Around 6 pm po ang sinabi kong next update. Hehe. Not exactly 6 pm. Heto po ang UD.
Hindi makapasok si Ismael at Damien sa loob dahil sa mga pulis. Maraming humaharang sa kanila na mga bombero at may mga tao pa sa harapan na nagsisiiyakan. Meron ring mga pasyente na nagsisilabasan kasama ng ibang staffs, doctors, nurses at lahat. Sobrang crowded ng lugar kaya hindi sila makasingit sa unahan. Napatingin si Ismael sa gilid at nakita niya si Michael na nakatingin sa hospital na nasusunog habang may luha sa mga mata. Tumingin rin siya sa itaas at kumunot ang noo niya. Bigla niyang naalala na ang parte kung saan may apoy ay mukhang galing sa kwarto ng ina ni Mithi. “Why Dame?” tanong ni Ismael nang mapansin ang reaction ng kaibigan. “Parang sa kwarto yan kung saan nakaconfine ang mama ni Mithi.” Aniya “Huh? Sigurado ka ba?” “Oo. Pero bakit may sunog bigla sa kwarto niya?” takang tanong niya. Dahil agad nakaresponde ang mga bombero no’ng magsimula ang sunog, hindi na kumalat ng husto ang sunog sa buong hospital. Ganoon pa man, may damage pa rin itong naiwan lalo na s
NAGISING SI KALLAHAN, at tumambad sa kaniya ang balitang wala na si Angel. Labis ang gulat at pagkabigla niya sa sinabi ni Ismael.“N-No! Paano niya makikita ang ganti ko? Dapat siyang gumising!” Naghihestirikal na rin siya.At habang sinasabi niya yun, hindi man lang niya namalayan na tumulo ang luha sa mata niya.Galit na tumayo si Kelleon at sinuntok siya kaya napasigaw si Gela.“KELELON!” Saway ni Damien at Milandro.“I admit wala akong alam sa buhay mo. But I knew your wife and she’s the best. Akala ko pa naman Kallahan matalino kang tao but you disappoint me! Ang tanga mo!” Galit na galit ito.“Anong sabi mo?” galit na tanong ni Kallahan sa kaniya.“Bakit mo pinakasalan si Mithi? Because she reminded you of her mom?”“You don’t know anything!” puno ng gigil na sabi ni Kallahan.“Hindi nga. But I know for sure na ang b0b0 mong tang.ina ka! This is your house pero may Mithi bang dumating?”Nanlaki ang mata ni Kallahan at napatayo. “Where’s Mithi?” tanong niya.“Hindi namin alam, Ka
Lumapit si Donya Merita kay Mithi habang si Michael naman ay agad na inasikaso ang dala niyang pagkain.“Kumakain ka ba ng tama?”“Opo la.”“Mabuti naman.” Umupo si Donya Merita sa tabi niya. “Simula ngayon, ang isipin mo nalang ay ang kapakanan mo at ng baby ah?”“Opo. At salamat po pala. Nasabi ni papa na binayaran mo raw lahat ng bills ko dito. Nakakahiya po.”“Naku hija. Bakit ka mahihiya dahil responsibilidad na rin kita. Hindi mo kailangan mag-alala kasi kahit pa siguro mamatay ako, mabubuhay kayo ng anak mo. Nakasuporta ako sa inyo.”Lumabi si Mithi. “Huwag niyo pong sabihin yan, la. Ayoko naman may mangyaring masama sa inyo.”Napatitig si Donya Merita sa kaniya. Marahan niyang hinagod ang buhok ni Mithi.“Hay naku! Kung nalaman ko lang noon na may isang kagaya mo, inuwi ko na sana si Kallahan sa Pinas ng sayo na siya umibig kaagad.”Nagbaba ng tingin si Mithi. Nagluluksa pa rin sila sa sinapit ng mama niya. Sinusubukan niya lang maging malakas dahil sa baby.Malaking factor rin
