Chapter 4

Thea

“Nandito ka na pala ate!” 

Napatingin ako kay Arvie at nakita ko na palabas siya ng kwarto niya at bihis na bihis ito.

“May lakad ka?” tanong ko dito habang papasok ako ng kusina para ibaba ang pinamili ko. 

Sweldo ngayon kaya naman namili ako ng konting stocks namin para sa bahay.

“Tayo ate! Kaya magbihis ka na.” lumapit ito sa akin at sinimulang ilabas ang mga pinamili ko para iayos

“Bakit? May nakalimutan ba ako? Di mo naman birthday ah!” biro ko pa dito habang kumukuha ako ng tubig sa ref

“Hindi nga ate!” ngumiti pa ito sa akin saka sinimulang isalansan ang ilang de lata sa cabinet

“Nagpunta kasi si Tata Kardo dito. Nangungumbida at dumating daw yung pamangkin niya. May pakain daw sa bahay.” bida niya sa akin

“Ganun ba! Ikaw na lang siguro, Arvie. Gusto ko ng magpahinga.” tanggi ko dito 

“Ate, hindi ako nagluto kaya wala kang kakainin dito. Sumama ka na sandali tapos pagkakain mo, uuwi ka na.” pamimilit niya sa akin

“Isa pa pinagbilin ka ni Tata Kardo, isama daw kita!”

“Eat and Run lang!” biro ko kaya natawa naman si Arvie

“Oo ate! Tara na!” ulit pa niya sa akin

Napangiti ako habang nakatingin kay Arvie. Siya na lang at si inay ang naiwan sa akin. Masaya ako at kahit alam ko na mabigat ang pinagdaanan namin noong mga nakaraang taon, pinipili ni Arvie na maging positibo ang pananaw sa buhay.

“Siya sige na! Hintayin mo ako at maliligo lang ako. Amoy ako palengke!” Pagpayag ko sa kanya

Agad akong pumasok sa kwarto para kumuha ng pamalit. Isang simpleng bestida na bulaklakin na ang haba ay hanggang sa taas ng tuhod ang pinili ko. Hindi naman siguro kailangan bongga ang damit kaya okay na ito. Isa pa malambot at malamig ang tela nito kaya masarap isuot.

Agad kong tinuyo ang buhok ko at saka ako naglagay ng konting lipstick at pulbos sa mukha. Konting pabango at okay na! Nagsuot lang ako ng tsinelas saka ako lumabas ng kwarto.

“Tara na!” aya ko kay Arvie 

Nakakapit ako sa braso niya habang naglalakad kami papunta sa bahay ni Tata Kardo. Nasa Advisory class ko ang anak nito na si Amelia na nasa second year highschool ngayon. Naging estudyante ko din ang panganay niya na si Arnold na ngayon ay first year college na.

Mabait si Tata Kardo sa amin lalo nung panahon na walang wala kami. Lahat naman ng kapitbahay namin ay ganun. Sila ang naging karamay namin noon sa hirap na dinanas ng pamilya ko.

“Ma’am Thea!” masayang bati sa akin ni Arnold. Kakaiba ang ngiti nito sa akin at hindi ko naman maintindihan kung bakit.

“Arnold, kamusta ka na?” bati ko naman dito “Kamusta ang college?”

Inaya niya kami sa loob ng bahay dahil nandun daw ang inay at itay niya. May mga mesa naman sa labas pero puno na rin iyon ng mga bisita.

“Magandang gabi po!” bati ko sa mga taong nadaanan ko

“Ay magandang gabi, Ma’am Thea! Buti at nakahabol ka!” sagot naman sa akin ni Aling Mary

“Opo! Kakarating ko lang po kasi!”

Napalingon ako dahil narinig ko ang tawag sa akin ni Tata Kardo. Wala na pala sa tabi ko si Arvie at malamang sumunod na kay Arnold sa loob ng bahay

“Ma’am Thea, halika na at makakain!” aya nito sa akin kaya tumango ako dito

“Salamat po sa imbitasyon, Tata Kardo!” 

