Mag-log inShare
Prologue
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Third Person POV
"When am I going to see my great-grandchild?" the old woman asked as she sips on her tea.
The man in front of her heaved a sigh. This isn't the first time his Lola asked for a grandchild as if it's easy to make one. He's so sick of that child and marrying thing. He doesn't see himself getting married and being committed to anyone or anything except for his job.
Being married is just a waste of time. It keeps you away from reaching high, higher, and highest. It keeps you distracted and obligated to make time for your wife and kids, and he doesn't like that.
"La, I don't even have a girlfriend." He adjusted his glasses and continued reading the newspaper.
Minsan na nga lang bumisita sa bahay ng lolo't lola niya, ganito pa ang bubungad sa kaniya.
"Then find yourself one!" Having a superstitious and very traditional Lola is not easy. She keeps on telling him to find himself a wife and build a family of his own. A decade has passed since his Lola started to remind him to have a family, but he remained single until now.
"Who wouldn't want to date someone like you? You're handsome, thanks to my genes, and rich. But not young, for Pete's sake you're already 30!" she's exaggerating, that's what he thought. "Napag-i-iwanan ka na ng kalendaryo, jusmiyo! Ang iba mong kaibigan ay may mga pamilya na, ikaw heto't binata pa rin!"
"It's a choice, La. And besides I love to be, and to stay single." Archer Thiago Valle definitely has the looks and money to attract women, but the problem is that he is not interested in anyone. Well, ever since she– Archer shook his head to divert his thoughts.
He tried to flirt and date to make his Lola happy, but he just couldn't feel that 'butterfly in my stomach'. Instead, he felt cringe.
"Sa ngayon ay nasasabi mo pa 'yan. But as you get older, you'll realize that it's better to have someone you'll grow old with."
"Well, I'm not that old to feel that yet, so I'll just enjoy being a bachelor."
"At kailan ka pa maghahanap ng mapapangasawa, aber? Kapag ugod-ugod ka na? Kapag MMMM ka na? Kapag ang mga babaeng lalapit sa'yo ay siguradong pera lang ang habol? And if ever na magka-anak man kayo, nagfly-fly na kami ng Lolo mo sa heaven no'n." He doesn't like his Lola's chosen words. Archer knows that his grandparents will eventually leave this world, but he doesn't like the thought of it, much more hearing it from his Lola.
Binaba ni Archer ang dyaryong hawak at tiningnan ang kaniyang lola'ng umiinom ng tsaa na para bang hindi ito nagsalita tungkol sa kamatayan nito. "La, you'll live longer. Don't you want to break the Guinness World Record as the oldest person who lived?"
Kunot noong tiningnan si Archer ng Lola niya. "And what? Live in this stressful, polluted and over populated world? No way!" Pumorma ng malaking ekis si Lola Cecilia gamit ang dalawang braso niya.
"La–"
"Apo," pigil ni Lola Cecilia. "Ang sinasabi ko lang naman ay sana makita ko pa ang mga apo ko sa'yo bago pa kami lumisan sa mundong ibabaw. Hindi ko man sila makitang lumaki, at least man lang makita ko silang isilang. At sana makita man lang kitang nakatayo sa altar habang hinihintay ang babaeng gusto mong makasama habang buhay." Gone is his Lola's funny tone. Archer knew that he's Lola's serious, but he really doesn't want a family, except for his grandparents of course.
Archer nodded and didn't want to prolong the conversation. He wanted to tell his Lola that he couldn't see himself as a father and a husband but didn't want to hurt his Lola's feelings. That's why he kept his mouth shut. Maybe one day his Lola will understand.
"KAILANGAN KO ANG pera ngayon at hindi bukas! Buo kong ibinigay ang pera kaya't buo mo ring ibalik sa akin iyon!" malakas na sigaw ng ale sa babaeng nakatayo sa may pintuan. Marahas nitong binuksan ang pamaypay at mabilis na pinaypayan ang sarili.
Self proclaimed donya, ganyan ilarawan ng babae ang ale sa harapan niya.
"Hindi naman ho ako ang gumamit ng perang 'yon. Ni hindi ko nga alam na may utang pala ho sa inyo ang nanay." Kahit ubos na ang pasensya ay mas pinili ni Adelaide na marahang kausapin ang ale. Isa pa, masyado na siyang pagod para makipag-talo.
"Nangutang sa akin ang nanay mo noong natalo sa sugal! May lista ako sa lahat ng mga utang niya, mga petsa at kung magkano! Kung gusto mo ay ipakita ko pa sa'yo."
