Hi everyone. Thank you for reading this story. I still can't believe na ang isang reader na hiningi ko e nadagdagan pa. Salamat po ulit.
“MITHI!” Sigaw ni Shamcey at nagmamadaling pumasok sa loob. Nakita niya si Mithi na nakaupo sa sofa habang ang mga pictures ay nasa harapan at nakakalat pa sa mesa. “Mithi, magpapaliwanag ako. Kasi, noong nakita ko ang mga litratong yan, inakala ko e baka kilala ka ni Kallahan noon pa. Pero naisip ko rin kasi na baka nagkataon lang lahat. Kaya ko pina-photocopy ang mga pictures dahil plinano kong ipakita sayo ang mga pictures na yan pero nagbago ang isip ko ng makita ko kung gaano ka kasaya sa piling niya.” Sunod sunod ang sinabi ni Shamcey, hinihingal. Nag-alala siya ng husto na baka magtampo si Mithi sa kaniya. “Saka kasi, naisip ko na walang halaga ang nakaraan dahil nakikita kong masaya ka ngayon sa piling ni Kallahan kaya hindi ko na lang pinakita. Natatakot akong magcause pa yan ng conflict sa inyo. Ayaw kong makasira ng isang magandang relasyon.” Napahilamos si Mithi sa mukha niya gamit ang kaniyang mga kamay. "Naalala mo pa ba iyong kwento ko sa'yo? Iyong tungkol sa lola ni
Nagising si Mithi at nasa kwarto na siya. Bigla siyang napatingin sa pinto ng bumukas ito at nakita niya si Shamcey na may dalang nilagang baka. Naamoy niya agad ang aroma nito. “Nahimatay ka. Kumain ka muna.” Hindi siya nagreklamo dahil natakam ang sikmura niya nang makaamoy no’n. Agad siyang umupo sa kama at hinintay si Shamcey na makalapit. Mugto ang mga mata niya kaya hindi siya pwedeng umuwi na ganoon ang itsura. “Uuwi ako kay Donya Merita, Shams.” Kumunot ang noo ni Shamcey. “Bakit?” “Mukhang alam niya kasi na si mama ko ang kabit ni Kallahan. May nasabi siya sa akin noon na lapitan ko siya oras na mag-away kami ni Kallahan. Pakiramdam ko e, inaasahan na niya ang gagawin ko.” “Naniniwala ka na ba talagang kabit ni tita ang asawa mo?” “Sinusubo na sa akin ang mga ebidensya Shams. Hindi ako pwedeng magbulag-bulagan.” “Ang akin lang naman Mithi, paano kung hindi siya at nagkataon lang pala lahat?” “E paano kung siya nga?” Natahimik si Shamcey. Hindi rin niya alam kung anon
“Wife?” narinig ni Mithi ang boses ni Kallahan na tinatawag siya. Tumingin muna siya kay Donya Merita bago balingan ito ng tingin. “Kal?” ngumiti siya at tumayo para salubungin ito. “Bakit hindi mo ‘ko tinawagan?” maririnig ang pagtatampo sa boses niyo. “I’m sorry. Pinatay ko kasi ang phone ko.” Hindi nagbago ang expression sa mukha ni Kallahan. Kanina pa siya hindi mapakali na hindi niya matawagan si Mithi. Agad niya itong niyakap. “I love you so much my wife but please call me or text me kung saan ka magpunta.” Kumuyom ang kamao ni Mithi. Hindi na niya alam kung anong klaseng pagmamahal meron ang asawa niya sa kaniya ngayon. “Kumain ka na?” tanong ni Kallahan nang matapos nilang magyakapan. “Yup. Ikaw?” “Hindi pa. Gusto kong makasabay ka. Hinintay kong makauwi ka kanina e.” “I’m sorry. Dapat pala sabay tayong pumunta dito.” “It’s okay.. Tara na? Uwi na tayo?” Kinuha ni Mithi ang kamay niya na hawak ni Kallahan dahilan kung bakit agad na kumunot ang noo nito.
