Kinuha ni Beatrice ang phone ni Ghena at tiningnan ito. Tulad ng inaasahan, puro pare-parehong mga comments ang nasa ilalim ng kanyang personal voting homepage:[Dayaan sa boto, nakakatuwa ba yan!] [Walang hiya, eksperto sa dayaan ng boto!] [Mga tao, huwag kayong bumoto para sa gurong ito, may problema siya sa ugali, at nag-hire siya ng kumpanya para mandaya ng boto.] [Nakakadiri, isang guro pa naman, pero dinadaya ang boto para lang manalo!]Ibinalik ni Beatrice Ang phone ni Ghena, hindi maganda ang ekspresyon sa kanyang mukha. Hinila niya si Ghena papunta sa bakanteng balkonahe at tinawagan si Marcus."Ikaw... Asawa ko." Hindi sanay si Beatrice na baguhin ang kanyang mga salita at gusto sanang tawaging "Tito". Nang maalala ang pag-kagat ni Marcus sa kanyang labi kagabi, agad niyang binago ang tawag. Nang marinig ni Ghena ang tawag ni Beatrice, saglit siyang natulala: ...Si Marcus naman sa kabilang linya ay nagulat din, saka tumawa: "May iba ka pa bang Asawa teacher Bea? Bakit, pang
Pagdating ni Minda, ang ina ni Albert, kasama ang limang ginang mula sa alta-sosyedad, halos sabay silang nakarating sa harap ng private cousine. Isa sa mga ginang ang unang nakapansin kay Beatrice."Uy—Minda, hindi ba ito ang magiging manugang mo?"Si Mrs. Salazar, na laging may ngiti sa kanyang mukha, ay lumapit nang masigla at hinawakan ang kamay ni Beatrice. "Beatrice, ang tagal na kitang hindi nakita. Miss na miss na kita."Habang nagsasalita, tiningnan ni Mrs. Salazar si Minda nang may bahagyang selos. "Nakakainggit ka talaga, Minda, may magiging manugang kang kagaya nito—ang dignidad, ang tikas, napakaganda ng asal! Tingnan mo ang aura niya, napakahusay!"Ngunit maingat na binawi ni Beatrice ang kanyang kamay at ngumiti nang magalang. "Tita, si Mrs. Villamor ay ang bilas ko na po ngayon.""Ano?"Ang reaksyon ni Mrs. Salazar ay napakalakas, halatang nagulat at nalito. "Anong bilas?"Si Mrs. Salazar ay asawa ng pangulo ng Salazar Group International, kaya't marami ang nagbibigay-
Napairap si Mrs. Salazar Ng makita nya si Minda sanganong estado "Gusto mo na naman akong gawan ng masama, at ayaw mo akong mabuhay nang masaya. Minda, napakabagsik mo. Mas malupit ka pa kaysa sa pilay na iyan."Ang asawa ng Mr. Salazar ay tumingin din kay Marcus: "Tama ba ako?"Hindi tumugon si Marcus at nanatiling madilim ang mukha. Si Mrs. Salazar ay ngumisi at nagsabi, "Pinapanigan kita."Naisip ni Ghena, hindi ba't ito'y parang pananaksak? O baka ito'y uri ng pananaksak ng dalawang tao nang sabay? Isa si Minda Villamor, at ang isa ay si Marcus?! Galit na galit si Minda na halos tumabingi ang kanyang labi. Napansin ito ng iba pang mga mayayamang ginang at lihim silang napatawa! Sa oras na iyon, lumabas ang may ari ng private cousine, isang matandang lalaki na nasa edad singkwenta, na nakasuot Ng simpleng polo shirt at mukhang may hepa dahil naninilaw ito dahil sa suot nitong mga alahas na ginto. Ang boses niya ay mahinahon. "Isa na lang ang natitirang table ngayon. Sabay-sabay ba