Sunod sunod na tinapon ni Kallahan ang mga gamit niya na nasa loob ng study room. Napapikit ang mga katulong dahil sa gulat. Kahit si Shy ay napapikit rin ngunit piniling panatilihin na kumalma. “MGA WALANG SILBI!”Sigaw ni Kallahan sa mga taong nasa harapan at iyon ang naabutan ni Donya Merita. Nasa sala pa lang siya pero rinig na rinig na niya ang mga pagmumura ng apo niya sa itaas.Nagmamadali siyang umakyat sa itaas. At nakita niya si Kallahan na pinapagalitan ang mga taong inutusan niya para hanapin si Mithi.Of course, wala silang mahahanap dahil sinisigurado niyang hindi matutunton ng mga tauhan ni Kallahan kung saan nagpunta si Mithi. Hindi nga nito alam na nasa hospital pa ito at nagpapahinga dahil nagdadalang tao.Tumingin siya sa ginawa ng apo niya at doon niya napagtanto na tama lang na hindi niya sabihin ang tungkol sa dinadala ni Mithi.“What are you doing here?” galit na tanong ni Kallahan kay Donya Merita.“I’m here to watch how miserable you are.”Tinignan siya ng ma
Matapos ang isang linggo, maayos na si Mithi at nakakalakad na siya. Handa na rin siyang umalis kasama ng papa niya.“La, salamat po sa lahat ng tulong niyo.” Sabi ni Mithi.“Walang anuman.” Sagot ni Donya Merita na may ngiti sa labi.Yumakap si Mithi sa kaniya bago siya sumama kay Connor na siyang maghahatid sa kanila ng papa niya sa pupuntahan nila.Si Donya Merita naman ay nagpahatid sa driver niya papuntang airport. Tumingin siya sa likuran at may nakita siyang dalawang tao na nakaupo sa backseat na agad nagbigay galang sa kaniya.“Magandang araw po Madam,” sabi nito.Tumango lang siya at umupo na katabi ng driver.Inabot sila ng isang oras bago nakaabot ng airport. Pagpunta nila doon, agad niyang hinarap ang dalawang kasama niya na siyang nakasakay sa backseat kanina. Agad niyang inabot ang dalawang passport na hawak niya.“Salamat sa inyo.” Sabi niya.“Salamat rin po Madam,” saad ng dalawa at umalis na.Umupo si Donya Merita habang nakatanaw sa dalawang tao na sasakay ng eroplano
Napatingin si Mithi sa labas habang binabaybay nila ang daan papunta sa lilipatan nila ng papa niya. Si Connor ang nagmamaneho ng sinasakyan nila ngayon.“Are you okay, anak?” tanong ni Michael. “Nag-aalala ka ba kay Kallahan?” he added.“Hindi pa.” Pagsisinungaling niya. Alam niyang plinano ni Donya Merita na palabasing umalis siya ng bansa para sundan siya ni Kallahan sa America. Kahit na ang totoo ay nasa Pilipinas lang sila. Sa isang malayong probinsya lang.Tumingin si Connor sa kaniya sa salamin at napailing.“Hindi mo kailangang mag-alala, anak. Dahil papalakihin natin ang baby mo ng magkasama. Hindi mo kailangang mangamba na wala siyang papa dahil ako ang tatayong papa at lolo niya.”Ngumiti si Mithi sa papa niya.“And you don’t have to worry too dahil nangako si lola na tutulungan ka niya. And besides, apo niya rin ang baby mo and same goes to me na pamangkin ko siya.”Payapa ang kalooban ni Mithi dahil alam niyang may mga tao siyang masasandalan. “Salamat sa inyo,” ang sabi n
"Let go of me, Kallahan. Kung galit ka, huwag mo sa akin ibunton ang galit mo. In the first place, ikaw ang nagkamali. Mas inuna mo mama niya e kesa sa kaniya." Inirapan siya ni Gela matapos siya nitong bitawan. No matter what they do, alam niyang mahihirapan silang hanapin si Mithi. Wala pa siyang kilala na kayang maisahan ang isang Merita Siao. Kaya para lang silang naghahanap ng isang butil ng asukal sa nagkukumpulang asin. Umalis si Kallahan. Wala namang pakialam si Gela kung galit ito sa kaniya. Basta sinabi niya ang gusto niyang sabihin. "Iba ka Mithi. Malakas ang kapit mo. Kung sabagay, lolo at lola nga niya ang tamang tao na pwede mong hingan ng tulong kung gusto mong taguan ang isang Kallahan." Sabi ni Gela sa kawalan.Maya-maya pa, si Ismael naman ang pumasok sa kwarto niya. Agad siya nitong hinawakan sa kamay.“Ano bang sinabi mo kay Kallahan?” tanong ni Ismael sa kaniya.“Sinabi ko lang ang kabob0hang ginawa niya. Kung gusto niya palang manatili si Mithi sa kaniya,