“Wife?” tawag ni Kallahan dahil nakatitig na lang sa kaniya si Mithi. “Is there something wrong?” he asked. “Wala. Ready ka na?” sabi ni Mithi at kinuha ang bag niya. Kinagat niya ang mariin ang labi para lang pigilan ang sarili na huwag umiyak. “Yeah.” Lumapit si Kallahan sa kaniya at pinagsiklop ang kamay nilang dalawa. Bumaba sila at naabutan pa nila si Donya Merita na nakatitig sa kanilang dalawa. “Let’s go.” Sabi nito at naunang lumabas. Sumunod si Kallahan at Mithi. Ramdam niyang pinipisil ni Kallahan ang kamay niya and she just smiled, na para bang ayos lang ang lahat kahit na hindi. Pagdating nila ng simbahan, mainit silang tinanggap ng mga tao lalo na’t isa silang pamilyang Siao. “Madam,” sinalubong sila ni Chairman Yeon. “Chairman,” mahinang sabi ni Donya Merita, habang silang dalawa ni Kallahan na nasa likuran ay bahagyang yumuko. “Masaya ako at dumalo kayo sa kasal ng apo ko.” “Hindi na rin kami makapaghintay na makitang kinasal na si Luis sa babaeng pin
Nasa bahay sila ni Donya Merita. Kasama nila si Michael na nag-aalala sa anak. Hindi niya ito kayang iwan. Nakiusap siya kanina kay Donya Merita na kung maaari sana ay pwede ba siyang isama. At pumayag ito. Hinihintay niyang magising si Mithi dahil nahimatay ito kanina. May doctor na ring pinapunta si Donya Merita para matignan si Mithi. Nang makita ni Michael na iminulat ni Mithi ang mata niya, agad siyang napatayo. Ngunit luha ang agad niyang nakita na dumaloy sa pisngi ni Mithi matapos siyang makita nito. Tumagilid siya ng higa sa kama at doon na umiyak. “Mikaela, anak…” pagtawag niya. Ngunit hindi siya sinagot ni Mithi. “M-Maiintindihan ko kung habambuhay mo ‘kong kakamuhian dahil sa ginawa ko sa mama mo.” “Dahil ba sa akin papa?” tanong niya. “Dahil ba sa akin kaya hanggang ngayon ay hindi niyo pa rin sinukuan si mama?” Maririnig ang hagolgol sa boses ng ama sa likuran niya. At nasasaktan si Mithi dahil naiintindihan niya kung bakit hindi pinakulong ng papa niya si
Tumulo ang luha sa mga mata ni Mithi. Susunod na sana siya sa asawa niya at papa nang pigilan siya ni Donya Merita.“Nagdurugo ka.” Sabi nito.Nanlaki ang mata niya at napatingin sa binti niya. Napasinghap siya at agad na kinabahan ng makita ang dugo.“L-La…” tawag niya habang ang isipan niya ay nagtataka na kung bakit siya dinugo.“DOC!” Sigaw ni Donya Merita sa doctor na siyang tumingin kanina kay Mithi.Dumating ang isang doctora na may katandaan na at lumapit sa kanila.“Dalhin natin siya sa kwarto.” Sabi nito kaya agad na tumalima ang mga bodyguards at agad nilang binuhat si Mithi para iakyat papunta sa loob ng kwarto.“La,” umiiyak na sabi ni Mithi kay Donya Merita. Sobra siyang kinakabahan. “Anong nangyayari? Paano si mama? Kailangan ko siyang puntahan.” Sunod sunod na sabi nito.“Kumalma ka hija kung ayaw mong malaglag ang anak mo sayo.”Natigilan si Mithi sa sinabi ng doctor. “A-Anak?” hindi makapaniwalang tanong niya.Hiniga siya ng guards sa kama.“Nang tignan kita kanina, a
Hindi makapasok si Ismael at Damien sa loob dahil sa mga pulis. Maraming humaharang sa kanila na mga bombero at may mga tao pa sa harapan na nagsisiiyakan. Meron ring mga pasyente na nagsisilabasan kasama ng ibang staffs, doctors, nurses at lahat. Sobrang crowded ng lugar kaya hindi sila makasingit sa unahan. Napatingin si Ismael sa gilid at nakita niya si Michael na nakatingin sa hospital na nasusunog habang may luha sa mga mata. Tumingin rin siya sa itaas at kumunot ang noo niya. Bigla niyang naalala na ang parte kung saan may apoy ay mukhang galing sa kwarto ng ina ni Mithi. “Why Dame?” tanong ni Ismael nang mapansin ang reaction ng kaibigan. “Parang sa kwarto yan kung saan nakaconfine ang mama ni Mithi.” Aniya “Huh? Sigurado ka ba?” “Oo. Pero bakit may sunog bigla sa kwarto niya?” takang tanong niya. Dahil agad nakaresponde ang mga bombero no’ng magsimula ang sunog, hindi na kumalat ng husto ang sunog sa buong hospital. Ganoon pa man, may damage pa rin itong naiwan lalo na s
