Chapter 93- Why are you so heartless?

Matapos ang isang linggo, maayos na si Mithi at nakakalakad na siya. Handa na rin siyang umalis kasama ng papa niya.

“La, salamat po sa lahat ng tulong niyo.” Sabi ni Mithi.

“Walang anuman.” Sagot ni Donya Merita na may ngiti sa labi.

Yumakap si Mithi sa kaniya bago siya sumama kay Connor na siyang maghahatid sa kanila ng papa niya sa pupuntahan nila.

Si Donya Merita naman ay nagpahatid sa driver niya papuntang airport. Tumingin siya sa likuran at may nakita siyang dalawang tao na nakaupo sa backseat na agad nagbigay galang sa kaniya.

“Magandang araw po Madam,” sabi nito.

Tumango lang siya at umupo na katabi ng driver.

Inabot sila ng isang oras bago nakaabot ng airport. Pagpunta nila doon, agad niyang hinarap ang dalawang kasama niya na siyang nakasakay sa backseat kanina. Agad niyang inabot ang dalawang passport na hawak niya.

“Salamat sa inyo.” Sabi niya.

“Salamat rin po Madam,” saad ng dalawa at umalis na.

Umupo si Donya Merita habang nakatanaw sa dalawang tao na sasakay ng eroplano