Guys. Akala ko e mamaya pa ako 9 makauwi sa lakas ng ulan. Na stranded ako kanina sa lakad ko kaya ngayon pa ako makapag update. Anyway, I dedicate this chapter to ate Ajey Scythe. I read your comment ma'am and I hope you're okay now. Salamat po sa pagbabasa nito at sa inyo rin mga readers ni Mithi at Kallahan... super thank you.
Nasa condo ni Kelleon si Shamcey at kasalukuyan silang nagpa-pack ng gamit niya sa isang maleta. Pero si Shamcey ang nai-stress dahil 2 months si Kelleon sa US pero ang damit na nilabas e dalawang pares lang ng blouse, isang thick jacket, isang leather jacket, 5 boxers, 2 pants at iyon lang.“Akala ko ba 2 months ka doon?. Bakit pang dalawang araw mo lang itong nilabas mo? Ang laki pa ng space ng maleta mo oh/”“Kung maubusan ng damit, edi uuwi ako. Baka paraan yun ng destiny para umuwi ako sayo.” Aniya at malapad na ngumiti.Pero hindi naman kinilig si Shamcey sa banat niya. In fact, nabwesit pa nga ito.Nang makita niyang sinamaan siya ng tingin ni Shamcey e bigla siyang tumikhim. “Bibili na lang ako doon sa US.”“So bakit mo pa ako pinapunta dito? Kaya mo lang itong gawin mag-isa e.”“Wala. Gusto ko lang kayong makasama ni ba—"“Isang baby mo pa at malilintikan ka sa akin.”Napalunok siya sa pagbabanta nito.“Ano… I just want to be with you and besides, I’m bored.” Lumapit siya kay
“Nakaalis na sila.” Ang sabi ni Connor kay Mithi. Nasa labas ito dahil nagtatanim sila ng bulaklak ng papa niya lalo’t wala naman silang gagawin. Tumingin siya sa kalangitan na para bang may makikita siyang eroplano doon. “Mas mabuti yung nasa America siya para naman hindi magpang-abot ang landas namin dito sa Pinas.” Tumingin si Connor sa kaniya at tumaas ang sulok ng labi. “Anong bulaklak ang itatanim mo?” pag-iiba niya ng usapan. “Hindi ko alam e. Anong maganda?” Tumingin si Mithi sa mga bulaklak na kinuha ng papa niya. Lahat iyon ay rose. Gusto niya ring magtanim ng bulaklak na gusto niya pero hindi niya alam kung ano. “How about orchids?” “Pero wala namang orchids diyan.” “Ako bahala.” Saad ni Connor at nagmamadaling pumasok ng bahay niya para kunin ang susi ng motor. “Saan ka?” “Kukuha ako ng orchids.” Saad niya at umalis. Napailing nalang si Mithi at napangiti. Hindi niya aakalain na makakausap niya ng ganito si Connor lalo’t mukha rin itong Kallahan na kung hindi ngi
THE BEGINNING……(THE YOUNG KALLAHAN)“Kal!” Sigaw ni Gela. “Please help me… You know that I hate Kelleon so much. He’s arrogant. Ayaw niya akong tigilan.”Kallahan released a deep sigh. “I can’t. Magagalit siya.”“Then what? You’ll let me live like this?”“Just reject him directly.”“I did but yun pa rin, ayaw niya pa rin akong tigilan.” Naiinis na sabi niya.“I can’t Gela. Sorry…”“GELA!!! KAL!” Sabay silang napalingon kay Kelleon na may dala na namang chocolates at malapad ang ngiti sa labi.“Argh! Heto na naman siya.” Agad na tumakbo si Gela bago pa makaabot si Kelleon sa gawi nila.“She left,” dismayadong sabi ni Kelleon. Kallahan tapped his shoulder.“Just give-"“Wait Kal, mukhang hindi niya ako nakita. Gela!!! Wait! I have something for you.” Sigaw ni Kelleon at tumakbo.Hindi na natuloy ni Kallahan ang sasabihin na just give up dahil kumaripas na ng takbo si Kelleon para mahabol si Gela.Umuwi na lang siya sa bahay nila at naabutan niya ang lolo niya na tinuturuan si Connor kun