“Kal, yes…” agad na lumapit si Gela at yumuko sa harapan niya. “We’re going to help you. Kaibigan mo kami e,” sabi niya.Lumapit rin si Ismael. Lihim niyang pinunasan ang luha sa mata niya at tumabi kay Kallahan. “We’ll find her. Tutulungan ka namin, Kal. Fvck. We’re not just your friends. Matagal mo na kaming kasama, kapatid na ang turing natin sa isa’t-isa.”Ismael is not vocal to his feelings pero gusto niyang iparamdam kay Kallahan kung anong gusto niyang sabihin.He treated Kallahan as his brother. Kaya nasasaktan rin siya na hindi ito kailanman nagsabi ng saloobin nito sa kanila.May suspetya siya kung bakit hindi nag open-up si Kallahan. Silang tatlo lang ang magkakaibigan sa Venice dahil si Milandro ay naiwan sa Pinas.And at the time, hindi na nila kaibigan si Kelleon at Damien.At kapwa sila lalaki ni Kallahan. Hindi sila kailanman nagsasabihan ng problema sa buhay. So he thought all along na maayos lang ito. Na okay lang si Kallahan.But he was wrong….And as for Gela, hindi
(Few years after) Bagsak ang katawan ni Connor sa tabi ni Shy matapos nilang magsalpukan ng laman. Kahit na ilang taon na ang nakalipas, hindi pa rin siya nagsasawa si Connor kay Shy. Papikit na siya nang biglang umiyak si Coby, ang anak nila na naroon pa sa crib. Babangon na sana si Shy nang pigilan siya ni Connor. "Ako na." Sabi niya at nagsuot ng bathrobe na nasa sofa, hinagis niya kanina. Bumukas ang isang mata ni Shy at pinanood niya kung paano buhatin ni Connor ang 11 months old nila na anak. Napatingin siya sa orasan at nakitang umaga na pala. "Hindi ba may pasok ka mamaya?" "Yeah but it's okay, pwede naman akong ma late. Or I'll message my secretary na hindi muna ako papasok." Ngumuso si Shy dahil sobrang cool si Connor sa paningin niya habang sinasabi iyon. "You looked so cool, mister." "Of course naman. Hindi mo pa ba alam misis ko?" Mahinang natawa si Shy at pumikit. Pagod na pagod ang katawan niya. Gusto niya ng matulog nang biglang may kumatok sa kwarto nila. Nap
Their 3 days and 2 night trip went well. Mas nasulit at nakilala nilang tatlo ang isa’t-isa kasama ng papa nila. Pag-uwi nila sa bahay nila, hindi naabutan ni Kallahan si Mithi dahil nasa school ito ng mga bata. Kaya umalis rin siya agad para puntahan ito.Si Connor naman ay agad na yumakap kay Shy nang magkita sila. “I missed you baby…” Nakangiting sabi ni Connor.“Hello. You missed me that much?” nakangiting tanong ni Shy. Gumagawa siya ng sushi, nang bigla siyang yakapin sa bewang.“Yeah. I super missed you.”“Gutom ka na ba? Hindi ko pa kasi tapos gawin itong sushi e.”“Mamaya na ako kakain kapag tapos na. I’m still full, misis ko.”Ngumiti si Shy at hinaIikan ang pisngi ni Connor. Nasasanay na siya sa misis ko kahit na naki-cringyhan siya noong una. Dumating naman si Rizallie dala-dala ang ilang libro niya. Sa likod niya ay naroon ang bodyguards.“Hi kuya.. Welcome back!” Sabi ni Rizallie na kakagaling lang rin sa skwelahan. Naka complete uniform pa ito.“Kamusta ang klase? May na
