Chapter 2

NILAGOK ko ang isang bote ng beer habang nakikinig sa sermon ng tatay ko.

[Ano na naman ba ang nagawa ng kapatid mo at nagawa mo siyang saktan, Scarlett? Akala ko ba'y magka-ayos na kayo ni Monique?] Tanong ng aking ama.

Napangiwi na lang ako sa sinabi ng tatay ko. "Never kami magkaka-ayos, Dad. Alam mo ba kung ano ang ginawa ng magaling mong anak sa akin? Syempre, wala kang idea since wala ka namang pakialam sa 'kin."

[Scarlett. Hangga't kaya ko, iniintindi kita. This is too much. Monique didn't do anything terrible, but you keep pushing her away.]

Kung alam mo lang kung ano ang ginawa ng favorite mong anak sa 'kin. Besides, ayoko ng ipagsiksikan ang sarili ko sa tatay ko lalo na't never niya akong pinagmalaki sa mga tao.

Always niya nga pinaparamdam sa akin na hindi ako belong sa family niya. Hindi anak ang turing niya sa 'kin sa public. He sees me as a stranger who's asking for his freaking help when Mom ran out of medicines to take.

[Scarlett. Nakikinig ka ba sa sinasabi ko?] Napabalik ako sa reyalidad matapos sumigaw ng tatay ko sa phone. "Oo, narinig kita. Hindi mo ako kailangan sigawan."

[Hindi ko alam kung anong klaseng pagpapalaki ang ginawa ng nanay mo sayo para maging ganyan ka, Scar.]

"Huwag mo idamay ang nanay ko rito, dad. Besides, never ka naman nagkaroon ng pakialam sa 'min. You consider us as a mistake, not a family. We're nothing but a mistake."

[Watch your words, Scarlett!]

"Sige na, busy ako. Wala akong time makipag-away sayo tungkol kay Monique."

[Scarlett—] Mabilis kong pinatay ang tawag at itinuon ang aking atensyon sa alak. Nabulag ako sa pagmamahal ko kay Ezekiel, at sobra akong naniwala sa kasinungalingan na never pala magiging totoo.

Akala ko mahal niya ako. Akala ko si Ezekiel na ang lalaking itinadhana ng may kapal sa 'kin. Pero nagkamali ako ng akala. Lahat ng iyon ay isa lamang malaking kasinungalingan.

"Hey, Miss. I'm watching you from afar, and I can't help but be amazed by your beauty. Can I know your name?"

Lumingon ako sa lalaking nangahas sirain ang moment ko. Tinungga ko ang natitirang laman ng bote at sagot, "Sorry, but I'm not interested. Find another woman you can mess with."

He chuckled and cleared his throat. Akala mo naman ang pogi niya. Eh, kamukha nga niya yung tambay sa kanto na naligo sa pabango tapos nagpunta dito sa club para humanap ng babaeng bi-biktimahin. Duh. Minsan na akong naging tanga, dude.

"You're cute. I like that, Miss. You're playing hard to get, and I like girls doing that. Let me buy you a drink," he said.

"No. May pera ako, okay? Hindi ko kailangan ng abuloy mo, atsaka hindi mo ba narinig yung sinabi ko? Hindi ako interested sayo, so tsupi!" Pagtaboy ko sa kanya pero hindi siya umalis. Ang tigas ng mukha nitong lalaking ito. Sarap niyang sapakin ng sampung beses sa mukha. Char!

"Miss, huwag ka ng pakipot pa. Why don't you come with me to my place? I can pay your taxi after," he offered and winked at me. Parang masusuka ako sa ginawa niya.

Natawa ako sa sinabi niya bago tumayo para harapin ang mokong na ito. "Alam mo? Ang kulit mo. Bingi ka ba o nagbibingihan lang? I already told you I'm not freaking interested. So, leave."