"Sige ho, gusto kong makita."
Tumaas ang kilay ng ale. "Nasa bahay, hahanapin ko pa. Pero! Sa susunod na balik ko dito'y dapat nakahanda na ang bayad mo!" duro ng ale kay Adelaide.
"Wala ho akong pera. Lahat ng ipon ko'y napunta sa pampalibing ni nanay. Lahat ng iniwan niya sa akin ay puro utang. Sana naman po bigyan niyo ako ng kaunting panahon para makapag-ipon."
"Aba'y hindi ko na problema iyan." Mabilis na umiling ang ale. "Ang gusto ko ay ibigay mo sa akin ang perang inutang ng nanay mong sugarol!"
"Hindi ko naman utang 'yon." Unti-unti nang hindi napipigilan ni Adelaide ang sarili.
"At anong gusto mong gawin ko? Singilin siya sa hukay?" sarkastikong sabi ng ale.
Pwede mo siyang singilin sa impiyerno. Pinigilan ni Adelaide ang sarili na sabihin iyon nang malakas.
"Wala akong perang pambayad," direstsang sabi ni Adelaide.
"Bakit hindi mo singilin ang tatay mong kano? Paniguradong may pera 'yon!"
Gustong sabihin ni Adelaide na hindi niya kilala kung sino ang ama niya, o kung ano ang itsura nito. Basta ang alam niya lang ay mayroon itong berdeng mga mata na kagaya sa kaniya. Pero hindi niya ibibigay sa ale ang pribelehiyong magkwento tungkol sa buhay niya.
"Bigyan niyo lang ako ng konting panahon."
Sinara ng ale ang pamaypay saka itinuro sa kaniya. "Siguraduhin mo lang na magbabayad ka, kung hindi baka kung anong magawa ko sa inyo!" banta ng ale.
Kakatapos lang ng burol ng nanay ni Adelaide at ito kaagad ang bumungad sa kaniya. Kung noon ay ang nanay niya ang humaharap– at minsan ay nagtatago– sa iba-ibang taong napupunta sa bahay nila para maningil, ngayon ay mukhang siya naman ang gagawa nito.
Malakas na napabuntong-hininga si Adelaide. Nararamdaman niyang hindi na magiging payapa ang buhay niya.
Kaugnay na kabanata
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 1
Adelaide's POV"Table 14." Inabot sa akin ang dalawang tray ng mga order na kaagad ko namang hinatid na nasabing table. Ilang beses ko nang nalibot ang restaurant para maghatid ng order. Ganoon ang trabaho ko sa loob ng walong oras. Pagkatapos dito ay diretso naman ako sa susunod kong trabaho kung saan tindera ako ng burger. Araw-araw ganito ang ginagawa ko mula nang maka-graduate ako ng high school. Trabaho mula umaga hanggang gabi. Halos walang paghinga, tapos trabaho naman kinabukasan.Wala akong choice, wala kaming kakainin kung hindi ako kakayod. Kahit noong nabubuhay pa si nanay ay ako na ang nagta-trabaho at nagpapa-aral sa dalawa kong kapatid. Sugal, inom, lalaki, 'yan lang ang mga bagay na alam gawin ni nanay. Dati nagtataka ako kung saan siya kumukuha ng perang pansugal, puro utang pala. Ginigipit niya na nga ako sa pera noon, hanggang ngayong wala na siya ginigipit niya pa rin ako. Ngayong wala na siya, ako na ang sinisingil ng mga pinagka-utangan niya dati. At saan na
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 2
Masakit ang pisnging nagising ako sa pagkakahimatay. Sinampal ako ng walang hiyang lalaki sa harapan ko. "Gising na ang babae, boss."Magkahalong kaba, pagtataka, at galit ang naramdaman ko nang maalala ang nangyari kanina. Bakit naman ako dudukutin eh wala naman akong pera pambayad ng ransom? Maliban nalang kung papatayin nila ako at kukunin ang mga lamang loob ko para ibenta. Jusko 'wag naman sana, pa'no na mga kapatid ko kung mamamatay kaagad ako? Siguradong sila ang sisingilin ng mga utang ni nanay. "Dalhin mo na dito," wika ng mababa at nakakatakot na boses ng isang lalaki. Padarag akong hinila ng lalaki sa harapan ko mula sa pagkaka-upo. Muntik pa akong matumba kung hindi ko lang nabalanse ang sarili. Inilibot ko ang paningin sa silid. Medyo madilim at tanging malapit nang mapunding ilaw ang pinanggagalingan ng liwanag, wala din akong nakitang kahit isang bintana. Mabaho na para bang hindi nililinisan ang lugar, luma at mukhang abandonado na walang ibang may gusto kundi an
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 3
