Super late na talaga ng UD pero keri lang. Bukas e balik umaga na.
“Nakaalis na sila.” Ang sabi ni Connor kay Mithi. Nasa labas ito dahil nagtatanim sila ng bulaklak ng papa niya lalo’t wala naman silang gagawin. Tumingin siya sa kalangitan na para bang may makikita siyang eroplano doon. “Mas mabuti yung nasa America siya para naman hindi magpang-abot ang landas namin dito sa Pinas.” Tumingin si Connor sa kaniya at tumaas ang sulok ng labi. “Anong bulaklak ang itatanim mo?” pag-iiba niya ng usapan. “Hindi ko alam e. Anong maganda?” Tumingin si Mithi sa mga bulaklak na kinuha ng papa niya. Lahat iyon ay rose. Gusto niya ring magtanim ng bulaklak na gusto niya pero hindi niya alam kung ano. “How about orchids?” “Pero wala namang orchids diyan.” “Ako bahala.” Saad ni Connor at nagmamadaling pumasok ng bahay niya para kunin ang susi ng motor. “Saan ka?” “Kukuha ako ng orchids.” Saad niya at umalis. Napailing nalang si Mithi at napangiti. Hindi niya aakalain na makakausap niya ng ganito si Connor lalo’t mukha rin itong Kallahan na kung hindi ngi
THE BEGINNING……(THE YOUNG KALLAHAN)“Kal!” Sigaw ni Gela. “Please help me… You know that I hate Kelleon so much. He’s arrogant. Ayaw niya akong tigilan.”Kallahan released a deep sigh. “I can’t. Magagalit siya.”“Then what? You’ll let me live like this?”“Just reject him directly.”“I did but yun pa rin, ayaw niya pa rin akong tigilan.” Naiinis na sabi niya.“I can’t Gela. Sorry…”“GELA!!! KAL!” Sabay silang napalingon kay Kelleon na may dala na namang chocolates at malapad ang ngiti sa labi.“Argh! Heto na naman siya.” Agad na tumakbo si Gela bago pa makaabot si Kelleon sa gawi nila.“She left,” dismayadong sabi ni Kelleon. Kallahan tapped his shoulder.“Just give-"“Wait Kal, mukhang hindi niya ako nakita. Gela!!! Wait! I have something for you.” Sigaw ni Kelleon at tumakbo.Hindi na natuloy ni Kallahan ang sasabihin na just give up dahil kumaripas na ng takbo si Kelleon para mahabol si Gela.Umuwi na lang siya sa bahay nila at naabutan niya ang lolo niya na tinuturuan si Connor kun
ISANG MALAKAS NA SAMPAL ang inabot ni Kallahan sa lola niya. Hindi pa naman sila nakakaakyat sa tuktok kaya hindi mataas ang pinaghulugan ni Connor. Ngunit, nawalan pa rin ito ng malay at dumugo ang ulo. “Nagmana ka nga sa ama mo! Puro sakit ng ulo ang dala niyo sa akin Kallahan!” Hindi siya nagsalita. Tumahimik lang siya at nasa sahig lang ang tingin. “Bakit ka umakyat sa bundok? Sinong nagbigay sayo ng permiso? Ngayon, dinamay mo pa ang pinsan mo. Tignan mo anong nangyari sa kaniya.” “Sorry la,” sabi niya. He’s indeed guilty. Namutla rin siya nang makita na nawalan ng mala yang pinsan niya. “Umuwi ka sa bahay!” Saad ni Donya Merita at agad na nilapitan si Kallahan ng mga bodyguards para ibalik sa bahay. Naging malamig ang pakikitungo ng lolo at lola niya sa kaniya. Mas lalong bumigat at lumayo ang loob ni Kallahan sa mga ito. Mas lalo niyang nakikita na si Connor lang ang mahalaga. One day, naabutan niya si Gela na hinihintay siya. “Kal!” “What?” “Pumayag ka na please… S
“Mars… magresign ka na kaya.” Ang sabi ni Maricris kay Angel nang pauwi na sila sa bahay nila. Isang massage therapist si Maricris na kaibigan ni Angel.“Hindi pa pwede Mars dahil kailangan kong tulungan ang asawa ko. At isa pa, nahihiya ako kay tita.”“Okay naman ang negosyo niyo ah? Pwede ka ng maging plain housewife nalang and I’m sure maiintindihan yun ni boss.”“Isang taon pa lang ang factory namin saka nangangapa pa ang asawa ko sa negosyo. Saka ayos lang naman pumapasok ako. Hindi naman lagi. Wednesday at Friday lang naman ang call time ko.”Tumingin si Maricris sa kaniya. “Si Mithi, paano pala? Sinong mag-aalala sa kaniya kung wala ka sa inyo?”“My daughter si smart kaya hindi ako nangangamba na iwan siya and besides, umuuwi naman si Michael kapag wala ako.”Napailing si Maricris at hindi na nagsalita.Pag-uwi ni Angel sa kanila, naabutan niya ang asawa niya na nakikipaglaro kay Mithi. She smiled and went to them.“I’m home!”“Mama!” Sinalubong siya ni Mithi and Michael played