ISANG MALAKAS NA SAMPAL ang inabot ni Kallahan sa lola niya. Hindi pa naman sila nakakaakyat sa tuktok kaya hindi mataas ang pinaghulugan ni Connor. Ngunit, nawalan pa rin ito ng malay at dumugo ang ulo. “Nagmana ka nga sa ama mo! Puro sakit ng ulo ang dala niyo sa akin Kallahan!” Hindi siya nagsalita. Tumahimik lang siya at nasa sahig lang ang tingin. “Bakit ka umakyat sa bundok? Sinong nagbigay sayo ng permiso? Ngayon, dinamay mo pa ang pinsan mo. Tignan mo anong nangyari sa kaniya.” “Sorry la,” sabi niya. He’s indeed guilty. Namutla rin siya nang makita na nawalan ng mala yang pinsan niya. “Umuwi ka sa bahay!” Saad ni Donya Merita at agad na nilapitan si Kallahan ng mga bodyguards para ibalik sa bahay. Naging malamig ang pakikitungo ng lolo at lola niya sa kaniya. Mas lalong bumigat at lumayo ang loob ni Kallahan sa mga ito. Mas lalo niyang nakikita na si Connor lang ang mahalaga. One day, naabutan niya si Gela na hinihintay siya. “Kal!” “What?” “Pumayag ka na please… S
“Mars… magresign ka na kaya.” Ang sabi ni Maricris kay Angel nang pauwi na sila sa bahay nila. Isang massage therapist si Maricris na kaibigan ni Angel.“Hindi pa pwede Mars dahil kailangan kong tulungan ang asawa ko. At isa pa, nahihiya ako kay tita.”“Okay naman ang negosyo niyo ah? Pwede ka ng maging plain housewife nalang and I’m sure maiintindihan yun ni boss.”“Isang taon pa lang ang factory namin saka nangangapa pa ang asawa ko sa negosyo. Saka ayos lang naman pumapasok ako. Hindi naman lagi. Wednesday at Friday lang naman ang call time ko.”Tumingin si Maricris sa kaniya. “Si Mithi, paano pala? Sinong mag-aalala sa kaniya kung wala ka sa inyo?”“My daughter si smart kaya hindi ako nangangamba na iwan siya and besides, umuuwi naman si Michael kapag wala ako.”Napailing si Maricris at hindi na nagsalita.Pag-uwi ni Angel sa kanila, naabutan niya ang asawa niya na nakikipaglaro kay Mithi. She smiled and went to them.“I’m home!”“Mama!” Sinalubong siya ni Mithi and Michael played
Hindi tumuloy si Angel sa pagpasok sa bahay ng Siao. Sa labas lang niya hinintay si Maricris na matapos sa trabaho nito. Nag-aalala rin siya kay Kallahan dahil alam niyang bata pa ito. Hula niya ay nasa 17 years old pa lang. “Matanda lang siya ng konti kay Mithi but still he’s a kid.” Mahinang sabi niya.Lumilitaw ang pagiging ina niya… Alam niyang magtatagal pa ng konti si Maricris sa loob ng bahay kaya humanap muna siya ng café na pwede niyang tambayan. May malapit na café kung nasaan ang bahay ni Donya Merita. Isang oras siyang naghihintay doon habang nagkakape.At nang mapatingin siya sa labas, nakita niya si Kallahan na parang sumisilip sa loob ng bahay. Tumayo siya agad at kinuha ang bag niya at lumabas. Nagmamadali siyang lumapit dito. Paglingon ni Kallahan sa kaniya, nabigla ito ng makita siya. She smiled. “Hi.” Aniya kahit na hindi niya alam kung magri-react si Kallahan sa presensya niya. “I’m a Filipino. Hindi ako masamang tao.” “What do you want?” walang modo na tan
“Alam mo Angel, nababaliw ka na.” Ang sabi ni Maricris ng makauwi sila ng hotel. “Paano kung narinig ka ni Donya Merita? At talagang sinuntok mo pa ang guard ah?” “Naiinis ako e. Naisip ko agad si Mithi. Hindi deserve ng mga bata ganunin Cris at alam mo yan. Hindi nga sila nagkulang ng pera sa pagpapalaki sa apo nila pero kulang ang bata sa attention at pag-uunawa.” Napabuntong hininga si Maricris. “Alam mo mars, huwag mo na akong puntahan bukas. Nakakatakot ka bes.” Sabi nito at tinulugan siya. Napabuntong hininga si Angel at pinili na lang na tawagan ang asawa at anak niya. Kinabukasan, bumalik ulit sila sa client nila. Nakipagkwentuhan lang si Angel sa client niya bago siya umuwi sa hotel nila. Hindi na siya pupunta kung nasaan ang kaibigan niya dahil ayaw rin niyang mahighblood ulit. Ngunit pagdating niya sa hotel nila, nagulat siya ng makita si Kallahan hinihintay siya. Nanlaki ang mata ni Angel sa gulat. “Bakit hindi ka na bumalik sa bahay?” tanong ni Kallahan. “By the way,