NAGISING SI KALLAHAN, at tumambad sa kaniya ang balitang wala na si Angel. Labis ang gulat at pagkabigla niya sa sinabi ni Ismael.“N-No! Paano niya makikita ang ganti ko? Dapat siyang gumising!” Naghihestirikal na rin siya.At habang sinasabi niya yun, hindi man lang niya namalayan na tumulo ang luha sa mata niya.Galit na tumayo si Kelleon at sinuntok siya kaya napasigaw si Gela.“KELELON!” Saway ni Damien at Milandro.“I admit wala akong alam sa buhay mo. But I knew your wife and she’s the best. Akala ko pa naman Kallahan matalino kang tao but you disappoint me! Ang tanga mo!” Galit na galit ito.“Anong sabi mo?” galit na tanong ni Kallahan sa kaniya.“Bakit mo pinakasalan si Mithi? Because she reminded you of her mom?”“You don’t know anything!” puno ng gigil na sabi ni Kallahan.“Hindi nga. But I know for sure na ang b0b0 mong tang.ina ka! This is your house pero may Mithi bang dumating?”Nanlaki ang mata ni Kallahan at napatayo. “Where’s Mithi?” tanong niya.“Hindi namin alam, Ka
(Few years after) Bagsak ang katawan ni Connor sa tabi ni Shy matapos nilang magsalpukan ng laman. Kahit na ilang taon na ang nakalipas, hindi pa rin siya nagsasawa si Connor kay Shy. Papikit na siya nang biglang umiyak si Coby, ang anak nila na naroon pa sa crib. Babangon na sana si Shy nang pigilan siya ni Connor. "Ako na." Sabi niya at nagsuot ng bathrobe na nasa sofa, hinagis niya kanina. Bumukas ang isang mata ni Shy at pinanood niya kung paano buhatin ni Connor ang 11 months old nila na anak. Napatingin siya sa orasan at nakitang umaga na pala. "Hindi ba may pasok ka mamaya?" "Yeah but it's okay, pwede naman akong ma late. Or I'll message my secretary na hindi muna ako papasok." Ngumuso si Shy dahil sobrang cool si Connor sa paningin niya habang sinasabi iyon. "You looked so cool, mister." "Of course naman. Hindi mo pa ba alam misis ko?" Mahinang natawa si Shy at pumikit. Pagod na pagod ang katawan niya. Gusto niya ng matulog nang biglang may kumatok sa kwarto nila. Nap
Their 3 days and 2 night trip went well. Mas nasulit at nakilala nilang tatlo ang isa’t-isa kasama ng papa nila. Pag-uwi nila sa bahay nila, hindi naabutan ni Kallahan si Mithi dahil nasa school ito ng mga bata. Kaya umalis rin siya agad para puntahan ito.Si Connor naman ay agad na yumakap kay Shy nang magkita sila. “I missed you baby…” Nakangiting sabi ni Connor.“Hello. You missed me that much?” nakangiting tanong ni Shy. Gumagawa siya ng sushi, nang bigla siyang yakapin sa bewang.“Yeah. I super missed you.”“Gutom ka na ba? Hindi ko pa kasi tapos gawin itong sushi e.”“Mamaya na ako kakain kapag tapos na. I’m still full, misis ko.”Ngumiti si Shy at hinaIikan ang pisngi ni Connor. Nasasanay na siya sa misis ko kahit na naki-cringyhan siya noong una. Dumating naman si Rizallie dala-dala ang ilang libro niya. Sa likod niya ay naroon ang bodyguards.“Hi kuya.. Welcome back!” Sabi ni Rizallie na kakagaling lang rin sa skwelahan. Naka complete uniform pa ito.“Kamusta ang klase? May na