"Ate, kailangan ba talaga na doon ka tumira? Hindi ka na nga namin madalas makasama dito tapos aalis ka pa," mangiyak-ngiyak na sabi ni Amber. Tumigil ako sa pag-impake at lumapit sa kaniya. Niyakap ko siya nang mahigpit. "Amber, kailangan ni ate umalis. Mas malaki kasi ang sweldo doon at mas mababayaran ko ang mga utang ni nanay," mahinahon kong sabi. "Saka hindi naman ako mangingibam-bansa, bibisitahin ko pa rin kayo dito.""Talaga?""Oo naman! Pangako dadalaw ako dito nang madalas.""Pramis mo 'yan, ah. Pag di ka tumupad sa pangako, ipapakulam kita," umiiyak niyang sabi. Mahina akong natawa. "Pangako."Nalaman kong Cecilia pala ang pangalan ng babaeng matanda kahapon. Pero madam ang tawag sa kaniya ng lahat kaya iyon na din ang tawag ko. Sinabi ni Madam na pwede na daw ako magsimula magtrabaho kahapon pero humingi pa ako ng dalawang araw para mag-impake, magpaalam sa mga kapatid ko at asikasuhin ang resignation sa dalawa kong trabaho. Sa totoo lang hanggang ngayon hindi pa rin
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 4
["Oh, kumusta unang araw mo as personal maid?"] tanong ni Kathleen sa kabilang linya. Malakas akong napabuntong hininga. "Wala namang nangyari. Literal." Pinatay ko na ang apoy sa stove dahil luto na ang sinigang. "Buong akala ko magiging personal maid ako ng bata, hindi ko naman alam na matanda na pala ang apo ni Madam!"["Ay, oo nga pala,"] Alanganin siyang tumawa. ["Nakalimutan kong sabihin sa'yo kung sino ang apo ni Madam."]Kumunot ang noo ko habang tinitikman ang niluto ko. Hindi dahil sa lasa ng sinigang, kundi dahil hindi sinabi sa akin ni Kathleen na kilala niya pala kung sino ang magiging amo ko. "Bakit hindi mo sinabi?"["Eh kasi hindi ka naman nagtanong?"] Maliit ang boses na sabi niya. ["At saka isa pa hindi ko naman akalain na hindi mo pala kilala kung sino siya. Famous kaya 'yon! Si Archer Valle, kilalang business man and CEO ng sarili niyang kumpanya at nag-iisang tagapagmana ng multi billionaire na sina Cecilia at Santiago Valle. Patay na ang mommy niya, nagpakama
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 5
Trigger warning: Violence, death. ARCHER'S POVI put the cigarette between my lips before lighting it. I huffed and puffed the smoke as I boredly look at the unconscious man who's tied up in a chair. Kyle was back in the company. I let him in charge while I was gone for awhile. I want to take care of this guy on my own. Tsk, I'm getting bored. If I wait for this guy to wake up, it might take me a day. I don't have such precious time to waste. I stood up and marched to his direction. I held the cigarette with my thumb and index finger and pressed its tip to the guy's face. I watched as it slightly burned his flesh. Manuel screamed as he regain his consciousness. "Rise and shine fuckin' asshole," I sarcastically said. Masama ang tingin niya sa akin na agad ding nalusaw nang makita kung sino ako. Masamang tingin na napalitan ng pagtataka, at takot. That's it, he should be scared. "A-anong– anong ibig sabihin nito?" He tried to sound mad but his voice betrayed him. He's literally
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 6
Walang permanente sa mundo. Lahat ng bagay lumilipas, umaalis, namamatay. Kaya naman aligaga ang mga tao na gawin ang mga bagay na gusto nila hangga't mayroon pang oras. 'You only live once', yan ang madalas kong marinig sa kahit na sino. Karamihan sa mga tao health conscious, maalaga para humaba pa ang buhay. Pero kahit anong pilit nating iwasan, darating pa rin ang araw na tuluyan na tayong mawawala. Tuluyan na tayong lilisan na para bang araw sa kanluran na tuluyan nang lumubog kasunod ng pagsapit ng dilim. Kaya naman habang nabubuhay ay ginagawa na natin ang mga dapat, kailangan, at gusto nating gawin. Kagaya ng pagbilin sa mga taong mahahalaga sa atin. Pero ang kadalasang pinagbibilinan ay ang taong malapit sa'yo o di kaya nama'y kapamilya, kaya hindi ko mawari bakit sa akin pinapaubaya ni Madam ang apo niya. Magkahalong gulat at pagtataka ko siyang tiningnan. "Ho?" Gusto kong linawin kung tama ba ang narinig ko. "Ipapaubaya niyo sa'kin ang apo ninyo? Eh sarili ko ngang mga ka