Sa labas ng gate ng private cousine, tinawagan ni Mrs. Salazar ang kanyang driver at inutusan itong sunduin siya. Matapos ibaba ang tawag, tiningnan niya si Minda nang may pangmamaliit at diretsahang nagsalita, "Matatanggap ko pa na ikaw ay medyo tuso, at matitiis ko ang ugali mong magyabang. Pero Minda, ang ginawa mo kay Beatrice ay isang imoral na bagay! Kung iisipin, maaari kang makasuhan dahil dito. Labis akong nadismaya sa'yo. Kung wala namang importanteng bagay na dapat nating pag usapan, siguroy mas makakabuting wag na lang tyong magkita muli.."Pagkasabi noon, umalis na si Mrs. Salazar nang hindi man lang lumingon. Nagtinginan ang iba pang mga mayayamang babae at hiniyawan si Mr. Salazar, "Mrs. Salazar, pwede ba kaming makisabay sa inyo?""Oo nga! Naalala ko, may masarap na farmhouse buffet sa unahan. Tara doon tayo kumain!"Sumunod din ang ialan nilang mga kasamahan, iniwan si Minda na nakatayo roon na masama ang loob, habang naririnig ang malinaw na panlalait mula sa mga ba
Wala naman.Pilit na ang pagnhiti ni Beatrice. Ang biglaang pagbalik ng mga alaala nila ay nagbigay sa kanya ng hirap na ngumiti. Ang mga alaala ay tila rumaragasa mula sa kanyang isipan na parang baha na sumabog sa sirang harang. Ang mga pangakong binitiwan ni Albert, lahat ng matatamis na salitang sinabi nito, ngayon ay parang mapurol na kutsilyong dahan-dahang humihiwa sa kanyang puso. Tatlong taon! Paano mabubura agad ang mga alaala ng tatlong taon na magkasama sila? Pero wala nang balikan! Marami nang nagbago! Biglang nakaramdam ng awa si Beatrice para kay Albert. Paano haharapin ni Albert ang gulong ito pagbalik niya? Gaano kasakit ang mararamdaman niya?Napansin ni Marcus ang hindi magandang pakiramdam ni Beatrice at tila may tinatago itong bumabagabag sa kanya. Ngunit hindi niya mawari kung ano iyon. Sandaling naging tahimik at mabigat ang atmospera sa loob ng kotse.Samantala, kakahatid lang ni Carlos kay Ghena sa harap ng boxing gym nang biglang may mahabang itak na halos tu
Ilang simpleng salita, ngunit parang sinasaksak Ng paulit ulot Ang kanyang puso, dahilan upang mabasa ang kanyang mga mata bago pa siya makahinga nang maayos. Tinitigan niya ang mga mata ng mga estudyanteng puno ng pag-aalinlangan, pag-aalala, at pagkabigo, at tuluyan siyang nalito. Bakit may ganitong usap-usapan na "inaakit ko ang mga ama Ng aking mga estudyante"? Ano bang nagawa niya? Bakit siya sinisiraan ng ganito ng mga magulang sa likod niya at sa harap mismo ng kanilang mga anak! Labis na naiinis at nagagalit si Beatrice; pakiramdam niya'y hindi na niya kakayanin ang sakit. Matagal nang naghihintay ang batang babae, ngunit may bakas ng pagkabigo sa kanyang mga mata. Matigas ang loob nitong nagtanong: "Teacher, totoo po ba?""Hindi, wala yung katotohanan!"Malakas na sagot ni Beatrice Ngunit pagkatapos ng sagot na iyon, halos dumaloy na ang kanyang luha. Sa kanyang pagkagulat, bihirang ngumiti ang batang babae. "Alam kong hindi yun totoo teacher."Pagkasabi nito, tumunog ang kam
Pagkakonekta ng tawag, agad na narinig ang mayabang na boses ni Minda sa kabilang linya. "Beatrice, kumusta ka? Nahihirapan ka ba ngayon?"Agad nagbago ang ekspresyon ni Beatrice nang marinig ito. Inakala niyang matapos mapahiya si Minda sa gate ng private cousine kahapon, tatawag lang ito ngayon upang magpasakit ng loob. Ngunit hindi ba’t para bang sinasabi nitong may kinalaman siya sa nangyari ngayong umaga?! Kalmado syang nagsalita: "Minda, anong ibig mong sabihin?"Isang nakakalugod na tawa ang sumunod mula sa kabilang linya. "Anong ibig kong sabihin? Hindi mo ba naiintindihan? Beatrice, hinding-hindi mo ako mapapantayan! Akala mo ba nanalo ka kahapon sa gate ng private cousine? Ngayong araw, ipaparamdam ko sa'yo ang sakit na naranasan ko kahapon, sampung beses na mas masakit! Naalala mo ba ang sinabi ko sa'yo sa banyo? Beatrice, wawasakin kita. Bago dumating si Albert, gagawin kitang isang maruming babae. Hahamakin ka saan ka man magpunta sa Pilipinas! Mula sa pagiging isang igin