“Mars, uuwi na tayo ng Pinas. Kasi baliw ka na. Hind ko alam kung anong gagawin ni Donya Merita sa atin matapos mo siyang bastusin.” Sabi ni Maricris matapos niyang hilahin si Angel ng magsagutan sila ni Donya Merita kanina.“Naiinis ako. Bakit niya ginanoon ang bata. Pwede niya namang pagalitan sa maayos na paraan.”“Hindi na tatalab kay Kallahan ang gentle parenting kung yan ang gusto mong gawin niya. Kallahan is out of hand. Kita mo ba kanina kung paano niya sagutin ang lola niya?”“Dahil mali din nila Cris. Kung sana tinuruan nila ang bata noong bata pa ito ng tamang asal, hindi yun lalaki na matigas ang ulo.”“Ano bang pinaglalaban mo? Ano man ang gawin niya sa apo niya, apo niya yun. Ikaw ang nangingialam.”Napatigil si Angel at napatitig sa kaibigan niya.“Alam mo, dahil sa ginawa mo, mas lalong hindi makikinig si Kallahan sa lola niya dahil iniisip niya na may tao siyang matatakbuhan. Mas lalo mong pinapahirapan ang bata e. Alam mo namang isang linggo lang tayo dito tapos nakip
(Few years after) Bagsak ang katawan ni Connor sa tabi ni Shy matapos nilang magsalpukan ng laman. Kahit na ilang taon na ang nakalipas, hindi pa rin siya nagsasawa si Connor kay Shy. Papikit na siya nang biglang umiyak si Coby, ang anak nila na naroon pa sa crib. Babangon na sana si Shy nang pigilan siya ni Connor. "Ako na." Sabi niya at nagsuot ng bathrobe na nasa sofa, hinagis niya kanina. Bumukas ang isang mata ni Shy at pinanood niya kung paano buhatin ni Connor ang 11 months old nila na anak. Napatingin siya sa orasan at nakitang umaga na pala. "Hindi ba may pasok ka mamaya?" "Yeah but it's okay, pwede naman akong ma late. Or I'll message my secretary na hindi muna ako papasok." Ngumuso si Shy dahil sobrang cool si Connor sa paningin niya habang sinasabi iyon. "You looked so cool, mister." "Of course naman. Hindi mo pa ba alam misis ko?" Mahinang natawa si Shy at pumikit. Pagod na pagod ang katawan niya. Gusto niya ng matulog nang biglang may kumatok sa kwarto nila. Nap
Their 3 days and 2 night trip went well. Mas nasulit at nakilala nilang tatlo ang isa’t-isa kasama ng papa nila. Pag-uwi nila sa bahay nila, hindi naabutan ni Kallahan si Mithi dahil nasa school ito ng mga bata. Kaya umalis rin siya agad para puntahan ito.Si Connor naman ay agad na yumakap kay Shy nang magkita sila. “I missed you baby…” Nakangiting sabi ni Connor.“Hello. You missed me that much?” nakangiting tanong ni Shy. Gumagawa siya ng sushi, nang bigla siyang yakapin sa bewang.“Yeah. I super missed you.”“Gutom ka na ba? Hindi ko pa kasi tapos gawin itong sushi e.”“Mamaya na ako kakain kapag tapos na. I’m still full, misis ko.”Ngumiti si Shy at hinaIikan ang pisngi ni Connor. Nasasanay na siya sa misis ko kahit na naki-cringyhan siya noong una. Dumating naman si Rizallie dala-dala ang ilang libro niya. Sa likod niya ay naroon ang bodyguards.“Hi kuya.. Welcome back!” Sabi ni Rizallie na kakagaling lang rin sa skwelahan. Naka complete uniform pa ito.“Kamusta ang klase? May na