“Guys, pictureeee!” Sabi ni Shaira at agad na pumunta sa unahan para makapicture sila lahat. Agad naman na ngumiti si Kallahan at Connor kasama ng ama nila.“One more time,” sabi ni Kallahan at agad na nagpose silang dalawa ni Connor.‘Ay ang mga gwapo,’ sabi ni Shaira habang nakatingin sa mga kapatid niya. Hindi maikakaila na magkakapatid sila. Kahit na maputi si Shaira dahil sa mama niya, ang mata at hugis ng mukha niya ay kagaya ng sa kuya Kallahan at kuya Connor niya.Tumingin siya sa dalawa na humiga na sa beach lounge chair, napapagitnaan ang kanilang ama. Hindi man lang nagsi-cellphone ang dalawa niyang kuya.Napangiti siya nang maisip na sobrang maunawain ang ate Mithi at ate Shy niya. Kung iba siguro yun, baka maya-maya ay tinatawagan na ang mga kuya niya.“Come here… Naka bikini ka pa naman.” Sabi ni Connor sa kaniya. Ngumuso si Shaira at agad na tumakbo palapit sa kanilang dalawa.Humiga si Shy sa beach lounge chair niya habang nagpo-post ng pictures nila. Namula siya nang
Pagpasok nila sa loob ng bahay, nakita agad ni Connor si Ludwig.Hindi siya gumalaw, at pinanood lang niya si Kallahan na magtungo dito para yumakap.Hindi niya alam ano ang nararamdaman niya. Hindi niya maipaliwanag kung masaya ba siya o hindi."Connor," napatitig siya kay Ludwig ng tawagin siya nito. Nabuhay siyang walang ama na kinikilala kaya nahihiya siyang banggitin ang salitang papa.Lumapit si Ludwig sa harapan niya. Para siyang nanigas sa kinatatayuan niya. Hindi niya alam anong gagawin niya. Kung magmamano ba siya o hindi.Tumingin siya kay Kallahan para humingi sana ng tulong.Ngunit nagulat siya sa sunod na ginawa ni Ludwig. Bigla itong lumuhod sa harapan niya habang nakayuko ang ulo.Nanlaki ang mga mata niya. Biglang uminit ang pakiramdam niya sa hindi maipaliwanag na dahilan."Patawad anak.." Iyon pa lang ang sinabi ni Ludwig, parang nabingi na siya."Patawad at hindi ko man lang nalaman kaagad." Humagolgol si Ludwig. "Patawad kung kahit isang beses, hindi ako nagpakaama
“Magkapatid sila,” sabi ni Mithi kay Shy nang magkita sila sa kusina. Napasinghap si Shy dahil hindi niya yun inaasahan. Ilang taon na siyang naninilbihan kay Kallahan pero hindi niya kailanman nalaman na magkapatid ang dalawa. Bigla siyang naawa kay Connor. Kinakabahan siya na baka e malungkot ito. “B-Balikan ko si Connor,” sabi niya pero hinawakan siya ni Mithi sa kamay at itinuro ang pinto. Pumasok doon ang dalawa na nagtatawanan na para bang wala lang. “Bakit ayaw mong tawagin kitang kuya?” Connor “Try me and I’ll fvcking kill you.” Kallahan “What kind of brother are you? Ilang taon mo na nga akong inabandona.” Connor “Argh! You’re so annoying!!” Kallahan Nawala ang kaba na nararamdaman ni Shy nang makita ang dalawa na nag-aasaran. Akala niya ay magiging malungkot si Connor. "See? Wala kang dapat na ipag-alala. They are fine." Bulong ni Mithi sa kaniya. Lumapit naman si Don Anton kay Donya Merita. "He knew, hon. But he pretended na walang alam." Napatingin silang dalawa n
Binilad ni Don Anton si Connor sa labas ng bahay kahit na sobrang init. Pinagpush-up niya doon ng limangdaan kaya tagaktak ang pawis nito ng matapos.Lumapit si Connor sa pinsan niya at kinuha ang tubig na hawak ni Kallahan.“Tapos na lo.”Tumango ang Don. Ngayon niya sasabihin kay Connor ang tungkol sa ama niya. Naghahanap lang siya ng tamang pagkakataon."May problema ba lo?" tanong ni Kallahan nang mapansin na parang hindi ito mapakali."May tanong ako kay Connor. Gusto mo bang makilala ang ama mo, hijo?"Natigilan si Connor sa pag-inom ng tubig at tumingin sa lolo niya."Kilala niyo sino ang ama niya, lo?" tanong ni Kallahan.Uminom si Connor ulit ng tubig bago siya umapo sa sahig at humiga. “Hindi na po kailangan lo. Ayos naman na ako na wala siya.”“Pero hinanap ka niya. Pumunta siya dito at hinanap ka niya.”Walang expression ang mukha ni Connor. Nakatingin lang siya sa kisame.Kumunot ang noo ni Don Anton sa nakikita niyang expression. “Bakit hindi ka man lang nagulat? Alam mo
