Chapter 5

This is it, pancit.

Pwede pa kaya akong mag back out? I mean, hindi pa naman siguro huli ang lahat, 'diba? Can I still turn my back and run away and send his money back? Parang kaya kong bayaran 'yung ten million, ah? Five thousand nga hirap pa akong kitain, tapos sampung milyon pa kaya?

Baliw na ata ako. Need ko na ata ipasok sa mental ang sarili ko dahil mababaliw na ako sa nangyayari sa buhay ko ngayon. Tapos hindi pa alam ni Joana na ikakasal ako, at worst, hindi rin alam ni mama na buntis ako at ikakasal ngayong araw. Ano ba itong pinasok mo, Scarlett?

Malalim akong napabuntong hininga dahil sa sobrang frustration na nararamdaman ko, at hindi ko alam kung tama ba ang desisyon ko na pakasalan ang lalaking 'yon. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. Parang gusto ng tumalon ng puso ko palabas ng dibdib ko.

"Miss Reyes, naghihintay na si Mr. Montenegro sa loob." Pagpapaalala ng driver sa 'kin na nasa labas ng kotse dahil isang oras na ata akong nakaupo dito sa loob.

Kinakabahan kaya ako! Kahit hindi totoo itong kasal namin pakiramdam ko ikakasal talaga ako. Well, ikakasal naman talaga ko pero hindi nga lang sa simbahan at walang bisita.

"Miss Reyes," muling pagtawag ng driver sa akin since hindi ako gumagalaw sa upuan ko dahil pakiramdam ko mali itong gagawin ko. Well, mali naman talaga.

Ano ba?! Nasisiraan na ata ako ng bait! Huhu!

"Sandali lang po. Pwedeng five minutes pa? Need ko lang ng oras makapag-isip." Ngumiti ako sa driver pero kita ko ang pagka-inip at inis sa mukha niya.

Sorry na. Malay ko bang mauuwi sa kasalan ang katangahan ko?

Kinalma ko aking sarili bago binuksan ang pinto ng kotse. Pakiramdam ko kasi yung driver gusto na akong sigawan sa inis, atsaka sino ba naman ako para magpabebe, 'diba? Tuwid akong tumayo atsaka lakas loob na naglakad papasok sa loob nitong magara at malaking mansion na ito. Hindi ko akalain na parang mala-palasyo ang bahay ng lalaking 'yun.

Bawat hakbang ko kasabay noon ang mabilis na pagtibok ng puso ko. Mula sa aking lokasyon tanaw ko si Tristan na naghihintay sa akin kasama niya ang lalaking naka-suot ng itim na suit, at may hawak na maliit ng libro habang nakangiti sa 'kin.

Mukhang alam niya na ako ang bride.

Of course, ikaw ang bride, Scarlett. Sagot ko sa sarili ko.

Huminto ako sa harap ni Tristan ng marating ko ang location niya. Bahagya akong ngumiti at gano'n din ang ginawa niya

"Akala ko hindi ka na tutuloy," sambit ni Tristan.

"May choice pa ba ako?" Nagkibit-balikat ako.

Humarap na kami sa attorney na magkakasal sa 'min. Even though this is just a marriage under contract for the baby, it's still a civil wedding. Huwag lang sana matuklasan ng nanay at best friend ko na kasal na ako, at worst, buntis.

Cross fingers!

"Witnesses, thank you all for coming today to share this wonderful occasion. Today, we are together to unite Scarlett Reyes and Tristan Montenegro in marriage." He begins.

Ito na. Ito na ang simula ng lahat. Magbabago na ang lahat, pati na rin ang buhay ko...

You're doing this for the baby, Scarlett. That's all—no love involved. Of course, we don't know each other. We are just concealed because of the baby in my womb. Nothing serious. Apart from the fact that I might become the main course ng mga marites sa paligid namin.

"Do you, Tristan Montenegro, take this woman to be your lawfully wedded wife, to live together in matrimony, to love her, comfort her, honor and keep her, in sickness and in health, in sorrow and in joy, to have and to hold, from this day forward, as long as you both shall live?" Una niyang tinanong si Tristan. Masyadong malalim yung iniisip ko at hindi ko napansin na nagsisimula na pala.

"I do," sagot niya ng hindi man lang tumitingin sa'kin.

"Do you, Scarlett Reyes, take this woman to be your lawfully wedded husband, to live together in matrimony, to love him, comfort him, honor and keep him, in sickness and in health, in sorrow and in joy, to have and to hold, from this day forward, as long as you both shall live?"

Marahan akong lumunok at taimtim siyang pinagmasdan. Handa na nga ba akong matali sa lalaking hindi ko mahal para sa bata? Am I ready to be his contracted wife until this child came out? Am I prepared to face this new chapter of my life for the sake of the child?

Hindi ko alam, pero nagdadalawang-isip ako. Feeling ko hindi ito tama, which is hindi naman talaga. Hindi ko kailangan pakasalan ang lalaking ito, pero... Malaking halaga ang kapalit nito, at sapat na iyon upang magbago ang buhay namin ng nanay ko.

"Ms. Reyes? Hinihintay namin ang sagot mo." Sambit ng attorney na siyang nagkakasal sa amin.

"Sorry." I cleared my throat and said, "I do."

Pagkatapos iniabot niya sa 'min ang singsing at sabi, "Scarlett Reyes and Tristan Montenegro have chosen rings to exchange with each other as a symbol of their unending love. As you place this ring on Scarlett's finger, please repeat after me. With this ring, I thee wed and pledge you my love now and forever." Sabay nilang sabi at isinuot niya ang singsing sa daliri ko. It has a medium-sized diamond that dazzled from the light. It was beautiful, but it didn't fit me at all...

Gano'n din ang ginawa ko at inilagay ang singsing sa daliri niya. Hindi man ito ang ideal wedding ko, at least naranasan ko maikasal. Ang kaso out of love nga lang. Tragic, right?

"By the authority vested in me by the State of Philippines, I now pronounce you husband and wife. You may now kiss your bride, Mr. Montenegro."

Humakbang palapit sa 'kin si Tristan, at akma ng hahalikan ako kaya naman ipinikit ko ang aking mga mata. Pero laking gulat ko ng halikan niya ako sa noon instead sa labi.

So, gusto mo sa labi ka niya halikan, Scarlett? Assuming ka din. Sambit ko sa sarili ko.

"Welcome to my world, Scarlett Reyes Montenegro."