"Lumayas ka, Ian! Lumayas ka dito!"Matalim na tiningnan ni Beatrice si Ian. Itinaas ni Ian ang dalang regalo at ngumisi nang mapanlait. "Kahit hindi mo ako paalisin, aalis din ako. Ang totoo niyan... hindi sulit ang regalo ko para dito."Pagkasabi nito, tumalikod si Ian at umalis. Sino ang mag-aakala na babangga siya kay Carlos na kagagaling lang sa trabaho habang nasa elevator sa ibaba. Nagulat ang dalawa nang magkatagpo ang kanilang mga mata. Unang kumilos si Carlos, at agad na binugbog si Ian nang walang pasabi. Napahiga si Ian sa sahig, umiiyak habang sumisigaw, "Bakit mo ako binugbog?""Hindi ko alam!"Mabilis na sagot ni Carlos na puno ng kumpiyansa. "Nandito ka sa oras na ito, tiyak na wala kang magandang pakay! Mauuna na akong bugbugin ka!"Matapos ito, inangat ni Carlos ang kanyang ulo at naglakad paakyat. Si Ian naman ay naiwang nakatulala: "...Ano?!"Sa kabilang banda...Pumasok si Beatrice sa opisina. Una niyang inalalayan si Marcus upang paupuin ito sa wheelchair, bago t
Isang stretched Rolls-Royce ang dumating sa dinner.Bumaba ang Johnson brothers, at kasama nila si Mae na naka-red dress.Naka-heavy makeup siya at suot ang isang sexy strapless dress, ang kanyang katawan ay halos magbukang sobrang laki, at mukhang may kalaswaan at may pagka-flirty sa unang tingin, hindi gaya ng isang college student.Pagbaba pa lang niya ng kotse, naka-lean siya sa stretched Rolls-Royce para mag-selfie, at kumuha pa ng isa pang selfie sa entrance ng dinner at ipinost ito sa Social Moments.Matapos gawin ang lahat ng ito, kinuha niya ang braso ni Jack at sinabi, "Salamat, mahal, hindi ko pa naranasan makapunta sa ganitong klase ng lugar sa buong buhay ko."Si Jack ay isang playboy at madalas magpalit ng babae, pero si Mae ay nanatili, dahil sweet siya at siya ang pinakamagaling mag-aliw kay Jack.Ang dalawang magkapatid ay pumasok sa dinner.Hindi nakatiis si Jack at nagsabi: "Kuya, sa tingin mo ba kikita itong OCT Zhenpin? Ang layo-layo ng lokasyon. Sino ba naman sa
Malapit nang mag-roll ng mata si Beatrice nang kumilos ang bata sa kanyang tiyan.Matapos ito, tinapik niya si Marcus sa balikat nang masaya: "Kumilos...kumilos! Siya...siya...sumupa lang sa akin.""Ano ba iyon?" Tanong ni Marcus habang nakakunot ang noo."Ang bata! Ang bata, sumupa lang sa akin." Puno ng kasiyahan ang mukha ni Beatrice.Tiningnan ni Marcus ang namamagang tiyan ng may konting pagka-disdain: "Ang batang ito, naglakas-loob pang sumipa sa'yo."Bago pa natapos ang sinabi ni Marcus, ini-twist ni Beatrice ang braso niya at itinutuwid siya: "Fetal movement! Isang normal na reaksyon sa pagbubuntis. Hindi mo ba nabasa ang mga libro tungkol sa pagbubuntis?"Sumimangot si Marcus: "Mas focus ako sa mga bahagi tungkol sa mga buntis."Iniiwasan ang ibang mga detalye.Ipinatong ni Beatrice ang kanyang kamay sa tiyan at naghintay ng mahinahon.Tulad ng inaasahan, gumalaw ang bata at dahan-dahang tumama sa kanyang palad.Bata pa ang fetus, kaya ang galaw ay karaniwang "swimming".Pero