“Guys, pictureeee!” Sabi ni Shaira at agad na pumunta sa unahan para makapicture sila lahat. Agad naman na ngumiti si Kallahan at Connor kasama ng ama nila.“One more time,” sabi ni Kallahan at agad na nagpose silang dalawa ni Connor.‘Ay ang mga gwapo,’ sabi ni Shaira habang nakatingin sa mga kapatid niya. Hindi maikakaila na magkakapatid sila. Kahit na maputi si Shaira dahil sa mama niya, ang mata at hugis ng mukha niya ay kagaya ng sa kuya Kallahan at kuya Connor niya.Tumingin siya sa dalawa na humiga na sa beach lounge chair, napapagitnaan ang kanilang ama. Hindi man lang nagsi-cellphone ang dalawa niyang kuya.Napangiti siya nang maisip na sobrang maunawain ang ate Mithi at ate Shy niya. Kung iba siguro yun, baka maya-maya ay tinatawagan na ang mga kuya niya.“Come here… Naka bikini ka pa naman.” Sabi ni Connor sa kaniya. Ngumuso si Shaira at agad na tumakbo palapit sa kanilang dalawa.Humiga si Shy sa beach lounge chair niya habang nagpo-post ng pictures nila. Namula siya nang
Pagpasok nila sa loob ng bahay, nakita agad ni Connor si Ludwig.Hindi siya gumalaw, at pinanood lang niya si Kallahan na magtungo dito para yumakap.Hindi niya alam ano ang nararamdaman niya. Hindi niya maipaliwanag kung masaya ba siya o hindi."Connor," napatitig siya kay Ludwig ng tawagin siya nito. Nabuhay siyang walang ama na kinikilala kaya nahihiya siyang banggitin ang salitang papa.Lumapit si Ludwig sa harapan niya. Para siyang nanigas sa kinatatayuan niya. Hindi niya alam anong gagawin niya. Kung magmamano ba siya o hindi.Tumingin siya kay Kallahan para humingi sana ng tulong.Ngunit nagulat siya sa sunod na ginawa ni Ludwig. Bigla itong lumuhod sa harapan niya habang nakayuko ang ulo.Nanlaki ang mga mata niya. Biglang uminit ang pakiramdam niya sa hindi maipaliwanag na dahilan."Patawad anak.." Iyon pa lang ang sinabi ni Ludwig, parang nabingi na siya."Patawad at hindi ko man lang nalaman kaagad." Humagolgol si Ludwig. "Patawad kung kahit isang beses, hindi ako nagpakaama
“Magkapatid sila,” sabi ni Mithi kay Shy nang magkita sila sa kusina. Napasinghap si Shy dahil hindi niya yun inaasahan. Ilang taon na siyang naninilbihan kay Kallahan pero hindi niya kailanman nalaman na magkapatid ang dalawa. Bigla siyang naawa kay Connor. Kinakabahan siya na baka e malungkot ito. “B-Balikan ko si Connor,” sabi niya pero hinawakan siya ni Mithi sa kamay at itinuro ang pinto. Pumasok doon ang dalawa na nagtatawanan na para bang wala lang. “Bakit ayaw mong tawagin kitang kuya?” Connor “Try me and I’ll fvcking kill you.” Kallahan “What kind of brother are you? Ilang taon mo na nga akong inabandona.” Connor “Argh! You’re so annoying!!” Kallahan Nawala ang kaba na nararamdaman ni Shy nang makita ang dalawa na nag-aasaran. Akala niya ay magiging malungkot si Connor. "See? Wala kang dapat na ipag-alala. They are fine." Bulong ni Mithi sa kaniya. Lumapit naman si Don Anton kay Donya Merita. "He knew, hon. But he pretended na walang alam." Napatingin silang dalawa n
Binilad ni Don Anton si Connor sa labas ng bahay kahit na sobrang init. Pinagpush-up niya doon ng limangdaan kaya tagaktak ang pawis nito ng matapos.Lumapit si Connor sa pinsan niya at kinuha ang tubig na hawak ni Kallahan.“Tapos na lo.”Tumango ang Don. Ngayon niya sasabihin kay Connor ang tungkol sa ama niya. Naghahanap lang siya ng tamang pagkakataon."May problema ba lo?" tanong ni Kallahan nang mapansin na parang hindi ito mapakali."May tanong ako kay Connor. Gusto mo bang makilala ang ama mo, hijo?"Natigilan si Connor sa pag-inom ng tubig at tumingin sa lolo niya."Kilala niyo sino ang ama niya, lo?" tanong ni Kallahan.Uminom si Connor ulit ng tubig bago siya umapo sa sahig at humiga. “Hindi na po kailangan lo. Ayos naman na ako na wala siya.”“Pero hinanap ka niya. Pumunta siya dito at hinanap ka niya.”Walang expression ang mukha ni Connor. Nakatingin lang siya sa kisame.Kumunot ang noo ni Don Anton sa nakikita niyang expression. “Bakit hindi ka man lang nagulat? Alam mo
