mas maaga pa palang nagising sa kaniya sa sumunod na araw. It was his father and Lazarus having coffee in the kitchen. Maaga siyang nagisin sa araw na iyon dahil mayroon silang importanteng lalakarin ng kaniyang ama. She wasn't actually informed yet kung ano iyon, pero iyon din ang dahilan kung bakit siya pinauwi pansamantala sa Italy ng kaniyang pamilya. They were talking very comfortably with each other kaya hindi muna siya tuluyang pumasok sa kusina. Sumandal lamang siya sa hamba ng pinto habang nakahalukipkip na pinapanood ang dalawa na nag-uusap tungkol sa isang bagay na hindi niya naman naiintindihan. Nang sa tingin niya ay safe na para ipaalam ang kaniyang presensiya ay tuluyan na siyang pumasok doon. It was Lazarus who first saw her and the first thing he did was to scan her from head to toe. She was just wearing her silk night dress. Iyon naman ang palagi niyang sinusuot kapag naroon siya sa kanilang bahay, but she somehow regrets wea
Almirah was exhausted when they arrived home from their errand. Hindi niya inaasahan iyon ngunit mabuti na lang at handa naman siya sa mga tanong na ibinato sa kaniya ng board members, and because of that, she's one step ahead on taking over her father's position sa main branch ng kanilang negosyo. Pabagsak siyang napahiga sa kama dahil sa sobrang pagod. Ni hindi pa nga siya nakakapagbihis ay ipinikit na niya ang kaniyang mga mata para maka-idlip muna. Maaga pa kaninang umalis sila, pero kaninang alas otso lang sila natapos. Nakatulog naman siya ngunit sa maikling oras lang. Naalimpungatan lang siya nang maramdaman ang mahinang tapik ni Lazarus sa kaniyang braso. Sa pagod niya kanina, nakalimutan niya na itong hanapin. Nawala sa isip niya na kasama pala niya ito sa iisang bahay sa Italy. Isa pa, hindi pa rin niya nakalimutan ang ginawa nito sa kaniya kaninang umaga. "What?" Naiinis niyang tanong dahil gusto pa sana niyang matulog. Madilim na sa loob kanina dahil pinatay niya na an
Their life was back to normal when they got back to the Philippines. Naiiwan siya sa bahay samantalang si Lazarus naman ay pumapasok sa opisina lalo pa at maraming mga gawaing naghihintay sa kaniya roon kahit pa dalawang araw lang naman siyang nawala. "Manang, ano po bang paboritong ulam ni Lazarus?" Tanong niya sa kasambahay nang maisip niyang sorpresahin ito. Nagbilin kasi ito na late siyang makakauwi mamaya dahil sa workload sa opisina na kailangang habulin bago ang deadline. Napangiti muna ang matanda bago ito sumagot sa tanong ni Almirah. "Wala naman talagang paborito iyong si Senyorito, Mirah. Kahit anong ulam naman ang ihain mo sa lamesa ay kakainin ng batang iyon," nakangiti nitong sinabi. Lihim siyang napangiti. "Magugustuhan niya po kaya kapag sinigang at kare-kare?" "Ay oo naman, hija. Matutuwa iyon kapag nalaman niyang nilutuan mo siya ng pagkain!" Anang mayordoma sa tonong nasasabik. Wala pa man pero tila ba nakikita na nito ang magiging reaksyon ni Lazarus kapag naka
The girl named Dessa already left but Almirah still couldn't help but to pace back and forth while she's inside their room. The scene earlier made her feel anxious even when it shouldn't bother her most as the house helps assured her that Dessa and Lazarus' business with each other is long over. Hindi niya mawaglit sa isip niya ang mga sinabi ng babae kanina. Na paano kung totoo naman pala lahat ng sinabi niya? She shook her head to get that thought away from her head. Ayaw niyang mag-isip ng negatibo lalo pa at wala pa namang paliwanag na galing kay Lazarus. She wants to give him the benefit of the doubt kaya huminga siya nang malalim para pakalmahin ang sarili. Hindi siya puwedeng mag-isip na lang ng kung ano-ano. Bago siya magalit o makaramdam ng ano pa, dapat ay marinig niya muna ang side ni Lazarus. From then, maybe she could tell who and what to believe. Umupo siya sa paanan ng kama habang pinapakalma ang sarili dahil ayaw niyang abutan pa siya ni Lazarus na gan'on ang ayos