“Guys, pictureeee!” Sabi ni Shaira at agad na pumunta sa unahan para makapicture sila lahat. Agad naman na ngumiti si Kallahan at Connor kasama ng ama nila.“One more time,” sabi ni Kallahan at agad na nagpose silang dalawa ni Connor.‘Ay ang mga gwapo,’ sabi ni Shaira habang nakatingin sa mga kapatid niya. Hindi maikakaila na magkakapatid sila. Kahit na maputi si Shaira dahil sa mama niya, ang mata at hugis ng mukha niya ay kagaya ng sa kuya Kallahan at kuya Connor niya.Tumingin siya sa dalawa na humiga na sa beach lounge chair, napapagitnaan ang kanilang ama. Hindi man lang nagsi-cellphone ang dalawa niyang kuya.Napangiti siya nang maisip na sobrang maunawain ang ate Mithi at ate Shy niya. Kung iba siguro yun, baka maya-maya ay tinatawagan na ang mga kuya niya.“Come here… Naka bikini ka pa naman.” Sabi ni Connor sa kaniya. Ngumuso si Shaira at agad na tumakbo palapit sa kanilang dalawa.Humiga si Shy sa beach lounge chair niya habang nagpo-post ng pictures nila. Namula siya nang
Pagpasok nila sa loob ng bahay, nakita agad ni Connor si Ludwig.Hindi siya gumalaw, at pinanood lang niya si Kallahan na magtungo dito para yumakap.Hindi niya alam ano ang nararamdaman niya. Hindi niya maipaliwanag kung masaya ba siya o hindi."Connor," napatitig siya kay Ludwig ng tawagin siya nito. Nabuhay siyang walang ama na kinikilala kaya nahihiya siyang banggitin ang salitang papa.Lumapit si Ludwig sa harapan niya. Para siyang nanigas sa kinatatayuan niya. Hindi niya alam anong gagawin niya. Kung magmamano ba siya o hindi.Tumingin siya kay Kallahan para humingi sana ng tulong.Ngunit nagulat siya sa sunod na ginawa ni Ludwig. Bigla itong lumuhod sa harapan niya habang nakayuko ang ulo.Nanlaki ang mga mata niya. Biglang uminit ang pakiramdam niya sa hindi maipaliwanag na dahilan."Patawad anak.." Iyon pa lang ang sinabi ni Ludwig, parang nabingi na siya."Patawad at hindi ko man lang nalaman kaagad." Humagolgol si Ludwig. "Patawad kung kahit isang beses, hindi ako nagpakaama
“Magkapatid sila,” sabi ni Mithi kay Shy nang magkita sila sa kusina. Napasinghap si Shy dahil hindi niya yun inaasahan. Ilang taon na siyang naninilbihan kay Kallahan pero hindi niya kailanman nalaman na magkapatid ang dalawa. Bigla siyang naawa kay Connor. Kinakabahan siya na baka e malungkot ito. “B-Balikan ko si Connor,” sabi niya pero hinawakan siya ni Mithi sa kamay at itinuro ang pinto. Pumasok doon ang dalawa na nagtatawanan na para bang wala lang. “Bakit ayaw mong tawagin kitang kuya?” Connor “Try me and I’ll fvcking kill you.” Kallahan “What kind of brother are you? Ilang taon mo na nga akong inabandona.” Connor “Argh! You’re so annoying!!” Kallahan Nawala ang kaba na nararamdaman ni Shy nang makita ang dalawa na nag-aasaran. Akala niya ay magiging malungkot si Connor. "See? Wala kang dapat na ipag-alala. They are fine." Bulong ni Mithi sa kaniya. Lumapit naman si Don Anton kay Donya Merita. "He knew, hon. But he pretended na walang alam." Napatingin silang dalawa n
Binilad ni Don Anton si Connor sa labas ng bahay kahit na sobrang init. Pinagpush-up niya doon ng limangdaan kaya tagaktak ang pawis nito ng matapos.Lumapit si Connor sa pinsan niya at kinuha ang tubig na hawak ni Kallahan.“Tapos na lo.”Tumango ang Don. Ngayon niya sasabihin kay Connor ang tungkol sa ama niya. Naghahanap lang siya ng tamang pagkakataon."May problema ba lo?" tanong ni Kallahan nang mapansin na parang hindi ito mapakali."May tanong ako kay Connor. Gusto mo bang makilala ang ama mo, hijo?"Natigilan si Connor sa pag-inom ng tubig at tumingin sa lolo niya."Kilala niyo sino ang ama niya, lo?" tanong ni Kallahan.Uminom si Connor ulit ng tubig bago siya umapo sa sahig at humiga. “Hindi na po kailangan lo. Ayos naman na ako na wala siya.”“Pero hinanap ka niya. Pumunta siya dito at hinanap ka niya.”Walang expression ang mukha ni Connor. Nakatingin lang siya sa kisame.Kumunot ang noo ni Don Anton sa nakikita niyang expression. “Bakit hindi ka man lang nagulat? Alam mo