Akma na sana akong babalik sa upuan ko ng bigla niya akong hilahin at simulan halikan sa leeg. "Ano ba! Lumayo ka sa'kin!" Tinuhod ko yung pagkalalaki niya dahilan para bitawan niya ako. "F*ck! My balls!" Sigaw niya.

"Manyak!"

"F*ck! Akala mo ba maganda ka? Ang panget mo kaya!" Sambit niya habang namimilipit sa sakit. Aba! Bastos yung bunganga nitong lalaking 'to ah!

Hindi ako nag-alinlangan sampalin siya dahil sa sinabi niya. "Kung panget ako, mas panget ka! Hindi ka nga marunong maligo! Tapos bad breath ka pa! Ano ba tubig niyo sa bahay cologne? Yuck!"

"Aba! Sumosobra ka ng babae ka!" Itinaas niya ang kanyang kamay hudyat na sasaktan niya ako. Nanigas na lang ako sa aking kinatatayuan at pumikit ng mariin habang hinihintay lumapat ang palad niya sa mukha ko. Bakit ba kasi ang tapang ko kapag lasing? Kapag lasing lang lumalabas pag ka-amazona ko.

Pero ilang segundo na ang nakakalipas hindi ko pa din nararamdaman yung palad niya sa mukha ko. Napamulat ako ng aking mga mata, at laking gulat ko ng makitang nasa sahig na yung lalaking manyak habang hawak ang panga niya. Bumaling ang aking atensyon sa lalaking nakatayo sa harap ko, at pilit kong inaaninag ang mukha niya.

"Sino ka?" Tanong ng lalaking manyak.

"You don't have to know who I am. Just leave this club." Bakas sa boses niya ang power na kahit sino hindi kayang lagpasan. He's like a Demi-God. OA ba? For me, no. Lasing na ata ako talaga ako.

"Bakit ka ba nangingialam dito? Sa akin ang babaeng iyan!" Turo sa'kin ng lalaki.

"Kilala mo ba ang lalaking 'yan, Miss?"

Umiling ako at sagot, "Hindi ko kilala ang manyakis na 'yan, at for your information hindi mo ako pag-aari! Kilabutan ka nga."

"Aba't!"

"Leave. This is your last chance, or else you can't no longer come back here," sambit ng misteryosong lalaking ito.

Bakas sa mukha ng manyak na iyon ang labis na inis. Lumingon siya sa 'kin bago binalik ang kanyang tingin sa lalaking nasa harapan ko. "May araw ka din, at ikaw babae. Hindi ito ang huling pagkikita natin. Remember this face." Iyon lang ang sinabi niya bago mabilis kaming tinalikuran at umalis.

Katahimikan ang namayani sa pagitan namin ng lalaking ito, at tila umatras ang dila niya. I don't know why I feel comfortable with his presence, but he's mysterious, and he caught my interest. He was about to leave when I stopped him, and I gathered my remaining courage to speak. "Hey, thank you."

"Not a big deal. I just can't stand seeing a girl being punched after she mocks a man."

I swallowed. His voice was so beautiful, and it made my underwear fall! Scarlett! Stop! Ano ba iyang naiisip mo?! Saway ko sa sarili ko.

"Thank you. Kung hindi dahil sayo malamang may black eye na ako."

"Next time, Miss. If you can't stand for yourself, don't act brave. It might get you in huge trouble."

"I will. Anyway, how can I repay you?" I asked.

"No need. Just forget we met tonight and act like we didn't know each other if we run to each other unexpectedly someday." Tumalikod na siya at akma ng aalis ulit ng hawakan ko ang pulso niya para pigilan siya. Sh*t! Lasing na nga ako.

"I insist."

"Let me go, Miss."

"Take me home, and let me repay you." Sino ka diyan? Brokenhearted lang ako pero ngayon inaalok ko na sarili ko sa lalaking hindi ko naman kilala.

"Pardon?"

I took his hand and moved towards him with no further thinking. "Take me home. Let me pay you for what you did tonight."

Okay, Scar. Good luck for throwing yourself away to this man. Have a great one-night stand.