“Aba siyempre naman! Isa ka sa pinagmamalaki ng looban kaya dapat nandito ka!” sagot naman nito sa akin habang papasok kami sa loob

“Magandang gabi Ma’am!” bati sa akin ng lahat ng nandun. Mga bata, nanay o tatay man ay nakasanayan na akong tawaging Ma’am Thea

“Magandang gabi din po!” magalang kong tugon sa kanila

“Tara na dito Ma’am, dito ka na po maupo!” aya sa akin ni Tita Beth, ang maybahay ni Tata Kardo. 

“Salamat po Tita, ano po ba ang meron?” tanong ko dito pero tumingin lang ito sa asawa niya

“Ah kasi Ma’am, dumating po ang pamangkin ko. Pansamantala po dito muna siya tutuloy sa amin habang bakasyon.” kwento ni Tata Kardo ng makaupo kami sa mesa

Hinanap ko naman ang sinasabing pamangkin niya pero hindi ko naman makita dahil kilala ko halos ang lahat ng nandito.

“Nasaan po siya?” tanong ko habang kumukuha ako ng pagkain. Tumabi naman sa akin si Arvie at nagsimula na ding kumuha ng pagkain niya

“Nasa kwarto po niya, Ma’am. Nagbihis lang po. Pinawisan ata, hindi sanay sa init ng Maynila.” 

Napatango ako sa sinabi ni Tata Kardo saka ako nagtanong.

“Galing po ba siya ng ibang bansa?” 

“Opo Ma’am. Nag-abroad po kasi siya sa Switzerland.” kwento nito sa akin

“Ah kaya naman po pala.” 

“Tito!” napatingin ako sa tinig na narinig ko. At Diyos ko lang, pinigilan ko ang panga ko na malaglag pagkakita ko sa sinasabing pamangkin ni Tata Kardo

He is so gorgeous! I mean, drop-dead gorgeous!

“Ah Ma’am andito na po pala yung pamangkin ko!” narinig kong sabi ni Tata Kardo kaya naman napakurap ako

Nakakahiya kasi obvious naman na sobra akong nakatitig sa bagong dating. Pero teka, parang pamilyar kasi ang mukha niya. Hindi ko lang matandaan kung saan ko siya nakita.

“O Lucian! May kailangan ka pa ba?” tanong ni Tata Kardo sa pamangkin niya

“Ah wala naman na po!” Nakita ko na lumapit ito at naupo sa upuang katapat ko

“May bisita pa ho pala tayo?” Dagdag pa niya

“Ah oo, siya si Ma’am Thea. Teacher siya ni Arnold dati at pati na rin ni Amelia.” pagpapakilala nito sa akin

“Ma’am Thea, siya naman si Lucian, pamangkin ko.”

“Good evening Thea!” 

Pakiramdam ko kinilabutan ako sa pagbati na iyon sa akin ni Lucian. Mukha naman siyang mabait pero hindi ko alam kung bakit parang may kakaiba sa kanya.

“Good evening din.” tango ko naman sa kanya at saka ko itinuloy ang naudlot na pagkain

Napaangat ang tingin ko at nagtama ang paningin namin ni Lucian. Titig na titig siya sa akin at ewan ko kasi bigla akong naging hindi kumportable.

Agad ko namang tinapos ang pagkain ko dahil ang gusto ko na lang ay makauwi na. Alam ko na nakatingin sa akin si Lucian and it somehow felt awkward.

“Ay Ma’am Thea, may ginawa akong fruit salad, sabi kasi ni Amelia, paborito mo daw yun.” sabi naman ni Tita Beth

Wow naman! Pero gusto ko na talagang umuwi. Naiilang na kasi ako sa twing nagtatama ang paningin namin ni Lucian.

“Nagmamadali ka ba, Ma’am?” tanong ni Lucian sa akin kaya para naman akong nahiya sa sinabi niya

“H-hindi naman.” maiksing sagot ko dito

Tumango ito at saka ngumiti sa akin. Nakita ko na kumuha siya ng tissue at tumayo saka dumukwang sa akin.

Natulala ako ng maramdaman ko ang pagpunas niya sa labi ko. Awkward talaga!