Pagpasok nila sa loob, nakaupo na ang Donya Merita sa kanilang living area. Ang unang napansin ni Mithi ay ang kaniyang tea na nagmula pa sa ibang bansa.Napangiti siya dahil alam niyang magiging maayos na talaga ang lahat.“Rizallie,” pagtawag niya sa kapatid ni Shy. “Sumama ka muna sa akin. Sa kusina tayong tatlo ni Alab.”Tumingin si Rizallie sa ate niya. Medyo kinakabahan siya na iwan niya ito pero nang makitang tumango si Shy at ngumiti, saka pa siya humawak sa kamay ni Mithi.“Ano pong gagawin nila kay ate, ate Mithi?” tanong niya nang maglakad na sila paalis.“Huwag kang mag-alala. Papainumin lang siya ni Donya Merita ng tea.”“May lason po ba ang tea?”Natawa si Mithi at umiling. “Wala. Pero maniwala ka, good sign ang tea na iyon.”Nang makaalis si Mithi, Rizallie at Alab, agad na hinarap ni Shy ang mag-asawang Siao. Hawak ni Connor ang kamay niya, tila gusto nitong iparating sa kaniya na hindi niya kailangan matakot dahil narito lang siya.Nang sumulyap siya kay Kallahan, naka
“Good morning,” sabi ni Connor matapos buksan ni Shy ang kaniyang mga mata..“Anong oras na?” tanong niya.“8:00 a.m na misis ko.. Nagpahanda na si Kallahan ng breakfast natin.”“Hala. Bakit hindi mo naman ako ginising?”“I’m sorry. I don’t have the heart to wake you up. Besides, pwede naman tayong humabol.” Nang-aakit na sabi niya at hinaIikan si Shy sa labi. “I can’t believe na nagagawa ko na ito sayo.”Biglang nilayo ni Shy ang mukha ni Connor sa kaniya. “Maliligo na ako Connor. Tigilan mo ako sa kaharutan mo.”Natawa si Connor at hinayaan siyang pumunta ng banyo.Tumayo siya at lumapit sa bintana ng kwarto nila. Hindi niya alam anong naghihintay sa kanila pagbalik nila pero hindi naman siya kinakabahan. Basta kampante siya na kasama niya si Shy sa buhay niya. At may Kallahan siyang matatakbuhan.Matapos ni Shy maligo, lumabas na silang dalawa ni Connor na magkahawak ang kamay. Nakita nila si Kallahan at Rizallie kasama ni Alab na nasa table na at hinihintay sila.“Ate!” Sigaw ni Ri
“Ahh….” Mahabang ungol ni Shy at napanganga nang maramdaman ang dila ni Connor sa pagkakababae niya.Hindi niya alam na ganto pala ang pakiramdam. She watched some dirty videos, she thought that it was just an exaggeration that women went mad after they’ve been eaten by men.Halos tumirik na ang mata niya sa sarap na pinapalasap ni Connor.“C-Connor..”She wanted to call his name to make him stop, pero iba ang pagkakabigkas no’n. Boses ng isang babaeng nasarapan ng todo.Hindi siya pinansin ni Connor lalo’t ang attention nito at nasa pagkababae niya. Hinawakan ni Connor ang balakang niya para bahagyang iangat ang mababang parte ng katawan niya. Gusto niyang idiin ang pagkababae ni Shy sa bibig niya.He loves licking her good. Shy took good care of her feminine area. It’s not smelly like how others using the smell of vag*na to describe something unpleasant.‘Shit. What is this feeling?’ Shy wondered. ‘I can’t see him but I can feel his tongue playing inside me. I feel like I’ve been con