Nabigla si Bryan.Kakabili lang niya ng dry pot at hindi pa siya bumili ng inumin. Buti na lang at alisto si Uncle Philip.Si Uncle Philip ay ngumiti ng may kaunting lungkot: "Boss, Miss Jennifer, aalis na ako.""Sige." Hinaplos ni Bryan ang kanyang ilong, "Papasuweldo ko na lang ng dagdag sa finance department mamaya.""Sige po." Mabilis na bumaba si Uncle Philip sa iron ladder.Tumingin si Jennifer sa lahat ng nasa harapan niya na parang wala sa sarili, at labis na naantig na hindi makapagsalita.Hinaplos ni Bryan ang ulo ni Jennifer, hinila siya para umupo sa picnic mat, at isa-isa niyang binuksan ang mga takip ng mga takeout box: "Ito ay fresh shrimp dry pot, ito ay spicy beef dry pot, ito ay frog dry pot, ito ay beef short rib dry pot, ito ay chicken wing dry pot, at ito ay five-spice crayfish dry pot. Anong lasa ang gusto mo?"Nalito si Jennifer "Ang dami? Sayang naman. Hindi natin kayang ubusin ng dalawa lang tayo.""Kung gusto mo, masaya ka. Mayaman ang boyfriend mo, hindi mo
"Ano ang sinabi mo?" Si Arturo ay hindi kailanman inisip na ang kanyang masunurin at matulunging asawa ay magsasabi ng ganitong bagay, at hindi siya nakapag-react agad."Naisip ko nang mabuti. Hindi na natin kayang mamuhay ng ganito. Mamaya, pupunta tayo sa Civil Affairs Bureau para mag-divorce."Sa wakas, nasabi ni Ara ang matagal na niyang gustong sabihin sa asawa, at nakaramdam siya ng kaluwagan.Tahimik siyang naglakad patungo sa kusina, kumuha ng isang mangkok ng kanin, umupo sa dining table, at nagsabi habang kumakain."Lumaki na si Jennifer, hindi mo na siya kailangang alagaan. Malapit na siyang magtapos at magiging independyente na.Tungkol sa akin, may sweldo at pensiyon ako, hindi na kita kailangan para suportahan kami. Ang bahay na ito, hati tayo, dalawang kwarto, ikaw ay mananatili sa iyong orihinal na kwarto, at ako'y makikihati muna kay Jennifer.Pagkaraan ng ilang panahon, kung makakakita ako ng angkop na bahay na pwedeng rentahan, lilipat ako. Sa hinaharap, ikaw na ang
"Nasaan si Jennifer? Tinawagan ko siya, pero naka-off ang phone niya." Hindi nakita ni Bryan si Jennifer, at ang mga mata niya ay mabilis na dumaan sa mukha ng ama nito at tumutok sa ina nito ng may kasamang pagkabahala sa mga mata.Itinuro ni Ara ang pinto nang malabo: "Nasa kwarto si Jennifer hindi pa siya lumalabas.""Hindi. Tiningnan ko kanina sa labas ng bintana. Wala sa kwarto niya! Nasa mesa ang phone niya."Pagkabanggit ni Bryan ng mga salitang iyon, mabilis na pinunasan ni Ara ang hawakan ng kanyang apron, kinuha ang susi mula sa TV cabinet, binuksan ang pinto, at tiyak nga, wala ni isa mang tao sa loob."Jennifer... Saan kaya siya pupunta?"Kinuha ni Bryan ang phone mula sa mesa, at ang mga kilay at mata niya ay nagiging seryoso.Si Arturo naman ay nag-aalala rin sa puntong ito, at tinuro si Bryan ng galit: "Kasalanan mo 'to! Kung hindi dahil sa'yo, hindi sana ganyan ang nangyari sa internet! Dahil sa'yo, nasaktan ang anak ko..."Bago pa makumpleto ang mga salita ni Arturi,
"Tay, kagabi pinakiusapan mo akong makipag-date kay Gemrey, tapos ngayon tinitingnan mo siya? Hindi ba't ikaw ang pinakamataas?" Tiningnan ni Jennifer ang kanyang ama ng walang emosyon. Sa mga sandaling iyon, siya'y kalmado at labis na nadismaya sa kanyang ama."Kayo——!" Galit na galit ang ama ni Jennifer at binangga ang mesa habang tumayo, "Kung hindi ka naman walang hiya na pumunta sa kwarto kasama siya, hindi sana nakuha yung larawan na yun! Sa huli, siya ang may kasalanan, kaya siya ang dapat managot!""Walang hiya ako? Ganyan mo ba i-evaluate ang anak mong babae? Ang pinsan ko nga, nasa twenties na, tambay buong araw, at hindi mo siya ni minsan pinagsabihan ng masama.""Sa kabilang banda, ako ang sinasabi mong walang hiya, anak mong tumutulong magbayad ng utang mo. Tanungin kita, binebenta ko ba ang sarili ko para magbayad ng utang mo, o ano?""Ikaw——" Nahirapan magsalita ang kanyang ama.Ang liwanag sa mata ni Jennifer ay unti-unting nawala.Ang desperadong tingin sa isang tao a