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 7
Warning: This chapter contains violence that readers might find disturbing and upsetting. Read at your own risk. Kung papipiliin ako kung paniniwalaan ba ang sinabi ni madam o mas dinggin ang pangangailangan ko, siyempre mas pipiliin ko ang huli. Hindi mababayaran ang mga utang ni nanay kung mas maniniwala ako sa mga sabi-sabi. Maganda ang offer ni madam pero kailangan ko ang pera sa loob ng tatlumpung araw, at ito na 'yon. Hindi ko na kailangan pang maghintay ng matagal, o maghanap ng dagdag na trabaho, o mangutang para lang makabayad ng isa't kalahating milyon sa taong ahas na 'yon. Hindi ko alam kung anong kaya niyang gawin kung sakaling hindi ako sumunod sa usapan, at ayoko nang malaman. Tumayo ako at hinarap si Archer. Hindi ko na inda ang sakit sa kanang paa. "Deal."This time, ang ngisi naman ni Archer ang lumawak. "Well, that was easy. I thought I need to convince you enough to accept my offer." Nilagay niya ang dalawang kamay sa likuran habang nakatingin sa akin. "I tol
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 8
Warning: This chapter depicts killings and violence that readers might find upsetting and disturbing. Read at your own risk. ARCHER'S POVI retrieved my phone from my pocket and dialed a number. Just one ring and the person answered. "Humanda na kayo," I said full of authority. They're not my men. But I pay them whenever I need some cleaning that aren't worth for me to do personally. ["Yes, boss."] Binaba ko kaagad ang tawag pagkatapos marinig ang sagot niya. Tanaw ko mula rito sa pintuan ang papalayong bulto ng babae na may apat na bag na dala. That woman, it's funny that she thought I'll easily let her get away with the money. She's so gullible. I thought I will have a hard time to persuade her to leave, but turns out it was so easy. Now, all I have to do is wait.Nabali ang tingin ko sa babae nang mag-ring ang cellphone ko sa bulsa. I checked who's the caller and immediately answered it when I saw it was. "What do you want?" bungad ko dito. The person on the other line chuck
Pinakabagong kabanata
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 21
Nakarating na kami sa San Rafael. Paano ako nakakasiguro? Nakita ko ang malaking arko na gitna ng kalsada na may nakasulat na "Welcome to San Rafael" sa taas nito. Unlike sa siyudad kung saan kami nanggaling na matataas at moderno ang mga gusali, iilan lang ang nakikita kong commercial buildings dito. Karamihan ay palayan, kabahayan, at iilang mga maliliit na establisyemento. Ang pinakataas na nakita ko pa lang ay limang palapag na gusali. Magaganda at sementado naman ang ibang mga bahay na nakikita ko, pero hindi pa talaga ganoon ka sibilisado ang buong bayan. Ilang sandali pa ay nakarating kami sa harap ng isang gusaling under construction. Ito na yata ang site na sinasabi ni Archer. Pinarada niya ang sasakyan sa gilid saka pinatay ang makina nito. Nauna akong bumaba sa kaniya at hinintay siyang makalabas. Nakasunod lang ako sa kaniya habang naglalakad siya papasok sa site. Mayroong pader na sinadyang ginawa para ipangharang sa harap ng ginagawang gusali. Sa labas nito ay nakapa
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 20
"Nasa biyahe pa po ako, kasama ko po ngayon si Archer," mahina kong sagot sa tawag. Alam kong naririnig ako ni Archer pero mas pinili niyang magkunyari na wala siyang naririnig at nag-focus lang sa pagmamaneho. "At saan naman kayo pupunta?" May halong pagdududa sa boses niya. "Hindi ko po alam." Ito na nga ba ang kinakatakot ko. Baka nawalan na ng tiwala sa akin si Madam at isipin niya na iba akong pagnanasa sa apo niya. Mas mabuting ipaliwanag ko na lang sa kaniya sa personal kaysa sa telepono. "Hm. Bibisita ako sa bahay ni Archer mamaya for dinner. We'll talk later. For now, give Archer the phone." Tumango ako na para bang kaharap ko ang kausap. Lumingon ako kay Archer saka inabot ang telepono. Nakuha niya agad ang ibig kong sabihin kahit hindi ako nagsalita saka kinuha sa kamay ko ang cellphone. "Yes, La?" Kanang kamay niya ang may hawak ng cellphone habang ang kaliwa ay nasa manibela. Diretso ang tingin niya sa kalsada habang kinakausap si Madam sa cellphone. "Sa site in San