Pagpasok nila sa loob, nakaupo na ang Donya Merita sa kanilang living area. Ang unang napansin ni Mithi ay ang kaniyang tea na nagmula pa sa ibang bansa.Napangiti siya dahil alam niyang magiging maayos na talaga ang lahat.“Rizallie,” pagtawag niya sa kapatid ni Shy. “Sumama ka muna sa akin. Sa kusina tayong tatlo ni Alab.”Tumingin si Rizallie sa ate niya. Medyo kinakabahan siya na iwan niya ito pero nang makitang tumango si Shy at ngumiti, saka pa siya humawak sa kamay ni Mithi.“Ano pong gagawin nila kay ate, ate Mithi?” tanong niya nang maglakad na sila paalis.“Huwag kang mag-alala. Papainumin lang siya ni Donya Merita ng tea.”“May lason po ba ang tea?”Natawa si Mithi at umiling. “Wala. Pero maniwala ka, good sign ang tea na iyon.”Nang makaalis si Mithi, Rizallie at Alab, agad na hinarap ni Shy ang mag-asawang Siao. Hawak ni Connor ang kamay niya, tila gusto nitong iparating sa kaniya na hindi niya kailangan matakot dahil narito lang siya.Nang sumulyap siya kay Kallahan, naka
“Good morning,” sabi ni Connor matapos buksan ni Shy ang kaniyang mga mata..“Anong oras na?” tanong niya.“8:00 a.m na misis ko.. Nagpahanda na si Kallahan ng breakfast natin.”“Hala. Bakit hindi mo naman ako ginising?”“I’m sorry. I don’t have the heart to wake you up. Besides, pwede naman tayong humabol.” Nang-aakit na sabi niya at hinaIikan si Shy sa labi. “I can’t believe na nagagawa ko na ito sayo.”Biglang nilayo ni Shy ang mukha ni Connor sa kaniya. “Maliligo na ako Connor. Tigilan mo ako sa kaharutan mo.”Natawa si Connor at hinayaan siyang pumunta ng banyo.Tumayo siya at lumapit sa bintana ng kwarto nila. Hindi niya alam anong naghihintay sa kanila pagbalik nila pero hindi naman siya kinakabahan. Basta kampante siya na kasama niya si Shy sa buhay niya. At may Kallahan siyang matatakbuhan.Matapos ni Shy maligo, lumabas na silang dalawa ni Connor na magkahawak ang kamay. Nakita nila si Kallahan at Rizallie kasama ni Alab na nasa table na at hinihintay sila.“Ate!” Sigaw ni Ri
“Ahh….” Mahabang ungol ni Shy at napanganga nang maramdaman ang dila ni Connor sa pagkakababae niya.Hindi niya alam na ganto pala ang pakiramdam. She watched some dirty videos, she thought that it was just an exaggeration that women went mad after they’ve been eaten by men.Halos tumirik na ang mata niya sa sarap na pinapalasap ni Connor.“C-Connor..”She wanted to call his name to make him stop, pero iba ang pagkakabigkas no’n. Boses ng isang babaeng nasarapan ng todo.Hindi siya pinansin ni Connor lalo’t ang attention nito at nasa pagkababae niya. Hinawakan ni Connor ang balakang niya para bahagyang iangat ang mababang parte ng katawan niya. Gusto niyang idiin ang pagkababae ni Shy sa bibig niya.He loves licking her good. Shy took good care of her feminine area. It’s not smelly like how others using the smell of vag*na to describe something unpleasant.‘Shit. What is this feeling?’ Shy wondered. ‘I can’t see him but I can feel his tongue playing inside me. I feel like I’ve been con