Nanikip ang puso ni Jennifer, nag-pale agad ang kanyang mga labi, at pakiramdam niya'y nanghihina ang kanyang katawan.Napansin ng dean ang pagbabago sa mukha ni Jennifer at agad siyang kumuha ng upuan upang paupuin siya."Jennifer, huwag kang masyadong mag-alala. Hindi pa tapos ang isyung ito. Gusto ko lang na maiparating sa iyo para maging handa ka mentally."Nagbigay ng isang tasa ng mainit na tubig ang dean kay Jennifer, at nang makita niyang kumalma na ito, nagsalita siya ng may kaba."Gayunpaman, ang insidenteng ito ay nagdulot ng masamang epekto sa Internet, na nagdulot ng pinsala sa iyong personal na imahe. Ang MV ay kumakatawan sa imahe ng paaralan, kaya ang paaralan ay nagplano na maghanap ng angkop na tao upang palitan ang iyong papel.""Pero kung talagang matutuloy ang planong ito, ibabalik ang iyong bonus."Tumingin si Jennifer sa singaw mula sa tasa, nananakit ang mga mata, at sagot niya ng mahina: "Director, nauunawaan ko.""Jennifer, huwag kang mag-alala, gagawin ko a
Tumawa si Uncle Philip: "Mas swerte ako kaysa sa iba. Pumunta ako sa Wushu Association para humingi ng tulong, pero tinanggihan ako. Sa pagkakataong iyon, nakilala ko si Sir Marcus na naghahanap ng mga bodyguard.""Hinarangan ko siya at ikinuwento ang sitwasyon ko. Sabi ko, kung matutulungan mo akong mailigtas ang buhay ng asawa ko, ibibigay ko ang lahat sa iyo.""Pinayuhan ni Sir Marcus, si Carlos na samahan ako sa ospital para tiyakin ang kalagayan ng asawa ko. Nang matiyak nilang hindi ako nagsisinungaling, tinulungan nila akong makahanap ng pinakamagaling na doktor para sa asawa ko at nagbigay pa sila ng pera... Nakatawid kami sa mga pagsubok."Huminto sandali si Uncle Philip at tinitigan ang ina ni Jennifer ng taos-pusong mata."Ngayon na nakilala mo si Sir Bryan, parang nangyari rin sa akin noong nakilala ko si boss Marcus. Ito ay tadhana na nagsara ng isang pinto para sa iyo at nagbukas ng bintana.""Hindi natin pwedeng maging kasing-bait at sabihin na hindi natin nais umasa s
Naka-on pa rin ang mga ilaw ng operasyon.Hindi pa tiyak kung buhay o patay ang mga tao sa loob.Galit na itinulak si Jennifer NG kanyang ina."Umalis ka! Umalis ka na dito ngayon din! Ayoko nang makita ka. Wala akong anak na kasing walang hiya mo."Ang maliit na katawan ni Jennifer ay naitulak pabalik at napunta siya sa hagdanan."Inay~" Hindi naiwasan ni Jennifer na tumulo ang mga luha nang mabuksan ang kanyang bibig."Huwag mo akong tawaging 'inay'! Umalis ka na! Kung ayaw mong magpasabog ako at mamatay sa galit, umalis ka na!"Matibay ang posisyon ng kanyang ina, at wala nang magawa si Jennifer kundi umalis pansamantala.Pumunta si Uncle Philip upang asikasuhin ang bagay na may kinalaman sa doktor. Nang dumating si Bryan sa ospital, sumama siya sa kanya ng mahigit isang oras. Nang maglaon, bumalik siya dahil may mga kailangang asikasuhin sa kumpanya.Sa mga sandaling iyon, si Jennifer ay naglalakad malapit sa flower bed sa ospital, ang mga mata ay malabo, at nararamdaman niyang so