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 19
Bigla akong nagising sa malakas na pagtunog ng aking telepono. Nakapikit ang matang inabot ko sa bedside table ang cellphone kong tunog nang tunog. Napahawak ako sa ulo ko nang bigla akong makaramdam ng sakit kasabay ng pagsagot ko sa tawag. Hindi ko na nagawang tingnan ang naka-register na caller.["Hoy, gagita ka! Hindi mo naman sinabi na may something pala kayo ni Archer Valle!"] malakas na bungad ng nasa kabilang linya. Kailangan ko pang ilayo ang telepono sa tainga ko para hindi mabasag ang eardrums ko. Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Ha?" Kagigising ko lang tapos ganito agad ang bungad ni Kath. "Anong something something ang pinagsasabi mo?"["Girl, kalat na kalat sa social media ang picture niyo si Archer! Hindi ko masyado makita ang mukha mo pero alam kong ikaw 'yon! Bakit niyo naman kasi piniling magmilagro sa sasakyan? Gaga, andaming umaalam sa identity mo. Kesyo kung sino ka daw, kaano-ano mo si Archer, kung girlfriend ka ba, o secret na asawa."] may halong pag-aalala
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 18
Wala akong dalang cellphone, o bag, o kahit pera. Lintik na buhay. Dapat talaga paalalahanan ko ang sarili kong magdala ng bag. Pero sa kabilang banda, hindi ko pa rin naman matatawagan si Archer kahit pa dala ko ang cellphone ko kasi wala akong number niya. And if mayroon man, I doubt na sasagutin niya ang tawag ko. Inis akong nagmarcha palapit sa gusali. Bahala na, basta dadaan na lang ako sa makita kong pintuan. May nakita akong pintong gawa sa salamin hindi kalayuan sa kinaroroonan ko. Naglakad ako papalapit sa glass door saka sumilip sa loob. Walang tao. May malapad na space sa loob bago makikita ang mahabang hallway. Kahit nagdadalawang-isip ay binuksan ko ito at pumasok sa loob. Sinundan ko lang ang mahabang hallway na nasa unahan ko kahit pa hindi ko alam kung saan ako nito dadalhin. Ilang sandali akong naglakad bago narating ang isa na namang hallway. Seriously? Hindi ko alam kung sa kanan o sa kaliwa ako dapat pumunta. Saan ba dapat? Aish bahala na nga! Lumiko ako paka
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 17
Inayos ko muna ang gown na suot bago pagalit na nag-marcha palabas ng mansyon. Pero dahil nga hindi ako sanay mag-heels ay mabagal at maingat pa rin akong naglakad. "Wala ka bang mas maibabagal pa d'yan?" sarkastikong tanong ni Archer. Masama ko siyang tiningnan habang naglalakad papalapit sa limousine. "Maghintay ka, gago! Kung tinulungan mo ako kanina eh di sana mas mabilis akong makakapunta diyan!""Kung hindi ka ba naman tanga eh di sana hindi ka nadapa. Bilisan mo na diyan at anong oras na. Tsk. Hindi ka VIP para hintayin." Nauna ulit siyang sumakay sa sasakyan. Nang makapasok na ako sa wakas sa limousine ay padarag kong sinara ang pintuan. "Hindi mo man lang ako pinagbuksan ng pinto," mahina pero pagalit kong sabi. Sakto lang para marinig niya. Agad akong napatigil nang makita ang loob ng limousine. Oo nakasakay na ako sa limousine ni Madam, pero itong limousine na 'to ay higit na mas magara ang interior kaysa sa nauna kong nasakyan. Muntik na akong mawalan ng balanse nang
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 16