Pagpasok nila sa loob, nakaupo na ang Donya Merita sa kanilang living area. Ang unang napansin ni Mithi ay ang kaniyang tea na nagmula pa sa ibang bansa.Napangiti siya dahil alam niyang magiging maayos na talaga ang lahat.“Rizallie,” pagtawag niya sa kapatid ni Shy. “Sumama ka muna sa akin. Sa kusina tayong tatlo ni Alab.”Tumingin si Rizallie sa ate niya. Medyo kinakabahan siya na iwan niya ito pero nang makitang tumango si Shy at ngumiti, saka pa siya humawak sa kamay ni Mithi.“Ano pong gagawin nila kay ate, ate Mithi?” tanong niya nang maglakad na sila paalis.“Huwag kang mag-alala. Papainumin lang siya ni Donya Merita ng tea.”“May lason po ba ang tea?”Natawa si Mithi at umiling. “Wala. Pero maniwala ka, good sign ang tea na iyon.”Nang makaalis si Mithi, Rizallie at Alab, agad na hinarap ni Shy ang mag-asawang Siao. Hawak ni Connor ang kamay niya, tila gusto nitong iparating sa kaniya na hindi niya kailangan matakot dahil narito lang siya.Nang sumulyap siya kay Kallahan, naka
“Good morning,” sabi ni Connor matapos buksan ni Shy ang kaniyang mga mata..“Anong oras na?” tanong niya.“8:00 a.m na misis ko.. Nagpahanda na si Kallahan ng breakfast natin.”“Hala. Bakit hindi mo naman ako ginising?”“I’m sorry. I don’t have the heart to wake you up. Besides, pwede naman tayong humabol.” Nang-aakit na sabi niya at hinaIikan si Shy sa labi. “I can’t believe na nagagawa ko na ito sayo.”Biglang nilayo ni Shy ang mukha ni Connor sa kaniya. “Maliligo na ako Connor. Tigilan mo ako sa kaharutan mo.”Natawa si Connor at hinayaan siyang pumunta ng banyo.Tumayo siya at lumapit sa bintana ng kwarto nila. Hindi niya alam anong naghihintay sa kanila pagbalik nila pero hindi naman siya kinakabahan. Basta kampante siya na kasama niya si Shy sa buhay niya. At may Kallahan siyang matatakbuhan.Matapos ni Shy maligo, lumabas na silang dalawa ni Connor na magkahawak ang kamay. Nakita nila si Kallahan at Rizallie kasama ni Alab na nasa table na at hinihintay sila.“Ate!” Sigaw ni Ri
“Ahh….” Mahabang ungol ni Shy at napanganga nang maramdaman ang dila ni Connor sa pagkakababae niya.Hindi niya alam na ganto pala ang pakiramdam. She watched some dirty videos, she thought that it was just an exaggeration that women went mad after they’ve been eaten by men.Halos tumirik na ang mata niya sa sarap na pinapalasap ni Connor.“C-Connor..”She wanted to call his name to make him stop, pero iba ang pagkakabigkas no’n. Boses ng isang babaeng nasarapan ng todo.Hindi siya pinansin ni Connor lalo’t ang attention nito at nasa pagkababae niya. Hinawakan ni Connor ang balakang niya para bahagyang iangat ang mababang parte ng katawan niya. Gusto niyang idiin ang pagkababae ni Shy sa bibig niya.He loves licking her good. Shy took good care of her feminine area. It’s not smelly like how others using the smell of vag*na to describe something unpleasant.‘Shit. What is this feeling?’ Shy wondered. ‘I can’t see him but I can feel his tongue playing inside me. I feel like I’ve been con