"Are you in Italy right now, Mirah? Hindi ka na kasi nagagawi rito sa bahay. The last time you called I was busy so I wasn't able to talk to you over the phone, pero nagbilin ka raw kay Bonny?" It was Arthur who's on the other line. Kahapon pa ito tumatawag sa kaniya pero ngayon lang siya nagkaroon ng oras para sagutin iyon. "Ah, oo. I'm sorry kung hindi na ako nakakauwi riyan. Nasa Pilipinas lang din ako actually pero may inaasikasong importante. Dadalaw ako this week kung walang biglaang errands," ani Mirah dahil medyo guilty na rin siya na matapos siyang tanggapin sa bahay ng mga ito nang nangangailangan siya ay basta na lang siyang aalis. Arthur chuckled. "Ayos lang, ano ka ba? Unahin mo iyang mga kailangang tapusin. Alam ko naman kung gaano ka ka-busy na tao. Kaya ko pa rin namang i-handle iyong mga kailangang asikasuhin sa site. Tumatawag din naman ang Papa mo para mangamusta sa progress," he explained. Sa dami ng kaniyang iniisip, halos makalimutan na niyang mayroon silang
Bago umuwi si Almirah mula sa site ay naisip niya munang dumaan sa mall para bumili ng pasalubong niya sa kaniyang mag-ama. Dahil nalaman niyang mahilig sa sweets ang anak ay sa isang café siya dumiretso para bumili. The wind chimes echoed inside when she entered. Wala namang gaanong tao kaya naisip niya na mabilis lang siyang makakaalis. Kahit na tanghali pa lang ay gusto na kaagad niyang makauwi. "Good day, Ma'am! May I take your order?" Malapad ang ngiting tanong sa kaniya ng isang babaeng nasa counter. She looked up to see what dessert they offer. Ilang sandali rin niyang in-scan ang menu bago niya sinabi ang kaniyang order. Chocolate lava cake, white chocolate raspberry cake, tiramisu layer cake at cinnamon crumb cake ang kaniyang in-order bago siya naghanap muna ng upuan habang hinihintay ang mga iyon. Habang nakaupo sa pangdalawahang table, she took that time to send the pictures she'd taken earlier to her father. After sending the pictures, ibinaba niya sandali ang kaniy
"Manang, pakiakyat po muna si Almiah sa kaniyang silid," bilin ni Almirah sa kasambahay na nagbabantay sa kanilang anak pagkatapos niya itong lapitan at mahalikan sa noo. "Who's outside, Mommy, and why is she shouting?" inosenteng tanong ng kaniyang anak. Almirah caressed her daughter's hair before shaking her head. "Let Mommy and Daddy handle it baby, okay? Just go to your room with Manang and we'll be there in a while," bilin niya sa anak na kahit nalilito man ay tumango na lang. Nang nawala na sa paningin niya ang kaniyang anak ay saka lamang siya nagpasyang lumabas para daluhan si Lazarus na nauna na sa kaniya sa paglabas para awatin sa panggugulo si Dessa. "Why can't you just love me back, huh? Okay lang sa akin ang may kahati basta ambunan mo lang din ako ng pagmamahal mo," the girl desperately said as she was kneeling down in front of him. Iyon kaagad ang naabutan niya nang nakalabas siya sa mansion. "Dessa, how many times do I have to tell you that I don't have any feeli
Hindi na mabilang ni Lazarus kung nakailang hilamos na siya ng palad sa mukha sa araw na iyon dahil sa kunsomisyon. Katatapos niya nga lang kay Dessa kanina, pero ngayon ay ang kaniyang Ina naman at isinama pa talaga nito si Ariella. "Ako na ang makikipag-usap kay Mama, just go upstairs and look after our daughter. I'm really sorry for all of this," bulong nito kay Almirah habang nakapatong ang magkabila niyang palad sa bewang nito. His back was turned against the two uninvited visitors but he could almost feel their heavy stares at them. "Sigurado ka?" Nag-aalalang tanong ni Almirah. Hindi man siya kumportable sa presensiya ng dalawa, pakiramdam niya ay importanteng naroon siya habang nag-uusap sila. Lazarus kissed her cheek as he whispered on her ear once again. "U-huh, I can fix this, I promise."Sa huli ay napabuntonghininga na lamang si Almirah bago tumango bilang pagsuko. Dahan-dahan siyang umatras para makaakyat na sa silid kung nasaan ang kanilang anak. Habang nasa hagdan