Nu'ng sinabi ni Madam na maghahanda kami para sa party, I didn't actually expected na total makeover pala ang gagawin namin– or should I say, gagawin niya sa akin. Pagkatapos namin doon sa Nail Salon ay dito naman kami sa mall dumiretso at pumasok sa isang boutique. Transwoman ang may-ari ng boutique na kaibigan din ni Madam. Skye Alcantara ang pangalan niya at isa siyang kilalang designer ng mga damit. Nakapag-design na siya para sa mga sikat at kilalang personalidad hindi lang sa Pilipinas kundi maging sa ibang mga bansa."Marami kami ditong pagpipilian, or if you want we can make your dress based on your taste. We could design it for you, or you can tell us what type, kind, and design of dress you want." Kagaya ni Carol, mabait din si Skye. Though ang first impression ko sa kaniya ay hindi maganda dahil na din sa paraan ng kaniyang pagtitig. Skye has fierce cat eyes na nagbigay ng impression na parang palaging masama ang tingin niya. Halos katulad ng mga mata ni Amber, kaya lang m
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 15
"Party?" Hindi ko mapigilang magtanong. "Charity Ball, to be precise. Mr. Gallano, a very good friend of mine, hosted a Charity Ball for children with cancer. We were invited so–""I wasn't invited," Archer said emphasizing the word 'wasn't' as if to tell his Lola that he has a choice not to go since he wasn't given an invitation."Oh no, you are invited. Didn't either of the Marsh twins gave you the invitation? I bet it was Veigo. He didn't give you anything? Sobre? Wala? O sadyang tinapon mo na naman nang hindi mo pa nababasa, or nabasa mo na pero ayaw mo pumunta kaya tinapon mo?"Sobre? Iyon bang inabot ni Veigo kay Archer noong nakaraan? I heard Archer cussed under his breath. "Kailan nating umattend sa Ball kasi si Stefano mismo ang nag-invite sa atin. Kapag hindi ka pumunta, pipilitin pa rin kita kaya wala ka paring pagpipilian. And besides, don't you want to help those children with cancer?"Archer scoffed, pero hindi siya nagsalita. "You'll bring Adelaide with you.""Ako p
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 14
Malawak ang ngiti na naglakad ako palapit sa sasakyan. "Madam!" Kakapalan ko na ang mukha ko. Ayaw kong maghintay dito nang matagal at mas lalong ayaw kong maglakad pabalik. Gulat na napalingon sa akin ang driver samantalang hindi man lang nagulat si Madam. Parang inaasahan niya nang lalapitan ko siya. Hindi naalis ang ngiti sa mga labi ko. "Madam, long time! Kumusta ka na po?" bati ko na para bang matalik kaming magkaibigan na matagal nang hindi nakita. Sadya ngang nagbabago ang ugali ng isang tao kapag nahaharap sa isang sitwasyon kung saan desperado ka na. Ngumiti pabalik sa akin si Madam, "Heto't sumasakit ang balakang sa biyahe. Ikaw bakit nandito ka pa sa labas? Asan si Achie?" Lumingon siya sa likod ko na para bang may hinahanap. "Iniwan lang naman po ako ng magaling niyong apo. Hindi din ako makapasok kasi wala akong ID." Humigpit ang hawak ko sa lunchbox na dala dahil sa inis at galit na nararamdaman sa ginawa ni Archer. Talagang sinadya niya akong iwanan dito sa labas, a
The Billionaire's Baby Bearer Chapter 13
"Alam mo, CJ, kinakabahan na ako kay Miss Green. Baka mamaya iba na magawa niya dahil sa selos. Akalain mo ba namang tinarayan ang dalawang magandang babae kanina?!""Tsk!""Oh, see? Nagselos na naman siya kasi sinabi kong 'maganda'." Pinaparinggan ako ni Veigo na nasa passenger seat katabi ni Clark na nagda-drive. "Pwede niya naman sanang sabihin na ayaw niya, edi sana hindi na lang ako pumayag na maki-picture doon sa kanila. Siyempre mas susundin ko pa rin siya kasi siya si Miss Green." "Ewan ko sa'yo, Veigo."Nilingon niya ako. "Sabihin mo na lang kasi, may pagnanasa ka sa'kin kaya ka nagselos," kampante niyang sabi. "At sinong may sabing nagselos ako?" tinaasan ko siya ng kilay. Pauwi na kami ngayon matapos naming mamili. Simula nang sinabi ko 'yon sa mga babae ay hindi na magkamayaw si Veigo sa kaaasar sa akin na nagseselos daw ako. Si Clark naman sinasabayan pa ang asar ng kaibigan.Hindi. Ako. Nagselos. Wala akong rason para magselos. Sadyang mataas lang ang tingin ni Veigo s