Hindi tumuloy si Angel sa pagpasok sa bahay ng Siao. Sa labas lang niya hinintay si Maricris na matapos sa trabaho nito. Nag-aalala rin siya kay Kallahan dahil alam niyang bata pa ito. Hula niya ay nasa 17 years old pa lang. “Matanda lang siya ng konti kay Mithi but still he’s a kid.” Mahinang sabi niya.Lumilitaw ang pagiging ina niya… Alam niyang magtatagal pa ng konti si Maricris sa loob ng bahay kaya humanap muna siya ng café na pwede niyang tambayan. May malapit na café kung nasaan ang bahay ni Donya Merita. Isang oras siyang naghihintay doon habang nagkakape.At nang mapatingin siya sa labas, nakita niya si Kallahan na parang sumisilip sa loob ng bahay. Tumayo siya agad at kinuha ang bag niya at lumabas. Nagmamadali siyang lumapit dito. Paglingon ni Kallahan sa kaniya, nabigla ito ng makita siya. She smiled. “Hi.” Aniya kahit na hindi niya alam kung magri-react si Kallahan sa presensya niya. “I’m a Filipino. Hindi ako masamang tao.” “What do you want?” walang modo na tan
“Alam mo Angel, nababaliw ka na.” Ang sabi ni Maricris ng makauwi sila ng hotel. “Paano kung narinig ka ni Donya Merita? At talagang sinuntok mo pa ang guard ah?” “Naiinis ako e. Naisip ko agad si Mithi. Hindi deserve ng mga bata ganunin Cris at alam mo yan. Hindi nga sila nagkulang ng pera sa pagpapalaki sa apo nila pero kulang ang bata sa attention at pag-uunawa.” Napabuntong hininga si Maricris. “Alam mo mars, huwag mo na akong puntahan bukas. Nakakatakot ka bes.” Sabi nito at tinulugan siya. Napabuntong hininga si Angel at pinili na lang na tawagan ang asawa at anak niya. Kinabukasan, bumalik ulit sila sa client nila. Nakipagkwentuhan lang si Angel sa client niya bago siya umuwi sa hotel nila. Hindi na siya pupunta kung nasaan ang kaibigan niya dahil ayaw rin niyang mahighblood ulit. Ngunit pagdating niya sa hotel nila, nagulat siya ng makita si Kallahan hinihintay siya. Nanlaki ang mata ni Angel sa gulat. “Bakit hindi ka na bumalik sa bahay?” tanong ni Kallahan. “By the way,
“Mars, uuwi na tayo ng Pinas. Kasi baliw ka na. Hind ko alam kung anong gagawin ni Donya Merita sa atin matapos mo siyang bastusin.” Sabi ni Maricris matapos niyang hilahin si Angel ng magsagutan sila ni Donya Merita kanina.“Naiinis ako. Bakit niya ginanoon ang bata. Pwede niya namang pagalitan sa maayos na paraan.”“Hindi na tatalab kay Kallahan ang gentle parenting kung yan ang gusto mong gawin niya. Kallahan is out of hand. Kita mo ba kanina kung paano niya sagutin ang lola niya?”“Dahil mali din nila Cris. Kung sana tinuruan nila ang bata noong bata pa ito ng tamang asal, hindi yun lalaki na matigas ang ulo.”“Ano bang pinaglalaban mo? Ano man ang gawin niya sa apo niya, apo niya yun. Ikaw ang nangingialam.”Napatigil si Angel at napatitig sa kaibigan niya.“Alam mo, dahil sa ginawa mo, mas lalong hindi makikinig si Kallahan sa lola niya dahil iniisip niya na may tao siyang matatakbuhan. Mas lalo mong pinapahirapan ang bata e. Alam mo namang isang linggo lang tayo dito tapos nakip
“Please Angel, isang linggo lang naman ang hinihingi nilang extension e.” Ang sabi ng boss niya na nakiusap na mag-extend pa ng isang linggo si Angel sa Italy.Nakiusap kasi ang client ni Angel na gusto pa niyang ipa extend si Angel ng isa pang linggo.“Pero tita, hindi ko pa po kasi nakakausap si Michael. Hindi ko po alam kung papayag siya lalo’t ang usapan ay isang linggo lang ako dito.”“Please… Last mo na ito. If you want to resign, hindi na kita pipigilan. Just this one..”Nag-alala si Angel dahil buong akala niya e uuwi na sila sa makalawa ni Maricris. Miss na niya ang asawa niya at anak niya.Gusto na niyang umuwi rin.“Sige po tita.. tatawag po ako mamaya kapag nakausap ko na po si Michael.”“Salamat, Gel..”Nang mamatay ang tawag, tumingin siya kay Maricris.“Ano daw ba ang sabi? Hindi ka pa nila papauwiin?”“Hindi pa raw e,” sabi niya. “Mukhang ikaw lang yata ang makakauwi sa makalawa.”“Huh? Paano yan? Ini-expect pa naman ni Mithi na uuwi ka na.”“Kaya nga. Wait, tawagan ko