“Nagmamadali ka kasing kumain, hindi mo napansin na may sarsa na diyan sa gilid ng labi mo.” 

Gusto ko ng lumubog sa kinauupuan ako at pakiramdam ko namumula na ang pisngi ko. 

Napatingin ako sa mga tao sa paligid namin at lahat sila ay nakangiti habang nakatingin sa amin ni Lucian.

Tumikhin si Arvie kaya naman agad ako bumalik sa wisyo.

Inagaw ko ang tissue sa kamay ni Lucian kaya naman naupo na ulit ito at pinanuod na lang ako habang pinupunasan ko ang labi ko.

“Salamat! Sana sinabi mo nalang!” medyo inirapan ko pa siya dahil hindi ako masaya sa ginawa niya

‘kinilig ka lang?’

“Sorry Ma’am!” Dispensa niya naman 

Nagkwentuhan pa kami ng ilang saglit pero tahimik lang si Lucian na nakikinig. Hindi naman nagtagal ay nagpaalam na ako pero tumanggi naman si Arvie at sinabing may pag-uusapan lang sila ni Arnold.

“Mauuna na ako! Wag ka masyado magpagabi!” Bilin ko dito 

“Mauuna na po ako Tata Kardo, Tita Beth!” 

“O e hindi ka na nakakain ng salad. Sandali at ipagbabalot kita.” pigil naman ni Tita Beth sa akin

“Naku Tita wag napo!” tanggi ko dahil ayaw ko namang masabihan na nag-Sharon pa ako ng handa

“Kuh hindi, intayin mo ako at ikukuha kita!” sabi ni Tita kaya wala naman akong nagawa kundi intayin siya

“Ihahatid na kita!” biglang singit naman ni Lucian pero umiling ako

“Huwag na! Okay lang ako. Taga-dito naman ako at hindi ako maliligaw!” pinag mukha ko namang biro iyon pero pusigido naman talaga siya sa gusto niya

“Sige nga Lucian, ihatid mo na sandali si Ma’am.” utos din ni Tito niya kaya hinayaan ko na lang at ipipilit din naman nila

“Salamat pi Tita, mauuna na po ako!” paalam ko sa mag-asawa pagkatapos iabot ni Tita sa akin ang baunan na may salad 

“Ang dami naman po nito!” 

“Ayos lang yan, Ma’am! Mag-iingat kayo! Lucian, ikaw na bahala sa kanya!” bilin pa ni Tata Kardo

Okay lang ba sila?

Ilang bahay lang ang pagitan namin pero kung makabilin akala mo naman sa kabilang barangay ako uuwi.

Panay naman ang paalam sa akin ng mga natirang bisita habang nakasunod lang si Lucian. 

Paglabas namin ng bakuran nila Tata Kardo ay umagapay na sa akin si Lucian sa paglalakad. 

Hindi naman ako nagsasalita dahil hindi ko alam ang sasabihin ko. Hanggang sa marating namin ang tapat ng bahay ay saka lang ako nagsalita.

“Salamat Lucian, sa paghatid!” 

“That’s okay, Ma’am!” napatingin pa ito sa bahay namin at saka siya nagtanong

“Kayo lang ba ng kapatid mo dito?”

“Oo, nasa ospital kasi ang inay namin.” 

“Bakit? Is she sick?” tanong niya uli pero hindi na ako sumagot

“Sorry! Masyado yata akong matanong e ngayon lang tayo nagkakilala.”

Tumango ako sa kanya saka ko kinuha ang susi sa bulsa ko at binuksan ang pinto.

“Salamat ulit!” sabi ko dito

He smiled at me at pakiramdam ko, kumalabog na naman ang puso ko.

“Goodnight, Ma’am Thea!”

“Goodnight, Lucian!”

“Sige na pumasok ka na. Be sure to lock your door!” bilin niya sa akin saka ako tumango sa kanya

Hindi siya umalis hanggat hindi ako nakakapasok ng bahay. Kahit ng isara ko ang pinto ay nandun pa rin siya sa labas.

Napasandal nalang ako sa pinto at inilagay ang kamay sa dibdib ko. 

Why is my heart beating this way?